Pff... ben er nu nog helemaal misselijk van. Ik heb best een druk meisje, en toen ik haar vanochtend om wilde kleden, en haar vast wilde pakken (van de commode af) weet ik niet wat er gebeurde, maar ik had haar niet goed vast, zij bewoog heel wild en BAM daar lag ze... op de grond. IK HAD MIJN KINDJE LATEN VALLEN!!!! omg... huilen heel hard, en ik ook! Van de schrik. Helemaal in paniek mijn mams gebeld, maar gelukkig was J. vrij snel weer stil en aan het lachen. Voor de zekerheid de HA maar gebeld, en die vertelde mij dat als ze alert was, en niet overgeefde, ik me geen zorgen hoefde te maken. Wel moet ik haar de komende 24 u om de 2u even wakker maken en kijken of ze goed reageert. Jeetje, wat voelde ik mij een slechte mama... ik weet dat zoiets KAN gebeuren, maar toch.. pfoe.
Oohw wat verschrikkelijk om mee te maken...! Ik zou me ook vreselijk voelen.. Maar volgens mij gaat iedereen wel iets soortgelijks meemaken. Hoe voorzichtig je ook bent, je kunt niet alles voorkomen. Dus je bent echt géén slechte mama hoor!! Dikke knuffel!
Vreselijk he.. Mijn dochter viel met een maand of drie uit de armen van mijn man.. Bats met hoofd op de grond.. Ze huilde meten (gelukkig) verder zelfde verhaal als bij jouw.. Man man wat sta je dan te trillen op je benen.. Sterkte nog! Gelukkig viel het mee!!
Jaa.. Je staat echt helemaal te trillen inderdaad. En zit er nu nog steeds mee, terwijl zij heerlijk ligt te slapen en het waarschijnlijk al lang is vergeten
Ja erg hoor. Ik heb het zelf twee keer meegemaakt van ons bed. Ik ben altijd super allert. Maar met beide kinderen een keer gebeurd. Met Isabella rond 10 maanden en Julian precies zo. Fijn dat het allemaal meevalt. Ga je zelf nu niet teveel verwijten. er komen vast meer momenten dat je jezelf wel...... maar goed we zijn allemaal mens.
Ppff das echt de schrik van iedere ouder! Heb het zelf gehad met mijn dochter toen ze 10maanden was. Ze zat op de commode en ik stond bij haar beentjes...heel stom natuurlijk maar op dat moment niet bedacht dat ik daar verkeerd stond. Ze kan totaal niet stilzitten en viel dus zo langs me heen met d'r hoofd op de grond Ze huilde wel, maar toen ik haar oppakte was ze bewusteloos. Heb huilend en in paniek gewoon 112 gebeld. Een nachtje in het ziekenhuis gezeten en die verlaten met een dik blauw oog en een hersenschudding. Ben zó blij dat ze verder niks had...Helaas draait mijn maag er nog steeds van om als ik er aan denk... We geven ons zelf natuurlijk de schuld, maar soms dan overkomt het je gewoon. Daar ben je echt absoluut geen slechte moeder door meid!
Ach meis wat schrikken! Ik had het donderdag!! Ze is 5,5 maand en ging opeens zelf zitten :S en nam toen een snoekduik van de commode plat op haar buik en gezicht op de harde vloer, beton met een klein laagje vloerbedekking. Ik stond er gewoon naast maar kon niks doen... Bij mij ging ze niet eens huilen, ik pakte haar op en ze was helemaal bleek en slap en deed niks meer haar ogen draaiden weg en ze reageerde niet meer dus idd ook 112 gebeld, toen de ambu kwam, kwam ze weer bij daarna naar de dokter geweest en wekadvies mee gekregen ze moest ook vaak overgeven dus waarschijnlijk lichte hersenschudding... Een echte letterlijke sprong want vandaag begon ze met kruipen ... maar wat was dat schrikken!! Wat kunnen kindjes veel hebben he, ik had niet eens in de gaten dat mijn meisje daar lag alleen dat de commode leeg was... en toen ik het besefte dacht ik echt dat ze elk bot in haar lichaampje gebroken had... voel je niet te schuldig meis al weet ik hoe moeilijk dat is...
Jeetje meis, wat moet jij geschrokken zijn! Pfff..... Maar idd, wat anderen ook al zeiden: niet schuldig voelen hoor! Het gebeurd gewoon nou eenmaal, we kùnnen niet altijd op tijd zijn helaas. Mijn dochtertje is 1,5 maand terug ook een keer gevallen, van de bank af. Ze zat bij m'n man op de bank en mijn zoontje deed iets waarop mijn man een seconde net even de andere kant op keek en boem! Pal voorover zo de bank af plat op de grond! Ik heb de huisarts ook nog even gebeld en een wekadvies meegekregen, maar gelukkig was er verder niks met haar aan de hand.
Oh meis wat zal jij je vreselijk gevoeld hebben! Maar het is neit jou schuld hoor meis! kan gebeuren.. ik heb het gehad alleen dan buiten.. liep naar de overkant om ff naar het oude huis te gaan. toen struikelde ik over een steen die de gemeente niet goed had vast gelegd.. meiske huilen als een gek ik ook, ze had dr hele hoofdje geschaafd ze was 3 maanden oud. we zijn gelijk naar het ziekenhuis gegaan en daar heeft ze een mri scan gehad omdat ze vonden dat ze een voorkeurshouding had gelukkig niks uit gekomen maar ze moest wel een nacht blijven.. dus weet hoe je je gevoeld heb
ik weet hoe je je voeld hoor! http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/286320-voel-schuldig-slechte-moeder.html gelukkig gaat het goed met je meisje.
Ik ben ooit samen met hem van de trap gevallen en hij is meerdere keren van ons bed gevallen (toen het ding nog op heuphoogte was). Het gebeurt in een ogenblik en je hebt het pas door als je te laat bent. Je doet altijd voorzichtig, maar je hebt het niet allemaal in de hand. Ze kunnen altijd net iets meer dan jij denkt en op dat moment gaat het fout. Het hoort er echt bij.
oh jee dat is wel schrikken. maar dat kan gebeuren hoor meid. ik weet hoe ontzettend druk een kindje kan zijn. ik hoop dat alles goed is
Aan de verhalen te lezen zijn we echt niet de enige waarbij het gebeurt En die kleine hummels zijn zo flexibel met hun lichaampje. Het is alleen elke keer dat hoofdje he wat zo hard op de grond komt en zo'n ongelooflijke rottige en doordringende bons geeft Gelukkig weten ze het al heel snel niet meer waardoor wij het ons zelf kunnen proberen te vergeven Sommige dingen gebeuren nou eenmaal. Ook al sta je er met je neus bovenop, die kleintje zijn zo bewegelijk en onvoorspelbaar
Jeetje meis, ik kan me voorstellen dat je heel erg geschrokken bent!! Maar net zoals iedereen zegt, het kan iedereen overkomen. Ze zijn ook zo snel dat je het soms even niet in de gaten hebt. Begrijp dat je je heel erg schuldig voelt, zou ik ook doen hoor. Hopelijk gaat het nu beter met J.? Een opluchting is dat ze gelijk begon te huilen, dat is altijd een goed teken. Nou meis, dikke dikke knuffel voor jou!
Hier is de kleine man door zijn drukke gedoe een keer uit zijn kinderwagen gevallen. Hij zat in halve ligstand, dus nog niet helemaal rechtop en op het moment dat papa de tuig los klikt en hem wilt pakken, doet meneertje superdruk en hij glijd zo uit zijn wagen en klapt met hoofd tegen de voetensteun. Gelijk huilen natuurlijk, maar gelukkig geen schade. Bij mij ook een keer in zijn stoel. maak hem los en meneer doet weer super druk en ja hoor, hij ligt languit op de grond.... Hij heeft daarna nooit meer zo druk in zijn wagen of stoel gedaan! Maar schuldig voel je je zeker.
Hoi Miss T, erg hé! Je schrikt je rot. Heel af en toe gebeuren er dingen waar je gewoon niets aan kunt doen. Ik heb mijn zoon ook rond die leeftijd weleens per ongeluk van de commode laten vallen. Hij boog in een fractie van een seconde voorover en kukelde er zo vanaf. Terwijl ik er met mijn neus bovenop stond. Mijn reactie was hetzelfde als die van jou. Ook heb ik hem weleens aan de kant willen duwen, als in, hup even aan de kant. Nou het kind viel keihard achterover met zijn hoofd tegen de punt van de tafel. Wat voel je je dan schuldig. Maar het overkomt ons allemaal weleens.
Wat schrikken zeg. Een ongeluk zit echt letterlijk in een klein hoekje. Laast liep ik achter mijn zoon van bijna 3 de trap op. Zijn we bijna boven en hij stapt mis en valt zo langs mij heen van boven naar beneden. Gelukkig begon hij ook meteen te huilen en ik ook. Niks aan overgehouden maar ik stond te beven als een rietje.