Ik zou me ook gekwetst voelen! Als het niet nodig was zou je het toch ook niet vragen Is er misschien een optie om de kids bijv 4 dagen bij je mam te laten en de andere 3 bij een zus vriendin?...
Wij zaten vorig jaar in een netelige situatie, mn vriend een heftig hartinfarct waardoor hij een dotterprocedure incl stent heeft gekregen. Aansluitend kregen we slecht nieuws bij de nekplooimeting van ons derde kindje. Mijn ouders hebben toen aangeboden één van de twee kinderen een week mee naar huis te nemen. Mn moeder (toen 61) heeft heel eerlijk aangegeven dat ze het niet zag zitten om twee kinderen (toen bijna 1 en net 3) een week op te vangen. Voor een dag prima, maar ze zou het niet trekken. Zij hebben toen de jongste meegenomen voor een week. Een paar weken later is de jongste twee weken bij mijn ouders geweest en de oudste bij mn jongste schoonzusje. Dat was in de periode dat we de zwangerschap van ons zoontje hebben moeten afbreken. Dus ik snap de moeder van TS heel goed. Natuurlijk ben je teleurgesteld, helemaal omdat je nogal ver weg moet voor die onderzoeken en je niet alleen kunt gaan.
Oma geeft toch aan dat ze het niet wil omdat ze zichzelf er niet toe in staat acht? Lijkt mij reden genoeg. Wees blij dat oma van te voren al zegt dat het niet kan i.p.v. dat ze uit een soort stompzinnig plichtsgevoel 'want dat moet je voor je kinderen over hebben' het wel doet, terwijl het niet kan, en de kinderen daardoor in gevaar zouden komen!
Als je 10 uur van Nederland vliegt is een nanny niet duur meer. Trouwens, in Nederland heb je toch ook gastouders?
Ik vind ook dat je veel verwacht. Het is niet niks en je moeder heeft het volste recht om nee te zeggen. Het is niet te vergelijken maar ik zou mijn ouders nog niet vragen om een dag op te passen omdat ik weet dat ze daar niet op zitten te wachten. Moeilijk maar het is een kwestie van verwachtingen bijstellen. Hopelijk kun je wat anders regelen!
Mijn ma wilt niet eens 1 dag ..mijn sma heeft een keer 4 dGen opgepast op de oudste toen ik in het ziekenhuis lag .. Zeheeeft een week nodig gehad om bij te komen... Neee zou het ook niet doen ..
Nou ik zou het niet eens hoeven vragen.. Mijn moeder is erg slecht ter been.. 49 jaar.. maar ze zou het zo doen.. Me vader 50 jaar zou gewoon vrij nemen.. Overigs kan ik me kinderen altijd brengen (doe ik nooit) maar ze springt een gat in de lucht als ze een keer mag oppassen ... En ik denk dat je niet zomaar 10 uur gaat vliegenei je kinderen achter zou laten als het in Duitsland ook zou kunnen bijvoorbeeld ...
Ja maar die ben je dan toch ook 24/7 nodig? Een week lang Stuk duurder als dat je ze gewoon naar een gastouder brengt als je moet werken neem ik aan.
mijn moeder heeft 3 maanden de 2 kinderen van mijn zus in huis gehad. ze had geen keus....mn zus had een zwaar ongeluk gehad en moest 3 maanden in het ziekenhuis liggen. tuurlijk was het heel zwaar, maar zoiets doe je gewoon voor je kind! en wat is nou een week?? kom op zeg. daar ga je heus niet dood aan. ik zou ook heel teleurgesteld wezen als mijn moeder dat niet zou willen. als je op vakantie zou gaan is het anders, maar dit gaat om een medische behandeling.
Je hebt een vraag gesteld en het antwoord gekregen. Dat antwoord kan dan tegenvallen maar goed, wel eerlijk. Dus ja, hoewel ik snap dat je het pijnlijk vindt, vind ik dat je teveel verwacht van je moeder.
Persoonlijk sta ik best versteld van sommige reactie's al heb ik niet alle pagina's gelezen. Vind dat men best aanvallend overkomt naar ts toe. Ik zou in haar situatie ook best teleurgesteld zijn. Het is geen leuk uitje of een vakantie waar het hier om gaat maar iets medisch! 10 uur vliegen in je eentje zonder partner zou ik ook niet graag doen.... Ts kan je geen gastouder en je moeder en eventueel schoonmoeder of vriendinnen combineren?
Ts schrijft zelf dat de band met moeder goed is. Dan zal er toch wel meer achter zitten dan alleen een simpel nee van moeder? Ik ga er vanuit dat moeder een hele goede reden heeft dan. En als het voor haar zo is dat ze het te druk vind dan is dat zo en heeft ts dat te accepteren. Moeder kan ook wel teleurgesteld zijn dan dat dochter haar keuze niet respecteert en/of begrijpt. Wij kennen ts niet, moeder niet , kinderen niet en hele situatie niet dus ja...
Ik reis al jaren regelmatig 26 uur of langer met twee kinderen zonder partner. Zo erg is dat niet. Ik snap niet dat niet gewoon één van de ouders met één kind gaat, en dan later met het andere kind. Lijkt me voor kind in zo'n situatie ook prettiger: aandacht tijdens onderzoeken en operatie hoeft niet gedeeld te worden. En gezin wordt minder overhoop gehaald als één kind met één ouder week weg is en iets later ander kind met één ouder week weg. Ben nu trouwens wel benieuwd...10 uur vliegen dat is India of Sri Lanka of Zuidafrika. Dubai is iets van 8 uur, Singapore 11-12 uur...
Wat is er zo raar aan alles voor je kinderen over hebben?!?! Sorry maar een stompzinnig plichtsgevoel?!?! Wat is er stompzinnig aan je kinderen/kleinkinderen helpen???? Ik ben blij dat ik heel anders in het leven sta zeg....
Ik denk dat dirksmama bedoelt dat je ja zegt terwijl je weet dat je eigenlijk niet kunt garanderen dat alles wel goed gaat. Ik zou m'n kindjes ook liever ergens anders brengen dan bij m'n moeder en dat later blijkt dat zij plat gegaan is omdat ze teveel hooi op haar vork heeft genomen.. De kindjes zijn nog zo klein dat die nog niet zouden kunnen bellen/hulp roepen etc. Is natuurlijk wel een heel extreem voorbeeld, maar toch..
Zou het kunnen dat je moeder niet achter deze 'medische ingreep staat' ? Begrijp dat het lastig is idd en jammer. Maar als ze niet wilt zul je toch echt een andere oplossing moeten bedenken.... Ik ben ook wel heel benieuwd waar je heen gaat, aangezien je met 10 uur vliegen ergens helemaal in Azie of Canada zit...
Je bent levenslang moeder, maar dat betekent niet dat je jezelf levenslang voor je kinderen moet wegcijferen. Ik vind het nogal een verschil of mijn dochter 3 maanden is en volledig van mij afhankelijk of 30, volwassen en eigen gezin. Als oma rugpatient is en aangeeft de zorg voor twee kinderen jonger dan drie te druk te vinden, dan moet je dat als volwassen vrouw van je moeder accepteren. Het feit dat oma je moeder is betekent niet dat oma uit een soort plichtsgevoel t.o.v. jou alles maar moet doen. Helpen is prima, maar binnen je capaciteiten. Je moet niet aan het 'helpen' ten ondergaan. Dat toch verwachten van familie, puur omdat het familie is vind ik stompzinnig. Daarbij, het lijkt mij niet veilig en verantwoord om twee jonge kinderen achter te laten bij iemand die niet helemaal gezond is, zelfs al zou de persoon het zelf wel OK vinden. Wat ga je doen als het na drie dagen misgaat en je zit op tien uur vliegen? Kunnen die kleintjes 112 al bellen als er iets gebeurt?
Ik vind (maar dat is mijn mening) dat je in geval van nood (het is geen vakantie of iets dergelijks) je onvoorwaardelijk klaar hoort te staan voor je kinderen, of ze nu 3 of 30 zijn.... Maar dat is hoe ik opgevoed ben en in het leven sta. Jij gaat er nu vanuit dat het een levensgevaarlijke situatie is om haar kinderen bij oma achter te laten... TS kent haar moeder en is niet voor niks teleurgesteld. Ik mag aannemen dat wanneer zij ook maar enigszins het gevoel heeft dat haar moeder ECHT niet in staat is om voor haar kinderen te zorgen, ze dit ook niet van haar verlangd. Kijk wanneer iemand lichamelijk niks kan en de verantwoording niet KAN dragen is het niet verantwoord nee. Maar er word zo makkelijk gezegd; hoe durf je dit überhaupt aan je moeder te vragen?!?! Daar kan ik niet over uit! Alsof het een schande is om je moeder hulp te vragen??? Ben wel heel benieuwd of haar moeder wel eens vaker heeft opgepast?