Godallemachtig waar is de grootste steen hier, dan kruip ik eronder... Mijn huisarts had gisteren dus gebeld om te vragen hoe het met me ging en hij was nog niet op kraambezoek geweest en hij had gisteren even langs willen komen, ook omdat hij zich toch een beetje zorgen maakte over mijn bloeddruk, hij komt nu dus donderdag.. Heb gevraagd over de hielprik, maar dat gaat niet via hun.. De assistente excuseerde zich nog toen ik vertelde dat ik me druk had gemaakt hierdoor.. Hij had zo vaak gebeld omdat hij tijd had en dus gisterenmiddag nog even had willen komen, ze begreep dat ik bezorgd was.. God, wat een watje ben ik weer geworden.. Ik ben nog emotioneler dan tijdens mijn zwangerschap... Bedankt dames voor jullie berichtjes, ga nu steen zoeken en me diep schamen..
Oh wat fijn om te horen zeg! En meid je hoeft je toch helemaal nergens voor te schamen! Iedereen zou dit hebben hoor ik herken het wel, en je hebt gewoon een hoop meegemaakt de laatste tijd. Ik zou de huisarts zeker even langs laten komen, hoe meer je erover kan praten hoe beter! Succes meid
Gelukkig! Wel leuk dat je HA langs wil komen! Vond dat hier ook best gezellig eerlijk gezegd! Enne, inderdaad, kijken of je hulp kunt krijgen om alles op een rijtje te zetten!! Heftige tijden voor je!
Gelukkig is er niks aan de hand!! Enne, je niet schamen hoor.. Denk dat er een hoop andere moeders hier zich ook heel bezorgd hadden gevoeld!
Je hoeft je toch niet te schamen, vind het niet raar dat je je dingen in het hoofd haalt als ze zo vaak bellen. Gelukkig is er niks aan de hand!
Nergens voor schamen hoor!!! Iedereen zou hier in paniek van raken..een huisarts die zovaak belt, dan denk je toch dat er iets mis is.... Dus kom maar vanonder je steen vandaan
Gelukkig is er niks aan de hand. En je hoeft je echt niet te schamen. Je hebt zoveel meegemaakt in een korte periode vind het heel logisch dat je je druk maakte. Knuffel
Hij is zo zwaar, die steen dan Bedankt meiden.. Hoop gewoon op rustige tijden, maar dat zit er even niet in.. Bij mijn moeder gaan ze over twee weekjes de baarmoeder verwijderen, mijn vader moet ook weer onder het mes om littekenweefsel uit zijn plasbuis te verwijderen.. Ze zijn te eigenwijs voor thuiszorg, maar komt er wel op neer dat mijn zus en ik daar straks ook de boel draaiende moeten houden anders eet mijn vader elke dag patat en staat mijn ma na een week al weer te stofzuigen terwijl ze de eerste 6 wk niets mag doen. Stomme bloeddruk die ze niet onder controle kunnen krijgen, binnenkort weer naar de orthopeed om te kijken hoe erg Fiene's heupafwijking is.. Mijn schoonmoeder die mijn man continu klagend op zijn werk loopt te bellen omdat ze teleurgesteld in me is, terwijl ze zelf zich als een kreng heeft gedragen in mijn kraamweek. Gelukkig heb ik twee prachtige meiden en een lieve vent (die wel verrekte veel werk op dit moment ondat de halve fabriek zwak ziek en misselijk is...) komt wel goed, als die operaties maar achter de rug zijn..
och jeetje meid wat hebben jullie veel op je dak! sterkte! gelukkig viel dat telefoontje mee, en je hoeft je niet te schamen! denk je wel om jezelf er word nogal wat van jullie gevraagd! ik persoonlijk zou dit niet doen hiervoor is er thuiszorg je kunt dit balletje ook opgooien tegen de verzorging/verpleging van je moeder straks eten tot zover klaar hebben oke maar het hele hh rooien met een kleine er bij ik weet niet hoe het bij jouw zus de thuissituatie is en hoe zij er tegenover staat. ik heb veel voor mijn moeder en schoonouders over maar het moet wel te doen zijn! ik weet niet maar zouden bv de buren/dorp/kerk etc jullie ook kunnen ondersteunen zodat alles wat word ontlast
He bah moontje, das niet niks hoor... mag ik je een tip geven? Maak je je vooral alleen druk om je eigen gezin! Mijn moeder overleed tijdens mijn zwangerschap en ik maakte me erg druk om mijn vader, mijn zusje enz. Maar omdat ik 2x een pnd had gehad en druk bezig een 3e te voorkomen was dat juist het laatste wat ik moest doen. Ik zou zeggen praat met je zus en ouders en leg uit dat jij die druk nu even niet kan hebben en dat je straks ook niet kan helpen, je bent 6 weken kraamvrouw en alles dat ook nog eens extra op je dak kwam maakt dat je je nu met je gezin moet bezig houden en vooral ervoor zorgen dat je zelf weer op de rit komt! Je schoonmoeder laat je lekker in haar sop gaarkoken en laat dat maar aan je vriend over! ok, makkelijker gezegd dan gedaan maar geloof mij, je klinkt eigenlijk al over the top (en niet door je ongerust te maken over het telefoontje, dat zou iedereen hebben). Wat heeft je meiske met haar heupje eigenlijk?
mijn moeder denkt zelfs dat ze de week erop weer op mijn nichtje kan passen.. op dit moment praten we als brugman om ze zover te krijgen om hulp te nemen, al is het een schoonmaakster.. anders gaan we inderdaad in het ziekenhuis maar met iemand een gesprek aan. ach 2xtante.. er zijn nog veel ergere dingen in het leven, de timing is gewoon even beroerd.. mijn moeder is trouwens blij dat het ding eruit gaat, ze heeft er zoveel last van, ik baal er alleen van dat ze zo eigenwijs zijn!
onze eerste dochter is geboren met een knieluxatie (knie volledig uit de kom en onderbeen gedraaid) nou toen Fiene eruit kwam sloeg haar beentje meteen naar buiten, conclusie heupluxatie.. denk je dat overkomt ons niet nog eens.. maar de orthopeed zei dat het er niet heel ernstig uit ziet, dus daar houden we ons maar aan vast. helaas weet ik hoe een depressie voelt en ben ik daar heel alert op, ik baal van mijn medicijnen omdat ze dus ook depressieve gevoelens kunnen aanwakkeren, weet dat ik er gevoelig voor ben. En het slechte slapen is natuurlijk ook niet zo best. Voel me trouwens niet depressief, maar wel doodop..