Hallo allemaal, ik vraag me af of het normaal is om je zo wanhopig te voelen na een miskraam. Ik ben werkelijk nog nooit zo ongelukkig geweest van binnen. We probeerden al twee jaar, en toen we op afspraak bij een gynaecoloog terecht konden bleek ik net zwanger. Na elf weken is het echter slecht afgelopen en kreeg ik een miskraam. Nu is het inmiddels drie maanden later, maar ik voel me nog steeds zo verschrikkelijk naar en down. Mijn lichaam speelt een spelletje met me, want enige regelmaat is ver te zoeken. Ik huil mezelf in slaap en weet niet wat ik met mezelf aanmoet. Is er iemand die me kan vertellen of er nog hoop is en of dit normaal is misschien, na een miskraam? Ik kan nog maar aan één ding denken en dat is mijn megagrote kinderwens. De miskraam heeft alle plezier en positiviteit uit me gezogen en ik zie het niet meer zitten. Ik hoop dat iemand reageert.
Hey Hallo, ik herken het heel erg. Ik heb meerdere miskramen achter de rug en normaal kon ik wel redelijk snel weer de draad oppakken, maar nu voel ik me precies als jij. Ik denk dat vooral veel praten met iemand helpt. Een maatschappelijk werker of psycholoog. Ik ga zelf wel naar de psycholoog. Kun je wel met je partner praten? en uithuilen bij hem? Ik wens je heel veel sterkte. Echt advies heb ik niet, maar wil je zeggen dat je niet alleen bent.
Je bent zeker niet alleen... maar ik hoop voor je dat je bij je partner (en hier op het forum) terecht kan om die gevoelens van onmacht en verdriet te delen. Ik wens je heel veel sterkte, meis.
Hallo Minke, Wat ontzettend verdrietig dat je een miskraam hebt gehad. Ik weet denk ik hoe het voelt, onze eerste zwangerschap was er na 1,5 jaar en werd ook een miskraam. Wat ben ik verdrietig geweest. Ik denk dat het heel normaal dat je nu nog zo verdrietig bent en iedereen gaat daar weer anders mee om. Als het echt je leven gaat beheersen en je nergens anders aan kunt denken, denk ik dat je met iemand moet praten. Mij heeft het heel erg geholpen om er steeds maar weer over te praten. Blijf er niet alleen mee zitten meid, het is al zwaar genoeg. Ik ben na de miskraam weer zwanger geworden, ik wens jou dat ook van harte toe, al weet ik ook dat je daar op dit moment geen hoop voor hebt. Zoek iemand die je vertrouwt om mee te praten, of anders schrijf je gevoelens en verdriet op, dat kan ook echt helpen. Heel veel sterkte meid! Liefs, Marit
Hallo Minke Ik heb hier gelukkig zelf geen ervaring mee, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit heel erg moeilijk voor je is. Ik denk dat zoals eerder gezegt is dat het heel belangrijk is dat je er niet alleen met je verdriet blijft lopen en dat je met iemand gaat praten, al dan niet professioneel. Je maakt toch een rouwproces door en het is heel normaal dat dat je daar hulp bij nodig hebt. Echt doen hoor! Je huisarts zal het heel normaal vinden als je om hulp vraagt. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel
Lieve meid! Ik begrijp je helemaal! Hoe kort mijn zwangerschap is geweest.... het doet zo'n pijn... het is van jullie! Ik zit inmiddels in ronde 4 na mijn mk en steeds als ik denk... deze maand gaat het goed.... dan komen die huilbuien de laatste dagen voor mijn ongi weer. Meestal voel ik me een dag later weer beter.... maar het blijft elke maand het zelfde liedje. Wat iedereen zegt "Je moet het loslaten" is erg moeilijk. En ik weet dat als ik dat straks kan dat het niet elke x weer een tranendal wordt, maar wordt beloond met een zwangerschap. Probeer er over te praten met iemand dat lucht zo veel op! Echt meid! Heel veel sterkte, en las anders een paar maanden pauze in. Zonder ovutesten of wat dan ook... sex wanneer je zin hebt! Zo heb je dan wel geen houvast, maar ook minder om mee bezig te zijn, en dat voelt fijn! Ik heb dat deze maand gedaan. En een keer uithuilen is helemaal niet erg! Doe ik ook iedere maand Liefs Cyntje78