Ik ben het met femkes eens. Tuurlijk mag je een voorkeur hebben maar om echt vreselijk teleurgesteld te zijn..... Verder vind ik het hier jammer dat er soms opmerkingen gemaakt worden over de ouders die het geslacht willen weten in de trant van: 'gezondheid staat voorop, geslacht is niet belanrijk'. Ik denk dat voor iedere ouder de gezondheid voorop staat. Gezondheid heeft volgens mij vrij weinig met het geslacht te maken. Het is gewoon iets wat je wil weten, of niet. Net zoals die 3D echo's. Het is gewoon een nieuwsgierigheid naar hoe je kindje eruit ziet. Dat wil je van te voren al weten, of niet. Ik vind het voor de meiden hier heel jammer hoe de naaste omgeving soms reageert. Juist van (schoon)ouders en andere naaste familie verwacht je enthousiasme, steun en vooral een familie die klaar staat om het kleintje vol liefde in de familie op te nemen. Ik denk dat, als ik ooit zo'n reactie krijg reageer met: wat had je dan liever, een zwaargehandicapt kereltje of een kerngezonde meid (of andersom) Wees blij dat het gezond is en dat ik zwanger MAG zijn. Ach, als het kindje er eenmaal is dan komt dat vast ook wel goed. Trouwens, in het begin merk je echt het verschil nog niet tussen jongens en meisjes. Het huilt, poept en eet, hihi.
Mijn schoonloeder wilt nu ook zoooo graag een kleindochter. Laat ze ook duidelijk weten. De rest uit mijn omgeving zet er ook een behoorlijke druk achter. Collega's. Vriendinnen. Familie. Lekker belangrijk denk ik dan. Wij gaan voor een 3e en laatste kindje. Niet voor een bepaald geslacht... Laatst liep ik in het bos. Stond een moeder met 3 kindjes 2 jongens en 1 dochter. Jongste (dochter) heeft t syndroom van down. Hoe graag wil je dan een dochter vroeg ik me af... Tuurlijk hou je van dat kindje net zoveel als van de anderen. Toch zal het niet zo onbezorgd zijn als anders...
Een van de eerste dingen die mijn man zei toen het een meid bleek te zijn weer. Waar wij wel op hoopten voor onze dochter overgins. Was; Nou mijn moeder zal geen kleinzoon krijgen dan meer! (Dit is haar 5de kleindochter) Ik werd eigenlijk zo kwaad dat ik er nooit op in ben gegaan. Kan er nogsteeds kwaad om worden. Schoonmoeder heeft zich hier verder nooit over uitgelaten overgins zo lief als ze is. Maar het voelde wel als een domper nadat mijn man dat zei hoor, al hoopten we zelf stiekem op een zusje voor onze dochter. Vond het ook helemaal niet eerlijk tegenover onze tweede dochter dat zij dan maar een jongen had moeten zijn om mijn schoonmoeder blij te maken ofzo.. BLAH. Ook ik word trouwens gek vandie uitspraken die vreemden doen hoor. 'En weet je al wat het word?', 'ja een meisje zeer waarschijnlijk', waarop dan iets volgt als 'Ohhh, meisjes zijn het leukst vind ik.' Ik heb dan echt zoiets van hou toch lekker je simpele waffel dicht, zoiets zeg je tochniet. Maar zwanger zijn lokt nogal wat domme uitspraken uit hoor...
hier in de schoonfamilie ook een leger van (voetbal)mannen. mijn schoonmoeder komt uit een gezin van 9 kinderen waarvan er 3 vrouw zijn. Van alle nichten en neven van manlief zijn er 18 mannelijk en een stuk of 5 vrouwelijk. de aankomende generatie bestaat tot nu toe uit 1 meisje en 3 jongens wat onze 2e wordt is nog een verrassing, dat weten we zelf ook nog niet.
geslacht vind ik in zoverre belangrijk dat ik me daar met praktische dingen op kan voorbereiden, zoals de inrichting van de babykamer en de inhoud van de kledingkast. Ik vind het leuker om echte stoere jongens- of hippe meisjeskleren te kopen dan om alles maar zo neutraal mogelijk te moeten houden.