@babycomp: ik mag 9 februari bloedprikken maar omdat die datum op zondag valt krijg ik "pas" maandag de uitslag. Toen ik aan dit IVF traject begon dacht ik: ik ga niet hopen, ik ga gewoon het traject doorlopen en ik zie wel wat de uitkomst is. Is het raak hebben we geluk, is het niet raak dan gaan we een punt achter onze kinderwens zetten. Voor ons is het nl de eerste en meteen de laatste poging. Mijn leeftijd vordert...... Maar nu ik in die wachtweken zit word ik toch helemaal gek van mijzelf. Voel ik wat....he, ik voel een steekje, zal ik.......hmmmm, ik voel nog steeds helemaal niets, ik bereid mij alvast voor op een teleurstelling.....ja maar zonder symptomen, kun je toch ook zwanger zijn......he, ik voel wat vochtverlies, shit broek naar beneden, is het bloed......etc. Dit gaat zo de hele dag door.......haha, herken je dat? Ik voel dus eigenlijk weinig. Vanaf de dag van de TP heb ik een soort kramp in mijn buik gehad maar dat is vandaag ineens over. Ik heb kleine steekjes links en rechts gehad maar ik denk dat dat mijn eileiders zijn die herstellen van de punctie. Nou ja, de tijd zal het allemaal leren.... ( en oh, wat gaat die tijd langzaam.....). Laten we hopen op veel positieve berichten van elkaar!
haha ja ik herken het zo. een regelrechte ramp die wacht weken. bij mij gaat het niets anders hoor. bij elke krampje of iets begin je iets te denken. maar ik vind dat jij best snel de uitslag krijgt ik moest de laatste keer. drie dagen wachten voor ze me eens belden:x maar dat is wel heftige beslissing dat je jezelf eigenlijk maar 1 kans gunt. het lijkt me erg zwaar om te weten dat het de laatste kans is. (ik ben nu bij de tweede poging bezig.) maar (niet dat het wat af doen aan het verdriet op dat moment mocht het fout gaan) als ik het goed zag heb je twee kinderen?! dat scheelt toch al iets, tenminste we weten hoe het mama zijn is. maar het blijft moeilijk als je zoveel moeite doet en het mislukt dus ik hoop ook op veel goede berichten. voor jou nog een week te gaan ik ben benieuwd! laat je het ons weten?! ik moet nog elf dagen wachten, streepjes aan het zetten
Pfieuw....gelukkig ben ik niet de enige die meteen naar de wc rent als er iets gevoeld word daar beneden Haha! Ik heb 26 januari de TP gehad van een 5 cellig embryo...mijn gevoel zegt dat het deze keer niet gaat lukken...maar goed rustig afwachten. 10 februari kan/mag ik testen! Hebben ze bij jullie nog embryo's ingevroren?
Alexje, zooooo herkenbaar! Ik lees ook dat jij flink wat te verduren hebt gehad met de miskramen. Verschrikkelijk lijkt me dat... Een collega vertelde me dat ik een zwangerschapsgezicht had. Ik keek anders en had een andere gloed (??) ze zegt dat ze t ALTIJD ziet bij vrouwen.. Ik natuurlijk een big smile Wat mij opvalt dat elk zkh/kliniek een eigen protocol heeft. Verschil in medicatie, dag van tp etc. Waar lopen jullie bij? Wij bij het medisch centrum kinderwens
mamellen: waarom denk je dat het niet gaat lukken? zelf bescherming? zodat de klap niet hard aan komt? wilde dat ik dat ook zou kunnen. ik maak mezelf eigenlijk altijd gek en laat ook men lichaam me voor de gek houden. maja wij hebben geen cryo. helaas! nou anja afwachten maar ik ben benieuwd of mensen dit echt kunnen zien. laat je de uitslag wel weten. wij lopen in uz gent. zo ik ga nu maar eens proberen om men gedachten op iets anders te zetten. ik vind echt zo vervelend dat ik zo veel bij mezelf bezig ben tenminste zo lijkt het dat ik veel in gedachten verzonken ben maar ja moet maar even. herkennen jullie dit ook?
Deze poging ben ik er best rustig onder,, heb er een goed gevoel bij. Nergens op gebaseerd. Ik heb nu ook alleen pregnyl hoeven spuiten. Hopelijk blijf ik me zo relaxed voelen in de tweede wachtweek
Babycomp, misschien wel zelfbescherming...maar de arts was niet zo positief over het embryo, het was te traag met groeien, Het gaat de hele poging al niet lekker, ze hebben 24 follikels aangeprikt, 16 eicellen gevonden, 4 bevrucht en eentje die al niet lekker groeit hebben ze terug geplaatst. Vreselijk veel last gehad van de punctie, dreigende overstimulatie. Krijg mijn broeken niet meer dicht, Verder ben ik er idd niet altijd bij met mijn gedachten, gelukkig roept de oudste me wel af en toe weer eens bij de les! Haha! Wij zijn bij het deventer ziekenhuis onder behandeling en de tp was in Zwolle ziekenhuis. Zijn jullie in gewicht aangekomen? na de punctie, of tijdens het spuiten? wij hebben dus ook geen cryo's. De vorige keer wel, toen hadden we er twee, die zijn in september "ontdooit" helaas allebeide uiteen gevallen. Anja Is het terug geplaatst in je eigen cyclus?
Ik heb geen gewichtstoename gehad tijdens de 1e poging. Wel complicaties nav de punctie en dag in zkh gelegen. Dagvers gad ik de tp van de verse embryo (dag 3, 8 cellig) de arts vertelde dat de complicaties geen invloed zouden hebben op de tp. Ik heb daar zelf een ander gevoel bij. De cryo was bij ontdooiing 9 cellig, dag van de tp een morula. Dus goede kwaliteit. Nu tp in eigen cyclus (alleen pregnyl) dat bevalt veel beter!
Hi meiden, @babycomp: ik was "al" 37 toen ons dochtertje kwam en nu zijn we 3 miskramen, een verplicht wachtjaar en dus ineens 5 jaar verder en dus ben ik bij deze ivf poging 42 jaar. Dus het is niet zozeer dat we het zelf niet willen maar het ziekenhuis wil het na deze poging ook niet meer. Maar ik weet ook niet of ik nog langer door wil gaan. Ik verkeer inderdaad in de gelukkige omstandigheid dat ik al 2 kinderen heb en ik ben wel klaar met alle teleurstellingen van de miskramen. En mijn leeftijd he....eerst dacht ik bij 40 stop ik. Maar ja toen werd ik 40 en toen dacht ik: bij 41 stop ik......maar ja....je ziet het, de wens was nog zo groot. @mamellen: wij moeten nog bericht krijgen van het VU of er embryo's zijn ingevroren. @anja1977: wij lopen bij het mca maar de terugplaatsing is in het VU gedaan. Direct na de punctie is mijn man ook naar het VU gereden om daar de eicellen naar toe te brengen. Dus daar vindt de bewerking en alles plaats. Ik heb vandaag een slechte dag. Normaal kondigt mijn menstruatie zich aan door hele zware hoofdpijnaanvallen en misselijkheid. Vandaag opgestaan met hele zware hoofdpijn die alleen maar erger wordt.......geeft mij niet een heel fijn gevoel dus. En vooral niet omdat het rond het tijdstip is dat ik over een dag of 2, 3 ongesteld zou kunnen worden. Enfin, dwingen kan ik het toch niet. Mijn waardes waren supergoed, de hele procedure ging heel goed, 14 follikels geoogst, 10 bevrucht, meerdere topembryo's. Als het dan niet lukt dan houd het op. Maar laat ik de moed niet laten zakken totdat ik "keihard bewijs" heb (een bloeding) Ik hoop niet dat het laatste stukje al te depressief klinkt. Het verlangen naar nog een kindje is al jarenlang zooooo groot. Maar dat herkennen jullie vast allemaal wel. En ik voel mij ook ontzettend schuldig tegenover iedereen die nog helemaal geen kindje heeft. Ik mag mijn handen dichtknijpen met zoveel geluk, dat besef ik mij maar al te goed. Alleen tussen weten en voelen zit soms een gat......
Ik kan heel snel denken, joh jij hebt tenminste kinderen, maar als ik verder denk dan zal jouw verlangen naar een derde kindje net zo groot zijn als het verlangen dat ik heb naar m'n eerste kindje. Het uitblijven van deze wens zal voor ons beide even moeilijk zijn...
hoi allemaal mamellen: kom op probeer een beetje positief te blijven anders zijn die wachtdagen helemaal vreselijk. en ja dreigende overstimulatie is niet leuk heb ik ook een keer gehad. ik ben bij de pogingen voor men zoontje, dat was drie keer waarvan 1 is afgebroken dus wel alles gespoten in totaal 18 Kilo :x aangekomen waarvan er nu nog steeds tien aan zitten en er denk ik ook niet meer afgaan. nu bij de laatste twee keer spuiten kom ik steeds tussen de drie en vijf aan. de eerste keer zijn die er bijna van zelf afgegaan. lichaam wend er misschien ook aan ofzo. en nu na tp en punctie ben ik eigenlijk bewust nog niet op weegschaal gaan staan. wor daar nou nooit zo vrolijk van. alexje: PFF ja ik kan je nu beter begrijpen ja. al die miskramen gaan je niet in koude kleren zitten. ik hoop zo dat het dit keer gaat lukken. laat het ons weten hoor. en wat anja ook zegt. natuurlijk is het voor een tweede derde kindje anders. omdat je weet ik heb er 1 2. maar daar is het verdriet niet minder om als het mislukt of de pijn van een punctie of pijn en moeite die je in hollen na ziekenhuis en medicatie steekt. het verdriet blijft even groot. als we het net zo graag zouden willen zouden we niet al de moeite wat ivf met zich meebrengt nemen toch? dus voel je jezelf absoluut niet schuldig. kijk ik snap echt dat mensen zonder kindje op sommige momenten denkt jij heb er 1. dat mag ook. die gedachten heb ik heus ook gehad en denk ik bijna iedereen van ons. maar er zijn soms mensen zonder kindje die vinden dat wij mensen met kindje niet verdrietig mogen zijn want je heb er1. en daar heb ik wel eens moeite mee. ik vind dat we ook zonder kindje ( en ik weet wat het is want die tijd heb ik ook gehad) open moeten staan voor mensen met kindje. ik gun iedereen die geen kindje heeft een kindje en dat was absoluut ook zo toen ik men zoontje nog niet had. ik vind het verkeerd dat sommige mensen zo in hun ik ik blijven hangen dan denk ik kom op jongens je gunt toch een ander niet wat je zelf meemaakt.??? zo dat moest ik even kwijt sorry of ben ik raar en apart met deze gedachte??
oef..gelukkig ben ik niet de enige die aankomt met het spuiten Vandaag de hele dag een beetje, heel klein beetje....heel, heeel heeeel klein beetje bruin verlies bij toilet.....kan twee dingen zijn...We wachten morgen maar eens af, of het zet door morgen, of het blijft rustig..duim, duim, duim! vreselijk al die miskramen...het is zo'n verlies Alex, ik hoop dat deze blijft plakken! Hoe is het nu?? Anja Je mag best denken hoor: Jij hebt ten minste kinderen. Dat is ook zo, en het verdriet zal toch anders zijn! toch is mijn verdriet er nu weer nu het voor een derde ook niet lukt...(of toch wel )
Vandaag echt zo'n off day! Huilbuien, voel dat het nooit zou lukken, waarom wij?, de hele wereld is zomaar zwanger.... Emotie en frustratie allom! En als dat eruit is dan gaat het wel weer! Jullie herkennen t vast wel....
o mamellen wanneer mocht je prikken ook alweer? hoop zo dat het goed nieuws is. bruin verlies is toch niet wat ik bij mezelf wil zien maar kan inderdaad twee kanten op afwachten duimen draaien! anja ik herken het zo, ik voelde me eerst heel rustig zo van moet goed komen. en nu gister is er zoals gewoonlijk als wij bezig zijn met icsi gebeuren bij men broertje een baby geboren. (leuk voor hun hoor) en ben ik op visite geweest. en ja wel ook zoals gewoonlijk helemaal van de kaart. in de negatieve spiraal. Ik voel niks. gewoon helemaal niks. dat kan toch niet goed zijn. ja soms wat krampjes wat groteren en gevoeligere borsten maar dat komt van de bolletjes. verdorie ik word niet goed van mezelf. en moet nog zeker een week. Trouwens er staat me toch echt iets bij dat er iemand vandaag moest prikken?????? duim duim duim!!!!
Babycomp, natuurlijk ben je blij, zeker als het je broer is, maar owh wat is het een worsteling qua emoties.... Ik herken je gevoel dat je niets voelt en dat maakt t extra onzeker! Ik gebruik geen utro, twee weken geleden pregnyl gezet, dus dat is er nu ook uit. ( dag of 10 toch?) ik voel wel steekjes/prikjes en er lijkt wat spanning op m'n bm(denk ik) te staan, maar verder..... Niets! Uiteraard gegoogled of er vrouwen zijn die geen zwangerschapsklachten hadden voor NOD en dat pas later krijgen.... Dat zijn heeeeeeel veel vrouwen, maar toch ben ik er niet gerust op.
nou dan kunnen we elkaar een hand geven echt ik haat het. ik heb gewoon geen enkel idee om zo nog een week door te komen. baal echt enorm. ben er veelste veel mee bezig. grrr hoop dat voor ons allebei mag lukken. moet jij meer dan 1 keer pregnyl gebruiken dan? ik maar 1 keer twee dagen voor de punctie. bij welk ziekenhuis ben jij dan??
Ik loop bij het medisch centrum kinderwens. Deze poging is er een cryo teruggeplaatst, hiervoor heb ik 1x Pregnyl moeten spuiten,omdat m'n eisgroei wat achter bleef tov andere maanden. Bij de eerste poging heb ik decapeptyl, puregon gespoten om te stimuleren, Pregnyl voor de punctie ( van de punctie heb ik niets gevoeld! Helaas dag erna wel met een zkh opname tot gevolg ) en utro bolletjes tot 10 dgn na terugplaatsing. Elk zkh/kliniek heeft zo z'n eigen protocol... Ook zo verwarrend
Wat worstelen we evengoed allemaal om deze dagen door te komen...hoe herkenbaar allemaal. Anja, ik vind het echt goed dat jij je nog kan inleven in degene die wel al een kindje hebben. Er is hier nog een onderwerp op het forum waar mensen schrijven dat ze blij zijn als iemand een miskraam krijgt. Ik heb er 3 "mogen" ervaren en oh wat wens ik dat niemand toe. Hoe groot je verdriet ook is, ik snap werkelijk niet hoe je iemand dat kan toewensen. De eerste keer dat ik bijna 11 weken zwanger was en nog "even" een pretecho ging maken en toen bleek dat het hartje diezelfde dag of de dag ervoor was gestopt.....ik heb echt naar adem liggen happen....Zo klopt er nog een hartje in je buik, dan wordt er een echo apparaat opgezet en blijft het ineens helemaal stil......doodstil....het liedje gaat eigenlijk over iets anders maar ik heb toen: het is zo stil in mij, ik heb nergens woorden voor, zo stil in mij en de wereld draait maar door...etc van Van Dik Hout grijs gedraaid. @babycomp. Dat het je raakt als een vriendin/broer/ zusje etc een kindje krijgt daar kan ik helemaal inkomen. Dat doet echt zeer. En dan blij moeten zijn terwijl je in je hart eigenlijk huilt........ Ik had het bij mijn derde miskraam: ik was toen gelijk zwanger met de moeder van een klasgenootje van mijn dochtertje. Bij mij ging het met 12 weken mis, het kindje was ook 12 weken. Hartje klopte etc. Ik heb toen de rest van de maanden "moeten aanzien" hoe zij steeds dikker werd en uiteindelijk op het moment dat ik ook uitgerekend was beviel van een kindje. Dat was best zuur. Niet dat ik het haar niet gunde maar omdat ik het hele traject toch mee beleefde omdat ik nu steeds moest denken: ik had nu ook zover geweest.... Mamellen, wij testen praktisch gelijk: ik mag 9 februari bloedprikken en krijg 10 feb de uitslag. Toch blijf ik er niet gerust op. Heb een hele zware hoofdpijnaanval gehad die 2 dagen heeft geduurd. Nu trekt de hoofdpijn weg en krijg ik een soort menstruatie achtige krampen.... Heel herkenbaar eigenlijk dus ik zit meer op een bloeding te wachten dan een positieve uitslag......... Krjg jij 10 feb ook de uitslag? Ik loop bij het mca en daar is het 's morgens voor half tien bloedprikken, 's middags half vier de uitslag. Maar omdat ik zondag prik krijg ik dus maandagochtend de uitslag. En dan dinsdagochtend weer bloedprikken. Babycomp en Anja, wanneer is voor jullie de testdag? Iemand enig idee of je zelf een test kan uitvoeren? Dus gewoon een zwangerschapstest? Gisteren wel nog hoopvol nieuws gekregen: er zijn 6 embryo's ingevroren en dan 2 per rietje. Dus we kunnen nog een TP doen. Haha, en ik dacht dat ik er nu wel klaar mee was.....je ziet het, hoop doet echt leven! Succes allemaal om deze dagen door te komen!