Hey, even een rare poll mss maar ik lees hier heel veel dame's die trouwen terwijl ze zwanger zijn of dame's die eerst kindjes willen en dan trouwen. Of dame's die eerst een baby hadden en dan op zoek gingen naar een vaste woning. Dus ik stel de vraag even omgekeerd. Misschien ben ik vreselijk ouderwets en is dat in Nederland helemaal anders maar wij zijn eerst gehuwd met alles erop en eraan daarna hebben we een huis gekocht (beetje zekerheid opgebouwd) en dan beslist om er een lieve kleine spruit bij te nemen. zijn er nog dame's die eerst gehuwd zijn of eerst een poosje gewerkt hebben aan hun Carrière of eerst de financiële zekerheid opgebouwd alvorens aan baby's te werken? Liefs Winter ***
wij ook hoor. We werken allebei fulltime en hebben vorig jaar een leuk huis (op de groei) gekocht. Mn oude autotje heb ik ingeruild voor een grotere tweedehands met 5 deuren ipv3. Kortom, alles goed
Wij zijn (nog) niet getrouwd en (bij toeval) aan een prachtig koophuis kunnen komen dat genoeg ruimte biedt voor kindjes dus toen we gingen opruimen en verhuisdozen gingen inpakken heb ik meteen de pil weggegooid. We hebben het nieuwe huis dus goed ingewijd Trouwen wil ik ooit wel, maar dat vond ik niet perse nodig.
Ik heb gewacht tot ik mijn beroepsdiploma had voordat ik stopte met de pil. Ook als mijn partner om wat voor reden dan ook wegvalt (arbeidsongeschikt raakt, er vandoor gaat met het buurmeisje, whatever) wil ik in staat zijn goed voor mij en mijn eventuele kinderen te kunnen zorgen. Met een diploma verpleegkunde kun je altijd full-time of part-time werk vinden, dus ik vond het belangrijk om die opleiding eerst af te maken. Oh ja, en ik was nooit met de pil gestopt als ik geen stabiele relatie had gehad met mijn partner natuurlijk. Dat lijkt me eerste voorwaarde.
Wij zijn gePACSt, dat is een soort samenlevingscontract maar je hebt voor heel veel dingen dezelfde rechten als dat je getrouwd bent en een huis gekocht. Dat waren echt de twee dingen die we wilden doen. O ja, en geld opzij gezet dmv bedrijfje dat ik één jaar aangehouden heb (dan heb je nml nog de vrijstellingen, daarna niet meer en ben ik dus gestopt). Qua baan is het wel ok. De hypotheek is gebaseerd op alleen Freds salaris, aangezien die belastingagent is zal ie niet zo snel zn baan kwijt zijn en alles wat ik kan werken is mooi meegenomen. We hopen ons zo te redden..
Ben gestopt met pil toen mijn hub( getrouwd op 20-05-2005) vorig jaar Oktober een vaste aanstelling kreeg bij B*.... Heb zelf al 7 jaar een vaste baan...
Trouwen vond ik niet noodzakelijk voor het krijgen van kinderen, maar heb het wel gedaan. Meer omdat ik het idee had dat ik nooit zo zou kunnen trouwen als ik graag wilde. Wat betreft carriere vond ik dat dat niet zo belangrijk was. Mijn loopbaan komt wel als de tijd daarvoor rijp is. Ik wilde liever jong kinderen dan over een jaar of 10 met een spetterende carriere (als ik dat ooit al krijg). Bovendien denk ik dat als mijn kids ouder zijn, ik me beter kan richten op een carriere dan nu en het dan halverwege onderbreken voor een kinderwens. Financiele zekerheid vind ik wat anders. Man en ik hadden beiden een vaste baan en een koophuis (en dus een huwelijk, zoals eerder geschreven) voor ik stopte met de pil. Ik wilde voor mezelf en voor mijn kindje geen onzekerheid.
Eerst een huisje gekocht en tja we wilden toen ook wel kinderen. Ik was 22 jaar. toen kreeg ik echter de mogelijk om een opleiding te doen via mijn werk om iets hoger op te komen en dus meer loon. Lang over nagedacht onze kinderwens was erg sterk. Toch voor de opleiding gekozen. Achteraf erge spijt van gehad, was een vreselijk jaar/ 1 1/5 jaar. Ik was uiteindelijk 24 jaar toen ik zwanger raakte van mijn 1e kindje nu 28 jaar en zwanger van mijn 3e kindje. Werk inmiddels parttime en zou eigenlijk het liefst willen stoppen. maar ja toch het geld hard nodig. Trouwens staat echter al 4 jaar in de wacht. Ach we zien ook wel.
ik heb lang gewacht voor ik aan mijn kinderwens toegaf. We hadden al een huis gekocht en hadden allebei een goede baan, hoewel ik geen vast contract heb. Ik ben daar niet bang voor en vind in mijn vak wel ander werk. Maar ik wilde graag een opleiding doen en dat was niet zo heel makkelijk. Ik ben 5 jaar bezig geweest om die opleiding ingeloot te kunnen raken. Ik merkte echter dat de wensen gingen botsen. Ik wilde echt heel graag kinderen en merkte dat ik emotioneel niet goed meer trok. Toen besloten we om dan toch te proberen kinderen te krijgen en toen... werd ik ingeloot op de opleiding.... dacht dat het verstandiger was om nog even te wachten, toch wel zware opleiding.... en toen werd alles wat met baby te maken had gevoelig. Ik had om de haverklap emotionele buien. Toen zijn we (weliswaar vlak na ons trouwen, maar dat is niet de reden geweest om te wachten) gestopt met de pil. Toen duurde het vervolgens nog 8 maanden voor ik zwanger werd. Ik weet dat dat op zich niet super lang is, maar voor mij duurde het verschrikkelijk lang. Dus hoewel het best prettig is om alles op orde te hebben, kan ik achteraf alleen maar zeggen dat ik het mezelf niet zo moeilijk had moeten maken en eerder aan mijn kinderwens had moeten toegeven. Je weet nu eenmaal niet hoe het loopt en ik zal mijn kinderwens (want ja die is nog niet opgehouden met ons ene wonder) ook zeker niet opnieuw opzij laten zetten door werk/zekerheid of iets dergelijks. Ik geniet nu dagelijks van ons wondertje en zie al uit naar de tijd dat ik nog een zwangerschap mag beleven.. Als die tijd komt... Karin
Nou onze keuze staat er niet bij. Ik werd zwanger en woonden nog nieteens samen. Wij zijn dus binnen een jaar gaan trouwen, samenwonen en kregen we een kindje. Tja, zo kan het ook en overal is een mouw aan te passen hoor. Toch ben ik blij dat het zo gelopen is. We zijn erg gelukkig en hebben geen financiële onzekerheden er aan overgehouden.
Wij hebben eerst gewacht tot we allebei een vaste baan hadden waar we ook nog wat vooruitzichten hadden. In de tussentijd zijn we ook nog getrouwd (niet speciaal omdat we een kleine wilde hoor). En toen ben ik met de pil gestopt.
Wij wilden ons kindje ook in een gespreid bedje laten komen. We hebben ons huis drie jaar geleden op de groei gekocht. Vorig jaar twee auto's ingeruild tegen 1 met 5 deuren en we zijn getrouwd. Het risico dat ik nog geen vast contract had hebben we maar genomen. Ik heb in 4 jaar op 9 scholen gewerkt en heb uiteindelijk nog geen dag zonder werk gezeten. Toen bleek in januari dat Cas op zoek kon naar een andere baan. Maar ja toen hadden we ook zo iets van: Er is altijd wel een reden om te wachten, wij willen graag jong kinderen, dus dat doen we dan ook maar. En het komt allemaal helemaal goed. Cas heeft een andere (leukere) baan gevonden en ik krijg een vast contract. Linda
Hoi, Wij hebben allebei een vaste baan. Mijn vriend fulltime en ik op dit moment 88% (30 uur) en straks na de bevalling 50% (20 uur). 5 jaar geleden hebben we een huis gekocht en daarbij een hoog/laagconstructie gedaan. we hebben dus in de eerste 5 jaar veel premie betaald voor de levensverzekering en deze gaan dus volgende maand naar beneden. Wij hebben er voor gekozen om voor de bevalling een geregistreerd partnerschap te gaan doen om het straks toch geregeld te hebben. We kunnen dan altijd nog trouwen met alles er op en er aan. Dus wel eerst wat zekerheid voor de pil de deur uit ging. Groetjes Inge
Hmmm...mijn keus staat er eigenlijk niet bij. Wij zijn heel jong bij elkaar gekomen dus hadden wel ruim de tijd om orde op zaken te stellen. Kindjes wilde we ook super graag...maar 18/19 vond ik echt te jong (mening!). We hebben eerst een huis gekocht en drie maanden later zijn we getrouwd. Ik wilde eerst mijn rijbewijs nog halen (wonen in een minidorp dus hoe ga je ergens komen zonder auto) toen we beide een vaste baan hadden vonden we het wel oke. Helaas is deze zwangerschap met behoorlijk wat doktershulp ontstaan maargoed. Spijt van je eigen leven eerst op de rit zetten heb ik absoluut niet! Nu kunnen we zorgeloos zwangeren en onze frummel tegemoet zien. Zwanger trouwen heeft ook wel iets romantisch vind ik....maar was veel te bang dat ik me niet goed zou voelen + dat het natuurlijk niet makkelijk te plannen is! Je moet de plannen voor je huwelijk dan wel heel rap maken ineens.
Wij leerden mekaar kennen, een half jaar daarna woonde we samen, met een jaar verkering heeft hij mij gevraagd te trouwen, ik was 7 weken zwanger op onze trouwdag (dus we zijn met ons drietjes getrouwd), ik wilde graag kinderen ook al ben ik nog jong en hubbie wilde ook graag kids. Nu hebben wij wel geluk gehad dat het zwanger worden en zwanger zijn goed is verlopen.
Ook wij hebben bewust gewacht met het krijgen van kinderen.Met name ikzelf. Ik heb een eerdere relatie gehad van 11 jaar, maar ik wilde met hem absoluut geen kinderen, het waarom is een lang verhaal. Wat voor mij duidelijk was dat ik alleen kinderen wilde met een stabiele partner, relatie moet goed zijn, voor de volle 100%. Ik was 29 toen ik de relatie beeindigde. Ik heb mijn huidige man ontmoet, en bij hem was het wel snel duidelijk, met hem wilde ik wel kinderen, en hij met mij.Toch hebben we even gewacht, carriere kwam eerst, finaciele zekerheid, gewoon een goede basis, en ook de tijd om je relatie op te bouwen. Ik was 33 toen de eerste geboren werd. Kortom: wel heel overwogen besloten wanneer te beginnen met kinderen, ik vind het namelijk een grote verantwoording. Ik besef wel dat geen geen De leeftijd gaat toch ook meespelen.
De laatste zin klopte niet, als laatste wilde ik zeggen dat je geen kinderen "neemt" wij zijn terdege bewust dat we veel geluk hebben om toch drie kinderen te mogen hebben.
Wij wonen inmiddels bijna 7 jaar samen in een veel te klein huisje en hebben al die tijd gewacht met kinderen omdat we eerst een groter huis wilden. Op een gegeven moment waren we het zat en inmiddels ben ik ook al bijna 33 en vonden we onszelf er wel klaar voor. We hopen binnenkort toch een grotere woning te vinden en anders urgentie van de woningbouw te krijgen. Of we nu ineens gaan trouwen om het voor de kleine goed geregeld te hebben weten we nog niet. We zijn druk bezig om dat uit te zoeken, eigenlijk willen we liever over een paar jaar pas trouwen en dan niet omdat het moest voor de kleine zeg maar. Mochten jullie ideeën hebben dan hoor ik dat graag.
Hoi MissFrodo, Omdat je zwanger bent hoef je toch niet te trouwen voor de kleine! Je kan ook zwanger trouwen omdat je zwanger wilt trouwen. Ik vind dat van dat "moetje" zo ouderwets. Als jullie dat willen zou ik er gewoon boven staan hoor...van wat anderen vinden! Samenlevingscontract is misschien een idee...maar volgens mij moet je voor een kindje dan nog van alles regelen. Je kan ook "simpel" trouwen met heel weinig mensen (alleen ouders ofzo) en later een feest geven. Stuur je kaartjes met: wij zijn getrouwd