Heb niet alles gelezen, maar ik vind dat je dit niet kan verlangen van je moeder. Een week is best een tijd en ze heeft het recht om aan te geven dat het te zwaar/moeilijk voor haar is. Is het wellicht een optie dat je moeder met je meegaat (je gaf toch aan dat je moeder een heel belangrijk iemand in jouw leven is/was) en je man bij de kids thuis blijft?
Je hebt helemaal gelijk hoor Het is ook niet te vergelijken maar omdat ts de vraag stelde of onze ouders het wel zouden doen zei ik dat mijn ouders en so er geen moment over zouden twijfelen. Al zou ik dat zelf niet eens willen... Dat ze een hele week bij mijn ouders of so zouden zijn. Dan zouden we ze of mee nemen, of ik neem wel iemand mee die mee wil.. of gewoon alleen al lijkt me dat niet ideaal.
Klopt. Als het niet kan, kan het niet. Ik heb ook veel last van mijn rug.. altijd al gehad. Al ben ik nog niet zo oud, het kan wel heel lastig zijn als je dan op 2 kleine kids moet passen en je bent ietwat op leeftijd. Ik zou het niet eens willen dat ze een week met mijn kids opgescheept zitten ( al vinden ze dat zelf helemaal geweldig maar deze mama niet )
Ik weet natuurlijk niet waarom jij nu al weet dat je het over 30 jaar zult (moeten) afslaan, maar ik zou het zelfs doen als mijn buurvrouw in deze situatie aan mijn deur stond. En dit meen ik echt, ik zou vrij regelen van werk om de buurkinderen op te vangen als het om medische noodzaak zou gaan. Ook al zou het een gekkenhuis worden met 5 jonge kinderen in huis en ook al heb ik helemaal geen sterke band met de buren. Laat staan bij echte vrienden, zus, ouders of mijn eigen kinderen. Sommige mensen zitten zo in elkaar, en verwachten daardoor misschien ook dat hun familie het geen schande zou vinden om voor 7 dagen hun leven om te gooien en veel moeite te doen om ze te helpen in nood. Ten slotte gaat dit verhaal niet over een doodzieke oma die oppas moet zijn omdat dochter op vakantie wil...
hier ook zo hoor. Gelukkig beide ouders die er in geval van nood (en ziekenhuisonderzoeken vind ik daar onder vallen) echt wel een week op de kleinkids gaan passen. Mijn ouders hebben mijn neefje een week in huis gehad toen zijn ouders op huwelijksreis gingen. En ik weet ook dat onze dochter altijd bij mijn broers en schoonzus terecht kan. En andersom staat hier ook altijd de deur open en zet ik alles om. En ik heb zware nekklachten en ja ik heb er heel veel last van als ik iets teveel doe, maar ik heb het er echt wel voor over om iemand in geval van noodzaak uit de brand te halen. Ach noodzaak niet eens, ik heb hier geregeld een heel weekend mijn beide neefjes te logeren. Gewoon omdat het leuk is en papa en mama dan ff iets leuks gaan doen. Ik sta er eigenlijk van te kijken dat er zoveel mensen juist niet klaarstaan voor een ander.
Vanwege m'n lichamelijke klachten/gebreken, o.a. ook m'n rug (wellicht dat ik daarom ook heftiger reageer hoor, omdat het bij de moeder van TS ook om haar rug gaat en vele reacties hier over komen als 'Ach, wat is nou een beetje last van je rug..', denk dat ik me indirect een soort van aangesproken voel ofzo ). Is ook 1 van de grootste redenen dat wij het maar bij 1 kindje zullen houden. Over 30 jaar (en een paar maanden) ben ik 50 en ik denk niet dat een leeftijdstoename m'n klachten ten goede komt. Op 1 kindje passen voor een week zou ik dan misschien nog aankunnen (maar echt bij hele hoge noodzaak en als er echt geen andere oplossing gevonden kan worden), maar twee kindjes en ook nog eens onder de drie jaar.. Nee, ik zou echt bezwijken, denk ik. Nou hoop ik natuurlijk dat ik en mijn partner dan nog gelukkig en samen zijn en dat hij gezond mag blijven, dus dan zou hij er ook nog zijn om te helpen natuurlijk, maar ik schreef het even puur vanuit mijn oogpunt. Ik vind het super van je dat je dat zou doen! En vind het super dat heel veel vrouwen hier het zouden doen en hun moeders ook. Vind het ook echt niet erg dat TS dit aan haar moeder gevraagd heeft en ook niet dat ze teleurgesteld is dat haar moeder nee gezegd heeft, je zult me ook niet horen zeggen (nouja, zien typen ) dat ik het schandalig vind/niet vind kunnen/vind dat je je moet je schamen! Alleen dat sommigen hier zeggen mijn moeder MOET zich dan maar over de pijn heenzetten, ja daar schrik ik wel van.. Ik zou nu juist voor mijn moeder klaar willen staan/voor haar willen zorgen.. Maargoed, ik heb natuurlijk (gelukkig) nog nooit in een situatie zoals die van TS gezeten, dus ik kan nooit met 100% zekerheid zeggen wat ik dan zou doen/voelen.. Maar dit is hoe ik er, bij het lezen en erover nadenken, tegenover sta.. Hoop dat het verhaal niet al te warrig is.
Ik blijf erbij dat moeder niet zomaar nee zegt. Ik denk dat we de helft van het verhaal niet eens kennen. Daarbij zijn het 2 kindjes onder de 3. Wie weet hoe druk die kindjes zijn? ? Moeder geeft duidelijk aan dat het te druk is. Dat zegt ze niet voor niks lijkt me, misschien wel uit ervaring! Vind het onvoorstelbaar ook hoe makkelijk sommigen moeder veroordelen. Respecteer gewoon haar nee. Verwachtingen bijstellen dus.
Ik snap ts heel goed hoor , als ik iets aan mijn moeder vraag heeft ze het ook altijd te druk , te lastig of weet ik veel wat en het moet altijd met 5en en 6en . Maar goed ik ken jou moeder niet maar als het zo'n zelfde type is als de mijne zou ik ook de smoor in hebben
Ik schrik er idd ook wel een beetje van. Dat oma maar even op haar tanden moet bijten en niet zeuren maar volledig over haar grenzen moet gaan en voor 2 kleine kinderen moet zorgen.. Nee, kan ik echt niet bij. Die verantwoordelijkheid heeft oma niet.
Sommigen doen net of een week op 2 peuters passen een hell of een job is! Waarom zou je niet gewoon even kunnen zitten met 2 peuters?! Ze hebben ook meestal nog een middagslaapje, willen ook gerust wel een half uurtje tv kijken met oma, je kunt met ze maar een speeltuin wandelen en lekker van ze genieten terwijl je op een bankje zit... Je hoeft echt niet zelf constant op de grond te zitten! Daarnaast heeft moeder volgens mij ook vriendinnen die best willen meehelpen? Ik weet zeker dat als ik in zo'n hoge nood zit dat het echt niet handig is dat mijn kids mee gaan naar het buitenland de oma's best willen bij springen! Jammer dat heel veel mensen dit niet van hun ouders (mogen of kunnen) vragen en dit zelfs al bij voorbaat zeggen dat zij dit over tientallen jaren niet voor hun kind willen doen! En natuurlijk, nee is nee, maar niet meehelpen zoeken naar oplossingen is denk ik nog afwijzender dan het af moeten slaan! Toen ik pas geleden zo ziek was dat ik amper voor dochter kon zorgen en niemand kon oppassen wegens verplichtingen werd uiteindelijk toch nog voorgesteld haar 's avonds op te halen zodat ik een nacht kon doorslapen om aan te sterken... Dat meedenken was al zo fijn dan alleen maar te zeggen; nee het kan niet *punt* Ts.. Ik hoop dat er toch nog een oplossing gevonden is! En btw... Ik lees uit de beginpost dat ze voornamelijk nee zegt vanwege de drukte van de kids! Maar wellicht weten we idd maar een half verhaal!
Nu werken mijn ouders beiden maar ik weet dat mocht zo'n situatie zich voor doen mijn ouders echt wel op zullen passen. Mijn schoonmoeder die alleenstaand is ook die vraagt elke vakantie of mijn dochter komt logeren geen enkel probleem afgelopen zomer is ze zelfs twee weken met haar naar Turkije gegaan. Ik hoop dat je een goed oplossing kunt vinden.
Aan al onze situaties heeft TS niets. Ze zal voor een andere oplossing moeten zoeken. Iedereen heeft het hier over dat familie zoiets 'hoort' te doen, maar de waar is de rest van de familie van TS? Wonen te ver? Ja dus rij een paar km om/verder om je kinderen te brengen bij iemand die ze wel wilt en aan kan? Waarom alleen maar die moeder?
Staat toch echt duidelijk in 1 van deze wirwar van 29 pagina´s hoor! Maar neem het je niet kwalijk als je het niet terug kunt vinden... Er staat dat ze last heeft van haar rug. Nou hebben we dat al lang en breed besproken en of je dan wel of geen pijn mag hebben als je zelf nota bene aangeeft last van je rug te hebben en geen week op 2 peuters kan oppassen. Het woord operatie en invalide heb ik tov deze oma nooit in de mond genomen en heb je er zelf bijgezet.
Over uit verband trekken gesproken zeg.... Het gaat er niet om dat mensen niet voor een ander WILLEN klaar staan, het gaat erom dat sommige mensen niet voor een ander KUNNEN klaarstaan. Twee verschillende werkwoorden, met 2 hele verschillende betekenissen!
Nou 4 op een rij... ik vind het wel goed zo. TS ik hoop dat je een geruststellende oplossing kunt vinden en alsnog met je 2 (andere) kindjes op reis kan. Wil je heel veel sterkte wensen.
Maar Booey, jij doet niet anders hier. Jij projecteert jouw eigen rugklachten op die van haar moeder. Het kan heel goed dat moeder haar rug het echt niet trekt maar het kan net zo goed zijn dat moeders gewoon geen zin heeft en de rugklachten als smoes gebruikt. Misschien is dat een beetje jouw gevoel erbij ts?