@a1981. Ja was ook echt uniek! Daar waar je wereld instort, zagen we toen weer een lichtpuntje.. Er in iig aanmaak.. We hadden eerst twee keer via huisarts; daarna doorverwezen naar zh en toen begon de mmm. İn zh nog een x 0,00. Maar om ons dossier af te kunnen sluiten moest er officieel nog een laatste test gedaan worden. En daar kwamen die drie zwemmertjes uit Ik moet wel zeggen dat manlief ongelooflijk veel stres heeft gehad vorig jaar, veel roken drinken en weinig bewegen, labtop op schoot. Toen hij de eerste uitslag in het zh kreeg, werd dit wel even drastisch omgegooid. Daarnaast denk ik dat magnesium, selenium en zink bij de man wonderen kunnen verrichten. Waar het aan heeft gelege. Weet ik niet maar iig wel een klein lichtpuntje. Moet zeggen dat ik toch met elke zaadtest wel weer mijn hart vasthoud hoor.
Op van de spanning! Volgende week tese in dd.... En bij jullie? Was het succesvol? Hoop het zo van harte. Gr
Ja! Er zijn zaadcellen gevonden en 9 buisjes met weefsel ingevroren. Ze kunnen niet met zekerheid zeggen dat er ook echt bruikbaar materiaal uit die buisjes gehaald kan worden, maar die kans is wel erg groot. Hier op het forum lees ik ook steeds dat mensen 1 of maximaal 2 buisjes per ICSI nodig hadden, dus dan is 9 erg goed, denk ik zo! Jullie ontzettend veel succes volgende week! Slopend is het he?
* ik breek ff in * Shadixxx, wat fijn zeg 9 buisjes!!! echt goedddddddd!!! . Daar zitten echt wel een paar zaadcellen bij hoor voor ICSI . 1 zaadcel voor 1 eitje is genoeg...nou dat moet echt goedkomen. DAT MOET!!! Heb op afstand met je meegeleefd, weet onze tese als de dag van gister nog .
Wat ontzettend lief van je Zonnestraal! Mij lijkt inderdaad ook wel dat er in die 9 buisjes een paar goede zaadcellen te vinden moeten zijn, maar omdat één van de assistentes in DD zo negatief was en maar bleef zeggen dat we daar gewoon niet zomaar vanuit kunnen gaan, is ons enthousiasme wel een beetje verminderd.. Maaaaar; we beginnen met goede moed! De arts die de TESE heeft gedaan zei dat het 'most likely' was, en die heeft er vast meer verstand van dan een assistente uit een andere kliniek Kan me voorstellen dat je jullie TESE nog als de dag van gisteren kunt herinneren.. Niet echt een ervaring die je weer snel vergeet
Jeetje wow Zeg! İk hoop inderdaad dat er nog vele succesjes voor jullie zullen volgen. Fingers crossed! Ja het komt nu wel erg dichtbij; ik kan niet meer normaal functioneren door de zenuwen Vind het wel erg zwaar hoor allemaal. Wanneer horen jullie of de behandeling kan gaan starten? Worden de zaadjes nu bewerkt?
Nee dat wordt allemaal meteen ingevroren. Ze kijken even of er iets te zien is, en als dat zo is worden de stukjes weefsel die zijn weggehaald ingevroren (wist ik ook niet hoor, ik dacht dat ze alles bekeken en dat dan enkel het zaad werd ingevroren, maar het wordt dus met weefsel en al ingevroren en pas op de dag van de punctie verder bekeken). Wij hebben 5 september pas een afspraak om het behandelplan te bespreken.. Dr. S. is ziek en nu afwezig, daardoor zat de week van 26 augustus al helemaal vol, dus daarom wordt het de 5e pas. Op welke dag moeten jullie volgende week? Zal aan jullie denken! Ik ben ook vreselijk zenuwachtig geweest.. Man leek, tot op de dag zelf, nergens last van te hebben Hoe is jouw man eronder?
Ja ik kan me er alles bij voorstellen... Heb idd vernomen dat de arts ziek is. Maar ja dankzij jou ook weer wat geleerd Mijn man is ook zenuwachtig al gaan ze er wel anders mee om. Voor ons is het echt de allereerste behandeling. İk zie dat jullie al eerder icsi hebben gehad, dus wisten jullie dat er zaad was? Voor ons is het nu allemaal een grote vraagteken. Zijn jullie daar blijven overnachten? Dat is ons namelijk wel geadviseerd. Tjah, en voor ons is het echte aftellen nu begonnen Hoop meer van je te horen!
Wij hebben inderdaad 1 ICSI gedaan. Volgens onze eerste kliniek was er wel zaad, maar erg minimaal. In ieder geval goed voor ICSI (maar geen enkele bevruchting). Toen we in Duitsland kwamen dacht Scholtes dat we kwamen voor ICSI met donorzaad, nadat hij de uitslagen van de semenanalyses bekeken had Die waren zo slecht dat hij dacht dat we een kindje van ons samen al helemaal uit ons hoofd waren gezet. Toen hebben ze in DD een semenanalyse gedaan, en daar bleek inderdaad uit dat het zaad wat er was voor 100% onbeweeglijk is. Eerste kliniek heeft ons dus voorgelogen. Onze zorgverzekeraar is nu een onderzoek naar hen gestart, en wij zijn nog bezig met contact met het tuchtcollege e.d. Gedoe allemaal.. In ieder geval; In DD bleek dus dat een TESE onze enige optie is. Voor ons dus ook afwachten of er iets gevonden werd, hoewel wel gezegd kon worden dat de slagingskans wat groter was omdat er zaad in het ejaculaat zit, ook al was dat onbeweeglijk. Wij zijn niet daar gaan overnachten hoor. Wij moesten om 10 uur in Mulheim zijn, het is vanaf hier 2 uur en 15 minuten rijden en we zijn gewoon om half 7 vertrokken. Dan hadden we een uur en 15 minuten speling. Uiteindelijk waren we er al om half 9. Tijd zat dus! Hebben jullie een micro-TESE of een gewone TESE? Misschien staat dat al ergens in het topic, maar ik ben het even kwijt..
Jeetje wat heftig allemaal! Heb je dat ook nog eens erbij... Als ik nu terug denk dan had ik liever een jaar geleden al in dd aangeklopt. Ze zijn hier zo traag, ook wij zijn nu een jaar verder na de eerste semenanalyse. Artsen hier nemen zo niet hun verantwoordelijkheid helaas. Nou ik bedoelde meer overnachten na de operatie. Onze arts adviseerde dat nl. Hoeft natuurlijk niet maar kan me voorstellen dat terugrijden meteen voor mijn man niet echt prettig is. Wij hebben gekozen voor micro tese; omdat er elke x 0,00 werd gevonden. Een keer wel drie hier in nl maar daarna weer 0 in dd. Om gek van te worden. Nı werd hij van het weekend ook een beetje verkouden en ik had echt de schrik van mijn leven! İk dacht als hij nu koorts krijgt dan hebbem we een probleem! O wat wil ik graag dat het vrijdag is en ook wij een vreugdedansje mogen doen.
Oh, na de TESE overnachten.. Ik denk dat dat voor mijn man juist minder fijn was geweest. Vlak na de TESE was hij nog niet zo helder door de narcose. De volgende dag is de verdoving natuurlijk volledig uitgewerkt en moet je het doen met je ibuprofennetje.. Denk dat dat een stuk pijnlijker is! Ik heb net een schemaatje over het verloop van het herstel op m'n blog gezet. Misschien heb je daar iets aan? Wij zijn ook meteen voor een micro-TESE gegaan. We vonden een slagingskans van 10% hoger wel heel veel. Ik hoop op een ontzettend mooi resultaat voor jullie!
@Shaddixxx, wel we hebben de operatie achter de rug en had even weer de behoefte om hier wat te schrijven! In 1 zin: wat een emotionele achtbaan was het gister. Operatie was geslaagd, maar zoals jij ook schreef lieten ze helemaal niets er over los. Ik snap het beleid en dat ze dit geheel aan Dusseldorf over laten, maar ja je bent mens en zou toch graag willen weten of het allemaal waard is geweest. Mijn man kwam niet heel prettig uit de operatie, erg gespannen en daardoor ook totaal van de kaart. Het enige wat Dr. E. kon zeggen is "it did not look very bad" Ja wat hebben we daar nu aan dacht ik toen.... . Uiteindelijk zijn we naar beneden gegaan om iets te eten, maar met dat we daar zaten werd hij steeds bleker en geler, waarop een andere arts die daar aan het eten was naar ons toe kwam en vroeg of het wel met hem ging. Nee dus! Hierop heeft hij onze arts uit de kliniek gebeld en die stond a la minuut beneden en bracht ons naar de eerste hulp van het ZH. Daar heeft hij aan twee infuzen gelegen, waarop zijn kleur weer terug kwam. Dus dachten we nou dan maar weer even naar buiten om een luchtje te scheppen. en ja hoor na tien minuten weer raak! Zweet, rillingen, lage bloeddruk en wit wegtrekken. Wij weer terug naar de post, waar we overigens erg goed zijn opgevangen. Manlief aan derde infuus met hogere dosering pijnstillers en daarna zijn we pas gekeerd naar huis. Maar het mooie nieuws is: toen wij beneden waren in het ziekenhuis, belde Dr. E. naar de dienstdoende arts met het nieuws dat de fax uit DD binnen is, alles goed en ingevroren!!! Fingers crossed en nu maandag zelf bellen, want ja heb natuurlijk onwijs veel vragen. (hoeveel,waarom, want hahahhaha) Grappige is dat ik tijdens het wachten in de kliniek tijdens de operatie wel erg aan jullie heb moeten denken... We doorlopen nl zoveel hetzelfde en dat exact twee weken na jullie. Dat was wel even bizar. Nu heeft mijn man erg veel last van rugpijn, gelukkig geen bloedingen. We houden contact!
Jemig, heb je de operatie achter de rug, krijg je die schrik er nog even bij.. Wat ontzettend heftig! Mijn man had ook erg veel last van z'n rug, omdat hij alleen maar op z'n rug kon liggen in bed. Waarschijnlijk zit en lig je (onbewust) toch op een andere manier en span je daarom je spieren op een andere manier aan.. Ik hoop dat jouw man ook ontzettend snel herstelt en dat jullie maandag antwoord krijgen op jullie vragen! Hopelijk krijgen jullie Corinne aan de telefoon (als je het durft; gewoon even vragen als je iemand anders aan de telefoon krijgt ), zij is zoveel liever en positiever dan de andere(n?)!
Even wat positiefs: ook bij ons zijn er 9 rietjes gevonden!!! Toevallig he, alles klonk goed beweeglijk etc. We worden morgen even teruggebeld. Wat mij betreft kunnen we beginnen
Haha, da's inderdaad wel erg toevallig! Maar wat een fijn nieuws! Het begin is er! Heb je ook al een volgende afspraak in DD gemaakt?
Het begin is er inderdaad!! Kan het echt allemaal nog niet helemaal bevatten ken je dat? Normaliter ston er voor ovet tien dagen een tekefonische afspraak, maar aangezien alles ok is en we niet hoeven te wachten op tussemtijds ontdooşen van weefsel, heb ik gevraagd o ze morgen terug kunnen bellen. Hoe ziet het traject er nu voor jullie uit? Heb jij al enig idee?
Ik ken het zeker! Ik vind het ook dubbel hoor, aan de ene kant zijn we dolblij met onze 9 rietjes. Zelfs trots op het feit dat dat de helft van ons kindje in wording is. Aan de andere kant.. De angst dat er tijdens het ontdooien blijkt dat er alsnog niets gevonden wordt, of dat het bevruchten van mijn eicellen niet wil lukken, is zo groot.. De vorige keer waren we nog naïef. We wisten amper dat het mogelijk was dat ICSI geen enkele bevruchting zou opleveren. We wisten wel dat het niet zo hoeft te zijn dat er een tiental bevruchtingen plaatsvinden en dat je ook cryo's hebt, maar we gingen er eigenlijk wel vanuit dat we tenminste 2 of 3 bevruchtingen zouden hebben, zeker met de 9 eicellen die bij mij gevonden waren. Nu weten we dat het telefoontje ook heel anders kan zijn. Dat ze ook kunnen zeggen dat het bevruchten niet gelukt is en dat er geen embryo's zijn ontstaan. En oh, ik ben zo waanzinnig bang dat we deze keer weer zo'n telefoontje krijgen.. Het klinkt misschien heel dom, maar zelfs het getal '9' roept bij mij een angstig gevoel op. Bij mij werden er ook 9 eicellen gevonden. Daarvan bleken er maar 2 goed genoeg te zijn voor ICSI en daarbij lukte het bevruchten niet. '9' lijkt heel veel, maar '9' heeft ons al eerder niets opgeleverd.. Op andere momenten zie ik het weer heel positief in. Laatst droomde ik dat ik met kerst 7 weken zwanger was. Ik hoop toch zo ontzettend dat dat uit gaat komen.. Hoe het verdere traject eruit gaat zien weet ik nog niet. We hebben de 5e een afspraak om het behandelplan te bespreken en te kijken waar ik in mijn cyclus zit (onregelmatige tot helemaal geen cyclus). Als niets erop wijst dat mijn menstruatie eraan komt, wekken we de menstruatie op en begin ik daarna met spuiten. Als na de echo blijkt dat een natuurlijke menstruatie in zicht ligt, wachten we daarop. Ik weet tot nu toe alleen dat ik een hoge dosis medicatie krijg, vanwege m'n lage eicelreserve. Dokter S. wilde meteen hoog inzetten en ik ben daar alleen maar blij mee. Ik verwacht zelf een combi van Menopur en iets anders, met Suprefact erbij, maar het is natuurlijk even afwachten wat hij zegt Hoop dat jullie snel terecht kunnen en niet ook een maand hoeven te wachten!
Ja ik ken dat; ene kant ben ik echtdolgelukkig en heb ik ook reden daartoe, anderzijds onderdruk ik dat gevoel heel erg omdat ik weet dat we er nog lang niet zijn. Maar ik ben echt heel dankbaar, want afgelopen vrijdag had ook heel anders kunnen aflopen en dan weet ik niet hoe ik me dan had gevoeld... We hebben onze arts vandaag geproken ( wij hebben niet dr s. Omdat wij niet perse een nl sprekende arts hoefden) Morgen starten met pil, volgende week donderdag of vrijdag naar dd en dan starten met alles ze verwacht rond de 19/20 e de eicelpunctie En kort daarna tp. Ik ben echt een leek wat betreft al die medicatie namen en spuiten en hormonen etc. Ik lees mezelf veel in op internet maar haal alles elke x weer door elkaar... We zullen het allemaal wel horen volgende week. Op naar de volgende fase!! Xxxx
Als je donderdag gaat komen we elkaar misschien nog wel tegen, haha! Wij hoeven ook niet per sé een Nederlands sprekende arts, ik wil alleen wel per sé mijn behandelplan van de almighty dokter S