Je verlangt naar een droomleven, gecreëerd in je hoofd. Een gelukkig leven met je man, kindje en jezelf. Alleen zal deze droom nooit uitkomen met deze man, die tè egoïstisch is om in te zien hoe enorm veel pijn hij jou doet. De enige manier om rust te krijgen, is afstand van de situatie en van hèm te nemen. Doe je dat niet, dan ga je eraan onderdoor en zul je je droom nòòit uit kunnen laten komen....Deze man zal je zeer waarsschijnlijk nooit stabiliteit geven, gezien zijn leugenachtige karakter, waarvan je kind ook een hoop mee gaat krijgen..Wil je dit? Zoja, dan zul je moeten schikken in je lot, want na al die tijd is er weinig hoop dat hij ècht zal veranderen en 100% voor jullie zal gaan! Zoniet, kies voor jezelf en je kleine en creëer je eigen geluk. Geluk is niet afhankelijk van een man, geluk maak je zelf!!! Als je geluk uitstraalt, zal geluk je ook tegemoed komen.... Heel veel sterkte meis. Ik heb het echt met je te doen. Niemand zou op deze manier behandeld mogen worden door een ander persoon. Bàh
zoals ik je laatste berichtje lees heb je echt even iemand nodig om letterlijk je gal aan uit te spuwen, omdat je tegen je zelf aan het praten bent namelijk je wilt je uiten maar hebt niemand om dat tegen te doen dus je gaat tegen je zelf brabbelen. ook die dingen zien die er niet zijn is dan heel gewoon dat is stress van je lichaam als hij heel hoog is ga je dingen horen en zien die er totaal niet zijn. dus je wordt niet knetter maar je lichaam laat weten dat je even het eerste stapje moet gaan zetten. knip die knoop door, stap nu de deur uit met je kleine ga ergens zitten waar het lekker stil is en ga echt na denken met een doel hoe kom ik hier uit. je zit nu in een cirkel dat je meer en meer verdrietig wordt en dat je hartje breekt. dat kleine beetje goed nadenken realist zijn is al een klein stapje. luistert die arts of een ander niet naar je ga je toch naar een ander ? je bent sterk , kom voor jezelf op je hebt al heel wat overleefd dan kan dit beetje er ook nog bij schaap je laatste moed bij elkaar. gooi zijn spullen naar buiten en verander de sloten of stop het wat in een tas en vertrek. heb je nergens om te verblijven er zijn genoeg opvang huizen waar je met open armen wordt ontvangen. hoop dat je snel het stapje kan maken en dat je een beetje een op pepper krijgt van de dames hierzo, zie maar zo wij vrouwen zijn een sterkt vette kus
Ja dat van mijn gewicht dat t tussen mijn oren zit had ie wel wat beter kunnen uitleggen en iig een vervolg erop ja...Mijn eigen arts is ook niet zo een topwijf, erg kil en koud.. Ik ben verhiusd dus ga toch maar eens op zoek naar een andere arts ook dicht bij huis. Ik weet dat ik doodongelukkig ben, niet blij etc. Maar jullie weten natuurlijk ook dat er ook wel leuke/goede kanten zijn dan alleen de negatieve dingen die ik noem. Al is t niet veel of vaak, maar ze zijn er wel en dat maakt t voor mij dus zo extra moeilijk om te breken met hem, terwijl de momenten dat we geen ruzie hebben t zo goed gaat, leuke plannen voor huis, toekomst, de kleine, vakanties, aankopen, en ga zo maar door!!! Een verhaal heeft altijd 2 kanten zeggen ze toch en ja hij zal zijn verhaal natuurlijk heeel anders neerzetten als dat ik hem beschrijf want hij is een engel..Ik wil gewoon de vriend terug die ik had, waar ik verliefd op werd en waarvan ik dacht dit is hem, hier wil ik oud mee worden en hij liet mij de zonneschijn zien na de regen...Daarom ben ik denk ik zo koppig om nog steeds geen keus te kunnen maken door hem te laten vallen, omdat ik NOG STEEDS FANTASEER IN MIJN HOOFD dat t wel goed kan komen, dat de leuke tijden terug kunnen draaien. Maarja dit is een fantasie/droom die zoals velen van jullie al roepen waarschijnlijk niet uit zal komen en hij niet zal verbeteren en dat we er al te diep inzitten om er nog wat van te maken. VAlt er nog wat van te maken zou hij zich 2000% moeten inzetten en stoppen met herhaaldelijk zelfde fouten te maken en leren communiceren met mij in plaats van een muur bouwen tussen ons en negeren en t prob pas veel later aanpakken/bespreken. Dan is de schade bij mij al aangericht.. Ja meiden weet dat t dom is te blijven en dat ik zonde rhem kan en t echt wel red en gelukkiger word, maar ik kan t niet, durf t niet, ben er nog niet klaar voor. Waar wacht ik op?? Geen idee!!! Vind t zo jammer dat ik in een relatie zit en toch nog in mijn hoofd moet dromen over een ideaal gelukkig gezin, terwijl ik dat kan hebben....Gelukkig heb ik me zoontje om me heen waar ik tegen praat, leuk mee kan doen, samen lachen en vooral om hem lachen met zijn stunten voor een bijna 9mnd oude kereltje hihi . Gelukkig heb ik me zoontje, die geeft mij iig de kracht die ik nodig heb, zonder hem was ik nu waarschijnlijk een hoopje niets die je kon opvegen en nu ben ik tenminste nog iets Hij is aan t werk en zal over ong een uurtje wel thuis zijn, ben benieuwd. Lekker begin van t weekend zo, gezelligggg!!!
Hmmmm..... Misschien ligt het aan mij, hoor... Vertrouwen is 1 ding, maar een bord voor je hoofd hebben is een tweede... Als je partner de hele dag bezig is met msnen, bellen, smsen en cammen met andere dames (hele waslijst), dan kun je nog zovéél vertrouwen hebben, maar dan vraag ik me af of je jezelf niet giga voor de gek houdt... In het geval van TS is zijn gedrag echt niet normaal!!! Heel weinig partners zouden dit pikken, sorry! Tenzij je onwijs naief bent. Snoopy meis..je weet al hoe ik erover denk Ik zeg het nog een keer: kies voor je kindje. ik weet hoe het is om op te groeien tussen 2 ouders die alleen maar ruzie maken. Trust me, dat wil je niet voor je kind!!!!!!! Dit verdient hij niet. En ik vind het heel erg om te lezen dat jij er geestelijk en lichamelijk aan onderdoor gaat. Alle alarmbellen gaan af...je moet ze alleen nog wel horen! Knuffel!!
Je was destijds hartstikke kwetsbaar. Dan hoeft er maar iemand een beetje lief te doen en je bent om... Je wilt de vriend terug die je had, maar bestaat hij eigenlijk wel? Je schrijft zelf dat hij zonneschijn liet zien na regen.. Maar dat kan ook bijna niet anders als je zoveel shit hebt meegemaakt.. Ik heb op één van de vorige pagina je verhaal gelezen over je ex partners. Het valt mij op dat je al HEEL jong $) gebonden was aan relaties. Het begon op je 14de al... op je 16de samenwonen en sindsdien heb je alleen maar SLECHTE relaties gehad. Er is een patroon in te vinden.... Je valt elke keer weer op de verkeerde type man. De kans dat dit gebeurt als je breekt met je huidige vriend, is groot! EN DAT WIL JE NIET! Ik denk dat het hoog tijd is om aan jezelf te werken. Je moet jezelf terug vinden... Wie ben jij? Wat voel jij? Wat wil jij? Etc... Je hebt al die jaren geleefd voor die mannen die het niet waard waren/zijn. ENOUGH IS ENOUGH!! JIJ moet nu op nm.1 staan.... Want alleen zo kun je een goede moeder zijn voor je zoontje. Het laatste wat je wilt is hieraan onderdoor gaan en niet meer voor je kindje kunnen/mogen zorgen. Je zoontje moet nu de man in je leven zijn.
Ik zou echt weg gaan. Is het niet voor jezelf, dan wel voor je kind. Dit is toch geen voorbeeld voor je kindje?? En 5 van de 7 dagen ruzie, je kind voelt die spanning echt wel. (ik heb niet alle pagina's gelezen, sorry als dit een domme reactie is )
wat ik in mijn eerdere berichtje ook al schreef.. en wat Assi nu ook zegt, je bent erg vroeg gebonden, en samen geweest met een partner. Denk je niet dat je moeite hebt met Alleen zijn?
Ja meiden, ik was idd er jong toen ik ging samenwonen en een vaste relatie kreeg...DAAR heb ik geen spijt van, want ben 7jr met diegene gebleven en was echt serieus en fijn totdat ik dus uit t niets erachter kwam dat hij al een jr vreemdging. ben toen gelijk opgestapt, ja toen dus weer wel terwijl de relatie verder normaal was...Bij de 2de: vond hem altijd een erg leuke, spontane, aantrekkelijke jongen en we voelden elkaar erggg goed aan altijd.Waren toen vrienden en uiteindelijk dus samen, maarja ik had eerst beter kunnen wachten totdat hij weg was bij zijn ex en duidelijke afspraken maken. Dan nog was hij wel ietsje gestoord, losse handjes, machtsmisbruik etc.. Met deze jongen waar ik nu mee ben: positieve dingen zijn er ook!! Hij is bv erg ondernemend en neemt ons vaak mee ergens heen, vraagt mij vaak samen film te kijken, een uitje.Verteld altijd van alles en nog wat als ie ergens is geweest of van zijn werk komt, vind t erg leuk te koken voor mij, wanneer en hoelaat ik t ook vraag rijd me rond als een taxi als ik ergens heen wil of opgehaald...Wij hebben dus 2 ernstige problemen in onze relatie wat mij dus opbreekt en zijn tol begint te eisen en dat is op nr1 het gebrek aan communicatie..Hij is geen prater en zodra je iets zegt of er doorheen wat zegt stopt ie met praten, of hij moet t via een sms aan je kwijt, of per biref maar mondeling heeft ie er zooooveeeel moeite mee!!! En als je een prob dan pas uren later of dgn later bespreekt hoop dat zich bij mij op en begin ik gek te worden in de relatie. En ja punt 2 en last but not least hoor: idd de sites waar hij zich dan aanmeld om zomaar rond te kijken of vrienden toe te voegen, maar toch vaak meerendeel meisjes zijn, als wij ff niet lkkr zitten gelijk daarheen, als t ff zogenaamd 2 dgn uit is bellen met meiden, msn vol met meiden die hij zogenaamd allemaal kent en toch tegen mij zeggen: ik doe die dingen omdat wij veel gezeur hebben in onze relatie, dan ga ik afwijken en dingen opzoeken en doen..Hele tijd zat ie er erg mee dat ik lange tijd geen sex had met hem, zeker een maand of 7. Daarnaast heb ik zelf ook een probleem: kan mensen niet laten uitpraten, als ze wat vertellen wil ik gelijk reactie erop geven en daar heeft ie een hekel aan. Hiervoor wilde ik dus met hem in therapie om te leren praten met elkaar en laten uitpraten etc, meneer wil dit niet en geen duidelijke reden waarom. Begrijp me niet verkeerd meiden, ik krabbel niet terug en probeer nu niet te doen alsof t een lieverd is en smoesjes ophangen om hem in een goed daglicht te zetten, want alles bij elkaar opgeteld hoe klein t ook begon begint nu zo groot te worden dat t erger word en hierdoor verlies ik de liefde in ons. Toch idd zoals jullie al weten en lezen KAN ik ons gewoon nog niet opgeven, ik geef niet snel op.En nu al helemaal niet nu we samen een kleine hebben die ons beide in zijn leven tegelijk nodig heeft. Ja zonder het gezeik en de ruzies, maar via zo een bericht lijkt t net alsof we stampende ruzie hebben waarbij dingen door de lucht vliegen als de kleine erbij is, alles behalve dit hoor meiden!!! Wat de kleine meerendeels meekrijgt is de doodse stilte tussen ons, het negeren en kortaf antwoorden of dat papa weg is ff Pffff, hij doet nu ineens weer megalief, strelen, kusjes geven en vragen, omhelzen, knuffelen etc etc. Dan denk ik lul doe t dan altijd gewoon zo, waarom pas op momenten als t me toch niets meer doet en ik voel er niets bij??? Dit zal vast nog een hele tijd duren voordat ik echt zal mededelen hier dat ik hem uit mijn leven heb verbannen, want ja ik geef gewoon eerlijk toe: ik ben daar erg gevoelig voor en erg zwak om te zeggen t is klaar!!! En ja ik durf wel alleen te zijn hoor, want heb me kindje, me huisje, me familie, en me vriendinnen die heus willen komen slapen als ik me alleen voel. Het is gewoon dat ik te graag wil dat t goedkomt en t nog niet wil opgeven, maaaar laat hem nu duidelijk merken dat ik alvast de afstand neem en kijken wat ie ermee doet. Tot nu toe helpt t dat ie ineens stapje harder rent vandaag....Achja, mooie praatjes voor mezelf om door te kunnen in t leven, moet toch staande blijven he Ik hou jullie wel op de hoogte hoe t verloopt etc, wil bij deze wel iedereen super bedanken voor hun adviezen/tips/lieve woorden. Enkele dames extra supermega bedankt voor de intens lieve en gemeende woorden via pb en in t topic, bij sommigen voelde ik echt de rillingen van warmte en liefde door mijn botten!! (K)(K)(K) Liefs trotse mama die alles op alles zet om erachter komen wat het beste is...
Lieve Snoopy, Al ken ik je niet ik weet precies hoe jij je voelt.. Mijn aller eerste "Echte" vriendje was precies zo.. Toen ik hem leerde kennen was hij geweldig lief ondernemend echt een droom man.. Ook ik ben al op vrij jonge leeftijd met hem gaan samen wonen en helaas ging er toen bij hem een knop om..Ik was in zijn ogen niets meer... En zo behandelde hij mij ook.. Had losse handjes en lag regelmatig in het ziekenhuis bedreigde mij dat als ik bij hem wegging hij mij toch wel wist te vinden.. Ik ben toen hij lag te slapen bij hem weggegaan.. Dat was namelijk de enigste optie.. Heb nog veel last gehad van hem geloof me kon niet eens in mijn eigen woonplaats blijven zonder door hem lastig gevallen te worden.. Ook ik wist me geen raad meer.. En ben toen een half jaar bij mn moeder gaan wonen.. in die tijd leerde ik een jongen kennen... Hij was lief zorgzaam en voelde echt met me mee.. Helaas was ook dit een idioot die liever bij zn ex was als bij mij.. Dus ook dat ging vrij snel weer over.. Inmiddels heb ik WEL een man ( jongen kan ik het niet meer noemen ) Die om mij geeft en van mij houdt zoals ik ben.. Heeft me veel moeite gekost om dit te geloven na alle ellende.. Maar tis echt waar.. We wonen nu samen en gaan over een kleine 4 maandjes trouwen.. Ik heb lang spijt gehad van mijn eerste vriendje.. Die mij veel pijn heeft gedaan zowel fysiek als mentaal en dat sleep ik nu nog mee.. Maar oh wat ben ik blij dat ik toen die keus gemaakt heb om weg te gaan ( Ook al had hij wel goeie dingen.. Dingen die jij net opnoemt ) Maar lieve meis.. Iemand die meer aan andere meiden denkt dan aan zijn eigen vrouw... Die is jou niet waard..!! Iemand die jou zo behandeld dat verdien jij niet..!! Jij moet op handen gedragen worden.. Dat verdien je.. Ik hoop dat je snel je knoop kunt door hakken en kiest wat het beste voor jou en je kindje is.. Liefs
Hey meis, jeetje wat een verhaal! Als ik jouw was zou ik hem dumpen. Natuurlijk makkelijk gezegd,maar zoals ik je verhaal lees, word je er niet gelukkig van,en je zoontje ook niet! Hij moet alleen voor jou kiezen, en er ZIJN voor jou en je zoontje! En begrijp zeker dat je het x op x wilt proberen, maar asl t niet lukt,zal t over 1 jaar ook niet lukken. Ik kan niet voor je beslissen, maar zou zeggen, ga op je gevoel af en doe wat jij het beste vind, voor jezelf en je zoontje. liefs suzanne
Meiden heb nu denk ik van iedereen wel gehoord weg met die vent, en gelukkig zeggen velen ook: makkelijker gezegd dan gedaan want zo voelt t echt!!! In gedachte maak ik t zo uit en rouw ik er niet om en ga lkkr verder met mijn leven, maar zodra het gevoel erbij komt en ik laat me hart spreken dan is t: er zijn ook zoveel mooie, leuke, lieve momenten. Hij is echt wel goed voor me in de zin van: het is niet alleen maar een klootzak, dat beeld wil ik echt niet creeeren...En hij is er ALTIJD voor onze zoon, en voor mij ook vaak genoeg als we dus geen gezeur hebben met elkaar..Gister bv: ik was bij mijn tante en werd doodziek door haar naar huis gebracht met een kop die wit wegtrok, zware maagpijn en misselijk!! Meneer legt me in bed, warme kruik op me buik, thee gemaakt, water bij me bed en voor de kleine zorgen die heel de nacht wilde spoken terwijl hij 4 u in de nacht opmoest om te gaan werken. Hij geeft mij altijd geld om wat leuks te gaan doen, hij wilt voor mij een koelkast, grote tv, gasfornuis en banken kopen zonder dat ik iets hoef bij te dragen!! Hij plant vakanties voor ons, hij luisterd altijd naar me als ik ergens mee zit ( op momenten dat we geen ruzie hebben)..Nogmaals ik praat het niet goed, zijn gedrag kan gewoon niet op de momenten dat we t samen ff niet goed hebben, en dat van msn en chatten etc: dit doet hij dus pas op momenten als wij ruzie hebben om mij ermee te pesten, want hij zit noooooit op msn thuis, en als ie op internet zit is t alleen maar muziek en muziek. Hij is ook vaak thuis en gaat niet zomaar de hort op en is ie wel weg van ons dan smst ie altijd en wilt altijd onze status weten.. Jaja, het kan een goede jongen en vriend zijn als ie zijn koppigheid, eigenwijsheid en kutkarakter eens een wending geeft en probeerd er wat van te maken voordat ik zeg dat t genoeg is en ik echt niet meer kan vechten. Nu heb ik dat kleine beetje kracht nog door te gaan, maar ik zei al tegen jullie EN hem: begint zijn tol te eisen en duurt niet lang meer.... Maar voor nu durf ik eerlijk toe te geven dat ik er nog niet klaar voor ben om te breken met hem en ondanks alles blijf ik toch hangen in de hoop dat t wel beter word! Soms denk ik hij is ook nog maar 21!!! Geen excuus maarja, ik ben ook jong geweest en maybe ging alles te snel voor hem en schrikt ie van zichzelf zo snel gebonden?? Ik weet t niet, enige wat ik weet is dat ik de strijd nog even aanga en zie wel hoe t loopt komende tijd en anders moet ie maar een ander slachtoffer zoeken als t nog erger word dan t al is.. Allemaal superbedankt voor alle goedbedoelde tips en adviezen en jullie warmte in mijn donkere tijd. Ik heb t iig erg naar mijn zin met de kleine en dat is iets heeeel positiefs in mijn leven en geloof mij meiden: me vriend is zwaar gek op zijn kleine, apetrots en doet alles voor hem en met hem! Dus die kotm echt niets tekort, dat ie zijn kleine dus ook tekortschiet.... We zullen zien waar t schip strand en hoe alles verloopt...Voor mij ook een raadsel.
Daarom staat er ook in de zin: denk ik Want heb zoveel reacties gehad dat ik echt even terug moet lezen wie wat precies heeft gezegd. Bij deze dan mijn excuses meid, maar vandaar dat ik er ook bij had gezegd denk ik...
Ik begrijp het ook een beetje. Als wij ruzie hebben dan kan ik me ook zwaar ellendig voelen. Ik kan zelf alleen ook een enorme kenou zijn... Vooral met een kindje erbij denk ik dat jullie er samen voor moeten vechten. Veel liefs!!! Ben blij dat het wat beter gaat en dat je weer wat positiever naar zijn positieve kanten kunt kijken. Wel vol blijven houden, dat hij van dat stomme msn afblijft!!!
Snoopy82,. Was sich liebt, neckt sich.. echt hoor. Niet met, niet zonder elkaar. Ik begrijp je echt dondersgoed. Heb ook een relatie gehad met een man die me zo rot behandeld heeft. Op dat moment een eikel, en dan weer poeslief. Trappen en dan weer kusje, trap, kus... zo bleef het altijd. (trappen in de zin van onderuit halen, niet echt schoppen haha) Ik ben daarmee gestopt. Vondt hij echt niet leuk. Meneer is later nog fijn aageklaagd door zijn andere ex. (voor het gooien van spullen) Vies ventje en ben blij dat ik hiermee niet verder ben gegaan. Daarmee zeg ik niet dat jou man dat doet! Maar k vindt wel dat hij wat meer respect mag tonen.
Hoi Snoopy, Ik heb je verhaal gelezen, en slechts een paar reacties, en je reactie op pagina 8 over hoe hij ook kan zijn. waarom hebik niet alle reacties gelezen? dump die vent, kies voor je eigen etc (over het algemeen dan) Ik zie dat jij 27 ben, een volwassen vrouw met idealen, hij is bijna 22, aan de ene kant een zorgzame "man" aan de andere kant nog na weëen van de pubertijd. en van tijd tot tijd gestresst waar ik de tijd tot tijd oorlog uit begrijp, ik denk dat in ene klap een vol(wassen) gezinsleven nog moeilijk in zijn straatje valt, absoluut niet dat onmogelijk is, kan het zijn dat hij in de tienertijd een hoop gemist heeft? Ik denk dat het een betere oplossing zou zijn misschien een poosje (niet voor eeuwig dus!) wat meer afstand zouden hebben van elkaar, hij wil er toch duidelijk wel zijn voor jullie kleine, maar misschien een hecht gezinsleven , oftewel gedwongen zich voor 100% volwassen te moeten gedragen nog net te veel is. moeite heeft om de "onbezonneheid" achter te moeten laten. als hij na het uit was na 2 dagen met hangende pootjes terug kwam, lijkt het me toch wel dat hij niet zonder je/jullie kan. misschien alleen maar contact met die meid gezocht voor wat aandacht, hoogstwaarschijnlijk is al die contacten alleen maar een teken van aandacht van andere mensen, ik geloof beslist dat hij van jou houd.
@Luna1:ja het is bij mij ook echt zo van als we ruzie hebben dan heb ik niets positiefs te zeggen over hem en schreeuw alles dan ook uit naar hem hoe slecht die wel niet is...Maar zodra t weer goed is dan ben ik die slechte momenten alweer zowat vergeten, omdat ie zooooo lief kan zijn en zorgzaam! Zo heerlijk hoe hij mij als een klein kindje in bed kan stoppen, dekentje over me heen, over me bol aaien, thee bij mijn bed neerzetten etc etc...Msn zit ie echt amper op als ie thuis is, hij is teveel bezig met werk zoeken, hobby ( muziek) en surfen naar leuke baantjes waar zijn hart ligt. dankje voor je leive bericht meid!(K) @tweemeisjes: ja joh idd niet met en niet zonder elkaar. Ik noem t vaak ook haat en liefde relatie...Respect moet er idd zijn, ben wel de moeder van zijn kind en hou alles in t huishoudejn staande en ben er voor hun beide. AAlleen al dat verdiend wel wat toch??? We zullen zien hoe t loopt, vandaag ommekeer en meneer is megalief en bood net in een sms aan om te koken voor me en samen bankhangen als ie terug is van werken... @mystiklady:dankje voor je fijne bericht!!! Ik geloof er ook in dat ie van mij houd hoor, anders had ie allang op kunnen stappen, ook voordat we de kleine hadden samen. Want waarom blijven en gezeik aanhoren elke x terwijl je mij kan dumpen en lekker vrijgezel je ding kan doen zonder gezeur?? Dus t houden van en liefde is er wel hoor, maar ik denk ook idd zoals jij beschrijft: we waren snel samen, korte tijd kindje. Al wilden we dit beiden, denk dat voor zijn leeftijd en levenservaring toxch te snel ging en dat ie dat nu pas echt beseft. Ik ben zijn 2de echte relatie, maar wel zijn langste! Ik ben ook DE vriendin die gelijk hele fam mocht ontmoeten, mee naar fam feestjes, naar zijn vriendenkring en noem maar op. Ik ben erg belangrijk voor hem want op de goede momenten fluisterd hij dat in mijn oor( waarom fluisteren?? meneer is geen prater en gevoelsuiter) dat ie samen oud wil worden, nog een broertje of zusje voor de kleine, wilt op vaak met mij, wilt mijn schulden aflossen die mijn verantwoording zijn, hoeveel die van me houd, mij zo fijn vind etc... Afstand nemen zou ook kunnen, dat is een goed idee van je. Wie weet gaan we t daar eens over hebben... Ik ga gewoon weer mijn beste beentje voorzetten zoals altijd en zie wel hoe t loopt en hoeveel dgn t goed gaat. Vandaag ga ik t er iig van nemen dat ie leuke dingen aanbied om te gaan doen. Ik ben ook beetje ziekjes dus laat me lkkr verzorgen nu we geen mot hebben( we praten iig weer met elkaar en hij rent een stapje harder als normaal, zou die zijn fout weer eens inzien???) Ach, ik kan zelfs de slechtste momenten mooi beschrijven om niemand zwart te maken of te krenken, ben gewoon te goed van hart en gevoelig om een ander geen pijn te willen doen, terwijl ik zelf wel lijd. Ik ga hopelijk een fijne zondag avond tegemoet en duimen en hopen jullie met mij mee dat in plaats van deze sukkel te dumpen dat ie 360 graden draait en ineens weer de vent word waar ik voor had gekozen?? Ik geloof ik dromen die uitkomen, gelukkig is dat me nog niet afgenomen
Snoopy82.. Kijk ook diep in je hart of je dit echt wil. Je hebt recht op respect. Kan hij je dat niet geven.. wegwezen. (het klinkt makkelijk, is het niet ik weet er alles van) bah. Het enige verschil is dat je nog een kleine uk hebt. Anders was het misschien allemaal wel heel anders geweest voor jou. Echt hoor, niets of niemand is perfect. Maar je bent verdorie aan de mama van zijn zoon. Ik wou dat ik je kon helpen. En wens je serieus het allerbeste met je relatie. xxx
ja meid juist dat diep in me hart kijken is de reden dat ik geen afstand van hem kan nemen want als ik naar me verstand moest luisteren en kijken.... Voor die kleine heb ik t over om NOG een poging te wagen op goed geluk.Was die kleine er niet geweest had ik denk ik makkelijker en sneller gezegd pak je spullen en wegwezen uit mijn leven...Daar is die dan wel weer trots op dat ik de mama van zijn kindje ben, soms snap ik echt de ballen niet van hem Dankje meid en komt vast allemaal goed, met of zonder hem!