Ik ben de tel ondertussen alweer kwijt helaas, er is geen afspraak met hem te maken. De hoop zakt me even in de schoenen voor vannacht, en ik heb meelij met mijn jongste. Die moet het maar allemaal aanhoren. Dat achterlijke gejank om niks. Sorry dat ik het zo zeg, maar het is allemaal pas een probleem/eng, als hij dat ineens zo vind. Is hij bezig met een boekje, of bellen met oma dan is de hele kamer niet eng...
Ik denk dat je echt 1 ding moet proberen (of een combi van dingen natuurlijk) en dat dan gewoon (bij wijze van) een hele week achter elkaar moet volhouden op dezelfde manier. Ik lees dat jullie heel veel verschillende dingen doen (logisch hoor, ik kan me je wanhoop helemaal indenken!), maar er verandert wel steeds weer iets aan jullie reactie als hij iets doet. Dat maakt het des te interessanter voor hem om weer iets anders te doen of te zeggen. Dus gaat hij uit zijn bed? Dan hup terug in zijn bed leggen en zeggen dat jullie nu willen slapen want het is nacht en dan weglopen. Desnoods blijf je idd bij zijn deur staan en komt hij er weer uit dan herhaal je de boodschap en leg je hem weer terug in zijn bed. Volhouden, desnoods de hele nacht (ik weet gezegd is makkelijker dan gedaan!) Overdag zou ik van tevoren het gesprek met hem aangaan, zodat hij weet wat hij van jullie kan verwachten: we gaan dit zo niet meer doen lieve Finn, papa en mama zijn moe en wij hebben slaap nodig en ook jij hebt je slaap nodig. Ik wil vanaf nu dat je in je bed blijft liggen. Als je uit je bed komt dan leggen we je weer terug in je bed. Het lampje staat aan en de deur staat open, je blijft dus in je bed liggen. Als je eruit komt dan leggen we je weer terug. Dit even bij wijze van hè, je moet zelf bedenken wat jij het prettigste vindt, maar hou het gewoon bij een dezelfde manier en hou dat dan ook een hele week vol. Hij heeft jullie nu in de tang, want steeds als hij iets nieuws bedenkt dan doen jullie ook iets anders. Dit maakt het interessant voor hem. Als je steeds exact hetzelfde reageert, zal voor hem (vermoed ik) de lol er ook snel af zijn. Sterkte! Het moet slopend zijn!
Je verhaal herken ik: deze periode speelde bij ons een paar jaar terug toen onze nu 5-jarige zoon dus jonger was. Hoewel het nu ook zo nu en dan nog voorkomt, maar omdat we inmiddels beter weten hoe en wat, gaat het tegenwoordig sneller goed. Overigens heeft hij deze vakantie ook 2 weken lang bij z'n zusje op de kamer gelegen en was het ook spoken tot 22.00- 22.15 voordat ze eens een keer sliepen, maar gelukkig geen groot drama na thuiskomst. Toen het hier speelde hebben wij heel lang geprobeerd om de avonden weer ''gewoon'' te krijgen. Maar dat was echt een gebed zonder end. Geen idee meer hoe dat ooit goed is gekomen, denk een samenloop van omstandigheden, maar enkele tips die je zouden kunnen helpen (ik heb reacties niet gelezen dus wellicht staat er iets in wat een ander al heeft gezegd): - zelf niet meteen naar beneden gaan, maar boven nog even ''rommelen'' (bijv. was opvouwen) zodat hij hoort dat je nog wel nabij bent. Zijn kinderen die dan pas in slaap durven te vallen. - licht aanlaten, eventueel met een timer erop (evt. ook op de gang). - eventueel (ook nog) een nachtlampje (evt. ook op de gang). - deur op een kiertje of wagenwijd open laten. - knuffel in bed. - ''spoken/- monsterspray'' (plantensproeier vullen met water en dat na het avondritueel in z'n kamer sproeien om de spoken te verjagen) - je kind belonen voor iedere nacht dat ie niet naar jullie is toegekomen (zelf even inschatten/aankijken welke stapjes handig zijn -> misschien is 1 nacht nu nog wel teveel gevraagd maar kun je hem in het begin belonen als hij bijv. lief is gaan slapen zonder jullie te roepen). - wees kort en bondig op momenten dat je door hebt dat hij tijd aan het rekken is. Hier wordt er tegenwoordig altijd nog wel een vraag gesteld nadat we eigenlijk al klaar zijn. Nu is mijn standaard antwoord: nog 1 laatste vraag en dan is het echt bedtijd. - bovenal: mentaal voorbereiden en rituelen herhalen! Kondig (niet te lang, maar ook zeker niet te kort van tevoren) aan hoe het gaat verlopen en ook wat jij doet. Kortom: zeg wat je doet en doe wat je zegt! - op deze leeftijd kun je wellicht ook aan hem vragen wat hij nodig denkt te hebben om zich prettig te voelen in z'n eigen bed? Sommige kinderen kunnen dat heel goed verwoorden, maar het kan ook zijn dat jij beter een lijst aan (acceptabele) suggesties kunt geven en evt. dat hij daar dan uit kan kiezen (en maak de lijst dan niet te lang, want met 2 a 3 keuzes is het voor een kleuter echt wel genoeg). Toi toi toi! Hopelijk gaat het gauw weer de goede kant op.
Je geeft aan dat je niet wilt dat hij bij jullie in bed slaapt, wat ik kan begrijpen, maar heb je plaats voor een matras naast jullie bed op de slaapkamer? Dat je met hem af kan spreken dat als hij in de nacht wakker wordt hij stil naar jullie toe kan komen en dan op het matras kan gaan liggen? Ik begrijp dat je het idee hebt dat hij dan 'wint', maar eerlijk zijn er op dit moment alleen maar verliezers, dit is niet vol te houden voor allemaal. Ik ben iemand van pick your battles en slaap vind ik zo belangrijk dat ik daar, tot op zekere hoogte, de strijd niet tegen ga voeren. Eerst zorgen voor rust en als dat werkt kun je vanzelf weer dingen gaan afbouwen. Hier is dochter net 7 en ook echt overal bang voor. Er moet een lichtje aan op haar kamer, de deur moet open en ze slaapt met een doek (hydrofiele luier) over zich heen. Als ze naar bed gaat blijf ik meestal ook op de bovenverdieping, beetje rommelen, omdat ze anders blijft spoken. Wanneer ze in de nacht wakker wordt komt ze tussen ons in liggen en slapen we allemaal verder (voorheen ging ze roepen, waardoor het hele huis wakker werd). Natuurlijk is het inmiddels een beetje een gewoonte geworden, maar straks als de scholen weer zijn begonnen gaan we het wel rustig aan weer afbouwen. Voor nu slaapt iedereen zo het beste, dus voor nu is het even goed. Ik merk ook aan mijn dochter dat ze graag samen slaapt (laatst op vakantie sliep ik samen met haar op een kamer toen mijn vriend niet mee was en dan slaapt ze wel door, zelfde als dat ze bv bij mijn zus logeert en dan bij haar in bed slaapt en dan ook door slaapt, terwijl als ze dus alleen slaapt ze altijd wakker wordt), maar ik wil haar idd niet met haar broertje samen liggen, juist omdat hij alleen wel het beste slaapt. Dus op deze manier opgelost, ze begint in haar eigen bed en als ze wakker wordt komt ze bij ons liggen en dat gaat goed.
Ik heb een kleine slaapkamer, dus dat gaat niet lukken. De laatste avonden is het spoken en brullen tot 23.00, en de laatste 2 nachten slaapt hij weer. Denk dat de vermoeidheid zijn tol gaat eisen, hij is niet. Te. Doen. Overdag. Vreselijk, hij is gewoon explosief en brutaal. Hopelijk slaapt hij gauw weer beter, nu geen land mee te bezeilen
M slaapt ook heel slecht. Hier zijn 2 dingen die redelijk werken. Ze gaat pas rond 20:15 uur naar boven. Ze hoeft niet te slapen, wel in haar bed te blijven. Sinds we dit doen gaat het niet willen slapen veel beter.
Wat doen jullie overdag met hem? Kan het een soort gevolg van verveling zijn? Ik heb er ook één uit 2016, en hij kan ook moeilijk doen over nachtmerries. Al voordat hij sliep. Ik heb me daar zo ontzettend aan geërgerd, want ik dacht: hoe kan je nou een nachtmerrie hebben zonder te slapen?! Bleek dat hij aan spannende dingen dácht. Ik kan me voorstellen dat jullie van alles proberen en tegelijkertijd dat al die probeersels voor hem ruimte bieden om tegenaan te schoppen. Heb je hem wel eens gevraagd wat hij het liefste zou willen? Later naar bed, samen slapen met iemand?
Kijkt hij misschien filmpjes die hij spannend vind? Hier de middelste die af en toe filmpjes kijkt. Paar weken terug werd hij ook elke nacht wakker huilend. Bleek hij een filmpje te kijken met spoken. We hebben hem bij z'n zus in de kamer gelegd en hij kijkt die filmpjes niet meer, sindsdien wordt hij dus niet meer wakker! Vermoeiend hoor, slapeloze nachten breken je zo op. Dan juist is alles moeilijk te overzien omdat je zo moe bent. Sterkte, ik hoop voor jullie dat het snel voorbij is!
Eigenlijk zijn we wel vaak weg bij vrije dagen, omdat zijn jongere broertje gewoon niet van thuis spelen houdt en dan echt niet te doen is. Klinkt een beetje gek, maar onze dagen zien er zo uit: Rond 7 uur op, even wakker worden met een beetje tv. Ontbijt Even binnen keuvelen, spelen Bij voorkeur naar buiten, speeltuin, wandelen, boodschap, fietsen etc. Lunch Broertje gaat slapen Filmpje kijken samen Broertje wakker maken, snack/fruit Binnen spelen Avondeten Badderen/spelen/tiptoi/boekje Slapen Heel globaal hoor, met spelen is het heel wisselend. Zo hebben we geknutseld, met mario lego gespeeld, met strijkkralen etc. Qua filmpjes, ben ik redelijk streng. Hij kiest graag zelf via Netflix, YouTube doen we niet. Het is pokemon, word party, cocomelon, buurman en buurman. Allemaal vrij onschuldig. Gamen doet hij op dit moment dus niet. Wat hij wilt, is niet alleen zijn/samen slapen. Ik heb op een goed moment wel eens geprobeerd bij elkaar te "logeren", dat resulteerde in uren kakelen helaas. We houden elkaar wakker, altijd al zo geweest. Het zijn wel allebei pittige kinderen. Nee is nee, en ook echt nee. Vanochtend was hij zo boos, zo heftig... Heb echt even staan huilen ervan. Ben ook zelf uit onmacht ontzettend boos geworden, bozer dan ik wil. Vreselijk, is bij hem nu puur uit vermoeidheid en omdat het anders ging dan hij had verwacht. Hij hangt aan mij als dingen niet goed gaan, en ik moest vandaag werken. En hij moest naar de bso ipv oma (altijd op de woe, maar ze is met vakantie) en dat klopte in zijn hoofd niet. Dus ontploffing. Een uur gillen, krijsen, en uiteindelijk snikkend en doodvermoeid zijn broodje eten en naar de bso. (hele leuke dag gehad) Zit ik in de auto, begint driftkont 2 zijn woede aanval omdat hij wilde dat ik door de bosjes reed. En stug volhouden. NEE MAMA ZO RIJDEN KRIJSSSS Ja, dan vind ik het wel even moeilijk dat ik 2 kindjes heb met kilo's wilskracht. Het zal ze vast veel brengen later. Maar mij brengt het nu wallen en hoofdpijn
Wat ik mij in dit geval wel afvraag. Beide kinderen zijn zeer pittig en grensoverschrijdend. Hoe kan dat? Is het alleen karakter of is hier meer aan de hand? En hij rent voor jullie uit terug naar jullie kamer. En dat meer dan 20x? Dat is gewoon een spelletje en worden jullie totaal niet serieus genomen. Ik denk dat je dan wellicht toch niet steng genoeg bent. Het maakt namelijk geen enkele indruk. Het idee van je man zou wellicht een tijdelijke oplossing kunnen zijn. Natuurlijk met vooraf uitleg erbij naar hem toe. Ik hoop voor jullie dat het beter gaat worden als school weer begint en anders zou ik er hulp bij zoeken. Is het wellicht ook een idee hem op te geven voor zomeractiviteiten (bijvoorbeeld via een sportvereniging of wijkcentrum), hem meer dagen extra naar de opvang/bso te doen in de vakantie of logeren in de familie. Op die manier heeft hij overdag meer te doen buitenshuis en kan zijn energie kwijt. En door elders bij familie te logeren kunnen jullie bijslapen.
Hmmm pittig, maar grensoverschrijdend weet ik niet of dat zo is. De oudste, hoe hij nu is, is zijn normale gang van zaken. Deze driftbuien, zo heftig als de afgelopen 2 weken waren zeer zeer zeldzaam. De jongste is gewoon dwars, en daarbij pittig. Vaders en ik zijn beide dwars en pittig ook hoor, ik was als kind precies hoe de jongste is. De oudste zit wel een vermoeden van adhd/hoogsensitief, maar nog niet duidelijk genoeg. Mijn grenzen zijn wel heel laag, lang verhaal. En ik weet niet hoe we strenger kunnen zijn dan dit, hij mag al geen snoep koek etc. Geen tv, games etc. Wat meer moet ik afstraffen? Hoe kan ik dan strenger zijn? We hadden nu drie weken vakantie, waarvan 1 week weg en 2 weken thuis. We hebben juist nu de bso opgezegd in de vakantie, om hem rust te geven. Vonden het ook raar om hem weg te brengen, en dan broertje thuis te houden (vakantie is immers ook voor hun vakantie. Plus gastouder is op vakantie, dus voor jongste geen opvang) Buiten 1 x in de week mijn moeder (die nu 5 weken uitvalt ivm vakantie) hebben wij echt geen andere oppassen/opvang. Hij zwemt 1 x in de week, en omdat het normaal een kind is die van rust, regelmaat etc houdt... En een beperkt energie niveau (5 dagen school, weekend uitjes a la kinderboerderij, en zwemles) = moe... Hebben we ook wel altijd zoiets gehad van, dit is goed. Beetje onduidelijke zin, maar je snapt vast wel wat ik bedoel. Ik denk dat er teveel tegelijk voor hem is weggevallen. Hij gaat naar een andere klas, en maar 1 vriendje gaat mee. We zijn voor het eerst op vakantie geweest naar het buitenland. Oma is 5 weken pleitte. Geen bso, geen school. Misschien toch dat?
Kan het idd. zijn ja. Misschien kun je uitzoeken of dit het geval is en zo ja, proberen samen met hem woorden te geven aan zijn gevoel? Zo leert hij zich verbaal beter uiten en zullen vervelende uitspattingen tzt. als het goed is minder vaak voorkomen. Over streng zijn: dat gaat niet zozeer over het wel of niet geven van extraatjes, maar houdt meer in: blijf bij je standpunt cq. geef niet toe cq. wees consequent. En stel grenzen. 20x iets doen wat niet leuk is is echt teveel. Een grens kan bijv. zijn: 2 waarschuwingen en bij de 3e overtreding een time-out. Dit is natuurlijk maar een voorbeeld, maar is even om een beeld te schetsen.
Ah zo! Ja helder, was een beetje suf denk ik. Normaliter zijn wij beide wel vrij consequent, maar dit overviel ons denk ik zo onwijs. Hij kan heel goed praten, en zich heel goed uitdrukken maar hij ging echt verzinnen en er omheen draaien. Vanochtend zei hij, ik heb inderdaad meer rust met de deur dicht! Is er gisteren maar een paar keer uitgekomen, maar is daarna in slaap gevallen en hele nacht doorgeslapen. En nu is het ook weer mijn knuffeltje in de ochtend.
Wellicht zijn er toch teveel veranderingen. En heeft hij zoveel rust juist niet nodig. Zeker iemand met een vermoeden van adhd heeft behoefte aan activiteiten om de energie kwijt te kunnen. Nu valt alles weg en moet hij zich thuis vermaken. Ik merk juist dat (met name jongens) ook echt activiteiten nodig hebben. Ze hebben niet genoeg aan alleen 6 weken leuke dingen in en rondom huis doen. Normaal kost school en sport veel energie. Nu valt dat weg. Ik zou hem dus juist in het normale patroon houden van zomer bso. Met wellicht wat extra activiteiten (buurthuis, sportclub, zomerdagkamp etc etc). En kijk of je speelafspraakjes kunt plannen met vriendjes. Heel veel kinderen hebben geen weken vakantie of rust nodig. Maar worden juist onrustig door teveel rust en het wegvallen van structuur. Dat is hem ook prima uit te leggen. En zeker niet zielig in verhouding tot de jongste. Ik denk dat veel straffen ook weinig zin heeft. Het gedrag moet veranderen. En bij wangedrag moet er direct een consequentie zijn. Dat hij later iets niet mag is te ver weg. Bij een driftbui nu even apart zitten om af te koelen is effectiever dan straks geen tv of koekje.
Ik snap wat je bedoelt, maar ik vind het een lastige. Hij en ik hebben een beetje hetzelfde qua denkwijze/hoofd. Kan het moeilijk uit leggen, ik ga nu een sggz traject in om ook te kijken of ik adhd heb. Niet omdat ik druk van buiten ben, maar wel druk van binnen. Dat heb ik overigens pas sinds 2 jaar, niet als kind zijnde al. Maar goed, er wordt dus gekeken of het adhd of hoogsensitiviteit is bijvoorbeeld. En die 2 zaken zijn ook genoemd bij hem. Maar bij hoogsensitiviteit, wordt weer juist die rust moment heel erg in acht genomen. Vandaar dat ik het zo lastig vind, wat moet je doen dan. Ik neem wel mee wat je hebt gezegd hoor, het is zeker iets om over na te denken. Hij is in februari naar een nieuwe school gegaan, en ondanks dat hij wel veel vriendjes had (hij was wel de oudste. Bijna 5, en de rest net 4)had ik de aansluiting niet met moeders. Dus die playdates zijn helaas nooit tot stand gekomen. Gelukkig doen we met ons gezin, of ik doordeweeks altijd wel veel leuks. Vandaag weer de hele ochtend buitengespeeld in een waterspeeltuin. Misschien heb ik zijn energie niveau wel teveel gespiegeld aan het mijne. Ik vind 1 ding per dag altijd al voldoende, dan heb ik rust nodig. Hou ook erg van stilte. Maarja, hij is niet ik dus misschien toch daarin teveel over het hoofd gezien. Volgende week gaat hij drie x naar de bso, ivm vakantie van mijn moeder. Gelukkig een fantastische bso dus het zal wel goed zijn. (klein broertje gaat vanaf oktober ook naar de psz. Heeft best wel veel uitdaging nodig en ze gaan in principe niet veel naar de opvang. Jongste dinsdag gastouder, woensdag oma. Oudste dinsdag na school bso, woensdag oma)
Activiteit en rust kunnen elkaar ook afwisselen, ook is juist activiteit voor sommige kinderen rust en structuur kan ook rust bieden als je veel actiefs doen. Hier lieten we ze in de vakantie juist naar de bso gaan en als sporten (of vroeger bv. zwemles) doorgaan in de vakantie, dan ‘moeten’ ze van mij ook. Juist omdat het structuur biedt. Nieuwe en extra dingen zorgden (en zorgen) hier enkel voor meer onrust, dagkampen, zomersportlessen ed die skippen we dus bij voorkeur. Maar dat is natuurlijk voor ieder kind anders. Oververmoeidheid helpt niet..vicieuze cirkel… Hopelijk wordt het beter als hij wat bijgeslapen is!
Zo werkt het hier ook. BSO moest ook wel, hebben zelf pas komende 3 weken vakantie. Maar gewoon zwemles, gewoon paardrijles. Ze zei zelfs zelf al dat ze liever naar school gaat. Ze mist daarin nu wel uitdaging. Zij heeft altijd veel energie en doet naast school 3 soorten, waaronder zwemles. En 2x BSO. Als ze bij mn schoonmoeder is op de vrijdagen dat ik werk, merk ik echt dat ze meer binnen heeft gezeten en is ze 's avonds later in bed omdat ze gewoon niet moe genoeg is.
Zo ontzettend eens met jou. Er wordt gewoon een loopje met jullie genomen. Even wat (heel veel) strenger worden, want anders ga je hier nog veel langer last van krijgen.
Hier een andere mening dat de meeste geloof ik. Ik lees vooral een kind wat momenteel niet goed in zijn vel zit of kan aangeven wat er is en juist hierbij om hulp roept bij zijn ouders, op zoek naar geborgenheid en/of begrip (wel op een vervelende manier…. Dat helaas wel) Ik ga er dus vanuit dat de intentie van een kind goed is. Een kind wil het ook graag gezellig hebben en vindt het ook niet leuk als de sfeer slecht is. Dus met opzet iets doen om jullie te pesten geloof ik niet. Onuitstaanbaar gedrag; ja, dat is het zeker. Ik denk alleen dat het komt vanuit onvermogen om iets aan te geven of zijn gevoel zich te uiten. Hij is ook nog maar 5. Helemaal bij kinderen met een sterke eigen wil, kan dit zich explosief uiten. In mijn optiek is juist strenger zijn (veel sancties), iets wat averechts werkt want dit is in strijd met hun sterke behoefte voor autonomie. En dan kan je een machtsstrijd krijgen die maar door blijft gaan. Dit betekent niet dat er geen grenzen zijn natuurlijk. Dus ik zou zeggen, ga de strijd vooral niet aan maar behoud je grenzen en blijf in contact. doorslapen lukt nu redelijk lees ik, alleen het naar bed gaan niet. Misschien helpt het dus door de strijd niet aan te gaan maar om het positiever te maken en zijn gevoel te accepteren zoals hij dit aangeeft. Dit kan bv door zelf het initiatief te nemen om naar hem toe te gaan. Eerst naar 1 minuut zelf in bed liggen komen, dan naar 2 dan naar 3 etc net zo lang tot hij slaapt. En elke paar dagen dat het werkt kan je de minuten wat vergoten dus na 3 dagen bv 2 min/4 min / 6 min etc. Tot hij slaapt. Komt hij eerder zelf: alleen zeggen; de wekker is nog niet gegaan, je mag straks zeggen wat er is. Ik ben en blijf in de buurt (bij angsten: het is veilig op je kamer en ik ben in de buurt), ik zet de wekker opnieuw. En dan de deur weer dicht of op een kier en op de gang wachten. En blijft hij wel liggen tot de wekker gaat; goed gedaan lieverd of iets dergelijks en je mag 1 vraag stellen en dan tot straks tot het volgende wekkertje.
Misschien een beetje off topic, maar dat jij geen aansluiting met de moeders hebt maakt toch niet uit voor speelafspraakjes? Toen de kinderen kleiner waren liep het afspreken via de moeders, met de ene had ik wel een klik en met de andere weer niet. Ja, dat maakte niet uit, als de kinderen leuk konden spelen was het mij prima! Want in vakantie tijd is het soms ook wel fijn om te kunnen spelen met anderen dan je eigen broertje, dat merk ik hier tenminste wel, krijgen ze weer andere energie van!