Klinkt me bekend in de oren mijn schoonouders willen graag dat ik in verwachting ben van een meisje zelf hebben ze 2 zonen en hadden graag ook een meisje gehad.. al voor dat ik zwanger was zeiden ze al ik hoop zo dat het een meisje wordt.. In tegenstelling tot mijn familie hopen ze dat het een jongetje wordt haha ach, 1 van de 2 'krijgt' wat ze graag willen.. Wat het wordt maakt mij echt niet uit als het maar gezond en gelukkig is dan ben ik al gelukkig!
Goed dat jij in ieder geval geen voorkeur hebt, maar wel heel jammer van de anderen om zo te reageren.. Hoop dat ze bijtrekken.. Mijn sm wilde ook graag een kleindochter omdat ze zelf jongens heeft, maar je raad het al: ook hier een jongen.. Ze is dol op hem inmiddels maar nu een vriendin een kleindochter heeft verteld ze toch met regelmaat 'dat het zo'n poppetje is'.. Tsja mijn zoon was 8pond dus daar was niet veel popperigs aan Ach ik laat haar maar kletsen, hij is van ons en ik ben stapel gek op hem (en ik had zelfs kleine voorkeur voor jongen haha)
Bij de eerste was mijn moeder er helemaal van overtuigd dat het een meisje was (net als ik). Toen we vertelde dat het een jongen is reageerde ze ook zo van, leuk. Heel droog zeg maar. En later toen we het erover hadden zei ze ook van, dat het gewoon nieuw terrein is voor haar want zelf had ze een meid en ik ben ook haar enige dochter. Maar toen onze zoon eenmaal was geboren, was ze dolgelukkig en hij is echt haar oogappeltje. Ze is zo leuk met hem en hij is ook helemaal weg van haar. Mijn schoonouders waren super blij dat het een jongen is. Die hebben zelf 2 jongens en vinden jongens gewoon het leukste, die reageerde toen meer naar mn schoonzus van oh een meisje? En nu af en toe nog zeggen ze dat onze zoon dat ze daar nooit last van hebben (op hun oppasdag) en dat een meisje veel lastiger is enzo. En nu ben ik voor de tweede keer zwanger en deze keer maakte het mijn moeder helemaal niets uit wat het zou worden. Ze is zo verliefd op mijn zoontje dat ze het ook leuk vind een jongen. En mijn schoonouders hebben nog steeds de voorkeur naar een jongen Nu krijgen wij een meisje Mijn moeder sprong de kamer door dus de reactie was toch wel wat anders als bij de eerste hahaha... En mn schoonouders reageerde nu meer zo van, oh leuk. Mn schoonmoeder nog wel enthousiast, maar schoonvader zei ook eerlijk dat hij het hartstikke leuk vind voor ons een jongen en meisje maar dat hij toch meer met jongens heeft. ML had ook graag weer een jongen gewild, maar hij zegt dat ie zich straks gewoon dag en nacht zorgen gaat maken om een meisje en dat het met een jongen toch anders is, hihi ook wel schattig... Uiteindelijk trekt alles wel gewoon bij hoor, want mijn schoonouders zijn dus ook hartstikke gek met hun eerste kleindochter Mijn schoonzus en zwager krijgen nu de tweede een jongen hihi... hoe toevallig! 2 zoons die allebei een jongen en meisje hebben straks
ik ben pas bevallen van mijn derde dochter. mn schoonfamilie wilde bij de eerste eigenlijk al dat het een jongen was. nu dus 3 kleindochters. ze zijn gewoon gek op jongens. zelf hadden ze 1 jongen en 2 meiden, maar heeft altijd gezegd dat ze graag 3 jongens had gewild. ik vond het tijdens n zwangerschap gewoon zielig voor mn kleintje omdat iedereen maar zei, hopelijk nu een jongen! mij maakt het helemaal niks uit, ben superblij met mn 3 meiden, en had ook superblij geweest met 3 jongens. gelukkig heb ik gezonde kinderen, daar gaat het om. maar het werd me bijna opgedrongen dat ik ook graag een jongen moest willen! al dat gezeur over het geslacht! bah!
sja teleurgesteld vind ik wel een heel erg groot woord. Voorkeur mag natuurlijk altijd. Mijn moeder en man hoopte bij onze eerste op een jongetje. Maar het werd een meisje. En ik was er superblij mee en iedereen sloeg snel om. Uiteindelijk werd de 2e een jongen en dat vonden ze allebei toch wel iets specialer. Vooral mijn moeder want die heeft 2 dochters. Zelf zou ik 2 dochters ook wel heel speciaal hebben gevonden. Maar ja, je hebt het nu eenmaal niet voor het kiezen en ik ben gek op allebei mijn kids.
De enige reden waarom ik blij ben dat het een meisje is, is omdat ze dan geen Duchenne heeft. Maar als het een jongetje zonder Duchenne was geweest, was ik er net zo blij me geweest hoor. Jongen, meisje, maakt niet uit, als het maar gezond is vind ik. Ik snap die voorkeur verder ook niet echt.
Ik zou er niet te zwaar aan tillen, bijna iedereen heeft wel een voorkeur, al zijn de meesten ook gewoon blij als het kindje van het andere geslacht blijkt. Als het maar gezond is. Ik merk vaak dat de omgeving zich er drukker om maakt dan de ouders zelf> Een kennis zou bevallen van haar derde. Iedereen: nou maar hopen dat het een jongen wordt, dat is wel zo leuk na 2 meiden. Nu is het derde meisje er en je hoort er niemand meer over. Het is ook zo'n schatje! Bij mijn buurvrouw hetzelfde. Het was hun eerste kindje maar het zou het 4e kleinkind worden, die anderen zijn allemaal jongens dus nu hoopte de familie op een meisje. En het werd dus een jongen haha. En iedereen is dol op hem dus er is niks aan de hand. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voor mezelf ook een voorkeur heb voor een meisje, al is een jongetje net zo welkom! Een meisje zou voor mij, tsja hoe zeg je dat, wat extra speciaals zijn. Al zou ik van een zoon niet minder houden! Zolang het kindje welkom is in de familie en niet buitengesloten/overgeslagen/genegeerd/minder verwend wordt dan de rest is er niks aan de hand.
klinkt misschien vreemd maar daarom ben ik persoonlijk voorstander van het geslacht niét willen weten. Na een bevalling waarin je toch een strijd levert is iedereen blij dat alles goed en gezond is en dan lijkt t geslacht zoveel minder belangrijk dan t horen en vertellen met een echo
Mijn ouders hadden als twee kleinzoons en na de geslachtsbepaling van ons eerste zei ik 'je krijgt weer een kleinzoon. Neeeeeee dat kan niet' hahah nee het was ook niet zo. Ze schrokken er even van geloof ik maar hadden het net zo leuk gevonden als een meisje. Een voorkeur is prima, maar wees ook net zo blij met het andere.
Hee, Hier ook vergelijkbare situatie. Wij hebben al een zoontje. Mijn man wilde altijd al graag een dochter, heeft ook al jaren een naam in zijn hoofd voor haar. Vorig jaar was ik zwanger van een meisje, maar dat is helaas misgegaan met 20 weken. nu ben ik weer zwanger, van een jongetje. De dag dat we de geslachtsbepaling hadden was echt een rotdag voor mij, voor mijn gevoel reageerde bijna iedereen teleurgesteld dat het een jongetje was. Mijn schoonmoeder haar eerste reactie toen mijn man vertelde dat het een jongetje was, was: 'oh, jammer...!'. Echt belachelijk vond ik dat, zo reageer je toch niet? Had het echt even helemaal gehad met haar. Ook mijn man vindt het stiekem wel jammer dat ie geen dochter krijgt, maarja, dat kan ik hem ook niet echt kwalijk nemen en hij is wel gek op onze zoon. Sowieso lag het bij mij ook wel gevoelig omdat we vorig jaar een meisje hebben verloren, en we nu dus waarschijnlijk nooit meer een dochter gaan krijgen (we willen geen 3e),maar dan nog, het gaat erom dat het gezond ter wereld komt, dat is voor mij het allerbelangrijkste. Stom dat mensen zo ongevoelig kunnen reageren.
ik vind voorkeuren en teleurstellingen eigenlijk altijd wel erg. Ik hoop gewoon altijd op een kindje... Ik zou mij er niks van aantrekken wbt opa's en oma's en de papa een dikke schop onder zn h*l geven.
Ik zou zelf gewoon heel gelukkig zijn dat je gezegend bent met een nieuwe zwangerschap en een gezond kindje! Hoe kan je nou teleurgesteld zijn in een nieuw wondertje?
Heel erg fout, als mensen zich zo uitlaten over hun voorkeur. Dat de ouders dat zelf zeggen kan ik me nog voorstellen. Dan is het nog wel belangrijk wat de reden van voorkeur is. Ik had een meisje ook leuk gevonden omdat ik jurkjes maken zo leuk vind. Niet meer en niet minder. Nu krijgen we weer een jongen, ook prima. Die jurkjes maak ik wel voor dochters van vriendinnen en familie. Hoef ik ze ook niet zelf te strijken In mijn omgeving waren er ook nogal wat mensen die nogal doordramden over dat het een meisje moest zijn. Compleet met diepe zuchten en uitspraken als "het zal wel weer een jongen zijn" op dramatische toon. Jammer voor hun, ik heb wel wat meer afstand genomen sindsdien. Ik wil mijn zoons daar ook tegen beschermen.
Als ik eerlijk mag zeggen, had ik echt gehoopt op een meisje. Het is een jongen, maar ik ben er eigenlijk toch dolgelukkig mee Zou niks anders willen nu
Oh wat jammer zeg die reacties.. Gefeliciteerd met je zoontje hoor, hartstikke leuk!!!! Laat maar lullen, ze zullen straks echt niet minder van je kindje houden dan wanneer het een meisje geweest zou zijn
Een meisje zou waarschijnlijk ook heel leuk zijn geweest, maar als ze straks wat aan het idee gewend zijn, vinden ze je zoontje waarschijnlijk toch erg leuk.... Het blijft een lief klein wondertje natuurlijk! Probeer in ieder geval je eigen genieten er niet onder te laten lijden!
Ik kan dat echt niet begrijpen! Er zijn zoveel mensen die graag ouder willen worden en waarbij het niet lukt of waarbij het mis gaat. Kan echt heel kwaad worden om dit soort reacties. Wij hebben een zoon en ik ben nu zwanger van jongen nummer twee en dat is helemaal goed. Vierde kleinzoon voor mij schoonouders, is toch helemaal geweldig!!!!
Ik was er erg van overtuigd dat het een meisje zou zijn. Het blijkt een jongetje te zijn. Daar moest ik zelf wel erg aan wennen. Niet dat ik teleurgesteld ben, maar het was even wennen. Ik merk dat mijn omgeving dat ook wel wat had, hoewel mijn man het wel lekker vind. Een jongen kent hij al. Mijn schoonzusjes vinden het daarentegen weer heel erg leuk. Mijn schoonvader heeft er de meeste moeite mee. Hij heeft 4 kleinkinderen en had het leuk gevonden als de laatste nog een meisje was geweest. Dan was het wat gelijker verdeeld. Nu wordt het 4 om 1. Tegelijkertijd vindt hij het wel leuk om nog een stamhouder te krijgen. Hij heeft zelf maar 1 zoon en als die zoon dan twee zoons krijgt dan heb je je naam wat zekerder gesteld zeg maar. Dat soort emotie leeft toch. Als positieve, als vrouw ben ik wel erg blij dat we in Nederland een voorkeur kunnen hebben voor een meisje. Genoeg landen ter wereld waar meisjes geaborteerd worden omdat ze niet goed genoeg zijn. Daar zijn we in ieder geval overheen.