Wij zouden dolgraag een tweede kindje krijgen, maar zitten een beetje te dubben over wanneer het het 'juiste' moment is. Ik vind het bijv. makkelijk als mijn eerste in ieder geval overdag zindelijk is en goed meeloopt (dus dat hij niet meer in de buggy hoeft). Is dat rond de drie jaar? En voor de mama's die 3 jaar (of meer) tussen twee kindjes hebben: hoe hebben jullie dat ervaren?
Hoi Larissa, Ik ben bijna drie weken geleden bevallen van een dochter. De eerste is nu tien en het gaat super!! Ik zal binnenkort even wat meer typen. Ik hoor de kleine meid alweer. Tijd om te gaan voeden . Gr, Maine
Aan de ene kant vind ik het heel erg leuk als kindjes niet zoveel schelen qua leeftijd, omdat ze dan vaak beter met elkaar op kunnen schieten. Aan de andere kant is het zoooo veel makkelijker als je kindje al wat zelfstandiger is als er een broertje of zusje bij komt.. Ik zou er op dit moment, als ik in de situatie zat dat het zou kunnen tenminste, echt nog geen kleintje bij willen hebben.. Ik denk dat, als ik de keuze zou hebben, ik zou wachten tot Damien een jaar of 4 is als ik weer aan een nieuwe zwangerschap zou beginnen, en 5 tegen de tijd dat ik beval.. Ik scheel 3 jaar met m'n zusje, en dat was behoorlijk vechten af en toe Met m'n broertje scheel ik 13 jaar, maar daar ben ik meer een 2e moeder voor, dan een zus
Bij ons thuis schelen we 3 jaar. Ik ben drie jaar jonger dan mijn oudste zus, en mijn jongere zus is 3 jaar jonger dan dat ik ben. Het is geen bewuste keuze geweest van mijn ouders, omdat ik ook nog een vlinderzus heb. Maar het contact is altijd wel goed geweest. Ik weet niet heel veel van de geboorte van mijn jongere zusje, behalve dat ik een roze menthos kreeg (ja je moet je prioriteiten stellen he ), maar ik weet nog redelijk wat van toen ze klein was. Zo zijn we een keer met mijn jongere zusje in mijn speelgoedwandelwagen gaan wandelen en ook legde ik altijd extra dekentjes op haar als ze in haar wippertje lag. Ook speelden we altijd samen met de barbies. Tussen Kyra en een tweede zal waarschijnlijk ook ongeveer 4 jaar zitten. In dit huis vinden we het niet praktisch om ons gezin compleet te maken. Ik weet niet wat ik in een andere situatie had gedaan. Aan de ene kant is het al goed aan het kriebelen, maar aan de andere kant is het ook wel praktisch als de ene uit de luiers is voordat een andere spruit ons leven komt verrijken.
ook wij zitten met dit soort vragen, zelf vind ik het verschil te groot uit eigen ervaring, tussen mij en mijn zusje zit 3,5 jaar (geen bewuste keuze,overleden broer ertussen) Wij hebben altijd een moeilijke band gehad. Tussen mijn moeder en tante zit 5 jaar en dat ging altijd perfect. Het heeft voor en nadelen denk ik het is wel makkelijk als de oudste al iets meer zelf kan. Aan de andere kant zou ik het niet fijn vinden als het gaat zoals bij mij en mijn zusje, is per gezin verschillend denk ik. ik hoop dat als moeder natuur een beetje meezit dat voor ons een tweede iets eerder komt maar ja, dat heb je niet voor het zeggen!
tussen mijn dochter en mn zoon zit 10 jaar, ik vind het heerlijk...en hun vinden elkaar ook geweldig...Kai is 14 maanden en Dewi 11 dus er kan nog veel gebeuren. Maar ik weet wel...zou ik het over mogen doen had ik t precies het zelfde gedaan. T enige waar ik heel veel op moest letten is dat ik Dewi ook genoeg aandacht geef, ze is natuurlijk al 11 en heel zelfstandig, maar maak speciaal tijd voor haar en mij alleen. Omdat je automatisch toch wel veel bezig bent met de jongste.
Ik denk zelf dat leeftijdsverschil niks te maken heeft met de band tussen broers en zussen. Het heeft meer te maken met karakter lijkt me. Ik heb altijd wel een leuk contact gehad met mijn broertje (we schelen 1 jaar). Maar mijn vriend scheelt 3,5 jaar met zijn broertje en die hebben een veel beter contact (zelfde interesses enzo).
Ik lees mee voor ervaringen. Mij lijkt het ook fijner om pas aan een 2e kindje te beginnen als de jongste minimaal 3 is.
Hier zit er straks ook 3 jaar tussen de koters, voor ons is dat dicht genoeg op elkaar. Mijn zus en ik schelen 6 jaar, vroeger was het vechten maar eenmaal ouder werd het 2 handen op 1 buik, denk ook niet dat dit met leeftijdsverschil te maken heeft maar gewoon met het feit dat je kind bent Wat handig is is dat Kylian zelfstandiger is, hij kan nu al even alleen op zijn kamertje spelen zodat ik b.v even de was op kan vouwen. Hij kan zelf de trap op en af komen zodat ik straks niet met 2 koters hoef te sjouwen. toch ga ik er vanuit dat er straks strubbelingen komen hoor, vooral als nr 2 achter het speelgoed van Kylian aan gaat Groetjes Anita
hier 6 jaar verschil tussen de kids. Ik vind het zelf ideaal zo en vond het helemaal geen probleem om weer in de luiers te zitten na zoveel jaar. Daarnaast vond ik het bijzonder om de zwangerschap met mijn zoon te kunnen delen. Hij heeft samen met ons na de geboorte toe geleeft. Broer en zus hebben een goede band samen. Hij gaat regelmatig met haar spelen en is ontzettend trots. En zij vind het tegenwoordig ook erg leuk om op zijn kamer met auto's te spelen . Ik denk daarnaast dat het verschilt. De 1 wil kinderen vlak achter elkaar de ander wil nog een paar jaar wachten. Ik was 18 bij de eerste en 25 bij m'n 2de als ik 35 ben heb ik een kinderen van 10 en 17 en nog een heel leven voor me. Daarvoor hoef ik ze dus niet achter elkaar te nemen.
De belangrijkste reden voor ons om snel aan de tweede te beginnen was dat het niet altijd gaat zoals je wilt. Met andere woorden: je kunt wel plannen wanneer je zwanger wilt worden, maar je kunt niet plannen wanneer je zwanger WORDT. Ik hoop dat je dat ook mee neemt in je beslissing.
Quinn was 3jr en 3 mnd toen Levi werd geboren. Nu, 16 maanden later, kan ik zeggen dat het erg leuk is!Tja, Levi kruipt als een hazewind en pakt ook regelmatig auto's/puzzelstukjes etc af van Quinn; maar hij reageert(tot nu toe) heel wijs met: "Nee Levi dat mag niet, dat is van Quinn". Als het echt vervelend wordt voor hem gaat hij aan een hoge tafel spelen: opgelost!Hij knuffelt Levi behoorlijk en Levi zelf vindt Quinn 1 grote klimtoren; ze rollebollen wat af in de kamer
Bedankt voor jullie ervaringen en reactie's. Leuk om te lezen hoe iedereen dat ervaart en vroeger ook ervaren heeft met broers en/of zussen! Dat weet ik maar al te goed ja, wij zijn lang bezig geweest voor ons eerste wonder........ Maar wij willen er drie jaar leeftijdsverschil of meer tussen hebben, dus wij zullen pas aan de klus gaan als onze eerste twee jaar geweest is. En als het dan langer duurt dan is dat geen ramp (wel jammer natuurlijk), maar dan is de oudste in ieder geval redelijk zelfstandig.
onze dochter wordt bijna 5 en we hebben 2 jongens van 2 maanden.Vind het heerlijk dat leeftijdsvershcil dochter kan meehelpen heeft het allemaal echt meebeleefd(soms zeggen mensen dat al waarvan hun kindje 3 is,maar die maken dat toch een stuk minder mee naar mijn mening) het enige nadeel is dat je mijn dochter al naar school gaat en je dus rekening moet houden met de voedingstijden en de schooltijden,maar ach dat is maar tijdelijk
Tussen mijn kids zit 2 jaar en 3 maanden. Ben het helemaal eens met mychat: bij de eerste duurde het heel lang voor ik zwanger raakte. Toen ze anderhalf was, zijn we begonnen voor een tweede. Ervanuitgaande dat het wel eens weer heel lang kon gaan duren. Maar wat bleek.....in 1 keer raak! Ik had zelf ook gedacht er een jaar of drie tussen te willen, maar dat gaat dus niet altijd. Natuurlijk ben ik erg blij dat ik dit keer niet zo lang heb hoeven 'tobben', maar achteraf gezien vind ik het best kort op elkaar. Mijn oudste is nu net drie en die wordt nu wat zelfstandiger (aankleden, zindelijkheid, eten) Ze kan vaak zelf lopen, maar voor grote stukken hebben we toch nog een buggy. Dat is voor een kindje van 3 toch nog wel moeilijk. Ik merk dat het nu wat makkelijker gaat. Aan de andere kant is ze nu wat 'puberig', een echte peuter dus. Of ze nu makkelijk zou accepteren dat er een baby bij zou komen weet ik niet....Dat is misschien makkelijker naarmate ze jonger zijn.
Ga er niet automatisch vanuit dat kinderen die vlak op elkaar zitten goed met elkaar overweg kunnen, dit is niet altijd zo. En daarbij....het is toch ook gezond om vriendjes en vriendinnetjes van je eigen leeftijd te hebben en dan grote zus/broer om je te beschermen/verdedigen bij ruzie's? Kijk voor jezelf wat je praktisch vind. Als je snel van de luiers af wilt kies je voor kinderen vlak op elkaar. Wil je wat meer rust, dan laat je er wat meer tijd tussen zitten. Kinderen kunnen ook botsen als ze weinig verschil in leeftijd hebben
Precies wat wij ook dachten/planden. Op Kylian hebben we ruim 2 jaar moeten wachten (met 1 miskraam ervoor). Aangezien je niet kunt plannen wanneer je zwanger wordt maar wel kunt plannen wanneer je dit niet wordt besloten wij niet eerder weer 'bezig' te gaan dan als Kylian 2 jaar was. Er eigenlijk vanuit gaande dat het weer 2 jaar of langer zou duren als het überhaupt al zou lukken. Groot was onze verbazing dus ook dat het 6 maanden later al raak was. Groetje sAnita
@emyD Je hebt helemaal gelijk hoor, het ligt zeker aan de karakters... maar dat is gewoon mijn ervaring geweest daarom hopen we dat als het kan... (je kunbt het natuurlijk nooit zeker zeggen) dat de tweede iets eerder komt