Oke ik moet echt even uitrazen. Ik weet dat het totaal ongegrond is maar ik voel me er gewoon zo rot bij op dit moment. Wij zijn nou al 8 maanden bezig en ik ben 1,2 jaar gestopt met de pil. Ik vind het toch zó oneerlijk dat andere vrouwen na vijf rondes al zwanger zijn en ik niet! Ik weet het, ik weet het, er zijn enorm veel vrouwen die door allerlei vervelende trajecten moeten of erachter komen dat ze helemaal niet zwanger kunnen raken. Maar alsnog is het zo frustrerend!! Het lijkt allemaal zo ontzettend lang te duren! Deze maand overigens nog geen duidelijkheid. Nu 4 dagen overtijd, vandaag test gedaan maar negatief. Nu wachten tot vrijdag en dat is zooo frustrerend! Ik wil gewoon zo graag. Zo, dat moest er even uit. Bedankt! Dikke X
T is frustrerend meid! Maar laat deze post ajb wel even verplaatsen naar "zwanger worden" aangezien dit niet in de Lounge hoort
Het maakt mij persoonlijk geen fluit uit waar je dit neer zet maar je leest hier bijna dagelijks dat meiden andere topic mijden buiten de lounge omdat het pijnlijk is en dan kom jij met een topic wat exact hetgeen beschrijft wat zo moeilijk voor ze is! Dat vind ik persoonlijk respectloos en ongepast.... Nieuw of niet! Neemt niet weg dat ik het naar voor je vind dat je nu deze gevoelens hebt! Maar de gewenste steun blijft denk ik een beetje uit door je keuze van plaatsen. Nu het topic hier staat is het prima.
Precies! ik raas met je mee. Wij zijn nu vanaf de 2012 aan het proberen zwanger te worden. Nou ja ik dan. En ook hier geen geluk. Om me heen zwangere meiden en ik wil ook zo graag. Zelfs mijn vriend zegt nu steeds, wanneer wordt ik papa. Zo frustrerend en verdrietig tegelijk. Elke maand opnieuw proberen, hoop bij overtijd zijn en dan teleurstellingen. Bah Niks aan meer zo. Mijn neefje en zijn vriendin zijn nu zwanger. Beide jong, wonen nog thuis, geen geld, beide een psychische aandoening en zijn gelukkig met de echo. Ik vind het moeilijk om te zien. Omdat wij juist alles klaar hebben om een baby te mogen ontvangen. Gelukkig zijn we wel gelukkig samen, maar ik wacht ook al zo lang. Ik loop bij de gynaecoloog, al wachtend op uitslagen. Wachten duurt lang en zeker als je er helemaal klaar voor bent. Ik snap je totaal! Ik hoop dat jullie ook snel een baby wordt gegund. Dikke knuffel
Ik begrijp je hoor! Ik zit in hetzelfde schuitje en vind het ook zwaar kl*te dat het zo lang duurt😦 Fijn dat je het hier kan delen toch!
Brunette85, dat lijkt mij inderdaad ook frustrerend! Is het bij je neefje gepland, of niet? Uit je beschrijving maK ik op van niet. Dan is het best een beetje cru, he? Marlo, Wachten duurt altijd lang! Zeker als je er al he-le-maal klaar voor bent. (Het lijkt mij) geweldig om zwanger te zijn, maar de weg er naar toe vind ik nu dus echt 3 x niks meer!
Ja de wereld is zo oneerlijk verdeeld bij ons waren alle onderzoeken goed en nog steeds geen baby nu weer afwachten en hopen en vooral rustig proberen te blijven want je zou er bijna depressief van worden...
Hondagirl25, soms is rustig blijven erruugg moeilijk! Maar wel gelukkig dat jouw onderzoeken allemaal prima waren, toch? Anders was je nog verder van huis geweest Hopelijk ook voor jou/jullie snel een positieve test!
Dankje meid ik hoop ook voor jullie snel een mooie baby in handen we moeten blijven vechten dont't give up
heel herkenbaar hoor! hier nu in ronde 9 en ook schuldig voelen over dat ik baal vanwege andere verhalen, maar toch ontzettend balen. Het is dat ik het zo graag wil anders had ik al lang zo iets van laat ook maar, maar daar lijkt het me veel te mooi voor als het uiteindelijk toch nog lukt! sterkte in ieder geval!!
Aloly, het is zo lekker tegenstrijdig, he? Dat maakt het er niet makkelijker op. Wacht maar totdat er twee streepjes op de test staat...
Inmiddels weer een kwaaltje erbij. Steken in de linkerzij van mijn onderbuik. Ik denk echt de hele tijd: ooh nu word ik eindelijk ongesteld. Ja, niet dus! Zal ik vandaag een test doen? Gisteren 1 gedaan en die was negatief. Of zou ik moeten wachten?
Meis, ik ken het gevoel. Wat vervelend voor je dat je er zo mee zit. Wij zijn ook al een flinke poos bezig en na verloop van tijd werd het moeilijker. Ik heb me al die tijd vastgehouden aan de gedachte dat het geluk van anderen ook voor mij inspirerend kon zijn en me er tot nu toe weten te zetten om oprecht blij te zijn voor anderen als zij zwanger waren. Sommige momenten zijn wel even moeilijk. Iemand met een dikke buik, en dan die gedachte die zich opdringt: waarom lukt dat bij ons nou niet? Dat heeft niets te maken met wat een ander gegund is, maar gewoon met dat het hier niet lukt. Blijf moed houden, en voor de toekomst: blijf alvast goed bijhouden hoe je cyclus verloopt over de maanden heen. Hoe lang telkens, welke tests heb je gedaan, en wat kwam daar uit. Kijk rond je ovulatie ook even naar je temperatuur: heb je de stijging in temperatuur die je zou moeten hebben bij een ovulatie? Het helpt je niet om zwanger te raken, maar je kunt dit soort gegevens wel aan een huisarts voorleggen als je besluit hulp te zoeken. Oh, en nog een tip: niet testen voor je nod en niet meer dan eens in de drie dagen een test! Het komt vanzelf, vaker testen gaat je alleen maar tegenwerken in je gevoel. @Lojo - stel je niet aan. Het is maar een verkeerd geplaatst topic, geen aanslag op je leven.
Mystiek, wat heb je dat mooi onder woorden kunnen brengen! Het is ook zeker niet dat ik het anderen niet gun, want zij verdienen ook alle geluk van de wereld, maar zoals je zegt is het soms wel even wat moeilijker! Ik zie in je onderschrift dat jullie een pauze hebben gehad, mag ik vragen hoe lang die is geweest? Hopelijk heb je snel een positieve test in handen!
Die pauze was een maand. Ik wilde hem niet meerekenen in pogingen omdat we die maand geen kans hebben gehad te klussen (gewoon geen moment alleen, ook 's nachts niet).