teleurgesteld?

ja ik begrijp je gevoelens wel hoor,ik ben in verwachting van mijn eerste kindje en had echt het gevoel dat het een meisje zou zijn,toen bleek dat het een jongetje is. Dat was toch wel even een soort van slikken. Met een jongetje ben ik ook heel blij maar ik hoop wel dat de volgende een meisje word

en je hoeft je niet te schamen hoor,ik denk dat veel moeders dat wel hebben,er heerst alleen nog een beetje een taboe op denk ik!

ach en anders trek je hem toch gewoon een jurkje aan

 

Hoi,

Ik denk dat veel vrouwen een meisje leuk vinden. Omdat je met een meisje typische vrouwen dingen kan doen etc. Zoals mannen vaak volgens mij een zoon willen omdat ze kunnen voetballen etc. Uiteindelijk ben je natuurlijk hartsikke blij met ieder kind, denk ik. Maar je hebt soms stiekem altijd fantasieen gehad over wat je later gaat doen met een dochter etc. Ja en dat komt dan niet uit, en dien je je toekomstverwachtingen aan te passen.
Wij krijgen een zoon. Had een dochter ook leuk gevonden, zeker als ik al die leuke meiden kleding zie. Maar mijn gevoel van liefde voor mijn zoon is al zo groot, dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt.
Zou ik weer een zoon krijgen, dan misschien even wennen aan de het idee dat er geen meiden in huis zullen zijn. En... met mijn man kan ik altijd heerlijk winkelen. Dus hopelijk zit het 'winkelen' gen ook bij mijn zoon...... haha

 

Ja hoor, vele zullen het herkennen (zijn namelijk meerdere topics over geweest).
Ik snap het zelf niet zo maar....kan er ook niet echt over meepraten.
Ik ben *bij godsgratie* zwanger van 1 kindje en heb dus geen idee hoe het moet zijn om een tweede van hetzelfde geslacht te verwachten.
Veel plezier met je boys!

 

Ik denk niet dat ik teleurgesteld zou zijn moest het een jongen zijn, ook al heb ik serieus het gevoel dat het een meisje is. Maar ik denk dat mijn man wel even zal moeten slikken, hij wil namelijk heel graag een meisje, maar zal ook HEEL blij zijn met een jongen hoor.
Wel zou ik ook wat teleurgesteld zijn moest een tweede kindje geen meisje zijn, ik zou toch ook graag een dochter hebben .
Denk wel dat het een beetje normaal is dat je een (lichte) voorkeur hebt hoor, niets om je over te schamen!

 

Ik snap op zich heel goed wat je bedoeld hoor. Ikzelf heb juist een lichte voorkeur voor een kereltje. Zie mezelf dan ook steeds lopen met een ventje dus als ik strax krijg te horen dat t een meisje wordt zal het wel ff "wennen" zijn aan het idee..Maar heb zo'n gevoel dat dat een kwestie van seconden is! ..Heel cliché maar uiteindelijk ben ik al superblij als blijkt dat mn ukkie gewoon lekker gezond is!

Liefs Jessy

 

Ik snap wel dat je in eerste instantie teleurgesteld bent, maar bekijk het ook eens van de andere kant. Ik denk namelijk dat 2 broertjes veel meer met elkaar op zullen trekken dan een broer en een zus. Ik zie dit veel in mijn omgeving, zeker wanneer ze ouder worden en zou het dan ook helemaal niet erg vinden wanneer ik ik 2 kinderen van hetzelfde geslacht zou krijgen. Maar ik ben nog niet eens moeder dus loop wel een beetje op de zaken vooruit.

 

ik had ook een vookeur, maar dan voor een jongen.
ik krijg een meisje en ben er nu zó blij mee!

 

Heel herkenbaar! Ik voelde me de eerste dag zelfs een klein beetje zielig toen bleek dat het toch echt een jongetje zou worden Ik vond het zo vanzelfsprekend dat ik een echte 'meisjesmamma' zou zijn.

Maar ik ben nu helemaal aan het idee gewend en natuurlijk zal het het liefste mannetje ter wereld worden

 

Hoi, ik had zelf ook gehoopt op een jongen en mijn vriend al helemaal maar zodra ik wist dat ik zwanger was dacht ik; dit word een meisje en dat is ze ook! Toen ze 4 weken geleden zeiden dat we een meisje kregen was de eerste reactie van mijn vriend; Nou liefje dan moeten we maar meteen door voor een jongen hoor! Ook lichte teleurstelling dus! maar nu vind hij het fantastisch en verft hij dolenthausiast de kamer roze! Komt wel goed met die teleurstelling dus!

 

Schuldig hoe je je niet te voelen.. Er zijn vele die deze gedachten hebben.
Mijn man hoopte bij de eerste op een jongen (ik een meisje) en hij was toch wel een beetje van slag toen het een meid bleek te zijn.

Nu zegt hij vaak dat hij voor geen miljoenen meer wou ruilen.. Het is nu zijn kleine meid en vraagt zich soms af of hij van de 2e (wel een jongen) net zoveel kan houden.

Ik voel me nog erg onwennig nu ik weet dat het een jongen wordt.. kan me er nog niks bij voorstellen.
Ik had nu ook weer een lichte voorkeur voor een meid..
Maar dit heb je nu eenmaal zelf niet voor het kiezen, je moet gewoon blij zijn dat je gezegend bent met een zwangerschap en dat het kindje gezond ter wereld komt.

Maar goed een voorkeur heb je denk ik altijd wel.. dat mag ook, zolang het geen obsessie wordt.

 

Ik had het precies andersom: ik wist bij de 1e zeker dat het een jongetje was, ik dacht ook echt dat ik een echte jongensmoeder zou zijn. Ik ben niet zo'n meisjes-meisje, al dat getrut....
Ik moest dus heel erg wennen toen ik hoorde dat het een meisje werd. En toen ze eenmaal geboren was bleek ik dus een super MEISJESmoeder te zijn (jurkjes, staartjes enzo). Nu dus zwanger van de 2e en ik vind mijn dochter natuurlijk zo leuk dat ik nu wel een meisje wilde (een jongetje was natuurlijk ook leuk geweest, maar wat Lidy ook schreef, 2 van hetzelfde geslacht is voor henzelf misschien wel leuker...)

hihihi, ook een goed idee!

 

Ja ik kan je heel goed begrijpen. Ben nu zwanger van ons 2e kindje en had zo erg het gevoel dat het een jongen zou worden waarom weet ik ook niet, tot we te horen kregen dat we een meisje zouden krijgen Het is niet dat, dat niet leuk is maar omdat je gevoel je iets anders verteld heeft, denk ik. Maar nu vind het helemaal geweldig de 2e meid op komst wordt hier een echt meiden gezin helemaal goed! Met al die tuttel dingen enz enz en ik heb al een pracht dochter, nu nog een 2e ben gezegend met zo'n gezin!

 

mij maakt het totaal niet uit wat het is, jongen vind ik leuk,meisje ook.
ik heb zo van als het maar gezond is, we hebben hier al zolang op moeten wachten wat maakt het dan nog uit wat het is,we zijn al blij dat we een kindje mogen krijgen

 

Wees blij dat je kindje gezond is.
Snap totaal niet waarom mensen teleurgesteld zijn als het een ander geslacht heeft dan dat ze hopen.

 

Ik vind het moeilijk voor te stellen dat je een voorkeur hebt bij de eerste. Voor mij is het echt om het even. We dachten dat het een manneke zou worden, maar het wordt toch een meid. Beide vind ik geweldig! Voor mij telde echt alleen maar dat het gezond is.
Hoe ik er bij de volgende over denk weet ik waarschijnlijk pas als ik zwanger ben. Maar ik denk dat ik met beide weer heel gelukkig ben.

Ik vond het best gek dat ik veel reacties kreeg met ohh wat fijn dat het een meisje is en zelfs, nou die is mooi vast binnen!

Ik kan me overigens best voorstellen dat er een vorm van terleurstelling is als je jezelf echt ergens op verspitst. Maar volgens mij ga je net zoveel genieten van je manneke dan!

Veel plezier,
Mayke

 

Mij maakt het ook helemaal niet uit wat het is, jongen is leuk, meisje ook. Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat het bij een 2e leuk is voor de 1e als het van hetzelfde geslacht is, maar voor mezelf zou het ook niets uitmaken.

Wel zou ik echt verbaasd zijn als het een meisje blijkt te zijn, ik heb namelijk heel erg het idee dat het een jongen is, ga er helemaal vanuit.

 

Mij kan het echt geen drol schelen... had bij beide geen voorkeur en heb nu van alle smaakjes wat. Kan ook niet zeggen dat de 1 leuker is dan de ander... gaat toch vooral om het karakter en de persoonlijkheid van een kind. Mijn vader had een voorkeur voor dochters en die heeft hij gekregen maar 2 daarvan, waaronder ik zijn nooit echte meisje meisjes geweest... speelde amper met poppen, liep altijd een een spijkerbroek en was een expert in boomhutten bouwen... was ook erg goed met putdeksels, bouwputten en zelf dingen maken als pijl en boog. Ken ook jongetjes die dolgraag spelen met poppen en later prinses willen worden...

Ook de zin, als het maar gezond is vind ik een beetje dubbel. Mn 2de is dat niet helemaal maar ik hou echt helemaal niks minder van hem en ben nog nooit niet blij geweest met zn komst in ons leven. Als ik dit hadd geweten waren we nogsteeds voor hem gegaan. Belangrijkste is denk ik dat je een kindje krijgt wat gelukkig met zichzelf is en wat plezier heeft in het leven.

 

Ik zou zelf niet teleurgesteld zijn, ik heb op dit moment totaal geen voorkeur en zou t allebei geweldig vinden. We weten het dus ook nog niet dus het is extra spannend.

Wel ben ik soms bang dat mn man teleurgesteld zou zijn als het een meisje blijkt te zijn, hij heeft toch wel een lichte voorkeur voor een jochie, zoals de meeste mannen denk ik. Hij zegt dat hij een meisje ook leuk vindt natuurlijk, maar toch...nog een paar weken en dan zullen we het ervaren