Lieve dames, Ik ben heel benieuwd wie, ondanks dat je geen aanwijzingen had dat er iets mis kon zijn, de stap naar de HA heeft gezet omdat zwanger worden langer duurde en bij wie toch iets is geconstateerd dat een zwangerschap in de weg stond. Ik heb zelf namelijk een vrij regelmatige cyclus, geen opvallende kenmerken van aandoeningen als endometriose of PCOS, maar ik weet dat er ook zoveel andere dingen aan de hand kunnen zijn. Cystes, verklevingen, een afwijkende schildklierfunctie, een hormonaal probleem, vijandig baarmoederhalsslijm, enz. Het zaad van m'n man is al onderzocht en was gelukkig goed. Ik heb steeds meer het idee dat er bij mij echt iets niet goed zit, maar duidelijke aanwijzingen heb ik niet. Wie van jullie zat ongeveer in hetzelfde schuitje en bleek toch een afwijking te hebben? Misschien wil je ook delen wat er was geconstateerd en hoe de behandeling verliep.
Hi! Wij zijn 2 jaar bezig en ook geen aanwijzingen te vinden waarom zwangerschap niet lukt. Zelf kijkoperatie gehad en heel lichte endometriose gevonden en weggehaald terwijl ik nooit menstruatie problemen heb of pijn dus dat zegt niets. Ga aub niet aan jezelf twijfelen. Deed ik ook tot aan de operatie. Gaf heel veel rust sat er niks vreemds is. Wij hebben nu 1e ronde iui gehad en wachten af. Kan van alles zijn. Stress, door er te veel mee bezig zijn etc. Succes!
Bedankt voor je reactie. Fijn dat het verder allemaal goed is bij jou. Ik duim voor je dat de iui snel een zwangerschap oplevert!
Harlene2014, wil jij iedereen die lang bezig is en in de MMM zit, even uitleggen hoe je er "niet teveel mee bezig moet zijn" als je moet spuiten, voor echo's moet, tig keer naar het ziekenhuis moet etcetera... Vind dat altijd een beetje een dooddoener namelijk. Heb trouwens ook nog nooit een fertiliteitsarts horen zeggen dat je vast nog niet zwanger bent, omdat je "er teveel mee bezig bent"! Ik zie dat jij nu voor IUI moet, dus ik begrijp dan helemaal niet hoe je dan kunt zeggen dat "er teveel mee bezig zijn" de oorzaak kan zijn van vruchtbaarheidsproblemen! Bij ons was in eerste instantie ook niks gevonden. Geen symptomen ergens van, niks. Echter bleek na onderzoeken pas dat ik vijandig baarmoederslijmvlies had. Toen 11 IUI's gehad zonder een enkel resultaat. Daarna doorgegaan met IVF in een Universitair ziekenhuis. Die was ook mislukt. Toen bleek pas dat het zaad van mijn vriend ook wat aan de trage kant was. Dus toen ICSI gedaan. Met resultaat!
Pardon? Als dat voor mij/ons t beste werkt "om er niet mee bezig te zijn?" Er wordt gevraagd om ervaringen en iedereen gaat er op zn eigen manier mee om en die hebnen wij na 2 jaar terleurstellingen. Ja ik prik hormonen en ga regelmatig naar t ziekenhuis maar dat veranderd niets aan de hele situatie. Dan ben ik niet opeens zwanger. Nee wij zijn 2 jaar bezig en alles er om heen en dan heeft t geen zin om aan je zelf te twijfelen en allemaal scenarios te bedenken. Nee je moet rustig blijven en alles 1 voor 1 af strepen tot dat er een oorzaak wordt gevonden of niet. En ja t wachten is vreselijk maar we kunnen tegenwoordig heel veel dat t bijna wel goed moet komen. En er te veel mee bezig zijn op een stress volle manier is niet goed en niet goed voor je lichaam. Dan zou ik wel een gekke fertiliteits arts hebben die onzin vertelt. En ik zeg niet dat teveel er mee bezig zijn DE oorzaak is van vruchtbaarheidsproblemen. Nee, alles in combinatie met stress is niet goed. En als je er niet goed mee om probeert te gaan kan het invloed hebben op je.
'Er teveel mee bezig zijn', als een oorzaak noemen vind ik enorm kwetsend en werkelijk compleet nergens op slaan. Ben zelf onverklaarbaar verminderd vruchtbaar en na MMM nu een lief baby'tje. Als je in de MMM zit, kun je niet anders dan er mee bezig zijn omdat je door de behandeling constant met je neus op het feit wordt gedrukt dat het bij jou en je partner niet wil lukken.
Het is maar goed dat wij nooit naar die onnozele opmerking geluisterd hebben, anders was onze dochter er nl nooit gekomen. En natuurlijk is stress ook niet goed, maar het is nogal lastig naast je neerleggen als je al lang probeert zwanger te raken.
Ik had helemaal geen klachten of symptomen, maar zwanger werden we niet. Bij een bloedtest werd chlamydia gevonden en bij een kijkoperatie vervolgens dat mijn beide eileiders volledig verkleefd waren. Daar was de oorzaak. Vervolgens een hydrosalpinx, een tweezijdige tubectomie en 4 miskramen verder. Nu ben ik zielsgelukkig met ons zoontje. Maar ja, je kunt dus helemaal geen klachten hebben en levensgrote vruchtbaarheidsissues.
Ik had ook geen klachten. Naar de huisarts geweest en vervolgens na 1.5jr doorverwezen naar de gynaecoloog. Ze vonden in mijn bloed dat ik ooit chlamydia gehad heb en mijn baarmoederslijm is vijandig. Na een laparoscopie is geconstateerd dat beide eileiders verkleefd waren en ben ik opnieuw geopereerd om mijn eileiders te herstellen. Nu 3x iui gehad zonder resultaat. We gaan iui 6x proberen en als dat niet lukt gaan we verder met ivf.