Ook ik mag me hier nu melden en officieel zeggen: ik ben zwanger! Na drie testen is het echt echt en proberen mijn man en ik stapje voor stapje blij te zijn en hoop op te bouwen. Vorige maand waren we ook al zwanger, maar kregen we een (vroege) miskraam. Daarom absoluut niet verwacht nu alweer zwanger te worden en nu het zover is ben ik bang dat het opnieuw gebeurd. Wat mij het meest zorgen maakt, is dat ik zo'n last van pijn/kramp in mijn darmen heb gepaard met zeurende vleugjes menstruatiepijn. Precies deze pijn had ik ook richting de mk en koppel ik daarom daar aan. Ik lees hier en daar dat onder de eerste symptomen ook de opgezette darmen vallen, maar ik ben benieuwd of het bij anderen ook zo'n naar gevoel geeft in de onderbuik en toch goed gaat? Ben er gewoon nog niet gerust onder en zal dat denk ik ook niet zijn tot na de eerste echo/afspraak.. Nu eerst trots de foto van de testen:
Wauw gefeliciteerd! Het wil allemaal niets zeggen, de ene zwangerschap is de andere niet (helaas). Maar...ik heb ook 2 mk gehad, de 2e is vanzelf afgekomen en ja..begint met die zeurende ongesteldheidspijn wat met de minuut bij wijze van erger word. Maar...deze zwangerschap (komende zondag 25 wk) heb ik hier tot week 16 wel bijna dagelijks last van gehad.. ik ging dus ook 100x op een dag naar de wc, ff "vegen" en kijken of er geen bloed zat... Bij mij was het dus een "goed" kwaaltje namelijk de baarmoeder was aan het groeien. Dus wat ik probeer te zeggen...kan alle kanten op maar is niet direct verkeerd!! Hoop op een mooie plakkerd voor jullie! En..probeer toch wat te genieten, is moeilijk dat snap ik..maar ik heb spijt dat ik dikke 16 weken heb lopen freaken of t wel goed zou komen
gefeliciteerd! dat hoeft echt niks te betekenen idd. zolang je geen bloed hebt en geen échte krampen die heviger worden is je lichaam gewoon aan het werk. maar snap je angst wel hoor. probeer dag voor dag te bekijken. sterkte en geluk!
Een dikke proficiat meid! Ben blij voor je! Ik begrijp je angst heel goed. In augustus was ik voor de eerste keer zwanger. Ons geluk kon niet op, we zaten op een dikke roze wolk. Een week na de test donderden we er jammergenoeg ook snel weer af: miskraam... De maand erop lieten we m'n lichaam wat herstellen, met al die hormonen enzo. Maar we hadden nooit gedacht dat het in september meteen opnieuw raak zou zijn. Jammergenoeg kon ik er dit keer niet zo van genieten als van de eerste keer. Want ik had - zoals jij het aangeeft - ook terug dat menstruatiegevoel. Ik dacht telkens: "Oh nee, dat zal hier weer mislopen!" Ik ging bij wijze van spreken om de 5 minuten naar het toilet om te kijken of er bloed was. Telkens een opluchting wanneer dit niet zo was. Ik vroeg aan de dokter of het normaal was dat ik weer die menstruatiepijn voelde. Hij zei dat dit heel normaal is. Het is je baarmoeder die aan het groeien is, en dat geeft hetzelfde ongemak als wanneer je je menstruatie hebt. En op zich hoef je daarom niet te vrezen voor een miskraam. Op zich zal je bij een miskraam éérst bloed verliezen, en pas daarna hevige buikpijn hebben. Dus op zich is de 'gewone' menstruatiepijn vooraf wel een goed teken dacht ik dan. Die 'pijn' (echt pijn vond ik het niet, meer zo die ongemakkelijkheid) heeft toch tot een week of 8 denk ik van m'n zwangerschap geduurd. Daarna ging het over en kwam het een beetje in momenten/periodes... Vanaf toen heb ik me voorgenomen: Ik ga niet de hele zwangerschap lopen stressen. Er is toch niets aan te doen als het fout loopt. Ik ga gewoon genieten en we zien wel wat er komt! In het begin is dat wel moeilijk en durf je niet altijd blij te zijn, maar het lukte me wel aardig goed. Tot de 20 weken vond ik het lastigst, omdat je het kleintje nog niet voelt en enkel tussentijds eens een controle hebt. En vanaf die 20 weken begin je het nu en dan al eens te voelen, wat een hele geruststelling is En ben nu echt wel blij dat ik met volle teugen genoten heb van de zwangerschap in plaats van me voortdurend druk te maken en te stressen. En kijk m'n banner... binnen 3 weken en enkele dagen is m'n uitgerekende datum Geniet ervan zou ik zeggen, het is het meer dan waard!!
Wow dankjullie wel! Jullie bemoedigingen en ervaringen doen me erg goed! Thnx .. Ik probeer vandaag al meer ontspannen er mee om te gaan o.a. door met mn man te kletsen over wat als ie blijft plakken wanneer zou het dan geboren worden en met een knipoog ons namenlijstje weer eens door genomen.. En verder is het gewoon rustig blijven, afwachten en mezelf niet te gek maken..
Ik lees even mee.. Wij gaan ook na de mk door en zien wel of het ons weer gegunt is. Tuurlijk hopen we dat het weer meteen raak is! Maar al is dat zo zal de angst idd net zo zijn als bij jullie. 😖 Sterker nog die is er nu al..... En me eitje moet nog springen 😳
Ook hier continu menstruatiegevoel gehad. Gelukkig met bijna 7 weken echo gehad en alles zag er prachtig uit met een sterk kloppend hartje. Sinds een week of 2 wordt de 'pijn' ook minder. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant ook weer onzekerheid of het wel of niet goed zit... Volgende week termijnecho dus hopen dat er gewoon weer een mooi babietje te zien is! Positief denken doet in ieder geval een hoop goed! Sterkte!
Hoi, ik lees en klets ook graag even mee. Ik heb dezelfde angst na vroege MK. Ben nu 4 weken en 5 dagen en 2 positieve tests. Het is zo lastig omdat je van alles voelt maar niets je gerust stelt. Evia, heb jij andere 'zwangerschapssymptomen'? Ik voel alleen wat zwaardere/hardere borsten maar 'het gevoel van zwanger zijn' heb ik niet echt. Ben ook niet misselijk oid. Vind het super spannend, denk dat we echt moeten wachten tot de eerste afspraak bij de verloskundige..
Joycelin, dankjewel, dat positieve denken is beter voor je dan teveel twijfels toelaten. Dat hoop ik snel te leren. Is een moeilijke balans tussen dromen en niet teveel hopen.. Isa1987, gefeliciteerd! Ik heb voornamelijk last van lichte pijn en krampjes in mijn onderbuik, de hele dag en nacht door, geen misselijkheid (gelukkig). Verder heb ik ook erg gevoelige borsten en ben ik sneller licht in mijn hoofd. Vooral het nare gevoel in mn onderbuik herinnert mij er aan dat ik zanger ben en als ik op de fiets zit herinnert m'n voorgevel mij er aan. Ben erg blij dat ik (nog) niet misselijk ben Ik heb vanmorgen een afspraak gemaakt bij de verloskundige. Ik mag 1 juli voor mijn eerste echo en 7 juli voor de intake, spannend! Maar ook nog even drie weken geduld en drie weken blijven kiezen voor positieve gedachten in plaats van twijfels. Gisterennacht heb ik vervelend geslapen met veel wakker worden en veel verschillende nachtmerries achter elkaar die allemaal om een mk draaiden. Wat kon ik me gisterochtend nog lastig voorstellen dat ik geen mk had gehad die nacht. Nu een dag verder, heb ik een goede nacht gehad, meer geslapen en voel ik me stukken beter en positiever. Het gaat dus flink heen en weer bij mij tussen hoop, twijfel en zekerheid..
Ik ben ook direct na mijn miskraam opnieuw zwanger geraakt en alles gaat gelukkig goed! Ik ben nooit van mijn krampen / menstruatiegevoel afgekomen, rolde van de ene oorzaak in de andere. Heb dit ook tot bijna 10 weken gehad en nu weer geregeld. Ik weet dat het heel beangstigend kan zijn, zeker als het hiervoor ook fout is gegaan, maar het gevoel hoort er ook heel erg bij. Ik hoop dat je gauw wat meer vertrouwen erin mag krijgen en een mooie echo krijgt. Geniet ervan (en nog gefeliciteerd haha!)!
Hoi Evia, gefeliciteerd! ik lees ook even mee, zelfde schuitje. Begin dit jaar miskraam en nu ook weer zwanger en angst dat het weer fout gaat. Maar wat heerlijk om de verhalen van de andere dames te lezen, dat de 2e zwangerschap goed gaat. Geeft toch weer hoop. Heel veel succes en ik hoop dat de zwangerschap maar snel plezierig mag worden voor je!
Dankjullie Tacita en Maria! Verdrietig maar inderdaad ook hoopvol dat zovelen in hetzelfde schuitje zitten. Jullie ook gefeliciteerd! Ik hoop dat die angst wat meer zal verdwijnen na de 12 weken.. Hoe is dat bij jou Tacita? Nu inderdaad volhouden en geduldig zijn tot de eerste echo en goed voor jezelf zorgen, meer kun je niet doen
Ik heb de eerste weken (ik wist het vanaf 3wk4dg en had een echo bij 7wk5dg) heel erg slopend gevonden. Bij alles wat ik voelde werd ik onzeker en je hebt toch een schrikbeeld van de vorige keer met de echo (toen ook hartje zien kloppen enz voor het fout ging). Deze keer werd er meteen heel positief gereageerd door de vk bij de eerste beelden ('jaaaa dit ziet er heel goed uit!'). Heb vervolgens tot aan de ruim 14 weken geregeld echo's gehad, waaronder met 11wk0dg de termijnecho. Elke echo versterkte het gevoel dat het goed zou gaan, maar vooral deze termijnecho (omdat het dicht bij de 12 weken zat) was erg belangrijk voor ons. Nu durf ik wel te zeggen, ondanks toch onzekerheid als er weer een echo aan komt, dat we aan het genieten zijn en vertrouwen hebben gekregen. Ik wil je dus vooral meegeven dat de extra onzekerheid nog wel even zal blijven en dat dit erg moeilijk kan zijn. Maar die 12 weken is en blijft een magische grens! Ik hoop dan ook zeker dat je nu een beetje, maar daarna vooral heel erg gaat genieten van je zwangerschap!
Dankjewel Tacita! Ik hoop dat de komende weken voorbij vliegen en dat ik de juiste balans tussen hoop en nuchterheid kan vinden zonder terug te schieten in angst oid.. Jij lekker genieten!
Als eerste gefeliciteerd! Ik herken je al angst helemaal! Wij hebben ook twee vroege mk gehad en nu weer zwanger.. denk dat ik donderdag na de eerste echo een stuk geruster ben en dan ook veel meer kan gaan genieten
Gefeliciteerd!! Wel grappig dat onze banners allebei aangeven 4 wkn en 5 dgn. Mijn clear blue gaf op 6-6: 1-2 aan?