Ik zou hem zelf laten kiezen, wanneer hij inderdaad tennis wil proberen en kijken hoe ver hij komt is dat natuurlijk erg leuk. Maar als hij liever voetbalt, ook helemaal leuk.
zo lastig he.. dat heb ik hier met de oudste met zwemmen.. Daar heeft ze écht talent voor. Dat bewees ze jaarlijks met de schoolzwemwedstrijden: Vanaf groep 6 tm groep 8 zwom ze tijdens die jaarlijkse wedstrijd mee met de wedstrijdzwemmers van de zwemvereniging qua (borstcrawl) tijden! En dat zónder enige training tegenover kinderen die 2 x in de week trainden. Dus ieder jaar werd ze dus ook weer 'gevraagd' . Maar nee... wedstrijd zwemmen (báántjes zwemmen?!) is saai.. dus tja. Ze korfbalt nu. Zéker geen talentje, maar ze vind het leuk. Dus tja. Dat is uiteindelijk het belangrijkste, maar ik vind het stiekem wel jammer. Ik ben ook wel fanatiek. Mijn oudste totaal niet.... die heeft heel die drive niet om perse te moeten winnen.
Ik vind plezier belangrijker dan talent benutten. Mijn buurmeisje zit op dansen en danst zo houterig als het maar kan. Maar ze vindt het geweldig en geniet enorm. Zal later geen prof danseres worden maar is niet belangrijk.
Daarbij, je kunt wel talent hebben maar wil niet zeggen dat je de top bereikt, die kans is wel zo klein. Dus wat is talent dan he? Als ze er geen plezier aan beleven zullen ze er sowieso niet uithalen wat er in zou zitten. Daarbij vind ik het ook wel belangrijk dat kinderen hun eigen keuzes maken en niet dat ze later moeten zeggen dat ze een bepaalde sport hebben gedaan omdat hun ouders dat zo graag wilden.
Hier zoonlief 7 jaar heeft voor de zomer proefles gedaan en helemaal enthousiast. Voetbalt ook maar dat gaat zo lalala, coaches/trainers zijn ook wat gematigd enthousiast en 1 al helemaal die staat met zijn mobiel te coachen. Jeugdopleiding is ver te zoeken helaas. Nu komt zoonlief eindelijk in een team waar hij iets mee kan opbouwen, eerst was het steeds wisselen met 5-7 jarigen. maar ook tennis is hij enthousiast over, hij is al niet echt erg enthousiast over veel en zit liefst op bank met ipad.... dus hij mag nu dit jaar en op voetbal en op tennis. Even beiden proeven
Moah t ene sluit t ander niet uit. Je kan best havo doen en met je handen gaan werken. Dochter hier heeft t dan wat makkelijker, mama klust en zij begint nu mee te helpen (aangeven van gereedschap, meekijken, dingen vasthouden etc. t veilige werk voor een 3 jarige). Zo leerde ik t ook. Ze kan van alles meekijken of t nou naaien, schilderen, metselen, solderen, puntlassen of houtbewerken is, zit er wat tussen wat haar aanspreekt en een stabiel inkomen kan genereren, kind volg je hart. Sterrenkunde wilde ik gaan doen, mja de baan die ik wilde was ehm voor een zeer selectief groepje en baangarantie in het vakgebied verder zelf gering. Idem voor sporten, ik zou in t geval van TS een aantal verschillende sporten aanbieden om te verkennen naast het voetbal, niet specifiek alleen tennis maar ook bijv. Tae kwondo, atletiek etc. Zodat hij wel dingen kan ontdekken maar niet onderwater het gevoel krijgt gepusht te worden richting dat tennis en het dan maar gaat doen omdat hij denkt (in zijn logica) mama blij te maken. Talent is leuk maar niet zaligmakend en zéker niet het equivalent van geluk. (alhoewel talent en geluk best samen kunnen gaan).
Leuk al jullie reacties. Naast voetbal doet zoon een paar andere sporten die hij al voor voetbal deed. Als hij aan tennis begint dan moet hij iets laten vallen anders gaat het niet meer. Volgende week heeft hij een proefles, ben benieuwd.
Ik zie dat anders. Na de havo of vwo kun je prima een mbo opleiding volgen. Van vmbo naar universitair is een veel langer traject. Bij een kind van 11/12 zou ik er niet blindelings vanuit gaan dat hij over 4 jaar nog steeds timmerman wil worden. Dan zou ik toch echt adviseren (als het er in zit) om havo of vwo te doen en daarna een mbo opleiding.
Ja dat ben ik met je eens. Mijn man heeft de lange route gekozen (mavo-mbo-hbo-wo) en dat kost wel veel extra tijd. Nu lag het bij hem iets anders dan niet willen, maar toch. Mijn oudste zoon wil nu bakker worden, prima, lijkt me een leuk beroep, maar dat kan ook na het VWO. Heb zelf ook na de havo een mbo opleiding gedaan. Wat ook een voordeel was dat ik die door mijn havo achtergrond in 1 jaar kon doen ipv 4. Ik vind een hogere opleiding zeker niet zaligmakend en je moet zeker iets doen waar je gelukkig van wordt, maar constant onder je niveau werken (en dat is het geval als je met een havo/vwo advies naar kader gaat) kan heel erg slopend/demotiverend zijn en dat kun je met 11/12 jaar toch nog niet goed inschatten. Kan zelfs leiden tot een bore out. Dus iets vinden wat bij je past, met je handen, maar wel op je niveau.
Dat mag je natuurlijk vinden. Ik merk om mij heen van leeftijdsgenoten dat op oudere leeftijd de motivatie hoger is voor een hogere opleiding. Omdat je dan idd pas echt goed weet wat je wil. Daarnaast vind ik het niet alleen belangrijk wat een kind aan kan, maar zeker zo belangrijk wat bij een kind past. Wij hebben een redelijk slim jongetje maar wat door zn ADHD veel onrust in zn lijf heeft. Misschien is dat in groep 8 een heel stuk minder en gaat hij met veel plezier HAVO of VWO doen, dan is dat top! Maar als hij die onrust nog niet kwijt is dan zullen we hem daar echt niet blij mee maken. En dan heeft hij dat practisch bezig zijn juist ontzettend nodig. Dus of hij "werkman of architect" wordt zoals hij zelf nu zegt, dat hangt van meer dingen af dan zn cijfers
Ik vind dit wel een ander verhaal dan "als die naar kader wil om iets met zn handen te gaan doen". Je benoemt hier andere (ADHD en onrust) redenen waardoor voor hem wellicht de keus voor vmbo passender is dan havo of vwo. De keus wordt dan gebaseerd op wat goed is voor hem op dat moment en niet zozeer op een verre toekomstdroom die wellicht nog wijzigt.
Ik vind dat ouders veel meer hun kinderen moet volgen in de interesses dus ik zou hier zelf echt niet mee door gaan Hoe zou je het zelf vinden om jets te moeten doen wat je niet leuk vind?
Ik zie het anders. Ik zie het als iets waar je goed in bent een kans geven om te kijken of het past. Wordt het niks dan heb je het in ieder geval geprobeerd en weet je het. En anders heb je misschien spijt achteraf.
Voetbal is absoluut zijn favoriet maar daarnaast doet hij genoeg andere dingen ook nog. Het is hier meer een kwestie van keuzes maken en dat is wel lastig. Vandaag heeft hij trouwens een voetbaltraining afgezegd omdat school voorgaat