Ik ben op zoek naar ervaringen en info van andere meiden zonder het in mijn omgeving aan de grote klok te hangen dat we zwanger proberen te worden van de eerste. In januari (half januari) ben ik gestopt met de pil. Daarna werd ik pas half maart ongesteld. soort van, want echt veel was het niet. Stom genoeg heb ik het niet genoteerd, dus echt precies weet ik het niet. Maar sinds half maart ben ik dus niet meer ongesteld geweest. Wel heb ik een paar keer flinke krampen gehad. Zo van...nu wordt ik ongesteld, want dat had ik vroeger ook. Daarbij komt dat ik mijn buik af en toe echt dik vind en ben ik ook minstens anderhalve kilo aangekomen terwijl mijn eetpatroon niet is veranderd. Mijn man en ik hebben zoiets van...als het komt dan komt het....maar stiekum wil ik dat het gewoon gebeurd of niet. Nu weet ik gewoon absoluut niet waar ik aan toe ben. Ik weet niet wanneer ik ongesteld moet worden, ik weet niet of ik zwanger ben, ik weet niet of ik een of andere enge ziekte onder mijn leden heb, ik weet niet of het gewoon aan stress kan liggen....Ik kan er wel elke reden aanplakken, ik wordt er gek van! En ook in mijn wijk (vinexlocatie) wordt de een na de andere baby geboren en zie je de ene na de andere dikke buik voorbij komen. Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat ik er niet zo mee bezig moet zijn (want misschien heeft dat wel invloed), maar echt ontspannen kan ik ook niet op het moment. Ik heb ook niet zo'n zin in vragen van mijn omgeving. Alleen mijn zus weet dat ik gestopt ben met de pil, we zijn heel close. Gelukkig kan ik met veel vragen bij haar terecht. Zij is zelf in september 2009 bevallen van haar eerste kindje. Ik weet dat ik in mijn werkomgeving hoog in de 'poll' staat (die is er niet echt hoor, maar bij wijze van spreken dan) voor degene die er het eerst zwanger wordt. Werk namelijk in een nogal jonge omgeving. Ik wil er niet teveel over loslaten omdat ik bang ben dat er misschien wel mensen hier ook huizen op het forum. Ik wil gewoon niets steeds van die opmerkingen, zeker nu mijn buik een beetje dikker is. Daarom probeer ik het maar even van me af te schrijven hier en ik denk er wel aan om binnenkort een afspraak met de HA te maken. Ik heb heel lang de pil gebruikt (marvelon). Ik ben destijds begonnen omdat ik zeer onregelmatig ongesteld was en ook flink ongesteld was. Ik wist namelijk nooit wanneer ik het zou zijn en als ik ongesteld was, was ik het ook inene heel erg. Dus ik kon van te voren ook niet een verbandje in doen ofzo....allemaal heel vervelend. maar nu ik er over nadenk. Heb ik de pil eigenlijk wel heel lang gebruikt. Is dit nu mijn eigen schuld dan? Op het forum lees ik ook verschillende dingen over niet ongesteld worden. De ene HA zegt na 3 maanden contact opnemen, de ander na 1 jaar.... Maar goed, fijn dat ik het even hier kwijt kan. Vorige week woensdag trouwens nog een test gedaan en die gaf aan dat ik NIET zwanger was.
heey, ja herkenbaar! Mijn laatste menstruatie was half maart en nog steeds wacht ik af. Ik ben wel al iets eerder met de pil gestopt; september vorig jaar. Heb het idee dat ik naast een lange cyclus er ook nog 1 heb overgeslagen. :x Ik ben wel naar de huisarts gegaan en die hing een verhaaltje op over hormonen die ontregelt kunnen zijn door van alles en nog wat en dat ik over 4 weken nog maar eens een test moest doen als ik nog steeds niet ongesteld was. Er zijn wel pillen om de menstruatie op te wekken maar dat vond ze te vroeg (ik ook wel hoor). Het kan nog ontpillen zijn bij jou: dat je lichaam weer alles op de rit moet krijgen hormonaal gezien na lang pil gebruik. Maar als je het niet vertrouwt kan het geen kwaad om de huisarts te bezoeken of te bellen. succes!
Hier ook herkenbaar. Ik snap je frustraties. Bij mij heeft de eerste cyclus heel lang geduurd en daarna is er eigenlijk nog geen regelmatigheid in gekomen. Ik ben op een gegeven moment naar de HA gegaan die we heeft doorgestuurd naar de fertiliteitsarts. Net voordat ik daarheen moest werd ik ongesteld (zal je net zien natuurlijk), dus die kon ook weinig voor me doen. Zij vond dat ik al snel was langs gekomen en dat het soms een jaar kan duren voor alles weer op orde is. Vanuit haar oogpunt snap ik dat, maar voor mij persoonlijk vond ik het allemaal al heel lang duren. Als je stopt met de pil lijkt het alsof er een knop om gaat en dan wil je het liefst zo snel mogelijk zwanger worden. Ik zou gewoon naar de huisarts gaan als je het te lang vind duren. Ik vond het in ieder geval wel fijn dat ik heen ben geweest. Bij mij neemt het 'er mee bezig zijn' wel af nu het wat langer duurt. Tuurlijk ben ik er nog mee bezig, maar het is wel een stuk luchtiger geworden. Ben deze maand voor het eerst met ovulatietesten begonnen om te zien of ik hier een ei mee kan opsporen. Succes!
ik krijg ook een opgezette buik als ik ongi ben. En toen ik eventjes zwanger was ging het dus ook opzetten, gewoon omdat daarbinnen van alles gebeurde. Nu samen met symptomen zet mn buik ook op, dus ik trek meteen (overhaaste??) conclusies. Maar het kan net zo goed dat er van allerlei andere dingen rommelen en dan gaat je buik ook opzetten. Negatief is negatief, als je ongi zo lang op zich laat wachten zou ik je ha eens om advies vragen.