Nav m'n topic wel of nie naar psz ben ik overtuigd van alle voordelen om m'n zoon wel te laten gaan Maar hoe is/was de eerste keer / week voor jou n je peuter? Vind t best wel spannend! Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Ik weet niet of het een bemoedigend verhaal is voor je maar het heeft wel een halfjaar geduurd voor ik dochterlief kon achterlaten zonder tranen. En in het begin was dat echt hysterisch schreeuwen En nu, na anderhalf jaar is ze nog wel eens sip bij het wegbrengen. Ik weet dat het snel weer over is en ze het echt naar haar zin heeft, maar zo'n pruillip bij het wegbrengen... *slik* Maar mijn oudste us dan ook een behoorlijk aanhankelijk kind met flinke verlatingsangst. Ik weet nu al dat het met de jongste een stuk makkelijker zal gaan.
mijn zoon vond het meteen geweldig. hij heeft nooit gehuild als ik weg ging, sterker nog een kus was al teveel gevraagd, hij zat meteen ergens te spelen en zag mij niet meer staan. veel andere moeders zaten nog even 5 min met de kindjes te puzzelen maar mijn zoon had daar geen geduld voor. dus eigenlijk nooit problemen gehad,. ben benieuwd hoe het met mijn jongste gaat volgend jaar. elk kind is natuurlijk anders.
Hij huilen......en wij ook huilen terugweg in de auto zonder hem naar huis . Nu vind hij het niet erg meer en zwaait me altijd uit.
O ik denk ook dat ik nie zomaar weg kan... Iig niet zonder een traan te laten! Krijg al knoop in m'n buik bij de gedachte.. Wordt ie ineens zooo groot en zelfstandig
De eerste keer ging prima en hij ging lekker spelen. De tweede keer had hij inmiddels door dat ik weg zou gaan en toen ging hij erg huilen. Gelukkig een lieve en kordate juf die hem heel soepel van me over nam en hem meenam om iets te gaan doen. Daarna heeft hij nog een een flink aantal weken gehuild en later wat gejammerd bij het wegbrengen. Dat was natuurlijk heel naar en moeilijk, maar volgens de juffen ging hij zodra ik weg was altijd gewoon spelen en hij kwam er ook altijd vrolijk en opgewekt vandaan, dus ik heb het maar even doorgezet. Inmiddels rent hij voor me uit naar binnen en gaat gelijk lekker spelen. Echt een kwestie van even wennen dus.
Hij rende naar binnen, begon meteen te spelen en wilds niet naar huis toen ik hem kwam halen! Maar moet er wel bij zeggen dat ie daarvoor 4 maanden 1 dag per week naar kdv is geweest waar wel de nodige afscheidstraantjes zijn gevloeid. Hij was ook echt toe aan een peutergroep en hij kende de omgeving al want de psz hoort bij t kdv. Wel ander lokaal en nieuwe leidsters maar was totaal geen probleem.
ik zou je kindje echt pas vanaf 2,5 of 3 naar psz doen. Hier ging zoontje eerder naar kinderdagverblijf tot hij 2,5 was. Ik raakte werkloos dus het kinderdagverblijf hield ook op. Met ruim 3,5 naar de psz omdat hij er erg aan toe was. De eerste 2 /3 weken huilen en gillen (niet gewend van hem). Daarna met een zacht dreigement/omkoping was het ineens over.....! Het belangrijkste is om kort afscheid te nemen. Niet nog 3x keer een kus en een knuffel geven. Elke keer duidelijk zijn in het afscheid zodat hij weet wat komen gaat. Het drama zal vaak niet stoppen als je wel mee gaat in het verdriet. Het verdriet zal ook blijven als jij blijft. Huilen kun je zelf het beste buiten de deur doen, liefst niet aan je kindje laten merken zien of voelen. En hoe sneller en duidelijk jij het verdrietige afscheid maakt voor je zoontje, hoe sneller hij daarna weer vrolijk is. Hier was mijn zoontje soms als rustig nog voordat ik de buitendeur bereikt had...! Allemaal heel makkelijk gezegd maar wel waar.....! Succes en hopelijk veel plezier voor je zoontje!
Hier vanaf dag 1 met een grote lach . Bij de oudste kwamen we voor het eerst op de psz, ze was vanwege verhuizing 2 jr 8 maanden ongeveer, dus al ietsje ouder. Bij ons blijft de ouder er de eerste keer bij. Dus de tweede keer wilde ik weggaan en ik verwachtte tranen maar mijn oudste zei: ok, tot straks! en speelde vrolijk verder. Geen traan gelaten, eigenlijk nooit, behalve 1 kertje toen ze niet lekker was. Jongste was al vertrouwd op de psz doordat ze altijd meekwam met de oudste brengen en halen dus dat was echt 0,0 probleem. Ik ga weg en meestal kijkt ze niet eens meer om of ze komt heel even zwaaien en rent dan snel weer terug om te gaan spelen. Sommige andere kinderen huilen natuurlijk wel maar het is eigenlijk altijd over zodra mama het hek uit is.
Hier 1x gehuild bij de 2de keer wegbrengen, en nu hoor ik vd leidsters dat hij soms ergens wel eens huilt/jammerd om mama. Dit is maar kort en vaak als hij iets moet gaan doen wat hij niet zo leuk vind. Opruimen,stoppen met spel etc. maar wegbrenge en ophalen gaan met een lach en hij gaat graag.
Oke dank jullie wel Hoop echt dat t mee gaat vallen Nu even wat anders Weet ni of iemand hier ervaring mee heeft maar las iets over uitjes naar de Bieb en markt Ik ben daar nie zo voor.. Wil m eigenlijk gewoon in en rondom de "school".. Hebben jullie dat ook? Hoe is dat geregeld? Wordt dat van te voren gepland en kun je dan zeggen die dag komt zl niet?
Ik zou daar even naar informeren bij de psz, maar meestal worden dat soort dingen wel aangekondigd. Je kind is natuurlijk nog niet leerplichtig oid dus uiteraard kun je je zoontje thuishouden. Maar waarom zou je dat doen? Naast dat het erg leuk is, is het ook nog eens erg leerzaam. Je kunt kinderen vertellen over de markt of de bieb, maar van er naartoe gaan leren ze zoveel meer! En meestal wordt er extra begeleiding geregeld dus daar hoef je je geen zorgen over te maken, maar ook daar kun je naar informeren.
Hier ging het meteen erg goed, nooit een probleem gehad met wegbrengen gelukkig, tis af en toe zo erg dat er niet eens gezwaaid wordt
Niet om je te ontmoedigen maar ik denk dat de kans groot is dat je zoon ook moeilijk zal vinden, ik loop ondertussen al met 3 kinderen achter elkaar op de psz en kan 9 van de 10 keer aan de ouders afleiden of hun kind gaat huilen.
Waarom ben je daar 'nie' zo voor? Het zijn er maar een paar per jaar. Vaak vragen ze ook ouders om mee te gaan als begeleiding dus als je wil kun je er zelf bij zijn. Hier zijn het drie uitjes: in de herfst naar het bos, in de lente naar de kinderboerderij en vlak voor de zomervakantie naar een grote speeltuin. Echt verplicht is het natuurlijk niet maar waarom zou je het niet doen? Hier gaan ze trouwens tussendoor ook nog wel eens gewoon een rondje wandelen in de buurt, bij de supermarkt een kijkje nemen of bladeren en eikels zoeken. Dan lopen alle kinderen tussen twee lange touwen en dat is ook meteen een manier om de vluchtmethode bij brand oid te oefenen.
O oke kijk dat wist ik nie T gaat mij eigenlijk puur en alleen om de veiligheid T geen controle hebben over wat er kan gebeuren Evt ongeval ed.. Zal eens informeren hoe ze t allemaal organiseren want praktijk is ntl Erg langzaam Ja denk t ook umm Leerpuntje voor mij
Zoontje vond het maar wat spannend allemaal en dat uitte zich in huilen als ik weg ging, hij zat stilletjes naast een leidster alles te observeren en begon te huilen als ik 'm weer kwam halen...hebben doorgezet omdat hij thuis vol verhalen zat en zei het leuk te vinden. Na een paar weken hoorden ze eindelijk hoe goed hij al kon praten en na de zomervakantie zagen ze een heel ander kind terug. Ze hadden het woord autisme al laten vallen maar wij noemden het verlegenheid/onzekerheid, dingen die man en ik ook hebben. Ikzelf heb overigens nooit echt moeite gehad om 'm achter te laten en met uitjes hoef ik ook niet perse mee...
mijn zoon deed de buitendeur open van de psz en weggelopen zonder de leidsters het gezien hadden; bij de eerste wen-uur! ik vond hem op straat terug 150m verder dan psz. ik had de leidsters 3 maal verteld dat hij dat van plan was, en dat hij de deuren en sloten open krijgt. maar ja, ze zien een lieve jongen van net 2 jaar oud. ze namen mijn waarschuwingen niet zo serieus denk ik(gekke moeder! uber overbeschermend etc etc.. want de zoon ging meteen spelen, kennis maken met de leidsters,speelgoed en de andere kinderen; ook even naar wc om te plassen etc; niets aan de hand) hahaha maar ik bleef dus in de buurt wandelen voor de zekerheid. en ja hoor 40mn later was hij onderweg naar huis in zijn eentje, zonder jas, in de winter.hij had de deur open gelaten, meerdere kinderen staan op de drempel met fopspeentjes in hun monden...my god. ik kan je niet vertellen hoe erg ik geschrokken was en hoe erg mijn best deed om zoontje op een kalme normale manier aan te kunnen spreken. mijn hand vast laten houden en zo binnen brengen samen met andere kindjes... de eerste week was daarom vol met gesprekken met de leidsters, vergaderen met de directie, hun excuses aanhoren, zoontje was meteen op de lijst van kindjes die je goed in de gaten moet houden. maar behalve dat foute eerste uur was het prima. omdat zoon al op kdv zat wist hij wel wat de bedoeling was. probleemloos dus.
Ik ben zelf juf op een peuterspeelzaal en het is inderdaad heel verschillend hoe kinderen de eerste keer reageren. Als je je kind de eerste keer brengt dan is het handig om eerst samen een rondje door het lokaal te lopen om te kijken wat er allemaal voor speelgoed is. Dan kiezen jullie iets leuks en help je je kind op weg met spelen. Vervolgens vertel je dat je nu boodschapjes gaat doen/gaat stofzuigen thuis oid en dat je hem straks weer komt halen. Sommige kinderen vinden het fijn om lekker door te spelen en andere kinderen willen graag zwaaien met de juf. Als je kind echt gaat huilen, geef hem dan een dikke knuffel, herhaal dat je straks weer komt halen en maak dan dat je wegkomt. Er is niks zo vervelend als ouders die maar blijven praten en maar blijven kusjes geven. Je laat dan merken dat je het zelf ook moeilijk vind en dat hebben kinderen heel goed door. Dan gaat het alleen maar moeilijker worden. Als wij een uitje hebben dan krijgen de ouders daar van te voren een briefje over. Vaak heb je ook extra begeleiding nodig dan. Je kunt er dan voor kiezen om ook mee te gaan als je dat fijner vind. Je mag je kind ook thuis houden als je dat perse wilt. Maar het is vaak erg leuk en leerzaam voor de kinderen! Ik hoop dat je wat hebt aan mijn lange verhaal
O ik lees het verhaal erboven. Bij ons staat er dus altijd iemand bij de deur totdat alle kindjes binnen zijn. Daarna gaat het hek op slot. Nooit weglopertjes bij ons dus..