hallo, afgelopen maandag was ik weer bij de vrouwenarts en heb voor de eerste keer het hartje zien kloppen. ik kan er niet over uit, vond en vind het zo'n belevenis zo. Als ik mijn ogen sluit zie ik het weer voor me.. Ik vind het heel jammer dat ik deze eerste bezoeken niet met de aanstaande vader kan delen....en om nu al te zeggen volgende keer beter? Laten we eerst dit kindje maar eens netjes afleveren. Dus grijpen we terug op de uitvinding post en ik stuur dan ook trouw telkens als ik een fotootje meekrijg, dat ding op naar Frankrijk. Je snapt dus wel dat ik behoorlijk baal van de stakingen in zowel Duitsland en Frankrijk Gisteravond met manlief/vriendlief besloten dat we het in de week van Sinterklaas aan de wederzijdse ouders gaan vertellen. Wat opzich ook geen ideale situatie is, aangezien ik het graag deze keer samen had verteld. maar meneer kan niet weg van de boerderij...en de ene partij het wel vertellen en de andere partij pas als ze in de week van kerst op bezoek komen is ook geen optie. De wederzijdse families zijn zo in de wolken van ons wedervinden na 17 jaar (nu mag het... Dat ze om de haverklap bij elkaar aan de koffie zitten, ze wonen in hetzelfde dorp dus das niet zo moeilijk Anders gezegd als je de een iets verteld , moet je snel zijn anders heeft het nieuws je alweer ingehaald! hihi overigens klopt mijn liniaaltje hier beneden niet helemaal, maar ik zal vast iets verkeerd hebben ingevuld maar ik ben een week of 5!
Hallo mama van Perine, Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik begrijp dat het moeilijk is dat je manlief er niet bij kan zijn. Balen hoor die stakingen. Je hoort het zoveel nu over staken nu. Die banner was bij mij eerst ook fout mijn dochter moest bij de eerste banner geloof ik een jaar of 10 zijn maar met beetje proberen en goed plakken moet het goed komen hoor.