Hey meiden, Door eerdere miskramen heb ik nu iedere week een echo via het ziekenhuis dit hebben mijn gynaecoloog en ik afgesproken. Ik durfde namelijk na de laatste miskraam niet meer zwanger te raken maar mijn gynaecoloog en ik hebben gesprekken gevoerd en ze zei ook "wat kan ik doen om jouw toch weer te laten proberen zwanger te worden" we hebben onderzoeken gehad (man en ik) en ik raakte 3 maanden na mijn miskraam weer zwanger. Meteen mijn gynaecoloog gebeld en die vertelde mij dat ik elke week een echo zou krijgen en dat als er maar wat is ik ten alle tijden kan bellen, heb het spoednummer gekregen voor de avonden en de weekenden. Nu ben ik 16 weken en inderdaad door mijn eerdere miskramen een angststoornis gekregen.. Ik krijg standaard 1x per week een echo om te kijken of het hartje nog klopt en of Uk goed genoeg groeit en vaak heb ik 1x in de week een dermate paniekaanval dat ik opbel en meteen mag komen om mij te laten zien dat alles nog goed is... Ik schaam mijzelf hiervoor maar ik ben ook zo blij dat de mensen die mij steunen er echt voor mij zijn.. de receptionistes weten ervan, de echoscopist en een aantal gynaecologen en verloskundigen weten wat er speelt en dat als ik een paniekaanval heb ik meteen diezelfde dag mag komen. Vandaag kwam ik weer op mijn wekelijkse echo en ik had mijn beste vriendin mee de echoscopist die normaal mijn echo doet was ziek en ik kreeg een arts in opleiding geen probleem op zich.... Ik kwam binnen stelde me netjes voor en zei tegen haar "mocht u zien wat het geslacht is mag u het mij wel vertellen hoor!!" Die mevrouw meteen "ja hallo u komt hier omdat u paniekaanvallen heeft en als u het geslacht wil weten dan vraagt u maar een pretecho aan, je komt hier niet voor de lol hoor!!!" Ik schrok eigenlijk in eerste instantie heel erg vooral omdat vorige week Uk er zo voorlag dat we geen van alle konden zien wat het geslacht was en de echoscopist ook vrolijk eronder was en zei ach misschien volgende week maar nu wil jullie kleintje nog niets laten zien.. Ik lig dus een beetje geschokt op dat bed en ze laat me meteen het hartje zien met de woorden.. nou je ziet het het leeft nog.. dus ik zeg mevrouw ik heb hele slechte ogen dus ik zie het zo niet.. ze rommelt wat aan het scherm laat het heel snel zien (ik zag het nog steeds niet) en zegt nou hier is het hoofd en daar de benen en het staat nu op zijn hoofd. En oja u heeft iedere week een echo ik vind dat we daar maar mee moeten stoppen want dat is ook niet goed voor jou... dus ik kijk haar verbaasd aan en zeg "mevrouw ik heb met mijn behandelend arts afspraken gemaakt en die weet overal van.. Ja zegt ze ik vind het gewoon geen goed idee en raad je drastisch aan om niet meer iedere week een echo te laten maken. Omdat ik voet bij stuk bleef bond ze wel wat in maar ik had een hele nare bijsmaak aan mijn echo van deze week. Ik heb later onwijs zitten huilen vooral omdat ik zo goed en zo kwaad mogelijk met die angststoornis probeer om te gaan en mij aan alle afspraken hou, zo mag ik geen angelsound aanschaffen en ga ik elke keer netjes in gesprek met een psycholoog e.d. Ik heb telefonisch wel doorgegeven dat ik niet meer door die mevrouw wens geholpen te worden en zelfs de telefoniste stond perplex van haar gedrag mede ook omdat in mijn dossier staat te lezen dat ik door angstaanvallen iedere week een echo heb en daar staat ook mijn voorgeschiedenis in... Heb echt een hele nare bijsmaak aan vandaag en hoop dat dit geen nieuwe angstaanval veroorzaakt...ik durf gewoon niet meer te bellen.. Sorry voor dit onwijs lange verhaal maar ben er echt behoorlijk overstuur door. Liefs Ukje
Terug bellen en opnieuw maandag of misschien het weekend een echo eisen. Je komt er niet voor niets nee en alles met je kindje gaat goed maar zo mag je niet worden behandeld of je nou paniek aanvallen heb of niet.
Groot gelijk dat je hebt aangegeven dat je niet meer door haar wil geholpen worden... Zo'n angstprobleem kies je niet voor he, al goed dat de gynea je zo goed wil helpen... Je niet laten overstuur maken door zo iemand en je vooral niet laten doen!!!! Het belangrijkste is dat alles nog goed is met de beeb... Probeer het van je aff te zetten, normaal zie je haar nooit meer terug!
Wat vervelend....z Lijkt me pers niet goed maandag opnieuw te,gaan, maar ne te kijken hoe t gaat en bij n aanval op die dag te gaan komende week.... Ben wel van mening dat je zo niet behandeld mag worden gezien je voorgeschiedenis Sterkte x
Kimmeding gelukkig kennen ze me in het ziekenhuis en weten ze dat als ik bel er ook echt wat aan de hand is en ik niet voor ieder wissewasje bel en dat als ik bel ik waarschijnlijk al de hele dag een paniekaanval heb maar eerst probeer die zelf onder controle te krijgen maar als ik na een paar uur hem nog steeds heb mag ik bellen en mag ik ook meteen komen.. Ikhebjelief helaas ben ik bekend met de manier van doen hier op het forum en ik weet dat we hier mensen en hakbijlen hebben maar lief dat je aan me denkt en als ik een echo vraag krijg ik hem ook meteen hoor omdat ik bij hevige stress mijn eigen lichaam uitschakel en dat is niet zo goed voor Uk....
Ja ik had het van de week ook ergens gepost en dat viel niet in goede aarde,terwijl ik dat echt NIET zo bedoelde..
Ach iedereen mag een eigen mening hebben gelukkig maar ik weet ook dat de mensen in het ziekenhuis ervoor gestudeerd hebben en die zeggen dan ook niet zomaar kom maar even een echo halen.. Mijn lichaam schakelt zichzelf echt uit en de stress die ik opbouw is helemaal niet goed voor de kleine Uk.. Maar ik ga kijken tot wanneer ik het red... en mocht ik het maandag niet meer trekken dan bel ik en dan hoef ik alleen maar te zeggen "het is weer zover...."
Het erge is nog dat ze zich niet eens wilde specialiseren in verloskunde maar algemeen arts en dat ze me nog nooit had gezien....
Tja, er zijn nogal grote groepen artsen die niet zo sociaal-vaardig zijn. Het zal haar ws in het verkeerde keelgat geschoten zijn, dus misschien verstandig om als je weer eens een ander treft, geen grapjes te gaan lopen maken. Ik kan me namelijk ook echt voorstellen dat iemand die jou en je situatie niet kent, (enkel van papier, als ze dat al gelezen had!), dan echt even de noodzaak van het hele verhaal kwijt is.... Niet meer teruggaan naar deze arts iig en hopen dat je vaste arts verder niet meer ziek wordt Ik snap helemaal dat je graag goed gemonitord wilt worden. Hopelijk ga je de beeb snel veel en vaak voelen: dat is wel echt de fijnste geruststelling, merk ik hier ook
Het was ook geen geintje hoor dat we graag het geslacht willen weten.. en het rare was dat ik ook echt netjes vroeg van: Mocht u het zien dan mag u het mij wel vertellen... meer niet... voor mij moet het steeds realistischer worden ik voel het nu soms en ik moet me leren binden nu aan het kindje dus nu noem ik het Uk en hij maar wil graaf het gaan visualiseren en mij gaan binden maar dat lukt me dus nu nog niet door de angst...
hoi lieverd ik werd zo kwaad toen ik las hoe die vrouw jou behandeld heeft,wat denkt ze wel niet. je hebt miskramen gehad en een angststoornis wat al samen zeer heftig is voor jou,en dan zo met jou omgaan ,ik zou een klacht indienen. jij hebt dit afgesproken met jou gynaecoloog ,wat ik jouw heel erg gun dat je wat meer rust krijgt om je babytje elke week te zien. gewoon bellen hoor,want dat heeft de gynaecoloog met jouw afgesproken. probeer je niet te schamen dat is niet nodig,want logisch ben je angstig door je vorige miskramen. dikke knuffel van mij groetjes
Ik vind het echt naar voor je hoe je behandeld bent. Je vraagt hier niet zelf om (die angsten en miskramen) en het is uitgebreid besproken met je arts, gyn en vk. Dus waar bemoeid die vrouw zich mee. Ik krijg een beetje het idee dat ze je een aansteller vind, anders doe je niet zo. Weet je haar naam nog? Ik zou bij een volgende keer gewoon zeggen dat je haar nooit meer wil met een echo.
Dat snap ik Maar iemand die jouw verhaal niet kent, zou bij zon vraag gemakkelijk kunnen denken: Jaja, angst... m;n neus! En als ik het verhaal zo lees, denk ik dat dat gebeurd is. Iemand die sociaal iets vaardiger zou zijn, zou ws even doorgevraagd hebben bij je, wat deze dame niet heeft gedaan en als professional wel had moeten doen. Maar om dit soort situaties te voorkomen, is het misschien handiger om dit soort dingen bij je vaste arts neer te leggen en niet bij iemand die even inspringt...
Ohh shitter de shit daar komen die waterlanders weer De angst die ik eraan heb overgehouden is zo groot en ik heb samen met die gyn inderdaad afgesproken dat ik ten alle tijden een echo mag vragen als ik me druk maak en nu vandaag had ik mijn normale afspraak. Maar ik ben ook bang voor de echo's omdat de vorige keer we bij de echo van 10 weken erachter kwamen dat het kindje was overleden.. Dus hoewel de nacht voor de echo ik niet slaap van angst ben ik tot 3 dagen na de echo weer vrolijk en dan krijg ik weer een angstaanval... Mijn leven hangt nu aan elkaar van afspraak op afspraak in het ziekenhuis en nu durf ik langzaam steeds wat meer te kopen maar de angst blijft en durf nog niet eens de kinderkamer in te lopen...
Klopt zo had ik het nog niet gezien en daar heb je helemaal gelijk in.. maar dan een andere vraag die daarop slaat... mag zij dan als ze mijn verhaal niet kent en alleen weet dat ik 1x per week een echo heb en soms dus vaker door een paniekaanval zeggen dat het tijd voor mij word dat ik niet meer wekelijks ga komen of moet ze dat ook aan mijn behandelend arts overlaten??
Overigens: ik heb bij deze zwangerschap tussen 6 en 12 weken ook wekelijks een echo gehad, na vorig jaar 3 miskramen. ook een arts-assistent getroffen die dat allemaal niet zo nodig vond en vond dat er na de 8 weken best 2-3 weken tussen kon zodat we dan direct een termijnecho konden doen. Tja, dat gebeurde dus tijdens mijn derde zwangerschap (2e miskraam) ook al, en toen bleek bij die betreffende echo dat ons kindje al 3 weken overleden was. Nooit meer dus, en dat heb ik die dame ook verteld: dat ik niet weer weken door wilde lopen als het toch weer mis ging en dat dit de afspraak was met mijn eigen gyn. Dan krijg je de standaard-reactie dat het heus niet nog eens mis zal gaan, maar dat werkt echt niet meer angst-reducerend als het al een paar keer mis is gegaan, zelfs een keer nadat je een kloppend hartje al gezien hebt. Die dame hoeft voor mij dus ook niet zo nodig meer...
Uiteraard hoort zij geen behandelbeleid te doorkruisen. Als dit nou nog was afgesproken met een arts-assistent en een volledig bevoegd arts doorkruist dat, dan is dat nog wat anders. Maar in deze situatie ging zij haar boekje echt wel te buiten. Daar zou je dus gewoon een klacht over mogen indienen.
Ohh precies wat ik nu ook voor angst heb!!! Bij mijn vorige liep ik al een week met een dood kindje in mijn buik en moest nog 2 weken wachten op de curretage om te kijken of ik het kindje vanzelf zou afstoten en heb dus uiteindelijk 3 weken met een dood kindje in mijn buik gelopen en dat was zo ontzettend zwaar en kon er geen afscheid van nemen oef als ik er weer aan denk... en dat is dus nu 1 van mijn grootste angsten dat dat weer gebeurt want ook al is het kindje overleden je lichaam maakt wel het hormoon aan en je voelt je heel zwanger dus je word wakker met pijnlijke borsten en denkt Hey jippie om vervolgens te denken ownee kut het kindje is dood maar zit nog wel in mijn buik