Hee Meiden, Ben vandaag thuis gebleven van mijn werk, voelde me niet goed en heb vorige week een hoop voor mijn kiezen gehad. Mijn moeder is al een tijd depressief en heeft vorige week besloten om een einde te maken aan haar leven (wat gelukkig voor ons niet gelukt is). Ze blijft zeggen dat ze geen spijt heeft en dat ze niet meer wil leven... Snap er echt helemaal niks van en heb dit ook meerdere keren tegen haar gezegd. Ze weet dat ik zwanger ben, maar ook dit lijkt haar niks te doen. Op het moment is ze opgenomen in een psychiatrische kliniek ter observatie, maar ze is nog heel down. Ik voel me als dochter niet meer belangrijk en het feit dat ze blijft zeggen dat ze er geen spijt van heeft doet me zo verschrikkelijk zeer. Ik kan het gewoon niet los laten en blijft aan me vreten... ben niet te genieten thuis, constant hoofdpijn, emotionele tijdbom, onwijs kwaad op alles en iedereen en ontzettend moe. Ben blij dat ik heb besloten dat ik voorlopig even op adem kan komen thuis, het gezeik van die clienten kan ik er nu echt niet bij hebben!!! Ben nu heel erg bang dat het slecht voor mijn kindje is al die stress... weet dat het niet handig is maar las net op internet dat stress net zo slecht is als roken.... Is dit iets om de verloskundige voor te bellen??? Heb pas 28 juni een aspraak...
Meisje, wat naar allemaal. Stress is inderdaad niet goed, maar net zo slecht als roken??? Dat weet ik niet hoor. Het punt is, je kan er niks aan doen. Als dit soort dingen je overkomt, dan ben je gestrest en daar doe je niks aan. Misschien is het verstandig om extra te letten op de dingen die je wel in de hand hebt, zoals voeding, roken, drank, rust etc. Probeer om -zodra je gedachten naar je moeder gaan- aan je kindje te denken, misschien dat het helpt om rustig te worden. Zolang je geen bloedverlies hebt of heel hevige krampen, zou ik me niet te druk maken overigens. Je kan altijd de verloskundige bellen bij twijfel; beter een keer te vaak dan te weinig, misschien heeft ze wel een goede tip voor je. Heel veel sterkte en geluk toegewenst. xx
Stress tijdens zwangerschap net zo slecht als roken Stress is voor de zwangere vrouw - en haar kind - net zo slecht als roken. Dit staat op een website.... kan je toch verdrietig om worden??? Heb knijter veel moeite moeten doen om te stoppen met roken, lees je dit??? Daar wordt je toch een beetje niet vrolijk van!!!!
jeetje meis wat een kl*te situatie! het enige wat ik uit eigen ervaring weet is dat alles wat je moeder nu zegt niet zijzelf is, maar haar depressie en dat ze daarbij niet aan jou denkt... niet omdat ze dat bewust niet wil, maar omdat ze niet anders kan. (dit klinkt heel vreemd maar iemand die in zo een diepe depressie zit is zeer egoistisch zonder dat bewust zo te willen... alles wat je moeder zegt is de depressie die spreekt) en dat zinnetje van stress tijdens de zwangerschap is net zo erg als roken is meer gericht op mensen die stoppen met roken, maar daardoor alleen maar heel veel stress krijgen (boos worden, veel gaan huilen, alleen maar chagrijnig zijn ed) dan is het soms beter om bijvoorbeeld 2 sigaretjes te roken dan alleen maar depressief te worden van het niet roken! in jouw geval kun je er niets aan doen en is het dus absoluut 1000x beter om niet te roken dan wel! de enigste tip die ik je kan geven is denk om jezelf en je kindje... ik vind het heel goed dat je de ziektewet in bent gegaan. pak je rust wanneer je voelt dat je dat nodig hebt, geef er gewoon aan toe al doe je 8x per dag een dutje! en je zou inderdaad je vk kunnen bellen voor advies, hun zullen dan ook tegen je zeggen dat stress (zeker op jouw manier) echt niet net zo slecht is voor de baby als roken!! sterkte meis! liefs cherryl
meid wat een verhaal..... Tijdens mijn tweede zwangerschap had ik ook veel stress, mijn schoonvader overleed zeer onverwacht op 60 jarige leeftijd, een grote schok, op dat moment was ik 13wk zwanger. Ik reageerde net als jij, heel veel emoties, hoofdpijn, onrust in mijn lijf en tegelijk doodsbang dat het fout zou gaan met de zwangerschap. Ik heb de verloskundige wel gebeld, ik stond stijf van de stress (en dat is niet goed), ik kon mijn verhaal kwijt en ik werd gerustgesteld door het hartje van de kleine te horen. (ik realiseer me dat dat bij jou nog niet mogelijk is, maar wanneer heb je de echo, misschien kan die naar voren geschoven worden?). Wat ik wel ben gaan gebruiken is Bach Rescue Remedy, dat werkte bij mij goed genoeg om iets rustiger te worden. Ook probeerde ik veel te rusten en bezig te zijn met de aanstaande kleine. Toi toi, sterkte.......
Dank je wel meiden voor jullie bemoedigende woorden. Het is ook niet mijn bedoeling om weer te beginnen met roken, maar als je dit leest denk je echt, waarvoor ben ik dan ik godsnaam gestopt???!!! Maar zoals jij het neerzet cherryl is het een stuk duidelijker. En ik weet dat mijn moeder diep zit en dat ze egocentrisch denkt, en dat ze dat niet wil geloof ik ook echt, maar het gevoel wat ze me geeft is gewoon ontzettend klote! Ik ga morgen de verloskundige bellen, eens kijken wat die te zeggen heeft... ik ga proberen mijn gedachten te verzetten, al vind ik dat echt heel moeilijk en heb geen idee hoe ik dat moet gaan doen!!! Hopen dat ik me morgen beter voel!!! Dank je wel allemaal!!!!
Allereerst natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap. Maar jeetje, meid wat ontzettend heftig allemaal. Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen. stress is nooit goed voor niemand niet, maar je kunt er helaas niet zo heel veel aan doen. Inderdaad de bach resque remedie helpt mij ook wel. Ik wil je veel sterkte wensen en een heel dikke knuffel geven.
En waar kan je die bach remedi halen dan?? En zijn dit druppels of pilletjes??? En dat is 100% veilig tijdens de zwangerschap??? Is het proberen waard denk ik!!!
Joh meid bekijk het van deze kant: nu heb je alleen stress en dat is minder goed, als je dan ook nog had gerookt dan was het pas echt slecht geweest. Ik heb de hele zwangerschap door giga onder spanning gestaan...en het enige wat ik kon doen was me niet nog drukker maken en schuldiger gaan voelen door de stress. Gezond eten en op tijd rusten... Wat onwijs rot voor je trouwens, lijkt me afschuwelijk om te horen en mee te maken! Maar je moeder is ziek he, het ligt niet aan jou, en ergens ook niet aan haar, ze is gewoon ziek en daar kan je niets aan doen....
Wat verschrikkelijk! Ik weet precies hoe je je voelt, mijn moeder heeft haar hele leven last van depressies en dreigde een paar jaar geleden met zelfmoord. Ze is sindsdien ook een paar keer opgenomen geweest. Wat Cherryl zegt klopt precies: ze wil dit echt niet maar kan niet anders. Niets of niemand kan haar nu raken, zelfs haar zwangere dochter niet. Ik weet hoe moeilijk het is, ik heb ook zwaar overstuur geprobeerd mijn moeder te overtuigen van hoe mooi het leven is terwijl zij geen kik gaf... Probeer toch steeds te herhalen voor jezelf dat ze ziek is, niet gek. Heel goed dat je de vk gaat bellen, zij heeft vast goede tips. Ik heb er ook nog eentje: ik volg nu zelf ontspanningstherapie tegen mijn stress. Dat bestaat uit ontspanningsoefeningen, yoga, meditatie, helemaal op jou als persoon afgesteld. Klinkt zweverig en dat is het ook een klein beetje. Maar toch werkt het voor mij, de meest nuchtere persoon op aarde. Heel veel sterkte en je mag me altijd pb-en voor wat morele steun!
Bach bloesem remedies kan je bij een reformwinkel, of de tuinen oid halen. Soms ook bij een drogist. Is vaak in de vorm van druppels en soms in de vorm van kleine korrels. Het is veilig in de zwangerschap. De rescue remedie maakt je idd wat rustiger. Wat jou misschien ook kan helpen is als je met een psycholoog praat. Die kan je helpen alles in perspectief te zetten en kan je ook uitleggen hoe je moeder nu denkt. Wel heel goed dat je nu lekker thuis blijft om bij te komen! Is niet niets wat je is overkomen!
Heb net met de verloskundige gesproken en ze heeft me weer een stuk rustiger gekregen en me gerustgesteld mbt mijn kindje, die groeit echt wel door, ook met stress. Ze vond het verstandig dat ik me ziek gemeld heb en tijd neem voor mezelf. Veel rusten en goed eten is belangrijk en dan word die stress vanzelf minder!! Daar gaan we dan maar op wachten... kan toch niks anders doen. Moet zeggen dat ik me vandaag een stuk beter voel en het allemaal weer wat zonniger in zie. Ga straks lekker met manneke naar een onwijs grote baby winkel, weg zwijmelen bij alle leuke hebbe dingetjes!!!!! Dank je wel allemaal voor jullie lieve en bemoedigende woorden!!! Het zal vast allemaal wel weer goed komen!! We proberen het zonnig in te zien en te denken aan kleine "harry" in mijn buik!!!!
hey meid, ik zit/zat niet in dezelfde situatie als jij maar mijn zwangerschap is ook ontstaan in volle stress (man was 'verliefd' op mijn vriendin en twijfelde om bij me weg te gaan, dit kwam uit toen ik net zwanger was maar het nog niet wist, hij heeft nog voor de positest voor mij gekozen maar ze laat ons (hem) nog ni gerust, zijn verliefdheid voor haar is nu echt wel volledig weg) en ben ondertussen al 19 weken zwanger van een kerngezond ventje!! Neem veel tijd voor jezelf en voor de dingen die je leuk vind. Laat je emoties ook vrij, veel beter dan opkroppen!! Als ik aan het wenen was praatte ik tegen mijn kindje, waarom ik weende en dat ik zoooo geluk was dat ik hem bij me had... enzo. Ik voelde me dan minder schuldig om mijn verdriet tegenover hem. Ondertussen is er nog steeds stress maar veeeel minder en ons kleintje groeit als kool. Ik merk wel dat als ik stress heb of verdrietig ben mijn klein ventje tegen mijn buik komt duwen net of hij wilt zeggen 'mama, ik ben der voor je hoor!!' en raar maar waar, hij krijgt me dan terug rustig. Ik praat er dan opnieuw tegen en voel me terug helemaal lekker... Dus kop op meid!! Stress is niet goed maar het zal daarom je kindje echt niet kwaad doen... alleen de band die hechter wordt! Veel sterkte
Wat een nare situatie... Ik hoop echt voor je dat je voor jezelf een manier vindt om ermee om te gaan. De dames hiervoor hebben het ook al gezegd, je moeder is ziek. Als je daar begrip voor kunt opbrengen, heb je in ieder geval al één emotie minder (woede) die je in de weg zit. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, ik denk dat het heel natuurlijk is om boos te zijn... Heel veel sterkte de komende tijd!
Goed dat je thuis ben gebleven en nu even voor jezelf kiest. Kan me voorstellen dat je dat 'gezeik' van clienten er nu even niet bij kunt hebben! Meestal hebben ze op de psychiaytrische afdeling maatschappelijk werk, je zou hen kunnen benaderen voor een gesprek. Kunnen ze je (jullie gezin?) wat begeleiden in deze enorm moeilijke tijd. Ze kunnen (op den duur) je moeder er ook bij betrekken. En wat de anderen al geschreven hebben...je moeder zit zo diep dat ze geen rekening met anderen (dierbaren) om zich heen kan/wil houden. Wat een enorm contrast ook tussen jouw blije gevoel dat je net zwanger bent en je moeder die een poging doet een einde aan haar leven te maken. Pfff lijkt me afschuwelijk. Ik kan alleen maar zeggen dat ik je heel veel sterkte en wijsheid wens in deze zeer moeilijke tijd. Wens je fijne mensen op je heen toe die je tot steun zijn. Moge jouw moeder hier beter uitkomen...
Bianca, jouw verhaal is ook vreselijk! Maar de manier waarop je er mee omgegaan bent, vind ik heel bewonderenswaardig. Ik weet zeker dat als je je kleintje uitlegt waarom je verdrietig bent, je alleen al daardoor rustiger wordt, of niet?
Ja het gaat met de dag beter. Probeer het van me af te zetten en het los te laten. Ben gister weer langs geweest en dan heb ik het niet breed, maar kan er wel iets beter mee omgaan. Vind het heerlijk dat ik effies niet hoeft te werken en kan doen en laten wat ik zelf wil. Heb ook in overleg met mijn vader besloten dat ik maar 1x per week kan rijden om mezelf te beschermen. (moet namelijk eerst ruim 130 km naar mijn vader en dan 40 km naar mijn moeder maal 2) En dat voor 1,5 uur bezoek. Dit snapte hij en gaf me groot gelijk. Ik heb echt heel veel aan jullie begrip en adviezen gehad. Bedankt hiervoor!!! Morgen heb ik mijn eerste echo en ga me daar op concentreren!!
super spannend je eerste echo!! geniet ervan!!! en idd neem lekker de tijd voor jezelf!! liefs cherryl