Terecht teleurgesteld? Vader op vakantie rond uitgerekende bevaldatum..

Wat een verdrietige situatie zeg.. Je moeder nog hebben en dan zo je vader (een beetje?) kwijt te raken.

Tja.. hebben ze met opzet die datum gedaan of hebben ze er niet echt bij nagedacht? Misschien denken ze heel nuchter, hooguit een week later zien we dat kindje dan. misschien nog veel minder zelfs?

 

Wat een nare situatie voor je!! Kan me voorstellen dat het heel moeilijk is er mee om te gaan als je het gevoel hebt dat ze je wegkijken e.d.!

Wat betreft de vakantie, ik zou echt heel verdrietig zijn. Mijn ouders hadden al een vakantie geboekt en zouden 2 weken voor de uitgerekende datum van mijn zus terugkomen. Toen ze hoorde dat ze zwanger was wilde ze die vakantie zelfs afzeggen, terwijl de kans minimaal is dat ze iets zouden missen. Dus ik kan me hier niet voorstellen dat we in die situatie terecht zouden komen.

Als ik jou was zou ik eens een gesprek aangaan met alleen je vader, dus zonder vriendin.
Ik zou niet boos worden maar gewoon eerlijk aangeven dat je er heel heel heel verdrietig van bent dat hij diemtwee vakanties net dan heeft geboekt.
Hij wordt tenslotte opa en daar wil je hem neem ik aan graag bijhebben!
En bewust die vakantie boeken terwijl ze al wisten dat je dan uitgerekend bent vind ik echt buitengewoon onaardig!!
Als hij er niks op te zeggen heeft, of er niks mee doet, dan moet je het een plekje gaan geven. Maar ik zou zelf echt heel verdrietig zijn!!

 

Ik herken wat je schrijft over je vader, want bij ons was dat ook een beetje zo. Mijn moeder is ook jarenlang ziek geweest (ms) en mijn vader heeft haar min of meer verzorgd en zichzelf in die tijd vaak weggecijferd. Toen mijn moeder overleden was is hij ook heel erg voor zichzelf gaan kiezen, al helemaal toen hij een serieuze relatie kreeg. Wij gunden het hem van harte, maar voor mijn zus en mij was dat niet altijd makkelijk.
Ik was ook in de vakantieperiode uitgerekend, maar mijn vader en zijn vriendin hebben gewacht tot ik bevallen was. Ze zouden met de caravan weg gaan en mijn bevalling was als het ware het startsein voor hun vakantie.

Ik kan me voorstellen hoeveel pijn het doet dat je vader daar geen rekening mee houdt. Ik zou het absoluut met hem bespreken, zonder zijn vriendin erbij. Met mijn vader heb ik dat ook een aantal keren gedaan en dat heeft elke keer wel geholpen. Door zijn verliefdheid en geluk zag hij soms gewoon niet dat hij anderen pijn deed of teleurstelde met zijn gedrag. Wie weet is dat bij je vader ook zo en kan hij de vakantie nog verplaatsen als hij weet dat jij er zo mee zit.

 

Ik weet niet in hoeverre ze rekening te houden hebben met schoolvakanties of bouwvak? Ik ben voor de tweede keer in juli uitgerekend, deze keer zelfs eind juli ipv begin juli zoals bij dochterlief. Daar is dus nauwelijks omheen te plannen mbt zomervakantie. Schoonmoeder wil heel graag met jongste zusje, nog gebonden aan schoolvakantie, een maand naar de familie in het buitenland toe. De eerste keer vertrok ze een dag of vijf na de uitgerekende datum, en heeft ze dochterlief nog anderhalve week voor haar vertrek kunnen meemaken. Nu gaat ze een week voor de uitgerekende datum, dikke kans dat ze haar kleinzoon pas na een maand ziet. Nou ja, jammer maar ik kan er niet heel erg wakker van liggen, meer jammer voor haar dan voor mij. Ze hebben nog tijd genoeg om elkaar te leren kennen.

Manlief en ik zijn zelf overigens ook een week na de uitgerekende datum van schoonzus voor drie maanden naar het buitenland vertrokken - ik kon niet een hele stage aanpassen op deze geboorte. Het leven van andere mensen gaat gewoon door!

 

Niet helemaal vergelijkbaar. Mijn ouders hebben hun vakantie ook als ik uitgerekend ben. Al blijven ze hierdoor wel in Nederland op vakantie vind ik het wel moeilijk dat ze niet direct bij ons kunnen zijn. Mijn ouders waren er wel heel stellig in van wij gaan onze vakantie daar niet voor verzetten. Dat deed wel even zeer maar kan het op dit moment van mij afzetten, geen idee wat het doet als ik net bevallen ben.
Het blijft raar maar misschien een gesprekje aangaan als je het echt vervelend/dwars zit.

 

Het is een beetje dubbel. Je kan hem ook niet verplichten hem thuis te houden.

wie weet ga je wel eerder bevallen of loop je uit... Dan kan je iemand moeilijk verplichten 5 weken thuis te blijven bvb...

 

Ik zou er zelf niet al te zwaar aan tillen. Je weet toch nooit wanneer je uiteindelijk bevalt.
Terwijl ik echt meerdere keren per week bij mijn ouders ben en dus heel close.

 

Hoi,

Mijn vader is ook op vakantie met vrienden in de week dat ik ben uitgerekend. Ik heb vanaf het begin gezegd dat hij de vakantie gewoon door moet laten gaan. Het kan best zijn dat ik eerder beval of later en dan wil ik hem niet een vakantie door zijn 'neus geboord' hebben. Daarnaast zijn mijn schoonouders er wel en is ook mijn stiefmoeder wel in de buurt. Mijn eigen moeder is overleden. Ik heb hem alleen gezegd dat hij direct vanuit het vliegveld langs moet komen als de kleine er is, haha. Maar zo is denk ik de situatie voor iedereen anders.

Zoals hierboven al is aangegeven, misschien inderdaad even aankaarten bij je vader hoe je je daarover voelt. Ik zou alleen ook de vriendin erbij betrekken. Zij hoort nu eenmaal bij je vader en waarschijnlijk neemt hij ook geen beslissingen zonder haar. Ik kan me althans niet voorstellen dat hij de vakantie annuleert zonder overleg met haar.

 

Ik vind niet dat je je aanstelt en ook niet egoïstisch. En ja, je mag best tegen je vader zeggen dat je het niet leuk vindt en dat je hem nodig hebt. Als het nou een hele bijzondere reis was geweest die al heel lang geboekt was dan kon ik me er nog iets bij voorstellen maar een weekje? Kom op zeg, er bestaan tegenwoordig zoveel last-minutes. En anders maar een andere keer op vakantie. Een bevalling/ opa worden is compleet iets anders dan een verjaardag. Als dat een keertje overgeslagen wordt door een vakantie ofzo... ach, dan is er het jaar erop weer één.

Ik heb iets soortgelijks meegemaakt in de familie. Neef van mijn man werd vader. Hij is enig kind en zijn ouders (oom en tante van mijn man dus) zaten al jaren te zeuren om een kleinkind. Tijdens de zwangerschap door het dolle. Maar ze hadden ook hun vakantie gepland rondom de uitgerekende datum. Ze zijn wel gegaan met de afspraak; ze zouden bellen als de bevalling begonnen was en dan zouden zij naar NL komen. Op zich prima, je kan tenslotte moeilijk naast de telefoon gaan zitten wachten. Uiteindelijk was de baby er en ze zijn pas 3 weken na de geboorte thuis gekomen. Al die bijzondere eerste momenten hebben ze gemist. Kan zeggen dat de kersverse vader behoorlijk teleurgesteld was in zijn ouders. Ze hebben er om de lieve vrede niks van gezegd maar ik merk soms (in gesprekken enzo die o.a. over bevallen en kraamtijd gaan) dat het nog best wel steekt.

Laat dus weten hoe je je voelt. Of je vader er iets mee doet is een tweede maar dan heb jij in ieder geval je zegje gedaan. Achteraf kan je dan ook nooit het verwijt krijgen dat je het nooit gezegd hebt.

 

Ik zou het ook aangeven hoor. Kan begrijpen dat je het niet leuk vindt. Gaan ze ver weg?

Mijn vader verkondigde een paar maanden geleden doodleuk dat ie op vakantie zou zijn als mijn zoontje 1 wordt. Achteraf bleek dat ie zich vergist had in de datum, maar ben daar toen wel even fel op in gesprongen...

 

Zulke discussies zijn hier al vaker geweest..veel vinden dan geloof ik dat je je aanstelt. Maar ik snap het wel..in onze familie leven we met zn allen naar dit soort datums toe..ook verjaardagen e.d. en zorgen dan echt dat we er zijn.

 

Ik kan me heel goed voorstellen dat je teleurgesteld bent dat hij rond die tijd op vakantie is. Mijn schoonouders waren ook op vakantie toen onze zoon geboren werd maar zijn wel de dag erna thuisgekomen enngelijk komen kijken. Toch stak het mijn vriend heel erg dat ze er niet waren.
Nu zijn ze er wel met zijn verjaardag maar voor de rest zijn ze veel in het buitenland op vakantie en missen ze heel veel van hem. Dat vinden wij niet leuk, maar we gaan ze niet dwingen thuis te blijven. Het steekt wel dat hun andere kleinzoon ( ok die is nu wel al 19) vroeger wel heel veel aandacht kreeg (en nog) terwijl wij ze hooguit 1x per 2 weken zien als ze thuis zijn. Ze kiezen zelf egoïstisch voor zichzelf dan leren ze onze boef ook niet zo goed kenne als zijn andere opa en oma die er wel zijn.
Maar leuk, nee dat is het niet

 

Ehm wat verwacht je van je vader? Dat ie gaat zitten meepuffen als je bevalt? Die tijd heeft hij gehad.
Wat maakt het nou uit of hij op vakantie is rondom je uitgerekende datum? Betekent hooguit dat hij niet binnen 24 uur beschuit met muisjes komt eten. Veel meer zal hij als opa toch niet kunnen doen, en veel langer komen mensen normaal toch al niet op kraamvisite.

Ik snap dat je last van je hormonen hebt, en de situatie is wat gecompliceerder doordat je vader, na jaren zorgen, nu voor zichzelf kiest. Maar dat is zijn goed recht. Hij is volwassen. Jij bent volwassen.

 

Ik begrijp je wel. Als je vader een reis geboekt heeft die niet te verplaatsen heeft zou ik daar wel rekening mee houden, maar als je een beetje een goede relatie met hem hebt geloof ik ook dat je prima tegen hem kan zeggen dat je het moeilijk vind als hij dan weggaat.

 

Dit afdoen op hormonen is zo kinderachtig, natuurlijk verwacht ze niet dat hij gaat zitten mee puffen, maar ik snap best dat ze in ieder geval haar vader in de buurt wil hebben als ze gaat bevallen, normaal doet een moeder dat(niet altijd weet ik ook) maar haar moeder kan niet en dus tweede beste keus en dan gooien op hormonen, echt kinderachtig om te zeggen, het is haar gevoel.

Ik zou bij je vader aangeven dat je teleurgesteld bent dat hij een vakantie kiest boven zijn zwangere dochter, het is zijn kleinkind en ook al merkt het kleintje niet dat opa er wel of niet is, het is toch leuk om te zien als je vader komt en de kleine aanwinst in zijn armen houdt.
Vertel je gevoel maar ga niet in verwijten zitten, daar bereik je het tegenovergestelde mee.

Sterkte


ps ik had mijn moeder en vader niet bij de bevalling of op bezoek, ook de dagen of weken erna niet, ik denk dat dochter anderhalf was toen haar opa voor het eerst zag (vond ik maar niets, vond niet dat hij het verdiende zijn kleindochter te zien na wat hij met mij gedaan heeft en bio-moeder heeft dochter nooit gezien en die gaat ze ook nooit zien, mijn pleegmoeder een paar keer en toen was ik er klaar mee met mij familie)

 

Hadden ze de vakantie al eerder geboekt? Dan is er ook niet veel van te zeggen. Je kan niet zomaar een vakantie afzeggen.

Is de vakantie geboekt nadat ze de uitgerekende datum wisten, zou ik ook een beetje over de emmer zijn. Ze hadden dan wel wat rekening met je mogen houden.

 

Ik denk dat veel afhangt van het feit of ze de vakantie al geboekt hadden op voorhand of niet. Bij het laatste zou ik ook teleurgesteld zijn, anders zou ik me er niet zo druk om maken. Hij gaat rond je uitgerekende datum weg, voor hetzelfde geld beval je twee weken eerder of later.

Ik denk dat er veel meer achter zit wat betreft dat niet meer welkom voelen, en het feit dat jullie relatie wat gecompliceerder is door de situatie met je moeder. Ga het gesprek aan met je vader, zeg hem eerlijk hoe je je voelt. Ik denk dat hij daar echt van zou schrikken. Het is niet de bedoeling dat jullie je onwelkom voelen denk ik zo. Dan zal hij wellicht ook snappen dat je hem nodig hebt rond de bevalling, bijv. voor oppassen op je oudste.

 

Herkenbaar hier was het bij de tweede en toen hun de eerste dag halverwege de vakantie bestemming waren begon de bevalling. De middelste was dus 3 weken oud toen ze haar voor het eerst zagen. Mijn man vond het heel erg en ze hebben haar ook niet vast mogen houden.
Na 30 min heeft hij ook gezegd dat wij gingen eten en ze moesten gaan.

Mijn man heeft hier best wel een knauw van gehad in de band met ouders

 

Tja dat Is hier ook. Hier zitten opa en oma ook ver weg in het buitenland al 2 weken en gister Is zoon 1 geworden