Jouw termijn is echt fantastisch! Wat moet je opgelucht zijn inmiddels? Ik weet dat het alle kanten op kan (dus ook nog weken kan blijven zitten), maar ja... bevalling van de vorige keer laat me uiteraard gewoon niet los.. Meting van vandaag was weer hetzelfde als de eerste meting waarvoor ik werd opgenomen. Dus gelukkig niet korter, maar wel weer funneling die eerder weer weg/minimaal was. Morgen nogmaals meting en dan plan de campagne maken met de 3e lijn (ivm nog geen reëele dreiging nu lig ik in streekziekenhuis, met veel overleg). Cerclage wordt niet meer gedaan (risico op infectie of weeën te groot), en pessarium zagen ze bij de 3e lijn ook niet zo zitten... Zonder heel duidelijke reden. Ik snap dat niet zo goed (echt, prop hem er in...) dus wil dat nogmaals gaan overleggen. Lastige is dus wel dat de gynaecoloog hier dat besluit niet heeft genomen (maar de 3 lijn). Gelukkig is het geschatte gewicht van de baby goed (ruim 1 kg), maar ja... beste plek blijft in m'n buik zonder al die stomme toeters en bellen en infusen en beademing en prikken enz Ben er echt bang voor, maar tegelijk leven we van dag tot dag en hopelijk blijft het nog een tijdje zo... hopelijk iig de 28 weken eerst maar halen
Wat moet dit spannend voor je zijn. Ik vond het ook ontzettend spannend, maar jij hebt al een kindje verloren waardoor je dat toch in je hoofd hebt. Gelukkig ga je al hard richting de 28 weken. De kinderarts kwam toen bij ons en gaf aan dat kinderen geboren rond 28w een hele goede prognose hebben! Wereld van verschil met bijvoorbeeld 24 weken kindjes. Bovendien is je kindje ruim 1kg dat is super! En ik heb me laten vertellen dat tussen 28-30 w de baby meer op het bekken gaat rusten en daarbij de directe druk dus van de baarmoedermond af is. Maar elke dag is er één en het liefst die kleine zo lang mogelijk in je buik. Ben benieuwd wat het plan is en of je toch nog pessarium krijgt. Ik heb hem niet gekregen. Loop vanaf 34 weken weer rond en toch blijft de kleine zitten! Hou je taai. Ik ben idd heel erg opgelucht en dankbaar dat t bij mij met een sisser is afgelopen. Had toen een topic geopend ook en meer reacties van meiden die bijna geen cervix meer over hadden en toch voldragen kindjes kregen, dat gaf mij toen veel hoop. Sterkte
Jeetje @toffepeer wat zal dat schrikken zijn zeg. Hopelijk blijft de kleine nog een hele poos binnen zitten, veilig in je buik. Veel sterkte en zal voor je duimen.
Ach nee ik had deze update helemaal gemist, wat onwijs schrikken zeg.. Super dat de kleine al een kilo weegt en dat je longrijping hebt gehad, maar ik duim uiteraard dat hij/zij nog een tijd blijft zitten..
Ik was gister zo moe dat het nog niet van een update was gekomen Maar de meting was wederom stabiel, varieert tussen 20-28 mm met soms een beetje, soms niet en soms veel funneling. Dus in ieder geval niet slechter! Lengte hangt ook heel erg af van manier van meten (bijv wel of niet een kussentje onder je bekken waardoor deze kantelt) Pessarium bij deze termijn is 3e lijn ziekenhuis geen voorstander (meer) van, ivm toch hoger risico op infectie, paar jaar geleden deden ze dat nog wel maar inmiddels zijn ze er van af gestapt. Gezien de stabiele waarden ben ik inmiddels weer lekker thuis, en hier verder afwachten met wekelijkse controles. Dus veel rust houden en duimen dat het zo stabiel blijft! En ondertussen volop genieten van beeb die nog lekker in m'n buik wiebelt en schopt
Thanks voor je reactie! De info die je van de kinderarts hebt gekregen geeft wel echt hoop zeg, net als dat de baby meer op het bekken gaat rusten! En jij nu 'gewoon' bijna 37 weken?! Wat geweldig voor je, echt superfijn!!
Het komt echt goed meid!! Ik ken een ventje dat met 28 weken is geboren, van een goede collega. Zij had ernstig zwangerschapsvergiftiging, waardoor hij naast prematuur ook nog eens ernstig dysmatuur was; hij was slechts gegroeid tot de 25 weken en moest worden gehaald!! Toch gaat het met hem helemaal goed, hij heeft er echt niets aan overgehouden tot nu toe en is een blije peuter van 2 jaar. Heerlijk mannetje. En jouw kleine is gelukkig wel goed gegroeid. Bijna 28 weken! Ben je weer terug uit het ziekenhuis? Nu lekker broeden, zware huishoudelijke taken etc uitbesteden en elke dag is er een!
OH haha ik lees je voorgaande bericht dat je inmiddels thuis bent. Heerlijk! Goed dat de metingen stabiel blijven. 20-28 mm is inderdaad wel verkort maar toch is het gelukkig niet dramatisch verkort. En een héél goed teken dat het stabiel blijft. Bij mij was het dus op 28w 7mm met ernstige funneling en op 32 weken nog steeds! Toen werd het gemeten omdat ik zeer veel pijnlijke harde buiken had maar die deden dus niets. Ik weet zeker dat je er nog heel veel weken bij doet! Enne, mocht je in de toekomst een volgende zwangerschap overwegen toch wel een cerclage zeker!!! Eerlijk gezegd belachelijk dat ze het niet hebben gedaan dit keer!
Fijn om te lezen dat het stabiel blijft en je weer naar huis mocht! Nu lekker rustig aan thuis en genieten van de schopjes!
@Kangerootje ja gelukkig niet dramatisch verkort! Moet regelmatig aan jouw lengte denken, brrr.....! We gaan er van uit dat, mocht de kleine nu toch komen, het uiteindelijk wel goed komt. Goed gewicht, kleine grote zus was bij 22 weken een waanzinnig vechtertje dus hopelijk deze ook. Weet ook wel dat dat geen garanties geeft, maar ik probeer me op die positieve dingen te focussen Alleen eerder bang voor de complicaties die kunnen optreden en het feit dat baby nu heerlijk niks door heeft in m'n buik, ipv ineens een bak ellende over je heen krijgen in een couveuse. En over die cerclage.... tja voor een volgende zwangerschap eerst maar nieuw advies idd! Hopelijk is nu in het ziekenhuis duidelijk dat ik níet eerst weeën krijg en dan pas verkorting/ontsluiting (kwam de vorige keer binnen met 3-4 cm ontsluiting en weeën, maar die weeën waren echt pas net begonnen, maar op de een of andere manier denkt iedereen dat het wel met weeën begon, waardoor cerclage geen optie is).
Goed dat je zo een positieve instelling hebt! Helemaal super! Het gaat goedkomen met jullie kleine ukje. Maar natuurlijk snap ik ook je angst voor de couveuse tijd. Die had ik ook heel erg. Het liefst gewoon een voldragen kindje en een fijne kraamtijd, toch? Maar gelukkig hadden ze het op tijd in de gaten, dat is echt in je voordeel. Je kunt nu volledige rust nemen om verdere verkorting te voorkomen. Inderdaad eerst maar eens een gesprek over een eventuele volgende zwangerschap. Het is nu wel heel duidelijk dat je cervixinsufficiëntie hebt, dat kan haast niet anders. Inderdaad verkorting zonder duidelijke symptomen. Ik zie ook nu al zó op tegen een volgende zwangerschap. Slaat nergens op, eerst maar eens een poos lekker genieten van deze kleine. Maar omdat ik de zwangerschap nu heb voldragen kom ik niet in aanmerking voor een cerclage denk ik. Met 20 weken was mijn lengte nog 3.6, met 16 weken zelfs 4.2! En toen pas op 28 weken weer gemeten, 7mm, dan denk ik; hoe zou ie op 24 weken zijn geweest? Ik ga wel knokken voor een cerclage de volgende keer, desnoods ga ik naar Belgie of betaal ik het zelf of weet ik het wat. Het zit bij ons ook nog is in de familie; zus en tante hebben het ook en ook babys verloren.... Nouja eerst deze kindjes maar eens ''afbakken'' vind je niet?
@Kangerootje thanks voor het vragen! Gaat goed! Ik wachtte de controle van vandaag even af voor een update haha. Het blijft stabiel; wordt gelukkig niet korter! Dus het vertrouwen komt toch langzaam weer terug en we blijven afwachten... maar durf nu weer wat meer te hopen dat dat inderdaad weken zijn (en dan hoor ik weer een stemmetje in m'n achterhoofd... de vorige keer was ik ook ineens vanuit het niets aan het bevallen ) Poe heftig dat het ook in je familie voorkomt... bij mij niet, behalve dan het spontaan ineens al 3-4 cm ontsluiting hebben. Verschil is alleen dat zij dat gelukkig wél bij een fatsoenlijke termijn hadden... Idd, eerst deze baby's lekker uitbroeden! Hoe gaat het met jou? Alles ondertussen al klaar voor de komst van de kleine? Weet je trouwens of het een meisje of jongen is of is het een verrassing? Bij ons het laatste, we zien het pas bij de geboorte! Dus hopelijk nog minstens 9 weken in 'onzekerheid'
Super te horen dat t stabiel blijft. Neem je nu totale rust of niet? Op de een of andere manier gaan de weken vanzelf voorbij en mijn ervaring was dat ik met elke week een stukje rustiger werd.... Vind dat je er dapper mee om gaat! Het is voor een goed doel over een poosje eindelijk je langverwachte kindje! Wat leuk dat het geslacht voor jullie ook een verrassing is, voor ons ook en ben toch nieuwsgierig!! Zo leuk hè om daarover te dromen wat het zal zijn. Heb je voorkeur? Ik totaal niet, gewoon zo blij dat wij na al die jaren ook eens aan de beurt zijn. Vond de mmm heel heftig en dan al die zwangerschappen in m'n omgeving... Had het er sinds mijn miskraam altijd moeilijk mee. Wat moet dat voor jou ook moeilijk zijn geweest na het verliezen van je eerste kindje... Ben je snel weer zwanger geraakt? Ja het gaat goed! Alles staat klaar, echt genieten... Ik loop wel 10 x per dag de babykamer binnen. Wel super last van m'n buik steeds maar er zet niks door. Geniet je zelf nog wel een beetje van de voorbereidingen zoals spullen kopen ofzo, of kun je dat nog niet toestaan in je hoofd? Ik begrijp je angst voor heel plotseling bevallen heel goed..... Maar hoe verder je komt hoe minder kans op een bevalling zonder symptomen. Ik was op 29w in t ziekenhuis héél bang om stiekem te ontsluiten, en ze wilden niet meer checken vanwege de extreem korte bmm, maar de gyn zei toen tegen mij dat op die termijn je echt veel harde buiken/weeën moet krijgen om ontsluiting te krijgen... Hou je taai gelukkig heb je nog 2cm cervix over, de baby word steeds groter en gaat meer op je bekken rusten. Dan is het directe gevaar echt geweken. Ik loop vanaf 34 weken weer volledig rond en ben nu 3 weken verder.... Je komt r vanzelf!!
Neem geen totale rust meer (eerste dagen uit het ziekenhuis wel), meting van vrijdag was stabiel dus doe in het huis het een en ander... Af en toe buiten rondje lopen. We moesten ook nogal lang wachten op de meting (gyn was weggeroepen voor spoed), en we waren gelijk na het ontbijt weggegaan, dus had na het opstaan ook niet meer gelegen. Vond het wel fijn om te zien dat de meting dus na een hele ochtend opstaan/naar ziekenhuis/zitten wachten ook gewoon goed was (voor m'n idee lig ik namelijk liever dan dat ik zit). Scheelt inderdaad nu dat je per dag wat rustiger wordt, wat een verschil met voor de 24 weken... of het dan misging bij 18, 22 of 23 weken, het resultaat bleef hetzelfde.... Nu is elke dag er weer een! Leuk dat jullie het geslacht ook niet weten! Ik vond het bij m'n dochtertje ook echt zó bijzonder.... (en zat er toch nog een 'leuk' moment aan haar geboorte). We hebben nu allebei geen voorkeur, cliche als het maar gezond is heb ik nog nooit zo enorm gevoeld als nu! Wel hebben we allebei heel erg het gevoel dat we ooit nog een meisje willen opvoeden. Niet als vervanging van, maar gewoon.... omdat we ons eerste meisje niet mogen zien opgroeien, en haar zusje het dichtst bij in de buurt zal komen. Denk wel dat als dit nu een meisje is, dat ik mss wel iets harder zal huilen zodra het op m'n borst ligt Maar dat moment zal sowieso een ontlading van jewelste worden denk ik Moeilijk he al die zwangerschappen in je omgeving.. lijkt me ook heel moeilijk als zwanger worden niet makkelijk gaat en je hulp van de MMM nodig hebt...! Gelukkig is zwanger worden bij ons 2x voorspoedig gegaan, ben daar zo dankbaar voor M'n dochtertje is eind deze week 1 jaar geleden geboren/gestorven, dus ben een half jaar na haar weer zwanger geworden (niet direct voor gegaan, eerst 'ff' de boel laten landen voor zover mogelijk). Ik hoop natuurlijk qua termijn sowieso niet dat deze baby deze week komt, maar ivm m'n dochtertje al helemaal niet... wil zo graag dat het 'haar' datum blijft. We gaan het zien, blijft gelukkig rustig allemaal. Ik hou me graag vast aan wat de gyn tegen je zei over dat er veel harde buiken/weeën nodig zijn voor ontsluiting bij deze termijn, maar zowel als bij m'n moeder als zus en ken nog wel paar verhalen waarbij dat niet zo was... ik geloof het pas zodra ik dat echt heb meegemaakt haha Ben echt zo blij voor je dat nu ruim 37 weken bent! Echt bijzonder met zo'n baarmoederhalslengte Ik snap echt niks meer van die dingen haha Ga je nu bevallen bij een gewone verloskundige of in het ziekenhuis? Ik ga vanaf 37 weken weer terug naar m'n verloskundigenpraktijk, zij waren vorig jaar uiteindelijk ook bij m'n bevalling en deze zwangerschap ga ik er nog maandelijks heen om even bij te praten. De bevalling zelf wil ik wel poliklinisch, wil gewoon dat, mocht er acute zorg nodig zijn, dit er ook direct is en de vorige keer had ik er nogal een bende van gemaakt (m'n vliezen waren niet gebroken, maar ontploft haha, hele muur zat onder), dus liever niet in onze slaapkamer). Voor het geval ik hiermee ineens te laat ben: ik wens je in ieder geval alvast veel succes voor je bevalling!! Ik vond het, ondanks de pijn (en bij ons trieste afloop) een heel bijzondere, mooie ervaring. Hopelijk jij ook! Liefs!
Hoihoi, hoe gaat het nu? Wat heerlijk dat je geen verplichte rust hoeft te nemen maar je gewoon rustig aan wat rond kunt kuieren. Want verplichte rust is gewoon zwaar...! Werk je niet meer, of nog wel lichte werkzaamheden? Kun je je goed vermaken? Zo blij te lezen dat het stabiel bleef en ik hoop dat dat nog steeds het geval is. Wat super om te zien dat je alweer af aan het tellen bent naar de 30 weken meid! Wat een fijne termijn, als de 3 ervoor staat in plaats van de 2. Net zoals je zegt elke dag is er een, en na de 30 weken zijn de grootste risico's gewoon verdwenen! Wat een heerlijk gevoel. Word je ook elke week rustiger? Van mijlpaal naar mijlpaal! Het zou mij niets verbazen als je er nog veel weken toe doet en je ook gewoon je tijd uitloopt! Wat zal het inderdaad bijzonder voor je zijn als je je kindje op je borst krijgt. Na zoveel verdriet een heerlijke beloning en troost. Ik snap ook goed je verlangen om toch nog eens een meisje op te mogen voeden. Het gemis van je dochtertje zal er altijd zijn maar een zusje zou toch mooi zijn! Vorige week is ook moeilijk voor je geweest rond de datum van je dochtertje. Hoe heb je dat nu beleefd nu je weer in verwachting bent? Ik hoop dat je je in het algemeen goed voelt en dat je niet al te veel stress ervaart ook rondom je spannende zwangerschap. Het vertrouwen in je lichaam moet je terugkrijgen. Dat kost tijd! Het kan psychisch best zwaar voor je zijn... Dan maar lichamelijke kwaaltjes, 100x liever dan de stress van een dreigende vroeggeboorte of nog veel erger; de angst om je kleine te verliezen. Ja die gekke baarmoederhalzen... Ik kuier nog steeds rond en ruim 38 weken... Ik ga echt vreselijk lachen als ik over tijd loop, terwijl ik aan de weeenremmers heb gelegen, hahaha! Ik doe in principe alles weer, zolang ik niet te veel last krijg. Erg lang lopen gaat gewoon niet, er is dan zo een vreemde spanning in mijn buik. Toch kan ik niet anders zeggen dan dat ik héél erg geniet van zwanger zijn op dit moment. Veel mensen in mijn omgeving zeggen steeds; arme meid, spannende zwangerschap, hopen dat hij snel komt, enzovoort. Maar ik ervaar dat niet zo hoor! Oh wat geniet ik van zorgeloos zwanger te zijn, ik zou het totaal niet erg vinden om overtijd te lopen. Tuurlijk is het nu lichamelijk zwaar, je slaapt slecht en die harde buiken en voorweeen zijn echt wel irritant. Maar dat weegt voor mij totaal niet op tegen hoe zwaar ik het psychisch vond, om het vertrouwen in mijn lichaam even helemaal kwijt te zijn. Nu groeit dat weer iets, ben erg blij te merken dat mijn lichaam dit ''kan''. Misschien klinkt het allemaal maar gek, maar ik geniet! Ik gun het jou ook heel erg, hoop dat je je goed voelt en de weken omvliegen!!!
Heb ik je reactie met een grote glimlach gelezen (omdat je zo geniet), maar zoveel drukte dit weekend en zelf even niet zo goed in m'n vel; dat ik nu nog steeds moest reageren Echt, wat superfijn voor je dat je nu zo kunt genieten! Ik hoop met je mee dat het nog even duurt dan haha Hoe gaat het nu? Hier moeilijke dagen achter de rug, afgelopen vrijdag jaar geleden dat ons dochtertje werd geboren. Veel lieve kaartjes, bloemen en bezoek gehad; kost alles bij elkaar wel veel energie.. Voel me nu gelukkig weer iets fitter. Vrij dubbel om dan nu idd weer zwanger te zijn, als alles goed met haar was gelopen dan was ik nog niet zwanger geweest denk ik (theoretisch hàd het gekund ). Meestal kan ik dat wel los van elkaar zien, dat scheelt wel. Met kerst enz vond ik dat ook wel een moeilijke gedachte. We hadden het ons zo anders voorgesteld, maar tegelijkertijd zijn we zo dankbaar voor wat er nu in m'n buik rondwiebelt! Ondertussen dus heeeeel blij met overmorgen de 3 in m'n termijn! 30 weken! Voelt echt (weer) als een fantastische mijlpaal. Hopelijk nog veel te gaan Ergens verbaast het me ook niet als ik tot na de 37 weken ga lopen, maar zoals al vaker gezegd, bij m'n dochtertje begon het ook zo plotseling vanuit het niets, ik ga maar gewoon nergens van uit. Het kan allemaal. Ik werk niet meer, zit al maanden thuis. De harde buiken begonnen achterlijk vroeg (eersten al bij 12-13 weken) en rond week 15 een hele nacht om de paar minuten een harde buik, tja toen was het wel klaar (werkte al minder uren). Dus inmiddels komen de muren wel op me af Maar goed, komt vanzelf een keer een eind aan en hopelijk duurt dat nog weken. Durf wel per week nu net wat meer te gaan doen gelukkig Ik hoop voor je, dat zolang het voor jou goed voelt, je lekker nog even rond kan lopen met de kleine in je buik, maar met de kleine buiten je buik geniet je vast nog veel meer straks