Evita schrijft: ze kunnen niet komen naar trouw plechtigheid (we trouwen enkel voor de wet om 11u) én ze gingen 'proberen' van 's avonds naar het feest te komen, maar het ging niet makkelijk zijn (omdat zijn opa niet goed meer kan autorijden... en ze geen taxi willen / kunnen betalen ) dus ik neem aan dat dat hun "reden" is
was jouw oma 11 dan toen ze je vader kreeg? zo vlot als je oma is, zo laat was je vader hoe dan ook, de ene van 77 kan zich lichamelijk wel 100 voelen, terwijl de ander van 86 zich lichamelijk nog geen 50 voelt.. elk mens is anders, ik zou gewoon met vriend en al naar zijn opa en oma gaan, en hen vragen wat de precieze reden is dat ze niet willen kunnen, en voor elk ding die zij aanhalen "om niet te komen" hen te voorzien van een oplossing...zo kom je vanzelf uit op de eventuele daadwerkelijke reden...
Mijn oma was diep gelukkig dat ze er met ons trouwen bij kon zijn. Ze had toen al gezondheidsproblemen en heeft tranen met tuiten gehuild na de ceremonie omdat ze zo blij was dat ze dat nog mee mocht maken. Ze was ook behoorlijk bang dat ze de geboorte van onze eerste niet meer zou meemaken (Ik was 6 maand zwanger toen we trouwden). Mijn vader heeft haar 'smorgens opgehaald met de auto en ze is met onze familie weer mee terug gegaan 's avonds laat. Ze had het voor geen goud willen missen! En ben heel blij dat ze er geweest is en dat ze ook nog de geboorte van onze eerste heeft mee mogen maken. Helaas heb ik hoogzwanger van onze tweede afscheid van haar moeten nemen. Je weet nooit precies wat er zich afspeeld in het hoofd van een ander, maar wat voor reden ze ook hebben, ik denk dat je verloofde gewoon heel duidelijk moet zijn naar z'n grootouders toe dat HIJ ze er heeeeel graag bij wil hebben. Desnoods alleen bij de ceremonie. Misschien kun je je schoonouders inschakelen om ze over te halen? Toen wij trouwden hadden mijn zus en mijn moeder al 2 jaar niet met elkaar gesproken door ruzie, maar ze zijn allebei wél gekomen de hele dag. Mijn zus vond gewoon dat ze dat niet kon maken, om niet te komen op haar zusje d'r bruiloft! Ze wou er absoluut niet bij zijn maar is tóch gekomen. Sommige dingen móet je gewoon doen, vind ik.
Mijn oma van 86 is de moeder van mijn moeder. Mijn moeder is weer bijna 20 jaar jonger dan mijn vader.. zodoende!
Hier waren ze er ook allebei niet bij. Maar goed, ze voelden zich ook allebei niet zo lekker, waren al een tijdje wat gammel en we wonen niet om de hoek, dus ik kon het wel begrijpen. Mijn oom heeft een hekel aan bruiloften en familiefeesten en kwam ook niet en daar zit ik totaal niet mee. Hij komt er gewoon eerlijk voor uit. Wat ik misselijker vond is een vriendin die niet kwam opdagen en zich niet eens had afgemeld. Daarna nooit meer wat van haar gehoord en mocht ze nog eens bellen, dan smijt ik de hoorn erop.