zal ik dan als zware rugpatient ook even reageren. ik kan niet sporten, kan niet altijd een avondje weg om mijn rug dus. Kan mijn eigen huishouden niet volledig doen. Maar als mijn zusje (of kind) met deze vraag zou komen zou ik geen seconde twijfelen. Natuurlijk zou ik kijken of ik het mezelf makkelijker kan maken. Kennis/vrienden met kindjes vragen om te spelen, iemand anders boodschappen laten doen,etc. maar hoe beroerd mijn rug ook is, bij medische dingen regel ik het en vaag ik hulp om me heen. Buurvrouw die een boodschapje meeneemt is zo gevraagd.
Ja maar zat mensen die niet op een ander kunnen terug vallen, en als het niet lukt, dan lukt het niet.
Wat ik me ook afvraagt: is het medisch noodzakelijk dat dit in het buitenland gebeurt? Kan oma ook zoiets hebben van 'wat een onzin, ze kunnen ook wel in NL blijven..' ? Of kan er ook nog wat anders meespelen waardoor oma 'nee' zegt? Heeft ze zelf ook een alternatief genoemd? Bijvoorbeeld een oom en tante voorgesteld oid? En op welke manier heeft ze 'nee' gezegd? 'Och lieverd, ik vind het ontzettend rot maar een week op 2 kleine kinderen passen lukt echt niet.. sorry.' of 'Nee hoor, dat doe ik niet' (zoek het maar uit) Ben wel benieuwd.
Ik zie het gewoon heel anders.. Ik wil mijn moeder ten alle tijden zien maar het is niet haar taak om te pas en te onpas op mijn kinderen te passen, ze houdt ontzettend veel van ze maar heeft ook gewoon een eigen leven en dat respecteer ik alleen maar. Ze heeft altijd keihard gewerkt (nu nog) en mijn vader jarenlang terminaal verzorgt en nu is mijn oma aan de beurt. Ondanks haar medische klachten heeft ze nu de mogelijkheid om wat dingen te ondernemen in haar leven. Het verzorgen van mijn kinderen vind zij lichamelijk erg zwaar dus nee, ik laat ze niet bij haar achter om mijzelf te ontzien en om zogenaamd de band sterker te maken. Er is niks mis met hun band, we bellen iedere dag en ja, sommige ouders vind ik nog steeds vrij makkelijk en veel kinderen stierlijk verwend en dat merk ik ontzettend goed in het openbaar.
Eens... Bij mij passen ze sporadisch op, omdat we alles zelf wel regelen... En soms kun je dan dingen gewoonweg niet, omdat je kinderen hebt... MAAR.... Ik hoop toch echt dat mijn ouders/ schoonouders wel klaar willen staan als er iets medisch noodzakelijk is en ik heb op dat moment echt hulp nodig...
het gaat toch niet om die kinderen een jaar ofzo te verzorgen??? 2 van je kleinkinderen zijn ziek en voor de andere 2 wordt opvang gevraagd...voor 7 dagen. Jeetje sommigen doen hier net alsof ze die 2 kinderen voor altijd bij dr moeder wil laten wonen.
Ja maar sommigen doen ook net alsof ze zich aanstelt en dat is niet eerlijk. Mijn moeder heeft vorig weekend heerlijk met haar kleinkinderen gespeeld maar zat vervolgens wel aan de diclofenac voor de rest van de week.
Ze geeft toch aan dat het niet kan omdat ze het te druk vind?? Dan houd het gewoon op. Moeder heeft daar recht op. En nogmaals ze zegt echt niet zomaar nee als hun band zo goed is. Jeetje.
Tuurlijk kan je het wel vragen aan je moeder!! Maar als die zegt dat ze niet in staat is om dat te doen.. Dan is dat gewoon pech hebben. Ze is toch niks verplicht?! Het zijn jou kinderen dus jou verantwoordelijkheid niet die van je moeder toch?! Dus zoek gewoon een andere oplossing. Een nanny inhuren voor een week? Neem ze mee? Je man thuis laten? Iemand anders uit de omgeving vragen of ze een weekje kunnen oppassen? Maar zou het je moeder zeker niet kwalijk nemen, wees blij dat ze eerlijk is en aangeeft dat een week haar te veel is!
Zelf ben ik door mijn opa en oma opgevoed en zij overleden toen ik 7 en 9 was.. me oma is aan kanker dood gegaan, maar ondanks de pijn heeft ze tot het laatste moment voor mij gezorgd!! En dat nadat ze zelf al er 10 heeft opgevoed plus 30+ kleinkinderen en een oppas kindje! Dus mijn mening hier over is dat (groot)ouders de laatste jaren meer met hun zelf bezig zijn dan ouderlijke plichten. . Maar ieder zijn ding..
Ik ben erg benieuwd wat TS nu met alle 'adviezen' gaat doen.. Die heeft de afgelopen 12 pagina's niet meer gereageerd Hoop echt dat ze tot een goede oplossing komt!
Ja. Als je niet weet wat ´last van je rug´ inhoudt, kun je niet er zomaar vanuit gaan dat je moeder een hele week lang op je kinderen past. Geloof me, ik heb 3 rugoperaties ondergaan, ik weet wat ´last van de rug hebben´ is. Dat je haar niet meer wilt zien vind ik persoonlijk een sterk overdreven en egoistische reactie. Stel, jij hebt serieuze gezondheidsklachten en zij vraagt jou een week lang op 2 puppy´s te passen.... wordt je ook niet vrolijk van laten we eerlijk zijn.
Dat is allemaal helemaal niet van belang. Oma heeft aangegeven dat ze het lichamelijk niet aankan. Dan ben je klaar. Is helemaal niet interessant de hoe´s en waarom´s. Ze kan het lichamelijk niet aan. Klaar. Punt. Niet oma´s probleem. En moet je dus een andere oplossing zoeken in de vorm van een vriendin, broers of zussen of anders alleen gaan en man thuislaten als er echt geen andere oplossing te vinden is. Maar TS reageert niet meer? Dus kunnen we ons de moeite besparen? Is goed.
Nog een oplossing zou zijn dat je moeder meegaat naar de operatie en papa gewoon thuisblijft bij de kinderen. Opgelost. Klaar.
Oma wil niet mee, ivm vliegangst. Oma kan/wil ook niet oppassen vanwege haar rug. Andere familie woont in het buitenland en aan de andere kant van Nederland. TS had dus op haar moeder gerekend maar dit gaat niet door. Teleurgesteld zijn is logisch. MAAR, je moeder is niets verplicht en boos blijven is dus niet eerlijk. Daarnaast lost het niet het probleem op. Een oplossing zou kunnen zijn dat je ze meeneemt, en daar oppas regelt. 'Maar dan komen ze bij een vreemde' zeg jij. Ja, dat moet dan maar. Wat wil je anders? Ga opzoek naar plan B en laat plan A varen. Boos blijven is niet de manier, daar heeft niemand iets aan.
Als er geen andere mogelijkheid is. Dan 1 van de ouders mee en 1 thuis. Contact verbreken met je moeder hier om. Klinkt erg verwend en respectloos. Jammer is het want je ziet het graag anders. Maar je moeder kan het niet. Respecteer dat. Ga een bak koffie doen bij je moeder en vraag haar advies.
Mijn ouders en schoonouders zouden meteen zeggen ja natuurlijk doen we dat! Ik vind niet dat je teveel verwacht en snap dat je teleurgesteld bent. Mijn ouders en schoonouders vragen wel eens... hebben jullie geen zin om er een keer tussenuit te gaan? Wij passen wel op Ik hoop dat het toch nog allemaal goed komt
Verwachten nee. Mijn moeder zou het ook niet doen denk ik een hele week. Kun je niet je schoonouders vragen voor de andere helft? Dat ze het samen doen zo'n weekje? Ieder 3/4dg ofzo?