En overigens denk ik dat heel veel ouders tegenwoordig zo enorm makkelijk zijn, ik zat hier ook echt te kijken toen ik laatst in een topic las dat er allerlei ouders zijn die hun kind naar opa en oma brengen omdat ze boodschappen gaan doen.
Dat heeft niets met 'afhankelijk zijn van je man' te maken, maar met het feit dat er kinderen zijn die iets heftigs meemaken en daarbij gewoon BEIDE ouders nodig heeft. Ik ben blij dat hier onze families dag en nacht voor ons klaar staan. Nooit gebruik van hoeven ( willen ) maken, maar ik weet gewoon dat ze er altijd voor ons zullen zijn. Ongeacht wat. TS, sterkte en succes.
dat vind ik ook belachelijk, ouders brengen om de haverklap de kinderen naar opa en oma omdat het makkelijk is. Dat ben ik helemaal met je eens. Maar ik vind het erg sneu voor ts, dat ze een operatie in het buitenland moet ondergaan en haar man niet mee kan om haar te steunen omdat oma de kinderen niet wil opvangen, das wel een andere situatie he.
Ja ik zie dat anders, hier ook operaties gehad en dan ging ik mee en zorgde mijn man voor de andere kinderen. Enige moment dat we iemand een paar uurtjes nodig hebben is bij een bevalling.
tja, niet kunnen...ik lees tegenstrijdige berichten in de openingspost: heeft last van dr rug, maar sport en winkelt graag....
Maar dat is echt heel wat anders hoor en dat kan ik weten. Mijn moeder sport ook, doet vrijwilligerswerk en gaat ook winkelen, maar dan heeft ze wel echt weer tijd nodig voor herstel want anders kan ze niks meer. Maar met 2 kleine kindjes kom je niet aan herstel toe en ik denk dat je die kinderen dan ook tekort doet.
Ik vind niet dat TS overdrijft. Het gaat hier om 2 kindjes die een behandeling moeten ondergaan, die allebei misschien bang zijn, verdrtietig zijn of pijn hebben. En die dus allebei troost vaneen ouder nodig zullen hebben. Dan wil je daar als ouders gewoon samen heen. En ja meest logische is dan om je ouders of schoonouders te vragen de andere kinderen op te vangen. Dat doe je niet voor de lol, dat doe je zelfs het liefste niet lijkt mij, maar hier is nou een,aal de nood aan de man. En ja dan mag je best teleurgesteld zijn als je moeder nee zegt. Tuurlijk is het haar moeders goed recht om nee te zeggen, maar dat maakt de teleurstelling niet minder, wat de reden van de 'nee' ook is. @TS: heb je misschien een goede vriendin of zus/broer die een paar dagen op je kinderen kan passen, zodat de zorg met je moeder gedeeld kan worden?
ja maar zo moet je toch ook reageren, met de info die je hebt...je kunt niet gissen naar hoe het misschien anders kan zitten.
ik lees nu dus dat het om 2 kindjes gaat die naar het ziekenhuis moeten waarbij papa met het ene kindje en mama met het andere kindje mee wil. Nou sorry, maar al moest mn moeder kruipend voor de andere 2 zorgen dan zou ze dat nog wel doen..wat is nu een weekje zeg!!
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik kan me voorstellen dat dit als een teleurstelling voelt. Daarnaast begrijp ik je moeder ook. Kleine kleinkinderen zijn voor oma's heel leuk, maar kost meer energie dan alle uitstapjes die ze voor zichzelf plannen. Het is constant opletten en scherp zijn op wat er gebeurd en dat in je eigen omgeving. Daarnaast zit/ slaapt ze ws ook onrustiger wanneer je kindjes bij haar zijn, dus opladen is er dan ook niet bij. Ergens vind ik het zelfs wel knap dat je moeder aan durft te geven dat dit voor haar teveel gevraagd is. Ik kan me voorstellen dat dit voor haar ook niet makkelijk is, aangezien ze van zowel jou en je kinderen zal houden en graag ziet. Ergens vind ik wel dat nood wetten breekt. Jij hebt iemand bij je nodig vanwege een operatie en je kinderen kunnen niet alleen. Mijn moeder had zichzelf daar wel voor weggecijferd (tenzij het een ingreep is die niet perse medisch noodzakelijk is). Heb je er al eens over nagedacht om evt je partner binnen kinderen te laten en te vragen of je moeder met jou mee gaat?
Helemaal mee eens!!! Ik vind dit echt sneu voor ts. Gaan ze niet toevallig naar een gastouder?, mischien kunnen ze daar blijven?
Maar dit is haar verhaal...in het begin schreef ze dat beiden onderzocht moeten worden en zie liever haar man in de buurt had. Later toen mensen opperde misschien alleen te gaan als het niet anders kon was dit haar excuus maar zo zat het verhaal niet in elkaar in net begin. Daarom schreef ik ergens al dat we het verhaal maar van 1 kant horen die volgens mij niet helemaal de correcte versie van de werkelijkheid is. Misschien daarom de reactie. Overigens gaat het om iets eperimenteels en kun je hoe dan ook niet eisen of vinden dat een ander op je kinderen moet passen. Als iemand het niet ziet zitten dan kun je daar naar mijn idee niks aan veranderen. Ts ik zou met het hele gezin gaan. Plak er een extra week aanvast zodat jullie er met elkaar ook van kunnen genieten.
Ja ben het ook met je eens hoor. Als mijn kinderen kinderen gaan krijgen hoop ik wel in te kunnen springen als het echt nodig is. En niet het zelfde doet als mijn moeder want hoe ik het ook vertel het verdriet daar achter kan en mag ( ik niet laten zien) omdat ( ik toch ergens verwacht dat er iemand op deze wereld net zo graag voor mijn kinderen zou willen zorgen dan zei) ( wel moet je in het achter hoofd houden dat doe ik nu ook ondanks ik zeg van ik zou het zelf wel doen) Weet niet hoe gezond( ik ben over 25 jaar) en of ik het dan lichamelijk en of geestelijk aan zou kunnen) maar als ik het zou kunnen doen zullen we iets regelen al is het maar met een extra hulp als oppas er bij.