bevallen een beetje zoals koliek?

Omdat het echt voor elke vrouw anders is... wat heb je er dan aan? Je kan je er alleen maar druk over maken. Is het niet belangrijker om te weten dat het alle vrouwen uiteindelijk lukt om het kind eruit te krijgen.. soms met wat hulp? En dat het overgrote deel van de vrouwen graag meerdere kinderen wil, óók na de eerste bevalling?

Mijn bevallingen waren prima te doen. Leek het op koliek, nee absoluut niet. Het is een uniek gevoel omdat je weet dat je het ergens voor doet. Je bent tenslotte niet ziek! Ik wens je veel succes maar alsjeblieft, maak je er niet druk om. Laat je goed voorlichten over pijnbestrijding als dat voor jou van belang is maar probeer vooral een 'open mind' te houden. Niets zo funest voor een bevalling als irreële angsten!

 

je kunt niks vergelijken.. maar ik heb koliekpijn gehad, weliswaar geen uren achterelkaar, maar wel de echte koliekpijn. En nee, sorry, mijn bevalling was erger. Maar die duurde ook meer dan een dag.
En je kunt je er geen voorstelling van maken, maar gewoon over je heen laten komen! En anders dan bij koliek: je krijgt er iets moois voor terug

 

geen vrouw is hetzelfde maar dit voelde ik:

mijn voorweeen voelden als menstuatiepijn. Mijn 7 weken weeen ja vond ik soms wel wat op darmpijn lijken.
mijn vliezen braken en toen heb ik tot weeen elke 2 a 3 min. niet meer of anders gevoelt als die 7 weken. Ik vond de bevalling een piece of cake in vergelijking met de 7 weken weeen.

waarschijnlijk maak je het jezelf onnodig moeilijk omdat je de controle probeert te houden en dat gaat niet bij een bevalling , laat het los! Jij kan het namelijk ook gewoon, je lichaam vertelt je wel wat je moet doen.

 

Laats was er een programma waarin werd gezegd dat je een bevalling kon vergelijken met een amputatie

Hahaha gerustgesteld
Maar idd je kunt het niet uitleggen en dan nog is iedere vrouw anders! Het ligt heel erg aan je pijngrens!
Vriendinnen van mij vonden het de hel en ik vondt het wel meevallen terwijl mijn bevalling vele male erger was dus ja...
Je moet proberen gelijk als de pijn begint een manier te vinden omer mee om te kunnen gaan, hoe kun jij de pijn het beste opvangen?
Dat is mij tip naar iedere vrouw die gaat bevallen...
Probeer een manier te vinden hoe je met de pijn kunt omgaan.....vooral niet in paniek raken!!

 

tja idd je zult wel moeten want je kindje moet eruit....
En als je het niet meer houdt van de pijn is he einde altijd zin zicht!!

Maar je moet je niet druk maken...wat 100000000000 vrouwen op de wereld kunnen kan jij toch ook kom op nou!!

 

Zilvervosje het komt echt wel goed! zodra je die bevalling ingaat komt er iets over je waardoor je het aankunt. dat gaat automatisch goed!
vertrouw op je lichaam en op jezelf, want het is een unieke en heel bijzondere ervaring waar je later nog heel trots op gaat zijn!

 

Hee,

Zo tussen 20-30 weken zw. heb ik me heel erg druk gemaakt over de bevalling. Ik kon al huilen en rillen als ik eraan dacht. Maar hoe verder ik in de buurt kwam van due date, hoe meer ik het kon loslatne. Ik raakte klaar om haar op de wereld te gaan zetten. Ik ga je niet bang maken met de details van mijn bevalling. Ik heb nog nooit zo'n pijn gehad als toen, voor zo lang. Maar ik heb ook nog nooit zo'n vertrouwen in mijn lijf gehad (ondanks dreigende keizersnede en niet vorderende ontsluiting) en zoveel kracht. Echt. Het komt goed. Het heeft geen zin om het te vergelijken, niet met iets anders, en niet met iemand anders' bevalling.

 

Je kan het idd niet vergelijken. Ik heb een darmziekte en daarom altijd veel last van mijn darmen en ook heel erg heftig. Ik hoopte dat het daarme te vergelijken was. Helaas was bevallen voor mij erger dan de darmpijn. Je kan er dus niets van op aan want misschien is jouw bevalling wel heel makkelijk. Ik hoor wel eens verhalen bij mijn therapeut dat sommige vrouwen een massage erger vinden dan bevalen Doe mij maar zo'n bevalling. Gewoon blanco je bevalling in gaan, het komt allemaal goed en na de tijd ben je het echt allemaal weer vergeten. OK misschien niet meteen, maar hoe het echt was ben ik alweer vergeten. Succes.

 

weet je, als je 37/38 weken zwanger bent dan wil je zo graag bevallen en ben je zo nieuwschierig naar je kindje (en dat heeft echt iedereen) dat het niet meer uitmaakt. Ja sure het doet pijn, en wel een tikkie (veel) erger dan koliek, maar je wilt de pijn. Je wilt niks liever want het zorgt ervoor dat je je kindje krijgt.

En anders is er altijd nog de ruggenprik, dan voel je helemaal niks meer.

Ik was de vorige keer behoorlijk in paniek vanwege de pijn, maar ook nu weer wil ik echt wel de pijn, want ik wil gewoon bevallen. Ik ben er niet meer bang voor, laat maar komen...

 

(wat zijn er toch weinig vrouwen bij wie het best goed ging!).

eumhier gelukkig geen kolieken maar wel een super bevalling!
voor alle duidelijkheid, bevallen van een prematuur kindje is helemaal geen garantie voor een geslaagde bevalling (zoals mijne), zoals sommige mensen denken, door de stress kun je juist je bevalling tegenwerken.

ik kijk met een goed gevoel terug op mijn bevalling. omdat je in een soort roes verkeerd voel je de pijn niet echt, tenminste dit was bij mij het geval. ik ben heel vlot bevallen, kindje lag in onvolkomen stuit en te vroeg bevallen, man was te laat etc. ingeknipt, alle redenen om volledig in paniek te raken, maar nee..
ik ben gewoon bevallen en tegen mezelf gezegd dat ik het wel kon, dat ik ervoor was gemaakt. en het ging prima!
maak je geen zorgen, want je weet toch niet hoe het gaat lopen.

 

ik heb galkolieken gehad en mijn arts zei ook al dat het te vergelijken was met weeen... omdat het ook samentrekkingen waren ofzo... nou die galpijnen waren serieus niet leuk en ik lag te kreperen af en toe dus ik ben benieuwd.

Ben wel al een keer bevallen maar met een keizersnee dus ik kan verder niks zinnigs zeggen.

 

ik heb geen ervaring met darm koliek.
maar heb tijdens mijn zwangerschap wel nierstuwing gehad.
deze pijn vond ik minder erg dan weeen.

ook heb ik een keer een eierstok ontsteking gehad en dit vond ik pijnlijker dan weeen.
maar vooral omdat het een contstante piek was en niet zakte.

mijn bevalling is btw prima gegaan hoor.

 

Ik heb galkolieken gehad waarvan 2 keer zo'n 10 uur aan een stuk. Dat is behoorlijk heftige pijn die inderdaad niet tussendoor weggaat. Maar sorry maar als je een eerlijk antwoord wilt: ik vond de bevalling toch veel zwaarder. Maar zoals al eerder gezegd: je kunt geen bevalling vergelijken en waarschijnlijk is ook niet iedere koliek hetzelfde. Mijn motto was: ik maak me niet druk over de bevalling want daar heb ik helemaal niets aan. Als ik tzt de pijn niet aankan, vraag ik om een ruggenprik. Dat gaf mij een heel gerust gevoel. Uiteindelijk heb ik tijdens mijn bevalling alleen een spuit gehad en dat vond ik niet genoeg werken. Mijn advies is dus: maak je nu niet druk en als je het tijdens de bevalling te zwaar vindt, vraag je om een ruggenprik. En doe dit dan op tijd dan kan er niets gebeuren! En zoals ook eerder al gezegd is: je krijgt er zoiets moois voor terug dat je het zo snel weer vergeten bent!

 

Hier iemand die juist niet superveel pijn heeft gehad. Nu is het voor mij al weer een paar jaar geleden, maar de tweede keer komt er bijna aan.
Ik had een hele vlugge bevalling en een weenstom, maar de pijn vond ik meevallen. Natuurlijk deed het wel pijn, maar dan meer als een heftigere vorm van menstruatiepijn. Tijdens mijn ongesteldheid heb ik ook wel eens momenten dat ik in elkaar krimp van een kramp en met de bevalling had ik dat ook (maar dan om de paar minuten).
Ik moet ook wel zeggen dat ik toen heel blanco de bevalling ingegaan en ik sta er nu weer zo tegenover. De baby zit er in en moet er gewoon uit, het liefst over een week of twee maar een paar weken later mag ook.

Probeer gewoon er niet te veel over na te denken en acepteer dat de pijn erbij hoort, dan ben je al een heel eind. Verder is het wel handig om of een cursus te volgen, of een paar boeken te lezen voor de tips. Het komt toch zoals het komt.

Groetjes

 

ik heb (gelukkig) ook geen ervaring met koliek, maar wel met bevallen.
mijn bevalling van alyssa vond ik heftig omdat het vrij snel ging (5uurtjes).
ik maakte me er voor die tijd ook wel zorgen om, omdat niemand je precies kan vertellen hoe de pijn voelt.
uiteindelijk had ik de rust gevonden en besloten dat ik alles gewoon over me heen zou laten komen en dat het dan vast wel goed kwam.
ik heb 3weken lang voorweeen gehad waarvan ik 1dag ziek ben geweest van de pijn.
mn bevalling begon heel normaal maar na 1,5uur kreeg ik een weeenstorm die duurde tot ik mocht persen.
best heftig, maar doordat ik alles rustig op me af liet komen ben ik niet in paniek geraakt en was het draagelijk.

een echt antwoord op je vraag is er denk ik niet.
uiteindelijk komt het helemaal goed en als je in het ziekenhuis bevalt kan je altijd om pijnbestrijding vragen.

liefs doris

 

Ik heb wel ervaring met galkolieken en ik zweer het je ik vond bevallen echt veel minder erg.
Ik had echt kolieken 3x in de week van 12/23 geen pretje dus.

Maar mijn bevalling vond ik wel meevallen.
Het ergste was dat de onsluiting op 9 cm bleef maar ik wel al heftige persweeen had die ik moest tegen houden.
Ik vond het meer voelen als hele heftige menstuatie krampen en als het hoofdje er half uit is dat deed ook wel erg veel pijn.

Maar beval 10 x liever dan kolieken te hebben. En ik kan het nog goed verglijken aangezien ik heel de zangerschap last van kolieken heb gehad. 1x werd ik zelfs opgenomen omdat ik dat weeen te hebben dat was gewoon een galaanval.
Ik ben 3 weken nadat ik bevallen ben geopereert aan me galblaas.

Je moet gewoon helemaal blanco de bevalling in gaan en alles over je heen laten komen. Er komt echt een eind aan voor de een is dat 3 uur voor de ander 36 uur.

 

Ik vond het niet te verglijken met elkaar. Weeen zakken vaak nog af in sterke en daartussen heb je wat rust bij erge galaanvallen krijg je die rust niet