Mijn man is heel lief en probeert me gewoon te steunen maar heeft zoiets van "we zijn nog maar net bezig dus stress niet zo ,dat komt allemaal nog wel". En daar heeft hij gelijk in maar ik ben liever gisteren dan vandaag zwanger. Hij ook wel maar voor een man is het toch anders, heb ik de indruk. Ze gaan er meer vanuit dat het allemaal automatisch wel komt en staan er niet bij stil want een wonder het eigenlijk is dat je zwanger raakt.
mijn vriend was dus ook eerst zo van , rustig aan komt allemaal goed. Nu dat ik de stappen in de mmm gezet heb begint hij zich te realiseren wat voor een impact het heeft. Raakt nu licht in paniek en daarom hebben we dinsdag dus een afspraak bij de gyn om hem goed te informeren. Zelf ben ik erg bang dat hij zometeen aan de rem gaat trekken en nog eerst even zonder medicijnen ed wil gaan proberen.
Ik denk dat mijn man idd ook wel zou panikeren als de mmm werkelijkheid zou worden. Het is een heel grote stap hé. Maar als je hem uitlegt dat je het écht wilt en het niet meer trekt om te wachten (vooral omdat je vermoedt dat dat wachten weinig zin gaat hebben) zou hij het dan alsnog willen proberen?
@ djaar, meid wat moeilijk he. Mannen ervaren het echt anders hoor. De mijne is ook rustiger dan ik. Hoewel hij nu zei nou je hoeft voor die second opinion niet meteen te bellen, zei hij toen ik vertelde dat ze wel een wachtlijst kunnen hebben, nou bel dan maar wel. T hoeft allemaal niet direct van hem, hij moet even wennen aan de veranderingen iedere keer. Misschien is dat het bij jouw mannetje ook? @ all: ik heb vanmorgen een afspraak gemaakt voor een second opinion. 1 april is de dag.....
dat is waarschijnlijk het probleem met de mannen. Zij beleven het echt anders. Ik moet wel zeggen dat een ervaringsverhaal op de site van fertimagazine veel duidelijk heeft gemaakt en zijn gevoel naar mij toe veranderd heeft. Echt een aanrader hoor! Enne door mijn huilbuien en totale ontreddering als ik weer eens ongesteld wordt snapt hij echt wel hoe groot mijn wens is en inmiddels babbelt hij gezellig mee over hoe we onze kinderen gaan opvoeden, kleden, noemen, etc. Hij slaapt zelfs zonder onderbroek en bij thuiskomst gaat de spijkerbroek uit en krijgt alles ruimte hihihi. Dat zegt mij genoeg hoor, hij wil het wel maar wordt een beetje overbluft door de mmm
Het is ook niet niks hé, al die dokters en onderzoeken en het opgeven van een groot deel van je privacy ... . Maar hij wilt het blijkbaar toch ook heel graag gezien hij er zo'n moeite voor doet dus dan zal hij misschien gewoon wat extra tijd nodig hebben om te wennen aan alles
misschien komt het ook wel doordat ik tot nu toe alleen naar huisarts, gyn en echo's ben gegaan (in goed overleg met hem hoor). Alles wat hij weet is dus uit mijn verhalen en wat ie zelf op het net kan vinden.
@ Wops, hoe bedoel je, of je eisprong dan ook eerder komt? Volgens mij maakt het niet uit hoe lang je ongesteldheid duurt, ik denk dat je lichaam weer op cyclusdag 1 opnieuw begint. Maar dat weet ik niet zeker. @ Djaar, ik snap het wel van je vriend, alles gaat nu ook ineens zo hard bij jullie! Goed dat jullie volgende week samen een afspraak hebben bij de gyn! Nu is het hier denk ik ook wel iets anders dan bij sommige anderen, want ik heb sowieso geen last van stemmingswisselingen of driftbuien (ik merk geen verschl met de pil) en ik zit er zelf nog niet heel erg mee dat ik niet zwanger ben. Ik heb er bijv. nog geen één keer om moeten huilen als ik ongesteld werd. Ik ben redelijk nuchter. Mijn vriend is dat ook, alhoewel hij er iets meer mee zit dan ik. Dat komt vast ook omdat zijn broer en vrouw onbegrepen onvruchtbaar zijn, hij maakt zich daar best zorgen om. Verder steunt hij me heel erg, en tuurlijk zijn we er best veel mee bezig, maar ik heb (nog) niet het idee dat het ons hele leven beïnvloedt. Zouden wij ook de mmm ingaan, dan denk ik ook dat het een ander verhaal wordt hier. @ Loe, wat goed dat je een second opinion hebt aangevraagd! Het duurt nog wel even, maar ik denk dat je er goed aan doet!
@Mosa; heel begrijpelijk dat je vriend zich wat ongerust maakt maar ook mooi dat jij er zo rustig onder blijft (applaus !). Misschien dat bij ons de leeftijd wat meer de zaak in stroomversnelling brengt (bijna 32 en 35), zeker als we twee kinderen willen moeten we toch wat haast gaan maken (vind ik)
Hee Mosa, ja jij kunt goed relativeren heb ik het idee. Djaar, laat je me anders via een pb-tje even weten hoe het is gegaan na onze mail over de uitslagen....heb niet alles meegekregen. Ja, 1 april duur lang weet het, was zelf natuurlijk ook niet vreselijke happy daarmee.Maarja, ze zal best goed hebben gekeken en t was mega druk zei ze....tja, maar ja als je er eenmaal inzit gaat het sneller. Daarbij zijn we dan in april dik tien maanden bezig, dus heb je nog meer 'reden' zeg maar om er te zitten. En nog 2 rondes zelf proberen. Ik ben inderdaad op tijd terug voor mijn eisprong. Hart gaat niet goed mee hoor, maar die doc daar was zo stuurs, bah. Alles was goed, maar stelde wel een operatie voor hahahaha. Ik heb gezegd nou, na mijn ervaringen gezien mijn verleden (heb een pacemaker door een foutje....en ze wilden mij nooit geloven, heb een jaar moeten touwtrekken) heb ik gezegd alleen mijn huidige cardioloog mag dat als ik er ooit nog toe zou besluiten. Nou zegt ie, ik doe die operatie samen met die arts (die ik heb). Ik denk haha, als jij mij niet eens fatsoenlijk wil inlichten (ik ben te bijdehand, weet te veel, stel te veel vragen) dan mag JIJ mij NOOIT operereren! Nou heb ik de macht in handen. Never mag hij dat. Zo dat is eruit. Snap wel hoor als jullie mijn verhaal niet helemaal begrijpen.......ik ben op t moment een beetje een labiele machine. Moe, stress (half februari keuring door het UWV, dat is echt doodeng), op tijd thuis zijn voor eisprong, second opinion..........t is erg veel op het moment. Vandaar mijn warrige verhaal. Maar nog even: Mosa, sorry als ikhet al gevraagd heb maar...........hoe lang is in godsnaam jouw LF? @ all: knuffel!
@ Djaar, ik denk dat leeftijd zeker een rol speelt! Mijn vriend (nu 30) wilde al wel langer kinderen, maar omdat ik nog maar twee jaar geleden afgestudeerd ben, wilde ik nog even wachten. Ook wilde ik eerst een stabiele financiele basis hebben. En tuurlijk was ik ook liever in ronde 1 of 2 zwanger, maar juist door hier op het forum allerlei verhalen te lezen, kan ik alles beter relativeren. Dus wat dat betreft, helpt het forum mij ook wel. Ik maak me nu wel een beetje zorgen over mijn cyclus, want zo wordt hij wel heel erg lang. Dus met jouw cyclussen (en leeftijd) kan ik me zeker voorstellen dat je er allemaal wat haast mee wil maken. @ Loe, hopelijk heb je in de komende twee rondes geluk en heb je die second opinion niet nodig, en anders is het fijn dat er door iemand anders naar gekeken wordt! Wat ontzettend verschrikkelijk hoe jij behandeld bent in het ziekenhuis, en tuurlijk wil jij toch precies weten hoe alles zit en wat ze gaan doen?! En over die keuring van het UWV, ik kan me voorstellen dat je het doodeng vindt! Hopelijk gaat dat wel allemaal goed! Over mijn lf, hij is 16 of 17 dagen, maar nu blijkbaar niet. En er is natuurlijk een kansje dat ik zwanger ben, dat ik daardoor niet ongesteld ben, maar dat weet ik ook niet. Ik wacht het nog even af. Als ik niet zwanger ben en eind volgende week nog niet ongesteld ben, dan ga ik langs de huisarts. En als ik wel voor die tijd ongesteld ben, en de volgende cyclus weer zo lang is, dan ga ik ook langs de huisarts.
Wops en Mosa: haha! Wel lief van jullie hoor! Ik hoop het zo! Wie weet idd zaterdag of zondag een KNAL streep! Vanmorgen wel weer een testje gedaan, ook kruidvat. Streepje blijft vaag. Ook niet iets donkerder... lijkt nog wel lichter zelfs We zullen zien zondag! Thanks voor jullie lieve berichtjes!
Hoi meiden, Ik post hier wel wat weinig, maar leef nog steeds met jullie mee! Mosa, spannend zeg bij jou! Weer een hoge temp. vandaag!
@ Leonie, je tempkaartje is super zeg! Ik wil absoluut niet negatief doen, maar het tweede streepje moet nu toch wel snel iets donkerder worden volgens mij. Maar ik hoop dat dat morgen of overmorgen gebeurt! Spannend zeg! Ik blijf net zo lang duimen totdat je een knalstreep hebt!
Ik weet ook niet meer wat ik ervan moet denken Binnenkort nog maar eens een testje doen denk ik. Jij al weer 11 weken Wat gaat het toch hard! Hoe gaat het nu met je? Je had erg last van misselijkheid toch? Is dat nu al minder?
Hoi dames, Op aanraden van mosa meld ik me hier even. Had al een topic geopend (http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=136102&highlight=) omdat ik wat vragen had over het vinden van een ei tijdens de griep. FF zegt dat ik maandag mijn ei heb gehad, qua klachten kan het kloppen. Maar ik ben vanaf dinsdagavond ook ziek, dus ja, zeg het maar. Ik hoop het wel, want tot en met dinsdag hadden we een strak klusschema, en dat zit er nu echt niet in! Aan mijn lijf geen polonaise, alleen paracetamol mag erin Ik ga me snel eens inlezen hier, maar duik nu mijn bed weer in. Rotgriep!
Hi meiden, Ik heb vandaag 2 intake gesprekken gehad voor een nieuwe baan en dat ging heel goed. Volgende week heb ik al een 2e gesprek ingepland staan en bij de andere wordt ik woensdag voorgesteld en hoorik daarna of ik op gesprek mag komen (leiding geven aan 40 man - oops). Temp is nog mooi hoog en heb vandaag bloed laten prikken om mijn progesteron te laten meten. Volgende week mag ik bellen voor de uitslag.
@SilviaM; goed om te horen dat het qua werk in elk geval de goede kant op lijkt te gaan. Nu de bloedwaarden nog en je zit op schema.
@ Liesben, welkom hier en beterschap! @ Sylvia, wat goed dat je volgende week een tweede gesprek hebt en dat de andere sollicitatie ook goed gaat! Spannend, aan 40 man leidinggeven! Alvast veel succes volgende week! Ook fijn dat je temp mooi hoog is! Hopelijk is je progesteronwaarde ook goed! Heb jij eigenlijk ook inwendige echo's gehad in verband met de clomid?
Ja, moet nu snel iets vinden qua werk want voel me er een beetje dubbel over als ik al erg zwanger ergens binnen kom...