In het kort: vanwege het 30 jarig huwelijk van mijn schoonouders hebben we de afgelopen weken veel met mijn schoonzussen en zwagers moeten regelen en organiseren. We zouden het klein houden, maar inmiddels is het behoorlijk uitgelopen met allerlei activiteiten/cadeau's. Nu we veel met elkaar moeten regelen, valt het mij op dat ze geen begrip hebben voor ons. Ze snappen niet dat onze dreumes aan het einde van de ochtend moe wordt en dat wij aan bepaalde tijden vast zitten of dat wij in de avonden vast aan huis zitten omdat we geen oppas hebben. Ook tijdens de fotoshoot irriteerde mijn zwager en schoonzus (die zooo dol op kinderen zijn) zich zichtbaar aan onze zoon omdat hij moeite had met stil zitten. Het verschil tussen onze levens is momenteel gewoon ontzettend groot. Onze wereld draait in principe om onze zoon, maar bij hun draaien de werelden om zichzelf (zoals wij ook hadden voor de bevalling). Ik moet erbij zeggen dat ze allemaal ook nauwelijks interesse in mijn zoon tonen, omdat ze erg druk met hun eigen levens zijn, dit speelt nl al langer maar nu merk ik dat het voor mij moeilijk gaat worden om mee om te gaan. Ik vraag me af hoe jullie hiermee omgaan? Hoe ga je met zulke mensen om? Zodra ze zelf kinderen krijgen, zullen ze pas begrijpen wat een leven met kinderen inhoud, blijft het tot die tijd zo tussen ons?
Gewoon laten gaan en je er niet proberen aan te ergeren. Maar wel bij je standpunt blijven als het gaat om rusten enz.
Inderdaad, gewoon laten gaan en je er niet zoveel van aantrekken. Je kan niet eisen dat ze leuk doen maar gewoon je eigen lijn aanhouden, rusten is rusten. En verder investeren in je eigen leven. Maken ze nare opmerkingen of gaan ze heel geirriteerd zuchten zeg je gewoon iets als 'tja het is een kind he', of 'dat deed jij vroeger nooooit'. Kan je schoonmoeder nog een boekje opendoen over hoe druk/lastig/gek haar kinderen vroeger wel niet waren dat houdt het luchtig.
Oke, hoe moeilijk dan ook, ik zal het naast me neer leggen... Mijn zwager had idd al een opmerking gemaakt dat mijn zoon tijdens de fotoshoot wel 'vervelend' was. Ik zei al dat het gewoon een kind is dat lekker vrij wilt spelen, maar volgens mij begreep hij het niet. Kan niet wachten tot ze zelf "vervelende" kinderen krijgen..
Ja ik ken het probleem, wij zijn ook de enige met kleine kinderen in de familie! De echt lastige plannings-zaken kaarten we meestal bij onze ouders/schoonouders aan, als ze om 20u savonds willen afspreken in een restaurant bijvoorbeeld Die weten zelf nog wel hoe het was met kleine kinderen, al moet je ze daar soms wel even aan herinneren. Steken onder water en openlijke desinteresse bedekken we maar onder de mantel der liefde... ze weten niet beter Soms nemen mijn (schoon)ouders het voorons op, bijvoorbeeld toen schoonzus beledigd was dat mijn zoontje haar pittige Thaise soep niet lekker vond .... Tja... Maar ik vind het wel jammer hoor, dat het contact daardoor wat stroever loopt, terwijl wij echt lieve rustige kinderen hebben die we overal mee naar toe kunnen nemen. Maar onze dag begint in het weekend ongeveer als zij net pas in bed liggen... daardoor leven we in een heel andere tijdzone!!!