3 weken geleden ben ik bevallen van een prachtige dochter. Als cadeautje kreeg ik er een totaal ruptuur bij. Op zich heb ik er vrij weinig last van, behalve dat ik een vrij drukkend gevoel heb met lopen alsof er nog wat uit moet komen. Herkent iemand dit? Hoe verliep jou herstel? Kon je al vrij snel weer de dingen oppakken. Wanneer ben je bijvoorbeeld op de fiets gestapt etc?
Hier ook een tot rup graad 4. Ik ben ook goed hersteld en ook vlot. dat drukkende gevoel had ik ook. Mijn vaginawand was wat verzakt.. Je mag nu nog geen bekkenbodem trainen maar zodra gyn zegt dat het mag verbeterd dit weer. Ik voel dat zware nu nog soms hoor! Maar volgens gyn ben ik erg goed weggekomen meestal.houden vrouwen er meer aan.over.. Fietsen doe ik.zoiezo niet veel maar ik deed na 4/5 wkn al best veel. Tillen gewacht tot 6 wkn over waren..
Sorry voor eventuele spelfouten en rare punten.. via mob gaat lastig haha.. Ps jij ook op o.k gehecht? En was bij jou alles ook door of heb je een.lagere gradatie opgelopen?
Ik ben op de ok gehecht met een ruggenprik. Helaas alles door ja, maar wat voor graad hebben ze niet gezegd. Ik hoef niet terug naar de gyn maar moet voor nacontrole naar de vk. Ik mag inderdaad ook 6 weken niet tillen en geen buikspieroefeningen en bekkenbodemoefeningen doen totdat de vk zegt dat het mag. Ik heb maar weinig info gehad van het ziekenhuis. Ze zeiden alleen we kunnen je beter op de ok hechten, dan kunnen we het netter doen.. Pas de volgende dag zei de verpleegkundige dat ik een totaal ruptuur had..
Ik had geen totaalrutpuur, maar op enkele milimeters na een subtotaal ruptuur Had er helemaal geen last van, en het herstel ging ook voorspoedig! Liep dezelfde dag alweer gewoon rond. Moest wel veel rust houden, mocht absoluut niet in kleermakerszit zitten, maar moest met de benen naast elkaar.. Na een week of 4 a 5 kon ik alweer fietsen Ben niet op de ok gehecht, maar gewoon op de kraamafdeling.. was thuis bevallen, maar moest naar het ziekenhuis toe om te hechten, en na het douchen mocht ik weer naar huis.
Hier ook een totaal ruptuur, graad weet ik niet. Maar kon vrij snel alweer vanalles. Eerste dagen kon ik nog niet eens zitten maar daarna ging het snel voorwaarts gelukkig. Ben ook op de ok gehecht onder volledige narcose was toen het beste voor mij. Het was super mooi gehecht zeiden ze in het zh, de kraam en de vlos dus dat scheelt misschien met herstel. Moest wel de eerste 6 weken rustig aan doen maar volgens mij adviseren ze dat zowiezo na een bevalling.
Ook hier een totaalruptuur, maar geen goede afloop voor mij.... De verloskundige dacht t zelf wel 'even' te hechten. Dus niet op de ok door de gyn, dit mag btw nooit door een verloskudige gehecht worden!Tijdens de nacontrole bleek het dus helemaal niet goed te zijn, na anderhalf jaar aan het dokteren te zijn geweest in 4 ziekenhuizen heb ik afgelopen november mijn (voorlopig) laatste operatie gehad. Er is een spier uit mijn bovenbeen gehaald en rond mijn kringspier gezet, dit icm een neurostimulator. Eindelijk ben ik verlost van de incontinentieproblemen. Fietsen kan ik wel, maar 10 minuten is dan lang genoeg. Uit onderzoek is gebleken dat ik veel littekenweefsel heb, 23x13x9 mm. Hier heb ik veel last van. Als je het vertrouwd en je blijft last houden, neem dan contact op met je gyn en vraag om een extra controle.
" Wat een nare ervaring zeg. Ik zie dat je nu zwanger bent. Gefeliciteerd! Mag je wel gewoon vaginaal bevallen of wordt het voor jou sowieso een keizersnee?
Hier een heel klein scheurtje maar dat drukkende gevoel herken ik heel sterk! Inderdaad alsof er nog wat zit. Ik bleek een blaasontsteking te hebben en na een ab kuur ging het vlot beter. Ben uiteindelijk nog wel bij een therapeut geweest voor bekkenbodemspier oefeningen, ik verloor urine bij bv niezen, lachen, hoesten e.d.
Dat drukkende gevoel is wel herkenbaar.. Dat bleef ook nog een poosje. Ook tijdens de menstruaties het 1e jaar. Niet zo heftig als in het begin, maar wel irritant. Maar nu heb ik er geen last meer van. Ook niet na mijn 2e bevalling (alleen preventief geknipt)
Jeetje zeg.....hier schrik ik echt van. Heb zelf ook een totaal ruptuur gehad na mijn bevalling, maar "gelukkig" op de OK gehecht. Heb je hierover na de bevalling nog met je verloskundige over gesproken? Ik bedoel ze heeft je wel voor het leven 'verminkt". Vast niet met met opzet, maar toch.... Dat zware gevoel wwat iedereen beschijft herken ik ook wel. Gelukkig niet dagelijks meer, maar nog wel tijdens de eerste dagen van mijn menstruatie. Heel veel sterkte allemaal met het herstel.
Pech.. Samenloop van omstandigheden.. Hier was een niet ingedaalde baby, een snelle eerste bevalling, groot kind, hartslag van mini dipte (tot bijna 0), vacuumpomp en knip, alsnog ruptuur.. Maar liever ik die ruptuur, dan mijn kleintje langer in de problemen. Hij was echt eng paars/grijs. Zeker nu bij mijn 2e viel me het verschil echt op..
Hanna had een hand naast haar hoofd, was nog niet volledig ingedaald en de navelstreng was om haar lichaam heen gewikkeld. Ook het persen ging heel snel. Ik denk dat het met name haar handje was, dat was een beetje te groot.
@saar nee, een vaginale bevalling zit er voor mij niet meer in. Deze been word via de nooduitgang gehaald. Waarschijnlijk rond de 38 weken al omdat mijn zoontje ook eerder dan de uitgerekende datum was geboren. Er is nog een gesprek geweest met de verloskundige ( werkzaam in t ziekenhuis) en met de gyn. Er weren schouders opgehaald en lacherig een sorry gezegd. Ik moet elke 5 tot 7 jaar een nieuwe neuosimulator laten inplantte, voor de rest van mijn leven. Het ziekenhuis erkent volledige schuld en gaat alles vergoeden, ook mijn inkomen omdat ik door dit 'geintje' eerst promotie was misgelopen en later mijn ontslag heb gekregen.
Dat is in ieder geval een opluchting denk ik.. Hoewel een ks ook niet optimaal is, is dit voor jou ws wel! zoiets heeft dan grote gevolgen voor je leven. Is alles wel goed met je kindje(s)?