Ik ben bijna 31 weken zwanger en autisme zit enigszins in onze familie. Nu merk ik de laatste tijd, sinds ik werkelijk ledematen kan voelen, dat mijn baby wegtrekt als ik of mijn man haar proberen te voelen. We porren dan enigszins maar niet hard uiteraard maar zodra we iets voelen en eraan zitten via mijn buik trekt ze weg. Ik ben nu hevig ongerust dat het misschien wel een enorme autist is die niets met anderen te maken wil gaan hebben (niet eens met ons) en niet aangeraakt wil worden etc. Is dit realistisch of maak ik me onnodig druk? Hoe was jullie ervaring? Soms lees je wel eens dat baby's in de buik juist tegen een hand gaan aandrukken en reageren enzo dus vandaar.
Ach wat een zorgen, niet leuk Misschien kan ik je gerust stellen. Mijn oudste is autistisch en die is de grootste knuffelkont die er is Zegt helemaal niets dus.
Ik denk dat je je onnodig druk maakt. .ik snap je zorg om het feit dat het in de familie zit. Maar denk niet dat je dit nu al door dit kan zeggen. Weet je zeker dat het terugtrekken is of dat ze gewoon gaat bewegen door je aanraking?
Bedankt voor jullie reacties Het lijkt erop alsof ze bewust wegtrekt, iedere keer als ik mijn buik ergens aan voel spannen omdat er een voetje uitsteekt of der billetjes dan voel ik voorzichtig en floep weg is ze weer. Dat is iedere keer nog tot nu toe, als ik er achteraan ga met mijn hand doet ze het weer etc. Dus het lijkt er wel echt op
Ik zou me er geen zorgen om maken Divarg, ik heb het ook wel met deze baby. Ze beweegt en zodra je je hand ernaartoe brengt houdt het op. Voor zover ik weet geen autisme in de familie, ik interpreteer het gewoon zo als dat elk kindje anders is, en ze hebben al vrij snel een eigen persoonlijkheid. Betekent ook niet dat als ze eenmaal geboren zijn ze niet geknuffeld willen worden natuurlijk. De eerste was bij mij ook niet altijd happig op aanrakingen op de buik. Nu kan ze wel een uur op schoot zitten en knufflen Als de doptone nu op mijn buik gaat, weet dit meisje ook niet hoe snel ze weg moet "zwemmen". Volgens de verloskundige is dat ook normaal. Als je je echt druk maakt zou ik het eens bespreken met je verloskundige als je op controle bent. Zorgen maken en stress is nooit goed natuurlijk.
Ik snap je zorg wel maar ik denk dat daar nu helemaal niks over te zeggen is. Mijn zoontje stopte ook altijd met bewegen als ik mijn handen op mijn buik legde maar hij is niet autistisch hoor.
Onze meisje trekt ook gelijk weg als je haar aanraakt. Soms zwemt ze helemaal naar de andere kant van mijn buik. Als ik s nachts tegen mijn man leun met mijn buik gaat ze ook ontzettend hard schoppen. Niets aan de hand, wel grappig om mee te spelen
Had in de eerste zwangerschap hetzelfde. Nu weet ik het nog niet. Maar heb een zoon die best van een knuffel houd en ook sociaal is. En zichzelf lekker kan vermaken. Naar vreemden lacht en zwaait. Ik denk dag je er nog weinig van kan zeggen zo in de buik.
Mijn baby beweegt ongelofelijk hevig. Van het moment dat ik iemand wil laten voelen of kijken naar de bewegende buik. Houdt ze zich zo stil als een standbeeld. Ik denk niet dat je je nu al zorgen moet gaan maken over autisme!! Staat zelfs in artikels dat baby's bewegen en van zodra je dit wil delen stoppen ze. Ongeboren baby's zijn heel intuïtief !!! No worry's
Maak je geen zorgen.ook straks niet als kindje geboren is. Iedereen heeft een andere prikkel verwerking. De een houd van kriebelen, de ander wil stevig vast gepakt worden. Ook verschilt dit nog per moment van de dag. En in welke fase jij je verkeerd. ( ontspannen, boos, verdrietig) als straks je kindje er is ondek je vanzelf wat hij of zij prettig vind en waar behoefte naar is.
Deze meid ook hoor, ze beweegd alleen als ik mijn handen op de buik heb of mijn vriend. Zodra opa/oma of vriendinnen het proberen is het muisstil daarbinnen. Lijkt wel of ze weet al wie haar papa en mama zijn( lijkt me sterk hah) Maar niets om je druk om te maken.. Autisme komt ook meestal pas naar voren als je kindje wat groter is en niet met de rest meekomt. Ikzelf heb adhd en dat is pas ontdenkt sinds 2 jaar (ben nu 22) Maak je niet zo druk en probeer te genieten !
Mijn kindje houdt ook meteen op met bewegen zodra papa of grote broer hun hand op mijn buik leggen. En zodra papa het opgeeft en gaat slapen begint de voetbalwedstrijd lijkt het wel.. Ik geloof niet dat dit iets met autisme te maken heeft. Wij noemen het nu maar. Gewoon tegendraads..
Het is niet alleen bij mijn man maar ook bij mij dus. Ze trekt gewoon bij iedereen en altijd weg als je probeert te voelen. Dus niet stoppen met bewegen maar echt wegtrekken.
Als ik het zo lees denk ik eerder aan een ondeugend, koppig meisje dan autisme! Ik heb nu ook een aparte knul in mijn buik die anders reageert dan mijn andere kinderen. Vooral tijdens echo is het helemaal een feestje; met drukken, duwen en al, blijft hij gewoon liggen zoals hij wilt en soms zwaait hij weg alsof hij met rust gelaten wil worden. Maak je echt geen zorgen meid. Elk kind is anders
Niet teveel zorgen maken hoor, autisme is namelijk niet erfelijk! Mijn dochter zwom ook altijd weg en ik was er de eerste paar maanden ook bang voor omdat ze bijna niet lachte en ons niet aankeek, maar het bleek achteraf dat ze zich gewoon eerst op andere vlakken ontwikkelde. Nu is ze een lieve, vrolijke, gezellige meid die best van een knuffel houdt op zijn tijd!
Autisme bevat wel degelijk een erfelijk component maar alsnog zou ik me geen zorgen maken hierover. Gedrag in de buik is geen graadmeter voor autisme.
Ik heb ook helemaal geen echt "contact" gehad met de baby, reageert niet echt op mijn hand bijvoorbeeld. Al beweegt ze wel heel veel, ze stopt haast altijd als mn vriend voelt of als ik zelf wil voelen. Ze trekt Zich dan ook terug. Maak je geen zorgen
Mijn zoon heeft een hele zware vorm van autisme, maar ik kan me niet herinneren dat hij zich zo terugtrok in de buik. Natuurlijk begrijp ik heel goed je zorgen, aangezien er wel degelijk een erfelijke component is en ik me ook zorgen maak over het meisje in mijn buik. Ik denk alleen niet dat het gedrag in je buik er wat over zegt. Als ik plotseling aangeraakt word zonder dat ik het aan zie komen, trek ik me ook terug.