Goede morgen Dames!! Ik zit echt met een groot probleem. Mijn wens voor nog een kindje is heel sterk. Ik heb nu 3 kinderen 10 en 8 jaar en een baby van net 3 maand. Sinds 2 weken wil ik nog een kindje. Dit gevoel is heel erg sterk. Het verbaasd mij heel erg. Mijn laatste zwangerschap was voor mij verschrikkelijk. De bevalling was een ramp, wou echt nooit meer. In de kraamweek had ik het gevoel het is goed zo. Sinds onze baby niet meer zoveel huilt, is begonnen met lachen en brabbelen smelt het van binnen. Klapperen mijn eierstokken aan 1 stuk door. Wat ons tegenhoud is het praktische gedeelte en onze zoon, hebben maar 3 slaapkamers, moeten dan overal met 2 auto's heen. Man heeft een lease auto en een 7zitter privé is niet te doen. Daarnaast heeft onze zoon adhd en odd. Financieel moet het allemaal met zat kunnen, op die auto na dan. Ergens kan ik dat ook heel goed wegwuiven. Ach gaan wij maar wat minder vaak weg, waar er 2 kunnen slapen kunnen er ook 3 slapen. (zoon lief moet echt alleen slapen) Weet alleen niet of onze zoon het wel aan kan. Hij is echt super lief met de baby en apentrots. Maar nog een kindje? Trekt hij dat? Vraag mij ook heel erg af of het na een 4e wel goed is? Of blijft het verlangen? Ik heb dit nog niet eerder zo gevoelt. Niet na de eerste, 5 weken na de 2e was ik alleenstaand. Voor de 3e had ik wel dat gevoel was wel anders als nu. Nu ligt er een babytje in je armen, nu weet ik echt weer hoe het ook al weer was. Hoe kan ik hier een juiste beslissing in maken? Hoe hier mee om te gaan?
Lastig he? Ik herken dat wel. Ook hier dramatische zwangerschappen gehad en ik zou het liefst die hele zwangerschap overslaan. Maar de wens voor nog een kindje is zo sterk, dat ik het in elke vezel van mijn lijf kan voelen. Onze oudste is autistisch en heeft daarnaast gezondheidsproblemen. Maar hij heeft zoveel plezier met zijn jongere broertje! Ik zou heel graag nog 2 kinderen willen, maar of dat haalbaar is? Sowieso gaan we volgend jaar nog 1 keer ervoor en hopen dat alles goed gaat. Misschien komt dan nog later die vierde. Wat zegt je man ervan? Wil hij ook nog een kindje of vind hij het goed zo? En op welke termijn zou je dan nog een kindje willen?
Man man denkt er hetzelfde over als ik. Mijn wens is zo sterk dat ik al zwanger had willen zijn. Ik herken mij totaal niet in de gevoelens van moeders die nog even van hun baby willen genieten voor ze er weer aan beginnen. Bij mij is het echt ik wil er weer voor gaan. Ik wil weer zwanger worden. Heb zoveel zin in het klussen de positieve test. Mijn meisje is nog maar 3 maand :O Maak jij je er geen zorgen over? Of je zoon het wel trekt? Of dat jullie het wel trekken? Ik vind het echt heel erg lastig. Wil geen kind iets te kort doen.
Nou dan zou ik er gewoon voor gaan! Of de kinderwens dan over is, kan ik niet zeggen, maar dat is dan van later zorg Ik denk dat mijn zoon het wel trekt, hij is erg dol op kinderen en nog een speelmaatje erbij zou hij wle leuk vinden. Tuurlijk maken ze wel eens ruzie, maar meestal gaat het goed. Maar ik vraag me af of ik het ga trekken. Hij heeft behoorlijk wat zorg nodig en de jongste is ook erg intensief. Om die reden gaan we wachten tot de jongste ook op school zit. Sowieso gaan we deze zomer eerst verhuizen, dus ik wil dat ze zich eerst rustig kunnen settelen en wennen op hun nieuwe school. Als ze dan allebei op school zitten, dan hoop ik dat de zwangerschap niet al te moeilijk wordt. We hebben straks 4 ruime slaapkamers, dus ik had bedacht dat de oudste twee met elkaar op de kamer gaan (slapen ze nu ook, ze willen graag samen in het stapelbed) en dan later de jongste twee ook samen op een kamer gaan. En als de oudste dan wat meer rust nodig heeft ivm zijn ass, dat hij dan een eigen slaapkamer krijgt. De oudste twee zullen sowieso een stuk ouder zijn dan de volgende baby, dus die willen uiteindelijk sowieso hun eigen plekje denk ik.
Zelf nog geen ervaring mee, maar ik lees dit soort verhalen veel vsn vrouwen die net 3/4 maanden daarvoor zijn bevallen... Dus kan me voorstellen dat het iets hormonaals is... Geef het nog een paar maanden om te overwegen, is ook beter voor je lichaam
Precies. Ik heb ook een aantal keer gelezen dat vrouwen dit het eerste jaar na de bevalling hadden, maar dat het is weggeëbd. Ik zou eerst wachten tot je baby 1 is, voel je het dan nog zo, kun je er altijd nog naar handelen.
Eens, ontzwanger eerst eens! En geniet inderdaad van je baby! Dalijk heb je helemaal niet van je baby genoten omdat je zo met je volgende baby in je maag zit.
Bedankt voor jullie reacties!! Ik had ook ergens gelezen dan na 10 maand de kinderwens minder word. Dat was wel een persoonlijke ervaring van iemand. Hoe graag ik nu ook wil wij gaan toch echt wachten. Hoe leuk het mij ook lijkt, vraag mij erg af of het niet hormonaal is zoals pietje aan geeft.
Bij mij gaat het nooit over, denk ik. Nou ja nooit, ik denk als ik in de overgang kom en het gewoon niet meer kan Ik ben nu zwanger van nr 3. Heb altijd geroepen na deze is het echt klaar, dan ben ik compleet. Maar dat voelt nu al niet zo. Ik zou er wel 6 of meer op de wereld kunnen zetten. Qua gevoel. Qua verstand (en man ) is dit echt de laatste. En ik heb altijd bedacht hoe mijn 'ideale' gezin er over 10 jaar uit zou zien. En dan zag ik 3 (bijna)tieners. Geen 4. Daar houd ik mij aan vast. Ik denk dat je het eerst even moet laten bezinken. Je kleine is nog maar 3 maanden, je zit nog vol hormonen (die geef ik bij mezelf ook echt de schuld) en kijk inderdaad nog eens over een half jaar.
niet om je kinderwens te bagetalliseren maar je zit inderdaad nog zo kort na de bevalling, nog vol met hormonen enzo... je hoeft nú helemaal niks te beslissen, en misschien ebt het gevoel over een tijd ook weer weg..
Heel herkenbaar Onze kids zijn bijna 7, 5 en 2.5. We hebben tot een half jaar geleden in een appartement gewoond en nu dus een ruime eengezinswoning. Iedereen een eigen, ruime kamer en de rust keert terug. ik kijk er naar uit dat de jongste ook naar school gaat, wat tijd voor mezelf terug ook. En toch gaat het weer kriebelen, en goed ook We zouden onze slaapkamer in 2en kunnen splitsen maar dan wordt de nieuwe babykamer best klein.. en wat als uk 4 een tiener is!? Verhuisplannen hebben we niet, we willen hier eigenlijk blijven.. Een andere auto zit er ook even niet in vrees ik.. En dan nog de tijd, stoppen met werken gaat nog niet, en opa en oma nog een baby aan doen ook niet De oudste 2 hebben al zwemles, sport, vriendjes e.d. waar ga ik de tijd vandaan halen!? Maar ja, dat gevoel he... volgens mij gaat dat gevoel na een 4e ook niet weg haha
heel herkenbaar, nog steeds last van.... dacht na de eerste twee nog komt vast doordat het me ook leuk lijkt een meisje erbij te hebben, maar nee het gevoel blijft.....ik vrees dat het altijd wel zal blijven.....
Daar ben ik ook bang voor.. Soms vraag ik me af of ik nou echt 4 kinderen wil of gewoon nog een x zwanger wil zijn, dat heerlijke babygeurtje wil ruiken en oneindig wil kroelen Ik ben inmiddels best gesteld op mijn ruime huis, prima auto en (soort van) vrijheid hihi
Hier sluit ik me bij aan, wacht even geniet van wat je nu hebt. Misschien is het dan over, misschien na een vierde, misschien nooit. Ik denk dat voor sommige de wens altijd blijft, is misschien ook een beetje de natuur. Ik hoop dat het hier na de derde echt klaar is, het voelt nu wel zo, maar de tijd zal het leren. Hoe dan ook denk ik echt niet dat er nog kinderen bij komen. (zei zij nu )
Hoi Dames! Bedankt voor jullie reacties. Heb er echt wat aan gehad! Inmiddels is mijn kinderwens een stuk minder heftig gelukkig. Ik denk dat er zeker een stuk hormonen bij komt kijken. Ook het stukje van een babytje. Ik ben echt zo verlieft op baby's, zou er altijd wel 1tje willen hebben. Mijn baby groeit zo hard!! Voor nu gaat de wens in de ijskast. Ga heerlijk genieten van mijn gezin. Zijn bezig met het kopen van een huis allemaal dingen waar wij al jaren na toe leven. Wie weet dat er ooit in de toekomst als alles lekker loopt en het ons gegund is nog een kindje bij komt. Liefs Beert!