Hoi Meiden, Ik heb 12 oktober een kijkoperatie gehad waaruit bleek dat ik veel verklevingen had in mijn eileiders, hij heeft 1 eileider zo goed als opengemaakt, de andere is zo goed als dicht. Dit kwam nogal rauw op ons dak, niet verwacht. We zijn vanaf dat Jaylie* is overleden bezig om een tweede kindje te maken en na een jaar zelf aanmodderen begonnen met de mmm 8 maanden Clomid geslikt en nog niks. Door PCO, nu al tweede maand natuurlijke cyclus, Jippie! Nu na twee jaar bleek dus dat mijn eileiders verkleefd waren. Maandag heb ik een afspraak in het ziekenhuis op de fertiliteitspoli. Kan er nu wel positief naar toe kijken. Maar knijp hem wel een beetje, ik heb de gyn alleen na de operatie even gezien toen ik uit narcose kwam en vroeg hem meteen of ik nog natuurlijk zwanger kon raken waarop hij na even aarzelen zei: 'het zou kunnen maar daar is wel wat voor nodig'. Ik was te duf om verder dingen te vragen. Mijn vraag is dus: Zijn er meiden die dit ook hebben gehad? Zijn er succesverhalen? Wat zijn de mogelijkheden? Moeten we een traject in, zoja welke? Kunnen mijn verklevingen terug komen, zoja in welk tijdsbestek? Veel vragen dus en ik ze maandag ook stellen maar ik zoek eigenlijk gewoon meiden die dit soort zelfde ervaringen hebben. Ik hoop op reactie's, Liefs Rach
Hai, Ik heb ook verklevingen in mijn eileiders en daar kwamen ze ook bij de kijkoperatie achter. Rechts is open en links zit dicht en daar konden ze ook niks meer aan doen. Waarschijnlijk heb ik deze verklevingen al heel erg lang en blijft het zo. Ik kreeg toen ook Clomid voorgeschreven en kregen we IUI, dan wordt het zaad van je man in de baarmoeder ingebracht in het ziekenhuis. De clomid zorgt ervoor dat je eitje goed rijpt, vervolgens krijg je een hormoonspuit(pregnyl) die ervoor zorgt dat je 36 uur later je eisprong krijgt, dan moet je mannetje een potje met zaad inleveren (daar worden in het laboratorium de beste uit gehaald) en dan heb je een paar uur later de IUI waarbij het zaad wordt ingebracht. Ik ben van de 4e IUI zwanger geworden en ben 26-12-2008 bevallen van een gezonde zoon. Dus een succesverhaal. Veel liefs Nataly
Rachje, wat lees ik nu! Ik kan me voor stellen dat de diagnose nog al rauw op jullie dak is gekomen, zeker omdat jullie van Jaylie* spontaan zwanger zijn geworden. Dikke knuffie! Ik wil je even laten weten dat ik ik aan je denk en hoop dat jullie snel een 2e wondertje mogen verwachten...heel veel succes maandag!
He lieve Rachje, Jeetje zeg, het zit jullie ook goed tegen zeg! Wat een fikse weg alweer bewandeld inmiddels. Hier geen ervaring met verklevingen of andere problemen waarbij de oorzaak bij de vrouw ligt maar toch wilde ik jullie ontzettend veel geluk en succes wensen! Knuffel, Elmo
Kan me voorstellen dat dat rauw op je dak valt! Ik ben wel een voorbeeld van een positief verhaal. Ik ben 2 x geopereerd aan mijn eierstokken en eileiders. Ik had vanalles tegelijk, verklevingen, ze waren om hun eigen as gedraaid, waardoor de bloedtoevoer zo'n beetje was gestopt (1 eierstok is ook verwijderd, was niet meer te redden) en cystes. Normaal komt dat ronddraaien maar 1 x voor, maar bij mij dus 2 x, al had ik de tweede keer geen verklevingen, maar wel weer die cystes. Ze hebben die eierstok toen vastgezet (misschien handig als ze dat de eerste keer hadden gedaan ). Met kinderen krijgen moest ik volgens de gyn niet op te late leeftijd mee beginnen, want dan zouden mijn kansen om zwanger te worden verkleinen. Eerlijk gezegd ging ik er vanuit dat het dus een hele lange weg zou worden en was er dus totaal niet mee bezig in mijn gedachten. Kwam er na 5 maanden achter dat ik al een week eerder ongesteld had moeten worden en bleek zwanger! Van de tweede was ik nog sneller zwanger, de tweede maand al! Dus geen heel medisch traject afgelegd om zwanger te worden (die operaties waren al een aantal jaar geleden), daar geen ervaring mee, maar boven alle verwachting best makkelijk spontaan zwanger geworden...ben nog steeds verbaasd, had het nooit zo verwacht. Ik ben benieuwd wat er maandag uit de afspraak komt, en ik hoop dat je snel zwanger bent!!!
hey meiden, dankjewel voor jullie lieve berichten en vooral de succesverhalen. Gister bij de gyn geweest en er is geen man overboord, die ene eierstok die ik nog wel heb kan schijnbaar ook eitjes ophalen aan de andere eierstok. Dus we gaan er weer volle bak tegenaan! We hebben afgesproken om mijn natuurlijke cyclus te volgen en dan eens kijken of dat wat wordt. Op zich positief gesprek, maar toch vreemd gevoel, had liever dat ze een zwangerschap uit het laatje hadden getrokken en hadden gezegd 'alstublieft mevrouw, eenmaal baby'. Is natuurlijk niet realistisch maar toch. Vrijdag weer naar het ziekenhuis voor follikelmeting, had er nu 3 ongeveer 7 mm dus nog klein, kijken of daar een mooi eitje uit wilt komen! Iig nog bedankt voor het reageren en het lezen, dankjewel meiden! Hoe is het nu met jullie trouwens?
Wat een ellende hé meid Ik had ook verklevingen in beide eileiders en dmv een herstel operatie zijn beide wel weer open gegaan maar tot op heden nog steeds geen zwangerschap En er is alweer een jaar voorbij die herstel operatie. Ik heb ook nog eens pco en ben nu bezig met spuiten maar ik hoef nog maar 4 rondes en dan ga ik beginnen met IVF. wat gaan jullie nu voor de rest doen ? Mag je al aan IUI beginnen of moet je nu eerst in je eigen cyclus proberen zwanger te worden ? Heel veel suc6!!!
heh verdorie, wat een herkenbaar verhaal. Hoe bevalt jou de IUI? En hoe kijken jullie nu aan tegen de aankomende IVF? Hebben jullie soms ook zo'n moeite om het hoofd hoog te houden? Ik ben vorig jaar oktober begonnen in het ziekenhuis omdat ik een onregelmatige cyclus had. Er werd toen gesproken van een pco-beeld, er werd toen gezegd dat als ik 6 kilo er af zou krijgen er een kans was dat mijn lichaam zelf weer een cyclus begon. Mocht er ook wel af, ben geen flinke meid hoor, maar voor ik zwanger raakte woog ik 53 kilo, ben er 11 aangekomen in de zwangerschap en die zijn er nooit af gegaan. Dus toen ik op de wachtlijst stond voor de kijkoperatie, dacht ik van ' nou geen getrek meer aan m'n lichaam'. Ik was er zo moe van. En toen kwam ik er dus achter dat mijn lichaam het zelf weer had opgepakt. Maandag had ik een eitje van 7 mm en gister wastie 13/14 dus het wordt wel een iets langere cyclus dan 28 dagen zoals vorige maand. Maar dat mag de pret niet drukken. Een van de ergste dingen vind ik nog dat ik nu net een paar dagen weet dat mijn collega-vriendin wel zwanger is en ik blij ben voor ze, maar niet op m'n blijst kan zijn omdat het steekt, voel ik me soms zo'n slecht persoon door!