Ik snap ook wat je bedoelt hoor. Als ik vroeger dacht aan het hebben van kinderen, waren dit in mijn gedachten altijd meisjes. Toen we bij de echo dan ook te horen kregen dat het een jongetje wordt moest ik wel even slikken, zeker omdat we allebei dachten dat het een meisje zou worden. Nu ben ik helemaal aan het idee gewend en verheug ik me ook ontzettend op zo'n leuke stoere knul. Wel hoop ik ooit nog een meisje te krijgen, lekker tutten en als je dan oma bent is het volgens mij leuker als je dochter zwanger is dan je zoon, want je schoondochter trekt toch meer naar haar eigen moeder toe. Maar goed, dat is nog heel ver weg!
ook ik snap wat je bedoelt ik was er stellig van overtuigd dat het een jongen zou worden en toen ik hoorde het is een meisje moest ik even slikken ik heb op zich niet zo iets van een idee van een teleurstelling maar toch had ik me er helemaal op ingesteld dat t een jongen werdt maar alles komt goed en ik vind het erg knap en sterk dat je je gevoelens kan uiten en das erg belangrijk we wennen er vanzelf aan veel liefs mieke
hey Charlie, ik hoop dat je dat gevoel een beetje los kunt laten en is het inderdaad meer dat je even moet wennen, komt hopelijk wel goed. ps: doet mij een beetje aan mijn vader denken, hij vertelde eens dat hij ook graag een zoontje wilde, zelf had hij alleen maar zussen, (mijn moeder ook vier zussen), toen kreeg hij zelf drie dochters, en zijn er inmiddels 4 kleindochters en 1 kleindochter op komst...... )
Heel herkenbaar. Iedereen in mijn omgeving zegt steeds dat ik een dochter ga krijgen. Hoe dichter ik bij mijn screeningsecho ik kwam, hoe meer ik zelf het gevoel had dat het een jongen was. Op de echo bleek dat het toch echt een meisje is. Ook ik was toen behoorlijk teleurgesteld. Dit heeft wel eventjes geduurd. Maar het was bij mij vooral een kwestie van wennen. Ik vind het prettig om het nu vast te weten zodat ik tijdens de zwangerschap al kan wennen. Door in mijn hoofd tegen Junior te praten als een dochter, is het bij mij nu helemaal goed. En ik ben ervan overtuigd dat ik een stoere meid ga krijgen! Heel veel succes en gun de teleurstelling af en toe even de ruimte om naar buiten te komen. Verdringen helpt niets, het gevoel is er toch.
aller eerst wil ik je zeggend at ik het niet gek vind dat je een voorkeur hebt! Ik kan me dat goed voorstellen.... ik had dat bij dit eerste kindje niet zo sterk een bepaalde voorkeur... idd als het maar gezond is! maar ik zou wel graag als tweede het andere geslacht willen! en mocht ik op de echo zien dat het niet zo is zal me dit wel teleurstellen... wil niet zeggen dat j dan minde rvan je kind houd... En het gekke was dat ik steeds meende te weten wat het werd en op de echo bleek het het andere te zijn! {ik kan het niet noemen want ik vermoed dat bekende meelezen!} Ik was niet teleurgesteld maar wel echt verbaasd.... en heb steds geroepen goh ik krijg een ............! Maar moest mezelf er wel echt van overtuigen! hihi
Mij maakt het niet uit, wat het wordt. Maar ik weet dat mijn hubbie graag een dochter zou willen hebben.
Ik had echt geen voorkeur. Ik wilde het ook helemaal niet weten, tijdens de zwangerschap, want het maakte me echt niet uit. Ik zag mezelf vroeger als jongensmama, maar ook tutten met meisjes vind ik leuk en ik ben zelf een echt meisjesmeisje. Mijn man had echt de voorkeur voor een zoon, en daar kan ik me wel iets bij voorstellen, als man zijnde (ken ook mannen genoeg die liever een dochter willen hoor). Toen ze werd geboren, was ik echt superblij...Jeetje, een dochter! Wat een geluk, wat een kostbaar 'bezit'! Al die lieve jurkjes en kleertjes met roesjes en kantjes ed (nee nee niet te tuttig, heb een leuke smaak ) konden ineens uit de winkel gesleept worden. Het moest rose, rose en nog eens rose. EEN MEISJE! Ik ben er zo ontzettend blij mee, ik voelde zelfs (ongepaste) teleurstelling voor een vriendin die later van een zoon beviel. (En dat terwijl zij liever een jongen wilde). Ik weet niet waarom, maar ik vind het gewoon super dat we een dochter gekregen hebben. Mijn man was trouwens niet teleurgesteld. Toen ze eenmaal geboren was, maakte het hem ineens geen bal meer uit. Hij zei een keer: Waarom zou ik teleurgesteld zijn dat het een meisje is? Het is toevallig wel MIJN meisje! ! Als we ooit weer zwanger mogen raken, wil mijn man wel heeeeeeeel erg graag van te voren weten wat het is. Ik zeg nu heel eerlijk dat ik een tweede dochter wel heeeeeeeel erg leuk zou vinden. Maar een lieve zoon is ook super. Ik die dus geen voorkeur had, heb hem dus eigenlijk wel. Al voelde dat echt niet zo tijdens de zwangerschap. Voorkeur hebben is iets heel menselijks. En het 'mag' niet uitgesproken worden, omdat het belangrijkste is/moet zijn: 'als het maar gezond is'. Ik weet niet of iemand van jullie ooit 'Mijn Geheim' leest (of las) daarin staat een column van een moeder van 2 zonen, de jongste heeft een open ruggetje en klompvoetjes. Zij schreef ooit dat ze er ontzettend verdrietig van werd als mensen zeiden dat het geslacht hen niks uit maakte 'als het maar gezond is'. Zij had liever dat mensen dan uiten welk geslacht hun voorkeur heeft, en dat een kindje ook met een handicap welkom is. Het klonk voor haar, alsof haar zoon er beter niet had kunnen zijn. In haar geval kan ik me daar ook wel iets bij voorstellen.... Wat je ook zegt, of hoe je het ook zegt, er is bijna altijd wel iemand geraakt door je woorden. Op een positieve of negatieve manier. Ik vind daarom dat je hier best mag uiten wat je voelt, zeker wanneer je dat oplucht!
Ongeacht wat anderen zeggen schrijven of denken Charlie ik vind het knap dat je je durft te uiten. Daar is heel wat lef voor nodig! Hoop dat je dat je dochters mee gaat geven als les in de toekomst!
ik ben moeder van 1 dochter en 2 zoontjes en om heel eerlijk te zijn had ik een lichte voorkeur voor een meisje bij mijn 3e zwangerschap,maar op de echo zag ik toch duidelijk dat het een jongen werd heel even moest ik omschakelen,nu is mijn zoontej 4 maandjes en wil hem voor geen meid meer ruilen ik ben apetrots op mijn kleine jongen en dat heb jij vast en zeker ook als dit kindje geboren is.
Ik vind het echt heel erg dapper van je om dit hier te plaatsen. Het komt allemaal wel goed hoor meid het is nu gewoon nog wennen aan het idee dat het een meisje wordt.
Dit is voor ons ons eerste kindje en mij maakt het niet uit wat het wordt. Ik vind het allebei leuk. Ik hoor verschillende die denken dat het een jongen wordt. M'n man denkt een meisje (maar hoopt een jongen). Ik had na de 1e echo het gevoel dat het een jongetje is, maar nu wee t ik het niet. Voor een tweede kindje zou ik wel graag het 'andere geslacht' willen. Kan me dus heel goed voorstellen dat je teleurgesteld bent/kan zijn met het geslacht van je kleintje!
Ik dacht dat alleen niet-Westerse mensen graag een jongen willen. Ik heb je bericht zonder enige oordeel gelezen. Ben zelf van mijn 1ste kind zwanger en heb echt geen voorkeur, mijn man daarentegen wel. Die wil een jongen, omdat hij bij een meisje meer verantwoordelijkheid voelt (beschermen tegen al die vervelende knullen die misbruik maken van lieve meisjes).
Lieve lieve meiden wat ben ik blij met (en ontroerd door) jullie reacties! Het doet me echt goed! Nu schaam ik me niet meer zo voor de gevoelens die ik heb! Het heeft echt geholpen, ik voel me alweer een stuk beter. Ik heb de gevoelens echt toegelaten, gehuild en dat heeft opgelucht. M'n meissie is lekker druk en vrolijk aan het bewegen in m'n buik, alsof ze zegt: '''het komt wel goed''. En daar geloof ik natuurlijk ook in hoor! Want ik weet ook wel dat straks als ze eenmaal in m'n armen ligt, ik me deze gevoelens niet (of nog nauwelijks) kan voorstellen..... ..maar gelukkig heb ik idd nog 19 weken om me voor te bereiden op deze dame. WAT ik wel lastig vind is dat mijn omgeving het niet zo goed begrijpt. Maar ja, werkelijk AL mijn vriendinnen hebben dan ook zowel een dochter als een zoon. Dus voor hun is het makkelijk praten denk ik dan. Maar goed, gelukkig is er dit forum om m'n hart te luchten en ik dank jullie dan nogmaals voor de ondersteuning en zelfs begrip. Dank, liefs charlie
iedereen heeft een voorkeur. Het belangrijkste is natuurlijk gezond maar een voorkeur heeft volgens mij iedereen
dat van die reclame dat is mijn vent hoor straks hihihihi die wil dolgraag een zoon we hebben allebei al een dochter en hij word gek van al het meiden gedoe al heeft ie bij mijn dochter wel het voordeel dat ze voetbalt ha ha ha ah kan ie toch nog een balletje trappen ik denk dat hij als het een meid zou zijn ook wel een beetje teleurgesteld zal zijn en ik misschien ietsie pietsie ook wel ik zou ook heel graag een zoon krijgen bij mijn eerste dacht ik in het begin meteen dat het een meid was en nu zijn de dingen zo anders dat ik nu denk dat ik een zoon zal krijgen ik ben benieuwd zodra het kan gaan we kijken wat het geslacht is ik zelf vind meiden geweldig en zal dan ook gewoon superblij zijn met een meid maar eerlijk is eerlijk nog blijer als het een klein knulletje word zo´n lekker mama´s kindje hihihihi want dat zijn meestal de jongens daarom snap ik niet dat vaders liever jongens hebben dan meisjes want meestal zijn de meisjes degene die heel erg aan de papa hangen ze kunnen alleen geen stamhouder worden alhoewel tenzij ze hun eigen naam houden bij het trouwen nouja genoeg gekletst meis je hebt je gevoel uitgesproken ik denk dat iedereen bij een 2e zoiezo graag een kind van het andere geslacht wil een konings wens(al gat dat voor alexander en maxima niet op hihi) dat heb ik nu dus ook ik snap dus ook je teleurstelling wel het klinkt voor vele misschien als ondankbaar maar niet iedereen is meteen tevrede met wat ie krijgt als iest anders word verwacht toch komt vast wel goed hoor meis dit kindje ga je ook gewoon van houden
Ik heb tijdens mijn beide zwangerschappen nooit een voorkeur gehad. Ik hoopte maar en ding en dat is dat het gezond was. Nu heb ik twee mooie gezonden meiden gekregen gelukkig. Ook nu we voor een derde gaan maakt het me niks uit. Hier geld weer dat ik hoop dat het gezond is. Wat niet wil zeggen dat ik me niet kan verplaasten in mensen die wel een sterke voorkeur hebben. ik vind het dan ook knap dat jullie dit zo durven uit tespreken. En je hoeft je er niet schuldig om te voelen naar de baby toe. Die is welkom bij jullie, wat het ook is.
Wij hebben een behoorlijke poos op deze zwangerschap moeten wachten. We zijn dus dolblij dat er sowieso een baby komt. Ongeacht het geslacht. Toch steek ik niet onder stoelen of banken dat ik het liefste een meid zou willen hebben. Kan me gewoon niet voorstellen als moeder van een jongen. Als het een jongen zou zijn, zijn we net zo blij, maar een meisje als eerste zou ik wel iets specialer voor mezelf vinden. Bovendien hoopt vriendlief hel erg op een jongen. er komt dus sowieso een verwachting uit!
Ik kan je gevoel ook heel goed voorstellen. Wij wilden beide heel graag een meisje, dus toen het op de echo een jongen bleek, waren we wel even teleurgesteld. Ik stelde mezelf altijd voor als moeder van een meisje, dus was toch even een omschakelingsproces voor ons beide. Maar intussen zijn we ons al erg op onze kleine jongen aan het verheugen , kunnen haast niet meer wachten