Natuurlijk zit ik niet in deze situatie (hopelijk kom ik ook nooit in zo'n situatie terecht met mijn gezondheid), maar dit is wel mijn gevoel en mening. Zo ben ik opgevoed en zal dit ook voor mijn kinderen/kleinkinderen doen. Tijdens mijn zwangerschap ben ik in Turkije in het ziekenhuis beland met niersteen, mijn vader had al bijna een ticket geboekt om direct te komen (zonder dat ik er naar vroeg), maar omdat ik zo in paniek was (bang dat er wat met onze kleine man zou gebeuren). En nee, hij kan niet zomaar weg, heeft een eigen bedrijf. Het is dat mijn man heeft gezegd: het is ECHT niet nodig! Er wordt zo makkelijk gezegd: je bent volwassen bla bla bla.... Daar kan ik niet goed tegen, ts heeft hulp nodig, die mag zij toch vragen? En zij mag toch teleurgesteld zijn als zij het gevoel heeft dat haar moeder haar in de "steek" laat. Misschien heeft het ook te maken met hoe je zelf opgevoed bent en gewend bent. Ts meis, als jij teleurgesteld bent geef dat ook aan bij je moeder. Ik hoop dat je een oplossing kan vinden zodat je man alsnog met je mee kan! Ik begrijp heel goed dat je niet alleen wilt gaan!
Eerlijk, mijn moeder zou dit zonder aarzelen doen en dat vind ik normaal. Ze is mijn moeder en hoewel ik volwassen ben zal ze er altijd voor me zijn, net als ze er de eerste 18 jaar voor me was. Ze zou zich zorgen maken, mij absoluut niet alleen willen laten gaan, en me graag ontlasten. Misschien vind ik dit gewoon omdat ik me niet kan voorstellen dat ik dit mijn eigen kinderen zou weigeren. Dus het verbaast me dat zo veel dames het teveel gevraagd vinden. Zou jij je kleinkinderen niet opvangen als je zoon/dochter behandeld moest worden? Zelfs als het je wat moeite zou kosten?
Daar ben ik mij zeker ook bewust van en heeeeeel dankbaar voor!! Ik ben echt verbaasd over het feit dat er zoveel mensen zijn die dit niet hebben of zo ervaren.....
Tuurlijk mag zij hulp vragen en teleurgesteld zijn. Er is ook niemand die zegt dat dit niet mag. TS vroeg alleen iets én daar werd antwoord op gegeven. Mijn moeder en schoonmoeder zouden zonder aarzelen oppassen. maar zelfde voorbeeld mijn moeder word 57. Mijn schoonmoeder word 66. Mijn moeder is "ouder" dan mijn schoonmoeder. Mijn moeder is na een dag oppassen afgepeigerd mijn schoonmoeder niet terwijl mijn moeder toch 9 jaar jonger is! Leeftijd zegt niks over jou geestelijke of lichamelijke gesteldheid. En als iemand het niet kan dan kan het niet ( en nogmaals neemt niet weg dat je teleurgesteld mag zijn )
Saja, leeftijd zegt ook helemaal niks nee. Mijn moeder is 56 geworden en heeft 2 dagen per week op de kleine van mijn zus gepast. Ze was ook altijd afgepeigerd na die 2 dagen . Je bent tenslotte niet meer zo fit als vroeger. Maar ze deed het met alle liefde (lees: heeft de kleine ook opgeëist hahaha.) Er zijn behoorlijk wat meiden die letterlijk schrijven: je mag dit niet van je moeder vragen of je bent zelf volwassen en je hebt zelf de verantwoordelijkheid over je kinderen.... Alsof het een schande is dat ts dit aan haar moeder heeft gevraagd.... DAT kan ik niet begrijpen.....
ja ik vind dat je teveel vraag van je moeder. Maar ik snap het wel. nu is het hier zo dat ik sowieso geen oppas van opa en oma verwacht want ze mogen niet oppassen. ik zou dus even kijken dat je iets kan doen met je man? dat je de week deelt?
Mmm als ik een reactie lees dat ze zich moet schamen voor haar houding lijkt het in mijn ogen dat ze niet teleurgesteld mag zijn. Ik snap wel dat ze teleurgesteld is. Zo te lezen gaat ze niet voor de gein naar het buitenland maar moeten haar kinderen geopereerd worden (las het goed toch?) dan zoek je hulp en opvang bij iemand die je door en door vertrouwd toch? Een nanny inhuren las ik? Wat gaat dat wel niet kosten? Wij zouden zoiets nooit kunnen betalen. Je moeders reactie begrijp ik wel als ze het gevoel heeft het gewoonweg niet aan te kunnen.jullie zijn 10 uur van huis dus net om de hoek. Mocht ze het niet redden dan zijn jullie niet zo terug. Ze wil er denk ik zeker van zijn dat als ze de kinderen opvangt dat ook helemaal goed kan doen? Maar je hoopt als er zo'n situatie als dit wat erg serieus is zich voordoet je familie er voor je is, daarin kan ik de teleurstelling voorstellen. Is er niemand anders op wie je terug kan vallen?
Hmm, ik heb niet alles gelezen maar ik kan me jouw reactie wel voorstellen! Er zijn hier meiden die vinden dat jij je niet aan moet stellen, sorry, maar ik vind dat jouw moeder zich niet aan moet stellen... Ze is jouw moeder, de oma van jouw kinderen... Moeder zijn houdt niet op zodra je als kind zijnde de deur uit bent... Moeder ben je voor altijd, ongeacht de leeftijd, heel simpel! Mijn familie zou het zeker voor me doen, schoonfamilie ook trouwens! Ik wil haast zeggen; Als je in de buurt woont; Kom ze maar brengen hoor, hier 2 kleintjes, kunnen best nog 2 bij
Beetje overdreven, vind je ook niet? Haar moeder is toch zeker niet verplicht om op haar kinderen te passen? Ik snap ook wel dat ze teleurgesteld is maar haar man kan ook bij de kinderen blijven en dan is het probleem ook opgelost.
Weet je mijn moeder doet een hoop voor mij en mijn kinderen maar zo iets zou ze gewoon weg nooit doen. Ze geeft ( gul in spullen en leent mij makkelijk geld) maar zo lang oppassen nee dat weet ik gewoon honderd procent zeker. Al twee keer mee gemaakt dat ik opgenomen moest worden van wegen mijn depressie en mijn moeder heeft maar dan ook echt nooit over wogen om toen mijn zoon over te nemen. Dus begrijp voor de 100 procent hoe dat voelt je eigen moeder die dat niet voor je wilt ( overnemen als de nood het hoogst is) Mijn oudste is toen naar mijn vader en stiefmoeder gegaan. Mijn vader had het ook nooit alleen gedaan zonder mijn stiefmoeder die is wat makkelijker daar in. Nu past ze ook wel nooit op mijn kinderen in geval van nood ja. Ze heeft nu eigen kleinkinderen en ja dan zou ze het ook doen. vorig jaar heeft mijn zusje de kinderen op gevangen maar het had ook geen week langer moeten duren. Ze kan dat ook niet te lang aan. Als er wat met mij gebeurt hoop ik dat Lat vrij kan krijgen.?? Maar over nemen zal hij het nooit officieel kunnen. Heeft geen opvang mogelijkheid. Wat blijft er dan over als er echt wat met mij is. ( juist hoop nooit dat het nodig is maar dan word het waarschijnlijk pleegzorg). ( en toch heb ik lieve ouders) je moet het wel in het juiste oog punt zien. Uit eindelijk. ( ik heb mijn kinderen gewild hun niet. ) hoe gek ze ook op de kinderen is mijn moeder. ( nachtje zou ze in echt nood nog over wegen.) wel is mijn moeder nu 61 dus ze zou het ook echt niet meer aan kunnen. Ging niet om mij maar wil eigenlijk hier in aan geven. Het is niet van zelf sprekend dat opa/oma kinderen willen opvangen ook in het geval van nood. Maar dat heeft niks te maken ( hoeveel bijvoorbeeld mijn ouders voor mij over hebben) totaal niks.
Zeker niet verplicht, maar ik snap niet dat je dit niet zou doen als ouder zijnde... Mijn reactie overdreven? Heb je de rest van de reacties wel gelezen naar TS toe.. Als we het dan over overdreven gaan hebben.... Oh en als jullie (de meiden die vinden dat TS zich aanstelt) ooit in zo'n situatie zouden komen, zouden jullie ook alleen gaan oid en je man bij de andere kids laten? Kan het me niet voorstellen namelijk... Maar blijkbaar ben ik een uitzondering op de regel...
Zou je moeder niet me kunnen gaan met je naar het buitenland? Dan heb je iemand mee voor steun want voor zulke dingen alleen gaan is ook niet leuk. Als je moeder met je meegaat dan kan de papa bij de kinderen blijven? Misschien is dit een goed idee?
Ja die zijn ook overdreven, dat ze niet teleurgesteld mag zijn, dat ze het niet eens mag vragen, dat ze zich moet schamen . Het ging inderdaad niet alleen om jouw reactie. Maar uiteindelijk mag haar moeder toch echt zelf bepalen wat ze wilt. Dat het leven van een moeder niet stopt na de 18e verjaardag is logisch, alleen de mate waarin is bij iedereen verschillend. Uit haar verhaal begrijp ik dat het een geplande operatie oftewel dat ze dit wist en dan neem ik aan dat je er rekening mee houdt dat je de kinderen thuis laat bij de partner en niet dat je er van uit gaat dat je ouders gaan oppassen, hoe vervelend het ook is om alleen in het buitenland te zitten in zo'n situatie
ik lees alleen de openingspost, maar ik begrijp niet dat je moeder dit niet voor je over heeft. Als het om gezondheid gaat is het toch nood....ik neem aan dat het niet gaat om nieuwe t**ten ofzo??? Als het om mijn gezondheid of die van mijn man ging zouden beide opa's en oma's dat zo doen. Je gaat toch zelf ook niet voor je lol. Als ik voor de lol mijn moeder zou vragen zou ze ook nee zeggen en dat is logisch
Mijn moeder heeft reuma, maar zij zou hier niet eens over na hoeven denken. Zij zou meteen 'ja' zeggen. Dus nee, ik vind zeker niet dat je teveel van je moeder verwacht. Het gaat om je gezondheid, niet om een gezellige vakantie o.i.d.
Nounou wat zijn we weer aardig hoor! @TS ik kan je zeker begrijpen. Je kan dit niet zomaar van je moeder verwachten maar eerlijk gezegd zou ik er persoonlijk ook vanuit zijn gegaan dat mijn moeder dit zou doen als ik in jou situatie zou zitten. Ik heb het haar gevraagd n.a.v. dit topic en ze gaf meteen aan dit uiteraard te doen! Dus ik kan je teleurstelling zeker begrijpen. De oplossing om een vriendin mee te laten gaan is niet zo een gek idee, echter gaat het hier om een reis i.v.m. de medische noodzaak van 2 van jullie kindjes. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je als ouders ZELF bij je kinderen die worden behandeld aanwezig wilt zijn. Ik wens je veel sterkte met je kinderen en dat de behandelingen mogen slagen! Hopelijk vind je tijdig een passende oplossing m.b.t. je kindjes waarvoor je een oppas moet regelen.
Ik zou zeker alleen gaan, maar ik denk dat ik wat dat betreft sowieso niet zo afhankelijk van mijn man of een ander. Ik was dit weekend bij mijn moeder (vrijdagavond gekomen, zondagmiddag weer naar huis), ze is sinds 2 jaar met pensioen (was wijkverpleegkundige) en heeft een versleten schouder. Ze heeft echt alles gegeven om het ons naar ons zin te maken maar ze zit nu al wel de hele week praktisch thuis omdat ze zo'n last van haar schouder heeft, en ze is absoluut geen mietje of klager, ze heeft haar hele leven keihard gewerkt. Vind het zo simpel gedacht om maar te zeggen dat ze maar een pijnstiller moet nemen oid. Die vrouw kan het blijkbaar niet, los het zelf op.