Ik snap je teleurstelling, je hebt het beste met hem voor en wil niet dat hij rookt. Helaas kun je hem niet dwingen en moet hij er zelf achter staan, ik hoop dat hij korte termijn het licht ziet en probeert te stoppen met roken.
Ja, ben het hier mee eens. Mijn vader rookt ook en wil dat blijven doen. Hij geniet ervan en gaat (zoals hij dat zelf zegt) liever een paar jaar eerder dood dan dat hij moet stoppen van de dingen waarvan hij geniet. Hij is wel geminderd. Ik vind dat prima. Zijn leven, zijn keuze. Het zou mijn keus niet zijn, maar hij is bijna 70 en als hij er gelukkig van wordt, dan zij dat zo.
Echt dit he! Mijn SO ook, hijgen als een paard en toch doorroken, tot ze een cva kreeg, waarbij ze echt van moest herstellen, ze wilde ook graag roken, maar niemand wilde haar naar buiten rollen. Nu is ze gestopt, omdat ze na 3 mnd ook niet meer wilde roken.
Jezelf een mislukkeling voelen…zo had ik het nog helemaal niet bekeken. Wat naar zeg om dat zo te voelen. Ik vind het nog steeds best moeilijk. Misschien reageer ik ook wat te emotioneel, ik weet het niet. Ik zal het voor nu maar proberen los te laten. Bedankt in ieder geval voor jullie reacties.