Ik mag toch gewoon trots zijn.....ik vindt het altijd wel,gek dat een bvmama zich in moet houden blijkbaar. Als je alleen maar zegt dat je het zo speciaal vindt en het gewoonweg het beste is voor je kind...ga je gelijk te ver....snap ik nooit zo? Eerder heb ik ook al gezegd dat van mij niet heel de wereld het zou moeten geven.... Maar vindt het idd jammer dat mijn vriendin al zo snel heeft opgegeven....maar dat gevoel mag ik niet hebben? Juist in onze vriendschap kan dat gewoon
Dat zijn twee verschillende 'ultieme' gevoelend. Ik wil jou niet aanvallen omdat ik je al twee keer quote maar wil je uit proberen te leggen dat het geen aanval van miis is. Ik krijg het idee dat jij je omlaag geschopt voelt. Het moedergevoel is super en heb ik ook. Dat hangt zeker niet van bv of kv af! Dat bv gevoel waar miis het over heeft staat daar los van! Het is een supertrots gevoel NAAST je moedertrots. Echt jij doet het ook super! Je deelt alleen niet in dat ene waar wij over praten omdat je het niet kent. Dat bedoel ik niet superieur. Het is vergelijkbaar met dat wij niet delen in het gemak van een ander de fles kunnen laten geven terwijl jij lekker alleen op pad bent (als voorbeeld).
En als borstvoeding niet lukt en je sloopt, dan ben je toch ook trots als je weer een fles kan geven? Ik vond dat ook een heerlijk moment, even rustig op de bank/bed een fles geven.
Ach ach.....je kunt echt overdrijven he... We weten nu wel hoe jij erover denkt.....in onze vriendschap kan ik gewoon eerlijk mijn mening geven dus maak je er maar niet zo druk om Verder wilde ik het gewoon met andere bv mama's erover hebben....dit wat jij te melden hebt constant voegt verder niks toe aan mijn topic
Dat is ook heerlijk en rustig. Even lekker kroelen en naar die kleine staren . Ik wil echt niet zeggen dat je bv had moeten geven. Echt niet. Zo bedoek ik het niet. Jammer dat we niet in het echt praten want dat is makkelijker om duidelijk te maken wat ik bedoel .
Ik stoor me er vreselijk aan omdat de borstvoeding altijd zo word opgehemeld, en voor sommigen is het niet altijd vanzelfsprekend dat het maar lukt. Er word hier geregeld gezegd ja je moet maar door zetten want na zoveel weken gaat het veel beter. Dat is niet vor iedereen zo. Nu is mijn situatie misschien wel wat anders. Ik heb 2 kinderen die geboren zijn met 28 weken. Dus de start is al gigantisch heftig. Ik wou hoe dan ook beginnen met borstvoeding. Ik heb 2 dagen gekolfd maar er kwam helemaal niks. Op dag 3 eindelijk 1 druppel, waarvan ze zeggen dat die zo belangrijk is. De verpleegkundige zei ja laat dat maar lopen. Dus ik was pissig omdat ik weet dat dat erg goed is die eerste druppels. Uiteindelijk heeft ze dat kleine beetje toch in een spuitje weten te krijgen. Ik kreeg heel weinig begeleiding vanuit het ziekenhuis. Naar 5 dagen mocht ik naar huis, maar we moesten dagelijks 180 km rijden om bij onze mannen te zijn. En dan ook nog herstellende van een keizersnee. Dag in dag uit gekolfd maar wederom er kwam bijna niks. Daarnaast zie je jongens knokken voor hun leventje en valt 1 van je mannen bijna weg en binnen no time word je andere mannetje ook dood en dood ziek. Ik moest kolven in een kamertje, koud en kil. Met mijn man voor de deur omdat er geen slot op zat. Dat ging 3 weken zo door. Ze mochten toen naar het ziekenhuis in onze woonplaats. Ik dacht misschien meer rust en lukt het dan. Maar nee het lukte weer niet. Gekolfd tussen de couveuse, thuis met de webcame aan zodat ik ze zag. Maar het lukte gewoon niet. Er kwam nog steeds bijna niks. Lactatiedeskundige erbij, medicijnen gehad( neusspray geloof ik) maar ook dat werkte niet. Ik begon op een gegeven moment al te janken als ik die rot kolf zag. Mijn man zei het is nu afgelopen, er is meer in het leven dan borstvoeding en dit maakt je kapot. Je gaat nu stoppen want ik zie dat je er helemaal aan onder door gaat. Ik ben toen gestopt en dit gaf me zoveel rust. Ik kon zo genieten eindelijk van mijn mannetjes en de bijbehorende flesjes.
Nogmaals ik snap dat mijn situatie misschien wel heel anders dan andere vrouwen. Maar ik lees hier zo vaak dat het moeders niet lukt en er gewoon keihard word gezegd dat die gene niet genoeg door heeft gezet want iedereen kan borstvoeding geven. Nee dat is niet het geval! En daarom ben ik van mening dat sommige moeders ook heel trots worden van een fles geven. Het geeft mij en andere moeders zoveel meer rust waardoor je optimaal kunt genieten van je kleintje. Ik vind het gewoon gemeen als er word gezegt ik heb geen respect er voor dat mensen snel stoppen. De 1 is de ander niet, maar ik lees hier wel vaak dat fv moeders een trap na krijgen als ze eerder stoppen
@jada jeetje.......respect hoor dat je het hebt gedaan! Heftige tijd heb je gehad. Ik bedoel absoluut ook niet iedereen met ...het zonde vinden dat je bent gestopt....iedere situatie is anders. Ik had het puur over mijn vriendin. Laat het duidelijk zijn dat ik maar niet vindt dat iedere moeder bv moet geven....
Jada, Ngmaals, dat prbeer ik te zeggen steeds...JIJ hebt het dus niet mee MOGEN meemaken, moedergevoel en trots dat heeft elke mama, heerlijk! Maaaaaar vanaf een bepaald punt van borstvoeding geven, geeft je dat een ANDER trots gevoel, die je wilt delen! Dat kan jij NU niet begrijpen van anderen, want jij bent nooit zover gekomen! Natuurlijk ben jij ook trots netals ieder ander! Maar helaas 1 van de moeders bij wie het niet lukte. Sommige daarvan zeggen, nou jammer, andere balen er nog steeds van... Maar ik bedoel dat doordat je niet tot dat stadium van bv bent gekomen, jij nooit zal begrijpen dat iemand zoals TS het zo bijzonder heeft gevnden! Dus jij kan niet snappen waarom je z "överdreven" blij eroiver gedaan wordt! Ieder zn verhaal is anders, en mij maakt het werkelijk niet uit waarm iemand geen bv wilt geven, sommige zijn gewon het type niet, andere hebben geen zin om door te zetten ( bijv omdat ze het toch al niet zo zagen zitten, of bijvoorbaat al dachten dat het een gedoe zou zijn) Het is dus geen aanval of naar beneden halen, jij kunt er gewoon niks aan doen dat je dat stadium nooit hebt bereikt. Maaaaaar soms zijn er moeders die er bijna zijn, bij wie het bijv direct super gaat, en waarvan ik dan weet, nou nog ff die 3 mnd door en je zal genieten. Maar dat die moeders het bijv heel irritant vinden....nou dat vind ik dus jammer...dan denk ik ooooohh je weet niet wst je mist! Een fles geven is echt heel anders, ik heb het beide gedaan, 6 mnd bv en 6 mnd fv.
Een vriendin van mij oordeelde zo over mij als jij nu over jouw vriendin. Ik heb namelijk niet eens borstvoeding gegeven. Niet geprobeerd ook. Uit zelfbescherming (angst voor oordelen) heb ik daar een heel plausibele verklaring voor bedacht die grenst aan de waarheid. De hele waarheid wil en kan ik niet bespreken met anderen (anoniem op een forum is dan weer anders). Maar wat doet het ontzettend pijn als een vriendin zo oordeelt over je...
Gelukkig dat het in jullie vriendschap kan. Als een vriendin zo over mij zou schrijven als jij in je beginpost doet, zou ik niet happy zijn. Daar klinkt wel iets meer in door dan "ik vind het jammer". Ik lees daarin afkeuring en volgens mij keurde je het, in ieder geval op het moment dat je besloot het hier te posten, ook af. Maakt ook niet uit. Ik poste mijn post eigenlijk ook omdat ik dit topic vrijwel helemaal gevolgd heb en het gewoon, net als sommige andere meiden, moeilijk vindt te lezen hoe makkelijk er geoordeeld wordt over vrouwen die geen borstvoeding geven... Wilde toen ook even mijn ding er tussendoor gooien
Dat is het hele punt nu net zo bedoelde ik het dus niet. Heb het nu al vrij vaak aangegeven dat ik het jammer vindt. Maar daarleest iedereen overheen misschien verkeerd geschreven mijn beginpost...maar later heb ik het vaak genoeg aangegeven. Maar iedereen reageert liever negatief.....vooral als het om bv gaat en als je eerlijk zegt dat je pro bent....dat kan blijkbaar niet. Ik ben geen persoon die maar vindt dat heel de werld nv moet geven....maar ben wel een hele trots bv mama en ben ervan overtuigd dat het te beste is voor een kind. Mn vriendin was dit ook....maar opeens is ze de andere kant op gegaan...en stopt ze alleen omdat het makkelijker is om fv te geven. En dat vindt ik,jammer....en had ik niet verwacht. Niet dat ik nu minder van haar hou....maar ik mag het zeker jammer vinden en zij snapt dat... Hier wordt het hele verhaal behoorlijk opgebalzen alsof ik de slechste vriendin ever ben....nee hoor ben het alleen niet eens met haar keuze ....en dat kan idd in onze vriendschap.....
Tja, het nadeel van fora is dat je vaak dat wat je geschreven hebt nog maar moeilijk terug kan draaien, zeker als het gaat om gevoelige onderwerpen. Ik denk ook zeker niet dat jij een slechte vriendin bent Dan blaas je op jouw beurt mijn post weer op. Maar genoeg daarover. Ik begrijp je punt. En ik snap dat je trots bent. En ben het met je eens dat BV waarschijnlijk beter is dan FV. Mits de psyche en het lichaam van de mama dat ook trekt. Dat laatste, dat ik snap dat mama's trots zijn en dat ik denk dat BV beter is, maakt ook dat het lastig is te lezen dat er veel gezegd wordt dat andere mama's niet hard genoeg proberen. Nu heb ik het niet over jouw specifieke verhaal overigens. Ik heb uit angst voor vanalles en nog wat geen BV gegeven. Terwijl ik dat op zich wel beter vind en ook vind dat ik mijn kindje nu eigenlijk tekort doe. Als zoveel trotse BV mama's telkens weer schrijven hoeveel beter het is en maar niet begrijpen dat enz, enz,... Het is zo pijnlijk. Ook al weet ik dat ik het niet op mezelf hoef te betrekken. Maar net als velen ben ik stiekem wel erg gevoelig voor de mening van anderen.
Snap ik......maar ik bedoel het dus niet zo....niet iedereen kan en wil bv geven. Ik doelde ook niet specifiek op jou toen ik schreef dat mensen mij een slechte vriendin vinden...
Ik snap je wel Lov.. je wilt het hier gewoon even kwijt, jammer dat je je steeds moet verdedigen.. pff, die discussies steeds
Kijk en dat is een verhaal van tegenslag, slechte hulp en gemiste kansen. Je hoort een moeder niet na 5 dagen te ontslaan naar een plek 180 km van haar kinderen vandaan! Dat is gemeen en wreed! Hoe hebben je man en jij daar ooit mee accoord kunnen gaan? Een kraamvrouw die herstelt van een sectio kan zoiets toch niet opbrengen? Er zal in het vervolg best nog veel meer verkeerd gegaan zijn, maar dit was al een grof schandaal, dat had nooit zo mogen gebeuren. Met zo'n start wordt bv geen welhaast bovenmenselijk. Mijn dochter was er stukken beter aan toe dan jouw mannetjes, maar ik bleef heerlijk 10 volle dagen in het ziekenhuis. Andere afdeling, andere verdieping, maar wel in de buurt! Daarna nog 10 weken geklooi voor de borst lukte, maar door langer ziekenhuisverblijf kon ik uitgerust eenmaal thuis alle toestanden te lijf.