Ik pas helaas niet in de al lopende topics nu dus vandaar dat ik een nieuwe start. M'n verhaal in het kort; 13 embryo's terug laten plaatsen waarvan 1x een vroege miskraam na een dubbele terugplaatsing en nu nog 1 laatste embryo in de vriezer in Duitsland. Deze willen we eind juli laten terugplaatsen, als we net terug zijn van 12 dagen vakantie. Nu hard aan het hopen dat ik weer wat meer vertrouwen krijg de komende weken. Ik merk dat ik er enorm tegenop zie om weer te beginnen maar wachten gaat ook niets opleveren.. Nog meer vrouwen die binnenkort weer voor een terugplaatsing gaan?
Ik wil je heel veel succes wensen en hoop dat hier gauw wat meer vrouwen aansluiten. Hopelijk is het nu eindelijk jullie tijd.
Ik weet niet of ik hier thuis hoor aangezien ik nog moet beginnen met de eerste icsi behandeling maar heb dan als het goed is wel in of juni of juli mijn 1e terugplaatsing.
Ik heb ook heel lang KID gedaan maar dan geen IUI, alleen vaginale inseminaties. Nadat dat niet lukte zijn we overstapt op IVF, net als jij.
Ik las in je onderschrift dat jullie een heel traject achter de rug hebben, wat ontzettend heftig. Het lijkt mij heel moeilijk om te weten dat dit de laatste cyro is, hoe gaan jullie daarmee om? Is er niks wat nog zou kunnen hierna?
Alles kan maar dan moeten we alles zelf betalen. Ik zou dan ook willen overstappen naar een ander buitenlands ziekenhuis omdat we alle 4 de puncties en de terugplaatsingen in dezelfde kliniek hebben laten doen en het voelt alsof we steeds op hetzelfde paard wedden. Al is dat niet zo hoor want de kliniek heeft heel goed meegedacht en we hebben vanalles geprobeerd maar helaas nog zonder resultaat. Hoe sta jij er in dat je icsi gaat doen als BAM?
Op die manier, zelf betalen is haast niet te doen. Alleen de kosten voor het zaad zijn al belachelijk. Ik hoor inderdaad veel over overstappen naar het buitenland. Gelukkig heeft jullie kliniek goed meegedacht over allerlei verschillende opties, je hoort vaak dat ze alleen maar hun eigen protocol volgens en niet verder kijken of denken. Jullie laatste tp gaan gewoon lukken! Ik heb eigenlijk nooit geen vertrouwen gehad in de iui. Altijd ruzie gehad met de ovulatietesten en nooit de goede timing kunnen vinden. 1x zwanger geweest naar helaas een MA. Zelfs de laatste 2 iui icm met ovitrille en echo's gaven mij geen hoop kwa timing. Ik wou zelf al bij 9 iui door maar dan werd het niet vergoed door het ziekenfonds, ik heb mijn hoop gevestigd op de icsi.
We waren alle 4 de ivf/icsi rondes ook in het buitenland onder behandeling (Duitsland) maar stel dat we een ronde zelf gaan betalen willen we naar België, als ze ons daar kunnen helpen.. en dat is afhankelijk van meerdere factoren dus geen idee nog of het überhaupt kan. En ik merk ook dat ik daar nu eigenlijk nog niet mee bezig wil zijn want daardoor voelt het alsof ik het laatste embryo geen kans geef. Stom dat je zo lang IUI moest doen om ICSI vergoed te krijgen. Nu heb je in ieder geval veel meer ondersteuning qua echo's en medicatie. Nu dus eerst de pil en daarna mag je beginnen met stimuleren?
Aaah op die manier! Nee dat snap ik, dan is het net alsof je al opgeeft voordat er überhaupt iets begonnen is. Ja ik vind het zelf ook stom maar goed regels zijn regels helaas. Klopt zit nu inmiddels 2 weken aan de pil. Mijn rietje is nog niet in de kliniek, zodra deze er is krijg ik een uitgangsecho en de planning voor de stimulatie inderdaad. Als goed is is het rietje voor 31 mei binnen
Nee mijn kliniek werkt samen met een donorbank in Essen. Rietjes zijn een stuk goedkoper daar gelukkig maar nog genoeg geld
Dat zeker! Heb er ook geen moment spijt van, net zo als alle aankomende spuiten en de punctie. Heb er natuurlijk wel een beetje angst voor maar ik weet waar ik het voor doe
Persoonlijk vond ik het spuiten echt heel goed te doen. Het is natuurlijk bij iedereen verschillend maar ik heb het nooit heel zwaar ervaren. Gelukkig had ik ook niet heel veel bijwerkingen dus dat scheelt natuurlijk ook wel. Wat vindt je zoontje van het aankomende traject?
Dat geeft hoop! Hij vindt het allemaal te lang duren haha, hij had gedacht nu inmiddels grote te broer te zijn hij vindt het allemaal spannend en best interessant dat het ook op deze manier kan
Snap ik! Wij vinden het lang duren en hij natuurlijk ook. Voor hem is het ook wat minder tastbaar natuurlijk. Maar stel dat je zwanger wordt binnenkort is het voor hem wel heel interessant en leuk om het op zijn leeftijd zo bewust mee te maken.