Onze oudste zit op een VMBO school ( gemegde TL/Havo) en ik kan je geruststellen dat het allemaal wel meevalt met die kinderen. Natuurlijk zitten er lastige portretten tussen maar die heb je ook op een atheneum/gymnasium etc.. Ik vind het doorgaans heerlijke kinderen, gewoon lekker nuchter, vooral niet te moeilijk doen en vooral genieten van het leven hihi Mijn dochter gaat volgend schooljaar naar het vwo maar hoe jij de doorgaans vwo'er omschrijft herken ik mijn dochter totaal niet in want die gaat never nooit op Bristol gympen lopen hihi Ze krijgt ze overigens geeneens want is funest voor je voeten en je krijgt er zweetvoeten van
Mijn man zit een beetje in elkaar en daar maak ik me dan weer een beetje zorgen over. Die praat nu al over minimaal VWO en uni. Kijk, ik zal niet ontkennen dat ik graag zou willen dat ze beter doet dan ik (ik heb mavo omdat ik er echt met mijn pet naar gooide - ik had makkelijk havo kunnen doen) maar verder wil ik voor haar een opleidingsniveau die bij haar past. En waar ze haar ze zich goed bij voelt.
Heb dat totaal niet. Heb ook geen verwachtingen. Het is zoals het gaat. Zoontje is van regulier naar sbo gegaan en gaat nu met sprongen vooruit. Hij heeft disharmonisch iq. ( non verbaal hoog, verbaal laag). Zoals het er nu naar uitziet en zo doorgaat zou hij kaderberoepsgerichte leerweg moeten halen. Haalt hij lwoo of basis beroeps is dat ook prima. Dochter, hoogbegaafd zou volgend eerste school advies nu ( groep 7) VWO of misschien met wat extra inzet zelfs gymnasium moeten kunnen halen . Ze is dol op leren, pikt ook dingen snel op, krijgt veel extra uitdaging met oa plusklas, muziekles en Spaanse les. Daarnaast moeilijker werk. Echter vind ze het lastig als dingen niet duidelijk zijn. Open opdrachten zeg maar. Momenteel moet ze in plusklas een eigen bedrijf op papier zetten ( groepjes van 2 kinderen) plan van aanpak, Inc taken verdeling, werknemers, budget en werknemers en werkgevers inc takenlijst etc. Best pittige opdracht en dan merk je dat ze het wil opgeven. Ze is niet gewent dat ze ergens moeite voor moet doen. Das vooral de rede dat ze in plus klas zit. Wat het uiteindelijk wordt, vind het allemaal prima.
Ik pik er nu even deze uit, maar eigenlijk is het in reactie op alle soortgelijke reacties op mijn vraag... Ik denk er net hetzelfde over. Zoals ik eerder al zei: dat ik hoop dat mijn kinderen slim zijn, betekent absoluut niet dat ik hoop of verwacht dat ze naar de universiteit gaan of chirurg of advocaat worden. Het ene heeft mijns inziens niets te maken met het andere.
Maar dit zijn de reacties, niet alleen van jou ook van anderen, die niet gaan over je eigen gevoels en je teleurgesteld voelen. Maar de actie die daarop volgt. En in mijn ogen zit daar een heel groot verschil tussen. Want iemand kan het prima jammer vinden dat zijn kind niet naar het vwo gaat, maar na een (korte) verwerkingsperiode prima vinden. En dus ook die kapper opleiding prima vind. En dat is dan toch prima? Pas als je er een negatieve (re)actie op geeft vind ik het het anders.
Ik hoop ook wel dat mijn dochters straks een studentenleven hebben, maar dit is puur omdat ik daar, na vele jaren van frustratie en onderpresteren, zelf zo van genoten heb. En het lijkt me gewoon tof, een kind dat op kot gaat lekker samen naar de Ikea een inrichting uitzoeken. Maar als het iets anders wordt kan ik daar ook prima mee leven. In the end maakt het maar weinig uit, als je maar gelukkig bent en een evenwicht hebt in je leven.
Dat zal mijn bijna 11 jarige ontzettend gaan schrikken hahahaha Hier verzorgt ze zich tot in de puntjes, dot op haar hoofd, nagellak, Adidas gympen en andere merkkleding en gaat wetenschapper worden (uitstroom is havo/ VWO, en zit nog in gr 7), uiteindelijke doel; Neuroblastoom genezen! Hier gaat dit verschil dus totaal niet op.
Daarom zei ik al: meestal! Niet alle vwo-ers zijn zoals ik beschreef, maar het gros wel. Net als de vmbo-ers. Op de scholengemeenschap waar mijn jongens zitten (vmbo-tl tm vwo) zie je duidelijk de verschillen. Ook op de scholengemeenschap van mijn neefjes zie je deze verschillen. Ik hang er verder ook geen waarde oordeel aan. Feit is dat pubers met een lager iq op een ander niveau denken dan pubers met een hoger iq. pubers met een lager niveau gaan vaker en eerder roken en alcohol gebruiken dan pubers met een hoger niveau. Daarmee zeg ik niet dat alle vmbo- ers roken, drinken, drugs gebruiken en waarde hechten aan merkkleding, maar het risico is wel groter. Dat is de reden dat ik me meer zorgen maak om mijn zoon die straks naar het vmbo gaat, dan om mijn zoons op het vwo met hele brave, serieuze vrienden.
Misschien is dat verschil op de middelbare aanwezig, maar tegen de tijd dat de vwo'er gaan studeren drinken en experimenteren ze er op los. En op die leeftijd hebben de meesten van het vmbo de mbo al afgerond en zijn ze een stuk serieuzer bezig met werk, en het huisje boompje beestje gedoe. De piek ligt dus vaak op een ander moment. Overigens is ligt alcoholgebruik onder de hoogopgeide vaak hoger dan bij laagopgeleide. Dus of dat mijn voorkeur zou hebben? On topic. Ik heb geen verwachtingen op citogebied.dus daar heb ik ook geen teleurstellingen in. Wat ik wel jammer zou vinden is wanneer 1 van de kinderen er met de pet naar zou gooien. Maar dan moet ik mijzelf er aan herinneren dat ik het vmbo met 2 vingers in de neus heb gedaan omdat ik geen zin had in de havo. En ik uiteidelijk ook gelukkig ben zonder een hovo of hbo diploma.en dat vind ik veel belangrijker. Dat ze later alledrie gelukkig zijn in het leven. En of dat nou in een huurhuis is of in een miljoenenvila maakt ons niks uit.
Mijn oudste kan ook moeilijk meekomen. Ik moet zeggen dat ik er van tevoren niet echt een bepaalde verwachting van had. Ik vind het vooral jammer voor hem, omdat hij er behoorlijk aan moet trekken en hierdoor school vaak niet leuk vindt. Ik hoop dat hij later terug kijkt op een prettige en leuke schooltijd. Dat zou ik belangrijker vinden dan een hogere score op z'n rapport. Dus ben niet teleurgesteld, meer bezorgd. Ik kon makkelijk leren. Mijn man heeft een hbo opleiding gevolgd. Maar kwam erachter dat zijn passie op een vrachtwagen rijden was. Ik vind het dus belangrijker dat mijn zoontjes later ook vooral hun hart volgen en doen waar ze gelukkig van worden.
Ik wil je graag geruststellen, op het VWO wordt net zo veel gerookt, gesnoven en gedronken. Alleen zijn die pubers vaak stiekemer (ze hebben immers dat hoge iq he) en kunnen ze dat beter on het geniep doen. Oftewel, of iemand zwaar gaat drinken of verslavingsgevoelig is, heeft totaal niks te maken met opleidingsniveau. Om nu die vooroordelen over pubertypes maar even weg te nemen. Vind het een beetje denigrerend overkomen.
Ik bedoelde het ook niet als commentaar op jou hoor, vindt dat jij de dingen altijd netjes verwoord en heel empatisch bent Was meer mijn gevoel wat ik hiervan kreeg. Op het moment loopt het hier gewoon allemaal niet zo en het zit me nogal hoog nu. Dus ook de verkeerde tijd om zoiets te lezen denk ik
Zo vatte ik het ook niet op En ik snap, denk ik, dat gevoel wel. De ene keer kan ik het ook beter naast mij neerleggen dan een andere keer. Als je een luisterend (lezend) oor (oog) kunt gebruiken; mijn pb staat open.
Ik vind zelf dat intelligentie slechts voor een deel je geluk kan bepalen. Ik heb zelf als kind een klas overgeslagen en was ook daarna altijd een van de besten van de klas. Was heel erg slim en leergierig. Mijn man daarentegen was echt een flierefluiter en werd veel lager ingeschat. Zelfs tijdens onze studie dachten ze echt dat ik degene was die de beste carrière zou gaan hebben. Daarna is dat echt veranderd. Ik heb de afgelopen 10 jaar regelmatig last gehad van angst klachten af burn-out klachten. Dit heeft mijn loopban behoorlijk beïnvloed, terwijl mijn man als een speer gaat. Mij maakt dat overigens helemaal niks uit hoor, maar dat terzijde. het blijkt wel dat er zoveel andere eigenschappen nodig zijn om een goeie carrière te hebben. Ik hoop zelf vooral dat mijn kinderen en ieder geval een gemiddelde intelligentie hebben en vooral zelf hun eigen weg in het leven vinden, Met hopelijk minder stressgevoelig heid dan ik
Er wordt nogal op je post gereageerd, maar ik herken je beeld volledig! Ik heb 9 jaar in het VO voor de klas gestaan, op een brede scholengemeenschap. Ik snap je zorgen, ik herken ook je typeringen.
Ik heb altijd gedacht joh als mijn kind maar gelukkig is op school maar verwachte gezien onze eigen opleiding wel havo. En het was echt wel ff slikken toen bleek dat onze dochter een verstandelijke beperking heeft en dus naar speciaal onderwijs gaat. Het was echt wel het aanpassen van de verwachting.
Bedankt voor de vele reacties - ook van degene die er totaal anders over denken. Fijn dat er toch wel enige herkenning lijkt te zijn! Tegelijkertijd heeft iedereen die voor wat meer nuance pleit gelijk, dat snap ik heel goed. Echter, gevoelens zijn niet altijd rationeel en het kost soms even wat tijd om verwachtingen en dromen aan te passen aan de realteit . We zullen ons er straks heus bij neerleggen als het zo blijkt. De dingen zijn zoals ze ze zijn en er gelukkig leiden er meerdere wegen naar Rome. @Kache: De situatie van jouw vriendin is er absoluut 100% een die wij het koste wat het kost willen voorkomen. Mijn dochter mag zich nooit een buitenbeentje of "minder" voelen in ons gezin, als zij wat minder intelligent blijkt. Het zou belachelijk zijn als we haar (onbewust) zouden benadelen door haar ook nog eens op te zadelen met minder zelfvertrouwen en een negatiever zelfbeeld. Ik denk wel dat dit inhoudt dat we onszelf straks even flink een spiegel moeten voorhouden en elkaar moeten confronteren met onze vooroordelen. Maar we komen er heus wel uit als gezin.
Hier nog niet aan de orde, ik mag de komende 2 maanden me verdiepen in het schoolwezen. Wat me wel opvalt is dat de scholen hun plusklassen zo aanprijzen, mogelijkheid tot extra taal leren, werkjes op plusniveau, etc. Allemaal leuk en aardig maar ik ga zeker vragen hoe ze een kind kunnen helpen wanneer het niet zo goed gaat. Belangrijkste vind ik dat mijn kinderen goed in hun vel zitten en dat ze later hun eigen boterham kunnen verdienen.
Dat is helemaal niet denigrerend. Het is zoals het is. Ik heb het over gemiddelden en over niemand persoonlijk. mijn vriendin is politie agente en bezoekt de scholengemeenschappen in de regio oa als het gaat om preventie. Zij onderschrijft volledig wat ik zeg. Ik weet dus niet waar jij op baseert dat pubers op het VWO net zoveel gebruiken ( in het geniep). Dat is in de praktijk gewoon niet zo. Onder de volwassen laag opgeleiden zie je ook dat het percentage rokers veel hoger ligt. Dat is niet denigrerend, dat zijn de feiten. Is elke vmbo-er daarom een kettingroker? Natuurlijk niet. En ja, er zijn ook kettingrokende WO-ers..............maar wel veel minder. Het lukt mij niet om met de i pad linkjes te plaatsen, maar google maar eens op het trimbosinstituut en onderzoeken naar alcoholgebruik en opleidingsniveau, dan zie je significante verschillen. Dat is de reden dat ik me meer zorgen maak om mijn vmbo zoon, dan om mijn vwo zoons. Procentueel is de kans op roken, drinken, pesten veel groter.
Ik snap wel wat je bedoelt. Ik merk dat ik onbewust hoop voor mijn kinderen dat ze net zoveel verrijking uit studeren kunnen halen als ik. Bijna instinctief. Aan de andere kant besef ik me dat zij in andere omstandigheden opgroeien en andere kwaliteiten hebben dan ik (hoewel ik ook veel van mezelf herken). Wat voor mijn kinderen het goede pad in hun school carrière is kan dus weleens iets anders zijn dan vwo en universiteit. Ik merk dat hoe ouder ze worden hoe sterker dat ook echt zo begint te voelen. Als ouder heb je nu eenmaal bewust of onbewust verwachtingen. Ik denk dat als je die kunt herkennen er ook ruimte ontstaat voor verandering en er meer ruimte is voor je kind om zich te ontwikkelen zoals bij hem of haar past. Als ouders zijn we ook gewoon maar mensen, niet een soort perfecte wezens die altijd maar de meest sociaal wenselijke emoties ervaren.