Jeetje meid, wat een verhaal... Mijn eerste reactie is: Weg met die gozer! Maar ook ik heb in een soortgelijke situatie gezeten (het had zelfs mijn ex kunnen zijn, alleen kloppen de leeftijden niet!). Ook 3 jaar lang aangemodderd, gestreden, gevochten.. Alles gegeven wat ik kon geven. Steeds op het punt gestaan mijn spullen te pakken en nooit meer om te kijken, maar nee... Dat ging idd niet zo makkelijk. Want het klinkt heel makkelijk, maar in werkelijkheid gaat dat zo niet. Jij hebt nu een kindje van hem (ik was toendertijd zwanger dat ik mijn spullen pakte en idd nooit meer omkeek) de drempel om weg te gaan (of hem weg te sturen) zal steeds groter worden. Bij mij is het op een gegeven moment zo ge-escaleerd dat ik aangifte heb gedaan (en ingetrokken, daar niet van, haha), maar ben weg gegaan. En nu kom ik eindelijk bij de clue van het verhaal. Na de verwerking - de rouw - ben ik zo'n ander persoon. Ik ben een stuk relaxter, ik heb tijd over, ik kan weer genieten, hoef niet op mijn hoede te zijn, kan mezelf zijn zonder commentaar.. Ik kan zo uren doorgaan. Het is bitter om verder te gaan, alleen met een kind (ik had het ook nooit gewild, 27 jaar en alleenstaand), maar op een gegeven moment slijt die pijn.... Weet je, ook hier kom je sterker uit... Ik hoop voor je dat je een keuze kan maken. Wat de keuze ook zal zijn het zal een harde strijd worden, maar je komt er wel! Take care! Liefs 'Lola'
och meis meis wat een moeilijke relatie hebben jullie met elkaar. En ik zeg bewust met elkaar, want niet alleen hij heeft problemen, maar ook jij. Hij kan niet praten en loopt bij moeilijkheden weg en gaat contact zoeken met andere meisjes en jou negeren en behandelen als vuil. Jou probleem is dat jij steeds je grenzen verlegd en steeds blijft hopen op veranderingen. en ook dat jij hem niet uit laat praten (las ik ergens, klopt toch??) Ik snap heel goed dat jij een droom na leeft, maar die droom is hier niet. ik zeg niet weg gaan, want duidelijk is wel dat jullie van elkaar houden, maar soms is houden van niet genoeg om gelukkig te worden en dan zal je moeten besluiten om te gaan. en is een relatie gebasseerd op vriendschap veel effectiever. Ik denk dat een stuk ruimte, voor jullie beide goed zal zijn. tevens ben ik van mening dat jullie allebei hulp nodig zijn, willen jullie hier samen uit komen. en daarnaast wil ik jou snoopy advisren om hulp te zoeken voor je zelf, want lieve meid, je hebt al zo vreselijk vreselijk veel mee gemaakt en dat heeft echt wel zijn doorwerking in deze (en misschien volgende relatie). Ik denk dat jij alleen al heel veel kan hebben om hulp te hebben voor je eigen. en het is geen schande om hulp te krijgen, ik vind dat getuigen van moed om in te zien dat je het alleen niet meer kan. Ik ben zelf jaren in therapie geweest en zelfs een jaar opgenomen geweest en dat heeft me zo veel sterker gemaakt. kies voor je zelf en je zoon lieve schat, want ook al is je zoontje nog maar negen maanden, toch krijgt hij de spanningen mee en hij voelt ook heel goed aan dat JIJ heel ongelukkig bent! Kies voor het geluk en dat kan op een aantal manieren, daarnaast zou ik echt hulp gaan vragen voor je zelf meid. Lieve snoopy een hele dikke en warme knuf! en wijsheid en kracht toe gewesnt
@Lola82: meid ik weet er helaas ook alles van met 2 stukgelopen relaties waarvan er 1 ook al te vaak escaleerde en de politie te pas kwam, geweld, machtspelletjes etc. Ik heb hier lang over gerouwd, gehuild, gestreden ertegen en er sterker uitgekomen!!! Dus herken t verhaal wel van vele meiden die ook soortgelijke relatie hebben gehad waarin er geen respect was, bedrog of dergelijke dingen..Wat ik nu wil is gewoon nog even aankijken omdat er ook voldoende wel goede momenten zijn. Wij moeten eens leren met elkaar om te gaan als we zo graag bij elkaar willen zijn, en vooral hij ! Liefs terug van mij.. @mamajanneke:ja wat nietgaat dat gaat niet he, soms lijkt t idd wel alsof ik t geluk wil afdwingen dat dit MOET slagen...Ja ik heb ook mijn negatieve kanten wel hoor en vooral het verleden die ik nog steeds met me meedraag op mijn rug!! T zou idd maybe wat zijn om eens iemand op te zoeken om over mezelf te praten, want ik zit nog met genoeg dingen hoor en niet alleen wat betreft foutgelopen relaties ( heb veel meegemaakt in korte tijd). Ik laat hem nooit uitpraten nee, zodra hij eindelijk zover is toch te willen praten lul ik er gelijk bij de eerste zin al doorheen omdat ik gelijk een mening moet geven of antw op zijn verhaal...en daar heeft ie een hekel aan !!! Ja, het is een goed idee met iemand te gaan praten voor mezelf om mezelf wat sterker en bewuster te maken van dingen en bepaalde hoofdstukken te sluiten. Wie weet helpt t mij in communicatie waardoor de problemen zich oplossen. We shall see Dankje voor je warme knuf!! xxx
hey meid, dat is al een gede stap hoor om te zien dat externe hulp kan helpen. want wat je zegt, er zit zo veeel meer dan alleen deze en de vorige relaties. en daar moet je aan werken, en dat zal echt zwaar zijn, maar daarna zal t alleen maar beter gaan! Med ik hoop oprecht dat je die stap in elk geval gaat zetten en dat je daar al heel veel aan hebt om eventueel deze relatie te redden en daarbij het belangrijkste om je zelf weer goed en waardevol en zeker te gaan voelen, want dat kleine manneke van je heeft meer aan een mama die zelfverzekerd en gelukkig is als aan een mama die zo diep ongelukkig is,. Ik leef ech met je mee en gun je alle geluk die je nodig bent.
Jaja meiden, hier was ik weer..Zou jullie op de hoogte houden. Zat eerst te twijfelen of ik t wel moest neerzetten want weet al wat voor reacties er zullen komen, maar wil toch gewoon even mijn verhaal kwijt. Ben weer eens in schok, want me vent heeft t in de avond uitgemaakt via een sms!!!! Met de mededeling: wij zijn er klaar mee, ik kom alleen nog langs voor me kleine.... De reden? We hadden een superdagje!!! Totdat ik vroeg wanneer ga je de gordijnen eens ophangen, staat er al een week...ruim je wel de troep op die je hebt gemaakt?? en ja toen was t: zit je weer op me lip, doe die gordijnen morgen wel op boze toon en zooi heeft ie in een hoekje geduwd en wilde weggaan om te chillen met zijn vrienden, zonder mij gedag te zeggen dus ik roep: ik zou maar dood neer vallen en je gaatzo de deur uit, hoe voel je je dan rest van je leven?! JA toen stuurde ik een sms met ong: ik voel me net een voetenveeg van je en dit begint dus echt zijn tol te eisen dat we niet eens normaal meer kunnen praten over simpele dingen... Kreeg dus terug: ik hoef geen vriendin die mij de dood wenst, heb ik niet eens gedaan!!! Want bedoelde mezelf...en 2de sms stuurde hij dus dat ie er klaar mee was. Ik belde ja meen je dit nou via een sms zo makkelijk alsof ik niets ben? antw was kort en krachtig JA. was dit t? JA, dus dit ben ik waard? DENK T. is t echt over, meen je t nou echt?! JA nou ben dus nog in schok, paar peuken gerookt vd stress en ben behoorlijk aangeslagen. Zijn ma gebeld dat ik ten einde raad ben en wat ik ermee moet. Ze bood aan samen met haar erbij is een gesprek te voeren waarom hij zo doet en is en relatietherapie mocht t nog zover komen ( denk t niet). Ben benieuwd, die komt vandaag vast zijn spullen niet halen... Jajaa, het is weer zover dus en ik zit weer eens hopeloos op de bank stiekem te hopen dat t een nare droom is en dat ie zo thuiskomt alsof er niets is...Wat heb ik toch geen eigenwaarde zeg, bah word misselijk van mezelf dat ik niet voor mezelf opkom en er een punt achter net zo makkelijk als hem!!! Nou moest er ff uit meiden en ja ik weet t: weg met die gozer...ik weet t echt, maarja gevoel kan ik nog niet uitzetten helaas.Lok die reacties ook niet uit dat ik weg moet bij hem, wilde gewoon ff mijn verhaal kwijt aangezien ik alleen ben en niemand om me heen. Ik ga maar proberen te slapen en wachten tot me kleine vent wakker word om met hem de dag met een glimlach te beginnen.
wauw wat een heftige wending van het verhaal en wat erg dat je ondanks zijn gedrag toch weer wil proberen om het goed te krijgen. Maar meid dit is je kans........tuurlijk zal het even verdrietig en zwaar zijn maar je bent toch liever alleen gelukkig dan samen ongelukkig? en je hebt toch zeker hem niet nodig om gelukkig te zijn?
dumpen die handel...echt... Geloof me als ie eenmaal weg is en je hebt het verwerkt voel je je een heel ander mens en baal je dat je het niet eerder hebt gedaan! Ik heb er zelf ingezeten...en maar doorgaan omdat ik niet durfde alleen te zijn, geen alleenstaande mama wilde zijn en ik dacht dat ik het voor mijn kind goed deed......nee dus. Ik wens je suc6 en sterkte! Knuffel.
Van wat ik uit je verhaal op kan maken, snap je zelf ook wel dat het beter is op te stoppen met die relatie, maar ik begrijp dat het moeilijk voor je is om de knoop definitief door te hakken. Denk je dat gesprekken met hem nog zin gaan hebben? Ik ben er bang voor, vooral na zo'n lullige sms die je hebt gekregen. Ik wil je in ieder geval sterkte wensen en denk goed aan jezelf en je kindje, want die wordt ook niet blijer van een ongelukkige mama.
Ow meid toch! Wat is het ook een eikel he!Zucht.... Dit is wel HET moment he, om het door te zetten ook. Zo een 'makkelijk' opzetje komt er niet meer natuurlijk. Tuurlijk wil je niet zonder hem, maar als je heel eerlijk bent, ben je nu niet al alleen? Eigenlijk wel he. En weet je, dit soort situaties gaan alleen maar vaker en vaker gebeuren en steeds korter op elkaar en waarom? Hij WEET dat hij jou kan maken of breken en dat jij toch elke keer weer braafjes op hem zit te wachten. Lieve Snoopy, heel veel sterkte en ik weet het, het is killing. De angst om hem, naja niet hem, maar ''een iemand'' te verliezen die bij je woont en ervoor zorgt dat je niet alleen bent is heel groot. Maar ik heb ook in een soortgelijke situatie gezeten. En hij beindigde het. Nou ik dacht dat ik nooooit meer vrolijk zou zijn, dacht dat ik uit elkaar zou klappen van pijn. Maar na ongeveer een week kwam ik erachter dat die alleoverheersende pijn helemaal niet zo heftig was als ik had gedacht. Het viel mij alles mee. Sterker nog, ik voelde me bevreid! HEERLIJK. En je word er zoveel sterker van. Je kan het,echt waar je kan het. Je hebt zoveel meegemaakt en je bent er nog steeds. En ook dit kan je. Je zou je potverdikkeme toch niet klein laten krijgen door die idiote exen van je (en die lapzwans die je nu hebt), die zijn het niet waard, nooit! Liefs en dikke kus, en leef met je me
@alle lieve meiden die een bericht hebben geplaats: dankje jullie wel voor t lezen van mijn verhaal en jullie reactie erop!! Zoals ik al zelf aangaf weet ik ook idd dat t niet gezond is zo en dat ik wel beter af ben zonder hem, maar ja ik blijf volhouden dat er ook de leuke kanten zijn... Hij is vanacht toch thuis gekomen en kroop in bed en nu doet ie weer normaal....Heb wel zijn moeder gezegd een gesprek aan te gaan met zijn ouders erbij en kijken wat eruit komt. Blijft meneer volhouden dat ie goed bezig is en dat alles aan mij ligt zijn we snel uitgesproken en zal ik waarschijnlijk de hoop wel opgeven na zo een lange strijd. Ik ga zo lkkr de stad in en vanavond naar mijn familie en vanavond een weekend naar enschede naar mijn tante. Heeerlijk ff uitwaaien en weg van huis... Ik wens iedereen een fijn weekend toe en met mij komt t wel goed, ik geloof daarin!!! Bedankt voor alles en wie weet horen jullie nog wat in dit topic als er weer een verhaal is... xxx mij
Het is te makkelijk om mijn mening te geven, want ik ben ervan overtuigd dat het beter is dat je zelf het beste je eigen keuze kan maken als je zélf op een rij hebt wat wel en niet goed gaat. Soms is het moeilijk om in je eentje een keuze te maken en in te zien waarom je die keuze moet maken... en vriendinnen en vreemden zullen ook allemaal hun eigen visie hebben. Ik zou je aanraden om naar een maatschappelijk werker te gaan, en te bespreken hoe jij kan uitzoeken wat de beste keuze zou zijn voor jou. Die keuze ligt dan in JOUW handen. Succes en heel veel sterkte toegewenst!
Dankje meiden voor het sterkte wensen!! Even een update: we hebben Vrijdagmiddag lang gesproken met elkaar en al mijn emotie, woede, pijn, verdriet en diep ongeluk kwamen eruit met vloeiende tranen. Meneer keek weg, want volgens mij voelde hij dit keer echt wat t met mij doet ( of het leek maar zo omdat ik dat graag wil geloven). Ik heb gezegd of je geeft nu aan dat je bij mij wilt blijven en er samen wat van maken of als je diep in je hart en verstand weet dat je bij mij blijft omdat alles je dan gemakkelijk afgaat kan je er beter mee stoppen en mij niet meer laten lijden...Meneer wil wel bij ons blijven en gaf eindelijk een keer aan dat hij zelf van binnen ook niet gelukkig is, zichzelf gefaald voelt omdat hij velen dingen die hij wilt bereiken nog niet heeft bereikt en daardoor ook veel spanning en stress heeft. Heeft ie nu pas eindelijk een keer verteld!!! Hij is totaal geen prater dus ik was al superblij met deze stap dat hij een beeeetje gevoel vrijgaf wat hem ook dwarszit. Ik heb er wel duidelijk bij gezegd dat dit voor mij laatste probeer poging is, want ik ben op!! We hebben een leuke vrijdag middag/avond gehad en ik ben nu weekendje weg en zie hem zondag avond weer...We gaan maandag geloof ik samen wat doen en dat bood hij aan, ook weer een stap....We gaan proberen weer te worden zoals t was toenw e elkaar leerden kennen zodat we weer een leuke relatie hebben MET een kindje erbij en zodra onze relatie weer word zoals t was in goede tijden hopelijk voelen we ons hart dan ook weer een sprongetje maken en geluk voelen van binnen Dus we doen weeeer een poging tot en zien wel hoe t dit x loopt, hopelijk zit t besef bij hem goed dat dit voor mij wel laatste keer proberen is aangezien ik gesloopt ben en er niets meer bij kan hebben. Wil jullie allemaal nogmaals bedanken voor alles en hoop dat ik geen slechte mededelingen meer hoef te melden hier in dit topic! Fijn weekend allemaal (K)
Veel succes meid! Fijn dat jullie er goed over hebben kunnen praten en wens je veel geluk voor de toekomst. xxx