Hey allemaal, Ik ben nieuw hier maar ik heb een dringende vraag; mijn vriend en ik zijn al meer dan 2,5 jaar bezig voor onze kinderwens. We hebben nu 2 mislukte pogingen achter de rug (maart IVF/escape IUI en september een ICSI maar mislukt door een ontstoken eileider) We hebben nog 2 vergoedde pogingen te gaan en wellicht dat we ook nog wat zelf gaan betalen, mocht de nood aan de man komen. We doen het rustig aan ook al is de wens heel groot. Ik ben 35 mijn vriend is 40 en in januari zouden we de 3e (eigenlijk echte 2e) icsi poging gaan doen, maaaarrr ik ben aan het solliciteren en het ziet er naar uit dat ik per 1 februari ergens anders ga werken, leuke nieuwe uitdaging en echt een mooie stap in mijn carriere, en nu twijfel ik, want ik vind het ethisch niet verantwoord om daar zeg maar zwanger aan de startlijn te verschijnen, ik zit er dus over te denken de poging 2 maanden uit te stellen naar maart, wat vinden jullie hiervan? Ik twijfel zo... Liefs
Mijn mening: Niet uitstellen!! En om de volgende redenen: 1. Je bent nu 35 jaar en vanaf je 35e gaat je vruchtbaarheid snel achteruit. 2. Tijdens een sollicitatiegesprek mogen ze niet vragen naar kinderwens e.d. dus lekker niets zeggen. 3. Als je zwanger wordt, heb je naw nog geen dikke buik dus je zou het nog ff geheim kunnen houden 4. Als je spontaan zwanger kon worden, en jullie zijn al een paar jaar bezig, dan zou je nu ook misschien al wat kids hebben rondlopen. 5. Als een bedrijf een vrouw van 35 jaar aanneemt die nog geen kids heeft, kunnen zij er van uit gaan dat de kans aannemelijk is dat ze te maken hebben met een vrouw die nog zwanger wil wilden voor dat het te laat is. 6. Ik zelf zou mijn kinderwens niet uitstellen ivm werk. 7. Of je nou in augustus met zwangerschapsverlof moet gaan of in november (ik zeg maar wat), in beide gevallen moeten ze voor vervanging zorgen. 8. Als je nu er voor gaat, kun je nog mooi tijdens te oude werk naar het ZH voor je behandeling en als je het doet als je net op je nieuwe werk zit, wil je misschien niet aan hen vertellen waarom je steeds naar het ZH moet. Oftwel: gaan met die banaan!!! Veel succes met proberen zwanger te worden en met je potentiele nieuwe baan!!
Kan het niet met 8 punten beargumenteren maar.... Doe waar JIJ je goed bij voelt. Enerzijds zou ik zeggen: niks zou je behandeling "in de weg moeten doen staan" maar... Ik weet ook dat je het gevoel kunt hebben: dit is DE baan. Als de kinderwens nou uiteindelijk niet vervuld gaat worden..gaat misschien wel je droombaan aan je neus voorbij. Dan heb je helemaal "niks". Begrijp me niet verkeerd hoor, ben absoluut niet pessimistisch ingesteld maar heb zelf altijd de instelling gehanteerd dat mijn leven wel doorgaat, naast de behandelingen. Mijn contract werd niet verlengd en vlak voor de start van de ICSI's begon ik bij mijn nieuwe werkgever. Uiteindelijk heb ik open kaart gespeeld, mijn proeftijd goed doorlopen, een jaarcontract gekregen en uiteindelijk....net zwanger, heel pril zwanger...liep mijn contract af. Toch heb ik een vast contract gekregen, mijn functioneren beviel blijkbaar goed. Ik weet dat zeker niet iedereen zoveel geluk heeft maar het kan dus ook beide. Denk er goed over na, overleg met je partner en doe wat je hart je ingeeft. Succes! Elmo
Hey meiden, Bedankt voor jullie reactie. Dit is idd precies waar ik mee zit. Ik denk dat dit een bedrijf is waar ze goed omgaan met zwangerschappen etc. En Elmo je hebt helemaal gelijk daarom twijfel ik zo; je hebt geen garanties, en straks heb ik inderdaad niks...aan de andere kant heb ik het idee dat ik redelijk snel weer onder de pannen ben, mocht alles mislopen ondanks de crisis is er voor mij veel aanbod...pfff moeilijk hoor. Mijn vriend vindt dat het uiteindelijk mijn beslissing is, want mijn lijf en dat is natuurlijk heel lief, maar maakt het misschien ook wel wat moeilijker. Elmo; heb jij open kaart gespeeld vóórdat je in dienst kwam, of zat je toen in je proeftijd? Liefs
Ik denk vooral dat het goed is dat hij jou laat beslissen. Want jij bent ook de enige die hier over kan beslissen denk ik. Jij kan voelen hoe die baan voelt, hij niet. Moeilijk is het zeker. Tijdens mijn solli en proeftijd heb ik niks gezegd. Ik vond dat ze me die periode moesten geven om me te beoordelen zoals ik ben. We waren toen ook nog niet aan de beurt. Vlak na mijn proeftijd begon de MMM echt. Hier heb ik toen open kaart over gespeeld. Wat bleek...er waren er nog 3 op kantoor! Mannen dan wel...dus dat is qua afwezigheid anders, maartoch. Ik heb altijd mijn best gedaan zo duidelijk mogelijk te zijn zodat zij wisten wat ze konden verwachten. Ook liet ik altijd weten dat ik mijn best deed de afspraken zoveel mogelijk buiten het werk om te doen, zo vroeg mogelijk etc. etc. Soms was ik al naar het zh geweest voor ik keurig op tijd op kantoor arriveerde. Toen Ruben een half jaar was hadden we het over de wens voor een tweede, ik dacht echt: mijn baas ziet me aankomen... Ze vond het prachtig mooi dat we voor een brusje gingen. Ik weer duidelijk, zij weer schappelijk. Gelukkig was het na 2 cryo behandelingen en 1 standaard ICSI raak. Door een flinke overstimulatie ben ik bijna een maand uit de running geweest...heb nooit commentaar gehad. Als je goed in een bedrijf past, het is een familiar bedrijf en je functioneert goed...dan is er vaak veel mogelijk. Maarja, je moet het treffen. Je kan het ook helemaal niet treffen...dan heb je het wel geprobeerd, lag het niet aan jou en kan je jezelf nooit verwijten dat je de stap niet hebt durven zetten. Ontzettend veel succes, dit zijn dingen die de MMM NOG erger en vervelender maken. Je moet ook echt overal om denken en alles 6x afwegen... Succes meid! Elmo
Ontzettend veel succes meid! Hoop dat het beide voor je is weggelegd..en niet ooit...maar heel gauw! Hou je ons op de hoogte? Liefs, knuf! Elmo