Goede avond allemaal Ik wil mij bij deze graag voorstellen, ik ben Shanna, 28 jaar en woon inmiddels 8 maanden samen met mijn lief met wie ik nu dik 3 jaar samen ben. Een kinderwens was er altijd al, mijn gevoel zegt mij heel sterk dat ik gemaakt ben om mama te worden! Helaas dacht mijn lijf daar anders over. Ik kamp al sinds jong af aan met chronische pijnklachten en op mijn 21e kreeg ik de diagnose PCOS. Een juiste partner kwam ook niet op mijn pad, tot april 2013. We hebben een roerige tijd achter de rug maar staan sterker dan ooit. In het beginsel van onze relatie was alles eng voor lief maar langzaam aan went hij overal aan haha. Over kinderen praten was dan ook lang niet acceptabel, te eng. De laatste tijd hadden we het er steeds vaker over. Toen ik gisteren een dag over tijd was hing ik de vlaggen al bijna op, ik was nog aan de pil maar had in de eerste week 2 dagen niet geslikt (uit logeren en pil vergeten mee te nemen, stom!). We hebben toen gekozen voor een manier die niet 100% veilig was, wetende wat daar de consequentie van kon zijn. Toen er dus nog niets gebeurde terwijl er iets moest gebeuren hoopte ik stilletjes op een wonder. Het mocht niet zo zijn. Vorige week heb ik 2 cortisone spuiten in mijn SI gekregen tegen de pijn. Mijn geweldige arts (dit is niet sarcastisch haha) was door alle drukte (was er even tussendoor gepiept) vergeten te melden dat dit invloed kan hebben op je cyclus. Ik was dus gewoon letterlijk laat. Ben de hele dag van slag geweest en heb hem gebeld om dit met hem te bespreken. Hij voelde zich ongelofelijk rot maar hebben het fijn uitgesproken! Echter vertelde hij ook -niet minder belangrijk- dat mijn pil nu ook niet betrouwbaar was. Na een goed gesprek over mijn kinderwens met betrekking tot mijn lichamelijke klachten waarin hij zijn vertrouwen in mij uitsprak heb ik een goed gesprek met mijn lief aangeknoopt. We hebben er samen voor gekozen om de pil dan voor nu ook te laten voor wat het is. Ik ben helemaal giebelig en blij, heb 100 vlindertjes in mijn buik. Hoewel mijn gynaecoloog aangaf dat ik direct bij hem kon aankloppen als ik er klaar voor was hebben we besloten toch eerst moeder natuur haar gang te laten gaan. Ik wil mijn lichaam minimaal de kans geven om een cyclus op te pakken. We gaan dan ook gewoon een tijd ala natura aan de gang, niet met ovulatie testen of dergelijke(omdat voor mij gevoel als we al richting de MMM moeten dat dan wel aan de beurt is, maar die mening zou zomaar bijgesteld kunnen worden). Ik heb wel al een cyclus app gedownload en foliumzuur gehaald. Er breekt een spannende tijd aan en ik hoop dat moeder natuur me de kans gunt om spontaan zwanger te raken. We willen voor nu een jaar aanhouden (hoop dat ik dat volhoud haha) en dan zien we wel verder. Ik lees al enige tijd mee, maar vond het nu een mooie tijd om mij dan ook aan te melden! Ik leef al zo lang naar dit moment toe, ben helemaal in de wolken. Daarnet is dan ook (halleluja!) mijn menstruatie begonnen, dus nu mag het feest beginnen Dus, aangenaam kennis te maken