Of je overdreden reageert kan ik niet zeggen, ik heb zelf (gelukkig) nog nooit een miskraam gehad. Maar hoe je schoonmoeder reageerde... Dat vind ik echt slecht. Als ze het niet begreep had ze ook anders kunnen reageren. Dat ze haar excuses heeft aaneboden maakt het wel weer wat beter, maar ik zou toch proberen nog met haar in gesprek te gaan, om uit te leggen waarom je het vroeg enwaarom je het zo moeikijk vind en dat zij dat waarschijnlijk niet voor kan stellen omdat het haar niet is overkomen. Sterkte de 16e. P.s. Sorry voor de typefouten
Misschien.... Maar ik heb eerder het idee dat de meesten denken dat een kindje van bijna 14 weken ook maar gewoon een klompje cellen is Mensen hebben er vaak geen idee van dat een kindje dat echt helemaal af is en alleen nog maar moet groeien. en dat je dat dus kunt vergelijken met een vroege mk, waarbij je "alleen" een heleboel bloed en weefsel verliest. Onwetendheid dus. Maar toch bedankt dat je het voor me op neemt.
Iedereen verwerkt dingen op zijn/haar eigen manier. Ze heeft geen recht om een dusdanig oordeel over je te vellen en maar voor iedereen een termijn te mogen bepalen hoe lang je ergens ' last' van mag hebben. Ongeacht het onderwerp gaat haar reactie gewoon te ver. Zou bij mij ook niet zo 123 weer koek en ei zijn.
Je bent terecht Je sm had echt wel die bbq kunnen verplaatsten zodat jij en je man die dag voor jullie tweeen konden houden. Ik had zo'n dag dan ook liever voor mezelf en mijn vriend gehouden dan met anderen te zijn. Meid, sterkte, dikke knuff
Voor mij is het morgen een jaar geleden dat ik met 13 weken mijn kindje ben kwijtgeraakt. Iedereen gaat er natuurlijk anders mee om en ik was zelfs even vergeten dat het morgen al was. Ik ga niet elk jaar rauwig zitten zijn om wat ik ben kwijtgeraakt. Wat ik wel heel erg vind is dat mijn man waarschijnlijk geen kinderen meer erbij wil. Dus het was gelijk voor mij mijn laatste zwangerschap....
Zelfs al zou ik je vraag overdreven vinden, dan nog kun je daar een normaal antwoord op geven. Je sm reageert ontzettend lomp. Waarom zou je zo boos zijn, als iemand vraagt iets 1 dag te verzetten? Ik vind jouw boosheid heel reëel. Of je emoties omtrent je miskraam "normaal" zijn doet er helemaal niet toe. Al had je gevraagd om de bbq te verzetten omdat je de 16e een lelijk getal vindt, dan had ze ook normaal kunnen reageren. Ik vind je emoties trouwens heel normaal. 2 jaar geleden kreeg ik op 30 juni te horen dat we waarschijnlijk een miskraam hadden. Dat bleek achteraf niet helemaal, 1 van de kindjes ligt nu naast me te slapen, alles is dus goed gekomen. En toch maakt die dag me emotioneel. In jouw geval doet het logischerwijs veel meer pijn, dat iemand dat niet hetzelfde ervaart is prima, maar je moet er toch wel respect voor kunnen opbrengen. Zeker na zo'n korte periode.
ik zeg hier een ding bij je hebt gelijk ,luister naar jezelf en zij mag wel eens flink enorm flink op der donder krijgen van je man en zijn vader ik zou ook zo pissig zijn zeg
Ik denk wel dat je daar de spijker mee op zn kop slaat: je hebt het niet meegemaakt dus je weet het niet. Ik denk dat je dus niet kunt zeggen dat je het overtrokken vindt. Ik heb er 1 met 8 weken gehad. Toen was al heel veel van een babytje te herkennen..ik wil dus niet weten hoe het voor mamabri op die termijn moet zijn geweest. En ja een jaar later was bij mij ook iedereen het allang vergeten...en met iedereen bedoel ik ook iedereen. Maar ik niet...heb die dag maar wat stilletjes in mn eentje doorgebracht en dat doet heel zeer.
Dat kan, het gaat er hier ook niet om dat ik volledig in rouw ben etc. gewoon dat ik niet op die datum een soort klein feestje wil. Dat voelt voor mij niet goed. En natuurlijk gaat iedereen hier anders mee om, maar ik vind niet dat een ander voor mij mag gaan bepalen hoe ik hiermee om moet gaan. Ik voor mezelf heb dit als een enorme impact ervaren, en natuurlijk gaat het leven gewoon door, maar op deze datum wil ik er voor mezelf wel bij stilstaan. (en ja, het is echt de 16e, sm beweerde bij hoog en bij laag dat het de 15e was.....:x, als of ik zelf de datum niet meer weet......) Wel rot dat jouw man geen kinderen meer wil, terwijl jij dat blijkbaar nog wel wil. Hopelijk komen jullie daar nog mee in overeenstemming.
Ts het lijkt mij duidelijk dat ik jouw reactie dus volledig begrijp en ik denk dat je schoinmoeder na zo'n debiele reactie met mij een groter probleem had gehad. Ik denk dat ik het bevroren bbq vlees ter plekke achter in dr strot had geduwd.
vind die reactie van je sm echt niet kunnen. en die opmerking over haar sz vind ik al net zo ongepast en respectloos. dat zij het ergens niet moeilijk mee heeft prima, maar dat betekent niet dat anderen het ook al na een week zijn vergeten kan daar slecht tegen... maar eten moet je toch die dag toch? kan het net zo goed een bbq zijn...? bij ons is dat tenminste niet perse een feestje?
Zoals uitgelegd hier dus wel, met een wijntje en een biertje etc etc. En wb haar schoonzus: Die zit ieder jaar een aantal dagen in een psychiatrische inrichting, omdat ze het niet trekt. Dat vind ik al erg genoeg voor haar, en zo ben ik dus totaal niet. Vandaar dat ik dus ook erg nijdig werd om de vergelijking.
Mjah...ik heb het zelf niet meegemaakt, dus geen idee....Maar toch denk ik dat ik een bbq niet zo erg zou vinden...Je bent natuurlijk ook gewoon deze datum op vakantie en dat doe je ook voor je plezier toch? Hoe wilde jij deze dag evt inplannen dan? En had je dat van te voren aangegeven? Overigens vind ik de reactie van je sm heel hard en onbedacht. Als jij er wél moeite mee heeft, kan ze daar op zn minst op een normale manier op reageren. Ga niet voor een ander oordelen.
Als een gewone dag zeg maar. Alvast spullen inpakken, beetje opruimen. en om 15.10 een kaarsje aansteken (geboortetijdstip) Mijn beste vriendin steekt op dat tijdstip op het grafje een kaarsje aan, omdat wij er niet zijn. En dit weet mijn sm ook, ik heb de kaarsen gekocht waar ze bij was.
Het is lastig voor omstanders om je emoties te snappen. Helaas, maar waar. Ik was wel gaan bbq'en maar had dan aangegeven dat het wel een moeilijke dag voor me was, en dat ik daar wat begrip voor zou willen hebben...
Ik vind zeker niet dat je je aanstelt en de reactie van haar vind ik heel bot en onbeschoft. Wat is de moeite om het een dag te verschuiven zodat iedereen mee kan doen. Sterkte vooral op de dag zelf. Lijkt me heel verdrietig.
Wow sorry hoor blijkbaar komt het verkeerd over. Maar nee ik kan me dus niet goed inleven hoe een ander zich daarbij voelt. Maar het komt op mij heel zwaar over en dat lijkt mij niet nodig want ik zie een BBQ niet als iets feestelijks. Maar iedereen verwerkt dat op zijn eigen manier en blijkt wel dat ik er te nuchter en te makkelijk over denk omdat ik het niet hebt meegemaakt. Excuses als het verkeerd is overgekomen.
Ik snap je heel goed! Die datums zijn nou eenmaal wat moeilijker. De reactie van je schoonmoeder vind ik dan ook te idioot voor woorden.
Je stelt je zeker niet aan. Vind dat ze wel wat meer begrip mag tonen want ze is tenslotte wel de oma van je overleden kindje. Ik snap precies wat je bedoelt. Alleen zou het voor mij iederjaar feest en verdriet zijn. Deze week ik mijn zoontje jarig en zijn vader zijn op de zelfde dag jarig en daar hebben we dus feest van maar op dezelfde dag ben ik ook bevallen van zijn tweelingzusje die we hebben moetrn laten gaan met 20 weken.
Ik ben niet boos op je, vandaar dat ik niet op je post had gereageerd. Ik las in je post alleen onbegrip, wat ik ergens ook kan begrijpen, omdat je het niet hebt meegemaakt (gelukkig) Vandaar ook mijn uitleg dat veel mensen denken dat een kindje van bijna 14 weken alleen maar een klompje cellen is. En dat veel mensen dus gewoon niet begrijpen hoe dat voelt. Maar mijn sm heeft erbij gestaan zeg maar, die weet hoe verdrietig wij ervan waren. zij heeft het kindje gezien, en ze hoort onze dochter van 4 nog regelmatig vragen waar L* is. Die is er ook vaak bij als zij vraagt of ze een kaarsje mag branden voor haar broertje. Dat is anders dan jouw reactie voor mij. Excuses zijn dus niet nodig.