Hallo allemaal, In april heb ik een prachtdochter gekregen na drie jaar wachten. Ik ben zwanger geraakt na iui behandelingen. We waren zo blij dat ze er was maar al snel bleek dat ik flinke angst- en paniekaanvallen had en een postnatale depressie. Ik heb bijna een half jaar antidepressiva geslikt om rust te krijgen en een behandeling om ermee on te leren gaan. Omdat de ad bij mij niet zorgde voor het gewenste effect (ik was totaal emotieloos) heb ik ervoor gekozen om voordat ik zou beginnen met een ander middel, te kijken wat er gebeurt als ik niets neem. Dat gaat ontzettend goed. Ik begin mezelf weer te worden (eindelijk weer eens een goede huilbui op z'n tijd ). Ik heb altijd graag meerdere kinderen willen krijgen. Maar natuurlijk nooit verwacht dat ik niet zomaar zwanger zou raken en ook een of zou krijgen. Mijn angst dit weer mee te moeten maken is groot. Niet alleen bij mij maar ook bij mijn man. Gezien mijn leeftijd en het feit dat het traject ban iui bij mij niet heel snel tot resultaat leidde, is het verstandig om niet al te lang te wachten met onze wens. We willen heel graag maar we durven niet zo goed. Zijn er mensen die in een soortgelijke situatie een keuze hebben moeten maken of ervaringen hebben die mij misschien kunnen helpen of geruststellen? Liefs C
- edit- ik lees nu pas goed, dat je ook een tijd hebt moeten wachten op IUI! Hmm, dan moet je onderstaande maar met een korrel zout lezen. En misschien binnenkort alvast met de gynaecoloog in gesprek gaan om je opties te bespreken en zijn opinie? Nou, ik zie je dat je 2e IUI is gelukt. En bij een 2e kindje zal je waarschijnlijk meteen voor IUI gaan, toch? Dus de kans dat je dan weer jaren moet wachten is minder groot, omdat je de stap van zelf proberen overslaat. Dus ik zou toch nog wel even de tijd nemen om je helemaal 100% te gaan voelen, en dan misschien over een half jaartje met de gynaecoloog in gesprek gaan? Het voordeel nu is wel dat je het al allemaal eens hebt meegemaakt, ten eerste kunnen de medici dan anticiperen op deze situatie (andere begeleiding, eerder ingrijpen, weet ik veel wat). En ten tweede weet jij dat je het allemaal al eens eerder hebt doorstaan, en dat het je een 2e keer dus vast ook wel gaat lukken. Je weet dat jij die kracht hebt! Maar ik zou wel genoeg tijd nemen, niet overhaast ivm leeftijd te snel gaan. Ik weet niet hoe oud je precies bent, maar het is wel belangrijk om weer helemaal gezond te zijn voor je aan een nieuwe zwangerschap begint. Voor zowel je dochtertje als je toekomstige baby.