Mijn dochter van 8,5 maand is nooit een vlotte slaper geweest. Zeker overdag: ze slaapt max 2 keer een half uur à 45min, en dat is altijd een hele strijd. Vroeger lieten we haar al gewoon zeuren in bed, ze lag dan een tijdje te rollen en kruipen maar uiteindelijk viel ze van vermoeidheid toch in slaap. Erbij blijven is geen goed plan, dan duurt het alleen maar langer voor ze in slaap valt. Niet leuk, maar goed, het was nu zo. Nu trekt ze zich sinds een paar weken op, en is het alleen maar erger geworden. Als we weggaan, trekt ze zich op, en daar blijft ze dan roepen. Maar vaak valt ze uiteindelijk toch van vermoeidheid, gevolg: hysterische baby die al helemaaaaal niet meer gaat slapen. Tips om dit op te lossen?
Ikzelf ben van, zolang hij in bed ligt en niet huilt... lekker laten gaan... Van mij mag hij spelen in bed (en daarna lekker gaan slapen). Maar als ik het goed begrijp laat je dat spelen ook toe alleen valt ze nu om en gaat dan erg huilen? Ik zou er dan heen gaan, troosten, en weer terugleggen en welterusten wensen. Wellicht zul je aantal keer terug moeten om te troosten maar het zal een fase zijn, waar jullie samen door heen moeten
Ze huilt wel, want ze wil nooit gaan slapen. Vroeger lieten we haar gewoon doen, zolang het huilen 'normaal' bleef, want dan viel ze uiteindelijk toch in slaap. Ernaast zitten maakte het huilen alleen maar erger, vandaar. Maar nu trekt ze zich dus op, staat ze wat te springen en te roepen en te huilen, maar dan komt er altijd een moment waarop ze haar evenwicht verliest van vermoeidheid en ze met haar hoofd tegen de spijlen terecht komt. Als dat gebeurt is er echt geen houden meer aan en kan je het vergeten dat ze het eerste halfuur gaat slapen.