dit is precies wat er hier gaande is. ik word nu al woest bij het idee dat iemand mijn kind 'jammer' gaat noemen omdat het een meisje is. ik wil het niet horen en onderhevig van hormonen stuur ik de eerste die daar iets over zegt mijn kamer uit. trouwens kan het hier net zo goed een jongen zijn.
Het kan ook anders - Mijn vader riep dat ie geen dochter wilde.. maar God straft meteen, ik en mijn zus werden een paar weken later geboren. 2 meiden dus. Hij vond het wel prima kwa kids toen (ze wisten pas een paar weken dat we een tweeling waren toen we geboren werden) en de enige rede dat mijn moeder toch nog een keer zwanger mocht raken is omdat hij een zoon wilde - die hij ook kreeg. Alleen daarom al maakt het mij geen ene fluit uit wat er in mijn buik groeit.