Ongeveer een jaar geleden heb ik geloof ik wel eens geroepen dat ik me niet kon voorstellen een kindje aan de borst te hebben dat al kon lopen. Maar ik heb het afgelopen jaar ook gemerkt: je groeit er in mee. En nu is het zo ver. Onze zoon loopt sinds een week of twee hartsikke goed los. Vanavond riep ik hem vanuit de "voedstoel" op zijn kamer, terwijl hij zelf nog wat op de overloop aan het rommelen was. Maar na mijn vraag "Kom je drinken?" verscheen er een verwachtingsvol koppie om het hoekje. En toen hij zag dat ik mijn trui vast omhoog deed, kwam hij met een grote blije grijns aanwaggelen. "mamamamamama" Wat mooi! Ik heb de voedingen afgebouwd tot (meestal) twee keer per dag. En ik geniet van die twee knuffelmomenten. Soms smokkelen zoon en ik er stiekem tussendoor een paar slokjes bij Dat is voor hem echt een traktatie, als hij op een ander moment dan normaal even een paar slokjes krijgt. Onze zoon is op het moment verkouden en grieperig. Hij heeft geen zin in eten en mag daarom wat vaker bij mij drinken. Op zo'n moment ben ik nog eens extra blij dat nog steeds borstvoeding geef. Ik maak me er geen moment zorgen om of hij wel voldoende binnen krijgt. Er zullen vast mensen zijn die het raar vinden dat ik nog steeds voed. Maar mijn man en ik en natuurlijk vooral onze zoon zijn ontzettend blij dat we nog steeds de keuze voor borstvoeding blijven maken. En dat hieper-de-piep-hoera-moment wilde ik even met jullie delen.
Mooi geschreven, haha. Is inderdaad dat je zelf meegroeit met de borstvoeding. Ik vond het in het begin ook raar hoor, het idee van een peutertje aan de borst. Op de een of andere manier ziet dat er toch gek uit. Maar als het je eigen kind betreft is het toch anders heb ik gemerkt. Heb zelf 20 maanden bv gegeven, en echt van genoten al die tijd. Heerlijk dat je je kind kunt voeden en troosten wanneer je wilt. Hieperdepiep hoera voor jullie, en dat jullie nog maar lekker een tijd mogen blijven genieten van deze speciale tijd!
Super toch!! Hier gaat het ook zo leuk: Danique zegt meestal dat ze 'bosje' wil. Vervolgens vraag ik welke ze wil... Danique wijzend met een vingertje: 'deze' en wijst dan 1 van beide aan. Na een minuut of 3 a 4 zegt ze 'op!' en vervolgens wijzend naar de andere borst 'die!'. En weer 'op!' als ze klaar is.
Ik heb daar geen last van; zoon loopt niet aan de borst, maar ligt dan bij me. Ik snap wel wat je bedoelt, maar begrijp nooit zo goed waar mensen het nou moeilijk mee hebben. Vooral mensen die langvoeden raar vinden, hebben het over grootte, kunnen lopen, kunnen praten, etc. etc. Geniet er maar lekker van en gewoon poep hebben aan wat mensen vinden.
Ik vond het zelf ook altijd een raar idee om een "groter" kind aan de borst te hebben. Ook ik had er niet echt rekening mee gehouden dat je er zo in groeit, dat het helemaal niet raar voelt of wat dan ook. Wat anderen er van vinden heb ik nooit van wakker gelegen, maar had echt niet verwacht zelfs maar het half jaar te halen met voeden. (al had dat dan niets te maken met raar vinden).
Heerlijk toch!! Hier ook nog steeds naar volle tevredenheid. Ik moet er echt nog niet aan denken om er mee te stoppen (dochter gelukkig ook niet). Ook man vind het fijn zo, die is er inderdaad gewoon in meegegroeid. Hij moet nog wel wennen aan het idee dat ik onze dochter zelf wil laten bepalen wanneer ze stopt. Hij denkt dat tie het een raar gezicht vind, een kind van bijv. 4 aan de borst. Ik denk dat hij ook daar wel in meegroeit.
Ik denk gewoon niet na over stoppen. Als er een mment komt dat één van ons beiden het wel mooi vindt, kijken we wel verder. Ik ga n ieder geval nu nog geen leefijd eraan koppelen. Of zeggen dat mijn zoon het mag bepalen of dat ik dat doe. We zien wel.
Heerlijk hoe je het beschrijft! Hier ook zo'n blij meisje als ik "tussendoor" vraag of ze wil drinken *smelt*. Ik ben tijdelijk maar 1 dag per week met haar thuis, naast het weekend, dus ik leg haar die drie dagen liefst zo vaak mogelijk aan . Voor mijn productie en gewoon voor het fijne. Ze krijgt normaal nog steeds zo'n 4 of 5 keer. En trouwens, hoezo "groot"? Als ze tegen me aan kruipt, of huilt van frustratie als iets niet lukt of als ze moe is of tegen me aan ligt te slapen vind ik haar altijd nog hartstikke klein! (Maar ze loopt dan ook nog niet los )
Een jaar geleden kon je nog niet voorzien dat je kind zo snel zou gaan lopen Gefeliciteerd en veel plezier!
TS: hieperdepiep! Mooi hoor, geniet ervan. Ik had ook niet gedacht dat ik een kindje aan de borst zou hebben dat al zou kunnen lopen. Maar 't is toch 2 maanden zo geweest.... (en dat terwijl dochterlief maar 11 maanden BV heeft gehad; ze liep gewoon al heel erg snel Blijkbaar wilde zij het graag eens meemaken, als lopend kindje aan de borst).
Hier bij de vorige ook een maandje een lopend kind aan de borst gehad. De oudste heeft tot precies 15 maanden gehad, ze wou toen zelf niet meer en ik wou er ook langzamerhand mee stoppen. Ze liep met de 14 maanden.
ik ook! mijn oudste zoon liep met 8 mnd. Dus heeel vroeg, ik heb hem tot 10 mnd gevoed! (toen beet hij mij zo hard dat ik niet goed meer durfde en ben ik gestopt). gr brenda