Hallo meiden, Welke keuze hebben jullie gemaakt t.a.v. bekende of onbekende donor en wat gaf de doorslag bij jullie keuze?? Alvast bedankt voor jullie antwoord. ps, ik weet dat we de keuze zelf moeten maken maar ben heel benieuwd naar die van jullie Liefs
Bedoel je een A donor of een B donor? Of bedoel je een bekende van jezelf? Wij hebben gekozen voor een B donor, omdat wij vinden dat elk kind recht heeft om te weten van wie het afstamt. Liefs
Ik heb het KID/ECD topic even een schopje gegeven voor je, op de eerste pagina's staan veel antwoorden waar je wel iets aan zult hebben. Wij hebben gekozen voor een voor ons onbekende donor om meerdere redenen. Allereerst heeft mijn man geen broers, dus die optie hadden we niet. Wij hebben niet voor een bekende donor gekozen, omdat je relatie met de donor dan heel erg zou veranderen. Ook wilden wij niet gaan vergelijken (kindje met de donor) En we wilden geen inmenging van de donor, die kans beloop je met een bekende donor wel (zeker in de familiekring) Plus dat er met een bekende donor heel duidelijk een 3e persoon betrokken is bij het verwekken van je kindje en dat zagen wij niet zitten. Voor ons voelde een onbekende donor dus beter. Zo kunnen we niet vergelijken, is er niet in den lijve een 3e persoon aanwezig, krijgen we geen inmenging en veranderen er geen relaties. Dat waren voor ons wel de hoofdredenen. Waar gaat jullie voorkeur naar uit? Heb je ergens twijfels over? Liefs Dreamer
@dreamer, de argumenten die jij noemt zijn precies de argumenten die mijn parter ook aangaf. Hij heeft al in het KID traject gezeten met zijn ex, zei hadden toen een donor via een spermabank. Ondanks dat zijn broer zich aanbood als donor. Ik zit nog tussen twee vuren in zeg maar.... een donor via spermabank geeft mij een eng gevoel.... Van de week hebben een zwaar diepgaand gesprek gehad en kwam ik tot de conclusie dat ik me bezig houd met zaken zoals uiterlijk van het kindje. Ik zou het voor mijn parter heel erg vinden als ons kind niet op hem lijkt, terwijl hij zegt al is ons kind pimpelpaars met witte stippen... Mijn angst zit hem meer in het onbekende, wat staat ons te wachten. Ik zeg tegen mijn vriend jij hebt het al eens meegemaakt, waarop hij weer zegt "ja dat klopt, maar niet met jou dus het is nu ook weer nieuw voor mij. Hij heeft gelijk ook, al is ons kindje paars met witte stippen het is wel ONS kindje. Onze weloverwoge keuze samen een wondertje op te voeden. Pfff ik wordt heen en weer geslingerd door mijn hormonen zoals mijn vriend zegt mijn rammelende eierstokken. Mijn lichaam schreeuwt om een kindje en mijn verstand zegt eerst nadenken, keuze's maken... XXX Bailey
Lieve meid dat is heel normaal hoor, maar eens je die positieve test in handen hebt, is het weg! Het is ONS kindje!
Logisch dat je zo twijfelt hoor meis. Nu het voor ons zo dichtbij komt komen die twijfels en gedachten ook allemaal weer omhoog. Gisteren vroeg een forumdinnetje aan mij of ik niet bang was voor een mismatch. Nou was ik dat niet, maar door die vraag ging ik denken en werd ik dus wel bang Ik zag al helemaal dikke, roodharige minimannetjes voor me en dat lijkt totaal niet op mijn man! Nu ben ik wel weer wat gerust gesteld, maar het blijft eng. Je geeft toch iets heel groots uit handen. Misschien neemt het je angst iets weg als ik vertel dat je vantevoren te horen krijgt hoe de donor eruit ziet? (Bij onze kliniek iig!) Wij krijgen het volgende te horen: Continent van afkomst Huidskleur kleur ogen kleur haar type haar figuur (als in atletisch gebouwd) lengte en de bloedgroep Dus dan kan je je een beeld maken. En als het niet overeen komt met wat je zoekt mag je nee zeggen en zoeken ze weer verder. Op zo'n manier weet je dat de donor een beetje op je partner lijkt (en ze moeten goed zoeken he, want over 16 jaar kan je het nachecken Die gedachte stelt mij ook een beetje gerust) En wat je ook goed moet onthouden is dat een kind geen kloon is! Het klinkt zo simpel, maar zodra je dat echt door hebt kan je de dingen een klein beetje losser laten. Ik wilde altijd dolgraag dat onze kids het innerlijk van mn man zouden krijgen. Toen dus bleek dat wij geen kids van elkaar konden krijgen storte mn wereld in, want nu konden onze kids niet zijn innerlijk krijgen. Maar zo simpel is het natuurlijk niet! Want al zouden we wel samen kinderen kunnen krijgen, dan nog zullen onze kids niet hetzelfde innerlijk hebben als mn man. Kinderen zijn geen klonen, kinderen zijn unieke wezentjes, kinderen zijn zichzelf en niet 100% pappa of 100% mamma. Hoop dat je hier iets aan hebt meis. Het is allemaal niet makkelijk he. Liefs!
@Elif82 ja dat is ook zo, het is hoe dan ook ONS kindje! @Dreamer83 Ja idd dat heb ik precies zo, die wisselende gedachte's wat nou als.... Maar ja zoals Elif ook zegt het is ONS kindje. Mijn vriend zei dat hij niet bang is voor een mismatch, dus ik ga proberen om mee te gaan met zijn vertrouwen hierin. Hij heeft het al eens meegemaakt en vertelde idd ook over het lijstje kenmerken die jij schrijft. En idd een kindje is nooit 100% papa of mama en zeker geen kloon. We weten het allemaal maar ja dan komt het toch weer om de hoek kijken..... Vind het erg fijn dat ik het hier kwijt kan, en gelukkig kan ik er ook goed over praten met mijn vriend. Teminste hij luisterd nu vooral nog naar mijn gedachte's. Hij zelf praat uit zichzelf er niet makkelijk over,stopt het nog wat weg. Als hij dit niet doet is hij bang dat hij nu accuut wil beginnen en verkeerde keuze's gaat maken mbt donor. XXX Liefs